بررسی دیجیاتو: هوندا سیویک ۲۰۱۳؛ تجلی بازاریابی اشتباه یک محصول موفق

همانقدر که خوب فروختن یک محصول ضعیف به هنر بازاریابی و تبلیغات محتاج است، شکست خوردن با یک خودرو فوق العاده هم به مهارت بی نظیری در توانایی گل نکردن دروازه خالی احتیاج دارد، مهارتی که بی شک در حیطه توانمندی مدیران شرکت های ایرانی به کررات دیده می شود.

هوندا سیویک ۲۰۱۲ با تدبیر بلند مدیران هوندا به عنوان یک خودرو اقتصادی برای دوران خارج شدن از رکود اقتصادی جهان غرب ساخته شد و درست به دلیل همین نگرش و بازارسنجی توانمند توانست به پر فروش ترین خودرو سگمنت خود در بازار امریکا مبدل شود.

این درحالی بود که اغلب کارشناسان و ژورنالیست های به نام صنعت خودرو به دلیل کاراکتر اقتصادی، طراحی خاص ظاهری و عملکرد نه چندان جالب فنی از این مدل انتقاد می کردند.

در نهایت هوندا نسبت به این انتقادات واکنش نشان داد و با عرضه فیس لیفتی زود هنگام طراحی ظاهری سیویک را برای سال ۲۰۱۳ اندکی اصلاح کرد.

طراحی بدنه هوندا سیویک 2013

طراحی ظاهری بدنه این نسل از سیویک، خاص، آیرودینامیک و گوه ای شکل است، شیب زیاد درب موتور و شیشه بزرگ جلو هماهنگی چندانی با فرم سقف و سطح افقی صندوق عقب ندارد.

واضح است که مهندسان هوندا، تا حدی زیبایی را فدای عملکرد آیرودینامیکی خودرو کرده اند.

این نسل از سیویک برخلاف مدل جذابی که از سالهای اوایل دهه ۹۰ میلادی در بازار ایران به یادگار مانده است،خودرو چندان اسپرتی نیست و بیشتر نقش یک مرکب قابل اطمینان و اقتصادی ارزان قیمت را بازی میکند.

هرچند حتی با چنین تعریفی هم نمیتوان با طراحی این مدل ارتباط نزدیکی برقرار کرد.

جالب است بدانید که مدل اصلی این نسل که در سال 2012 عرضه شد، به مراتب از نظر ظاهری ساده تر از مدل نهایی و 2013 بود.

طراحی این خودرو آنچنان ساده و غیر جذاب انجام شده بود که می توان آن را در حد خودرویی چون تندر 90 توصیف کرد، اما انتقادات بسیار شدید کارشناسان باعث شد تا هوندا ظرف چند ماه مدل فیس لیفت را طراحی و تولید کند.

چراغ های جلو و عقب و جلوپنجره متفاوت، سپر های دوباره طراحی شده و افزوده شدن قطعات کرومی بیشتر به ظاهر خودرو از جمله مهمترین تفاوت هاییست که می توان میان مدل های 2012 و 2013 سیویوک قائل شد.

طراحی و فضای داخلی

طراحی داخلی ماجرایی کاملا متفاوت است. سیویک از دیرباز به ارگونومی بالا و موقعیت عالی راننده پشت فرمان شهرت داشته و در این مدل هم شاهد ادامه همین روند هستیم.

داشبورد طرحی فضایی دارد و طرح دو پله ای مجموعه پشت آمپر گواه این امر است. علیرغم اقتصادی بودن خودرو، کیفیت متریال پلاستیکی داخلی قابل قبول است و احساسی از کیفیت و استحکام را با خود به همراه دارد.

فضای داخلی برای چهارسرنشین مناسب است اما سرنشینان عقب از نظر راحتی فضایی اندازه تویوتا کرولا را در اختیار ندارند.

با این حال به لطف طراحی خاص بدنه خودرو، صندوق عقب وسیع و مکعبی شکل از آب در آمده و فضای درخور توجهی را به سرنشینان ارائه می دهد. بنابراین در مجموع می توان سیویک را یک سدان مناسب برای استفاده خانواده های کوچک و جوان توصیف کرد.

مشخصات فنی

هوندا سیویک 2013 موجود در ایران، از یک پیشرانه 1.8 لیتری به قدرت 140 اسب بخار و گشتاور 173 نیوتن متر بهره می برد که بنا بر اطلاعات رسمی هوندا برای شتاب بخشیدن به این خودرو 1281 کیلوگرمی ظرف 9.4 ثانیه کافیست.

با این وجود در شرایط و ارتفاع تهران پروسه شتاب گیری صفر تا صد حدود 13 ثانیه به طول می انجامد که رقم چندان جالبی نیست.

سیویک برخلاف کرولا که هنوز از یک گیربکس چهارسرعته اتوماتیک استفاده می کند، به یک گیربکس مدرن تر و پنج سرعته مجهز است.

همچنین سیستم تعلیق نیز در چرخ های عقب به صورت مستقل انتخاب شده است و از این نظر هم نسبت به کرولا مزیت دارد.

تحمل شتاب جانبی 0.81 جی علیرغم تقسیم وزن 60 به 40 در چرخ های جلو  عقب، از مزایای استفاده از این سیستم تعلیق برای سیویک است.

تجربه رانندگی

موقعیت عالی راننده پشت فرمان سیویک به معنای دید و تسلط چندان خوب راننده بر ابعاد خودرو نیست، چرا که به دلیل شیب زیاد درب موتور، عملا اثری از این قسمت در زمان رانندگی دیده نمی شود و این مسئله برای برخی رانندگان می تواند مشکل ساز باشد.

صندلی ها راحت هستند و به خوبی بدن سرنشینان را درون خود حفظ می کنند. به همین دلیل هم احساس راننده از انجام مانورهای تند و سریع با سیویک نسبتا خوب است، هرچند وزن زیاد قسمت جلو و سبکی محور عقب گاها بر روی فرمان احساس می شود.

موتور گوش به فرمان عمل می کند و گیربکس هم واکنش های مناسبی نسبت به شرایط رانندگی نشان می دهد، هر چند با فشردن دکمه ECO همه چیز برای دستیابی به اهداف اقتصادی نظیر کاهش مصرف سوخت، اندکی کُند می شود و هیجان نسبی رانندگی با سیویک کاهش می یابد.

ارتباط برقرار کردن با طرح خاص داشبورد نیز چندان ساده نیست ولی ارگونومی داشبورد از بهترین های این کلاس است و دسترسی بی نقصی به تمام دکمه ها و ادوات داخلی جود دارد.

با این حساب می توان رانندگی با سیویک را با توجه به سگمنت اقتصادی این خودرو 20 هزار دلاری، لذت بخش تر از مهمترین رقیبش یعنی تویوتا کرولا توصیف کرد. هرچند در زمینه زیبایی فضای داخلی و طراحی بدنه، شاید برخی کرولا را زیباتر بدانند.

قیمت و شرایط بازار

هوندا سیویک 2013 با قیمتی در حدود 140 الی 160 میلیون تومان به بازار عرضه شد اما تبلیغات ضعیف و ناشناخته بودن شرکت وارد کننده در کنار قیمت بسیار بالاتر نسبت به رقبایی چون تویوتا کرولا و هیوندای النترا عملا باعث شکست این خودرو در بازار فروش شد.

جالب آنکه برادر بزرگتر سیویک یعنی هوندا آکورد که فروش نسبتا مناسبی را در بازار تجربه کرد نیز توسط همین شرکت به بازار عرضه شد با این حال هر دو نمونه این روزها با کمبود قطعات یدکی مواجه هستند و در پی نقل و انتقالات امتیاز واردات هوندا نیز سرنوشت ادامه واردات این مدل ها و حتی خدمات پس از فروش آن ها چندان روشن نیست.

با این حساب معدود خریداران سیویک افت قیمت قابل توجهی را در زمان فروش خودرو تجربه کرده اند و عملا یک خودرو موفق و برتر در بازارهای جهانی به یک محصول نه چندان محبوب در بازار ایران مبدل شده است.

حالا باید منتظر ماند و دید که سرنوشت این خودروهای هوندا پس از عرضه توسط یک شرکت جدید در بازار ایران چه خواهد شد.

به خصوص آنکه به تازگی نسل دهم سیویک نیز در بازارهای جهانی معرفی شده است و در صورت ادامه واردات این محصول قاعدتا شاهد عرضه مدل جدیدتر خواهیم بود.

امری که می تواند بازار راکد مدل های نسل نهم را بیش از پیش تضعیف کند و باعث ضرر و زیان مضاعف خریداران این خودروها شود.

[با تشکر از مالک خودرو، جناب آقای اشراقی، این مقاله با همکاری و عکس برداری “علیرضا تارا” تهیه شده است.]