چرا زمان عرضه هولولنز مایکروسافت مشخص نیست؟

کودو سونودا (Kudo Tsunoda) یک شغل مهم در مایکروسافت دارد: رویاپردازی.

سونودا آن بُعد عجیب و آینده نگرانه مایکروسافت را به عهده گرفته و محصولاتی خلاقانه تولید می کند که بیشتر در فیلم های علمی و تخیلی دیده ایم. از کینکت گرفته تا هولولنز که حالا جدیدترین جاه طلبی ردموندی ها به حساب می آید.

مایکروسافت فکر می کند که ما در آینده همه مان به کامپیوترهایی نیاز داریم که روی صورت مان قرار گرفته اند و تصاویر هولوگرافیک را در اطراف مان نشان می دهند و ما نیز آن را به عنوان آینده باید بپذیریم، چرا؟ چون سونودا اینطور رویاپردازی می کند.

اما گاهی اوقات رویاهای سونودا به درستی پا به دنیای حقیقی نمی گذارند.

چندی پیش، مایکروسافت اولین ورژن نهایی هولولنز برای توسعه دهندگان (یا کیت های توسعه) را با قیمت 3000 دلار عرضه کرد. قیمت گزافی است، خصوصا اگر آن را در کنار گوگل گلس 1500 دلاری و کیت توسعه کنسول های بازی که چند صد دلار بیشتر نیستند بگذاریم.

این دستگاه باید قیمت مناسب و بسیار کمتری داشته باشد، چون هیچ کس، حتی خود مایکروسافت هم نمی داند که هولولنز چه زمانی قرار است به قفسه فروشگاه ها راه پیدا کند و اگر به آنجا رسید چگونه باشد. از سمت دیگر، توسعه دهندگان هم نمی خواهند هزینه زیادی صرف یک ریسک بزرگ کنند.

در حالی که مایکروسافت اصرار دارد قطعا ورژن مخصوصی برای عموم مردم وجود دارد، اما مرتبا خاطر نشان کرده که به این زودی ها کسی منتظرش نباشد.

یک دلیل عمده برای توجیح این صحبت ها وجود دارد: سونودا در رویاپردازی اش تنها نیست.

او سخت افزار هولولنز را طراحی نمی کند. او نرم افزاری نمی سازد. وظیفه او چیزی است مابین این دو، خدمت به عنوان میانجی تیم های سخت افزاری و نرم افزاری مایکروسافت که توسعه هولولنز را به عهده دارند.

دلیل اصلی اینکه مایکروسافت الان ورژن مخصوصی برای توسعه دهندگان عرضه می کند این است که ردموندی ها هنوز نمی دانند هولولنز نهایی چگونه باید باشد.

سونودا در مصاحبه ای پیش از بیلد 2016 گفت: «می خواهیم بهینه سازی هایی انجام داده و شرایط نرم افزار و سخت افزار را به حد کاملا مطلوبی برسانیم تا توسعه دهندگان بتوانند نهایت بهره را از آن ببرند»

او می گوید مایکروسافت برنامه ای برای عرضه هولولنز ندارد، حداقل تا زمانی که آن ها به همراه ارتش توسعه دهندگان شان به اندازه کافی رویاها را عملی نکرده باشند. هولولنز باید آماده باشد تا مردم از آن استفاده کنند و الان هنوز شرایط پدید نیامده است.

سونودا توضیح می دهد که چگونه دوست دارد هولوگرام ها را در سراسر خانه اش قرار دهد تا وقتی از خواب بیدار شد چشم اش به همه آن ها بیافتد و یک به یک انجام شان دهد.

به جای کاغذ چسبی های تخت، او نیازمند کاغذهای هولوگرافیک بزرگ تری است. یک شیشه شیر خالی که در برابر درب یخچال معلق مانده، نشان می دهد که زمان خرید فرا رسیده. دنیای آینده ما از نگاه سونودا این شکلی است.

درست نیست که وعده های بیهوده بشنویم، وقتی هنوز رویایی بدل به واقعیت نشده. چند سال پیش گوگل گلس و رویاهای مانتین ویو را دنبال کردیم و دیدیم که در نهایت چه شد، کینکت را خریدیم و دیدیم که آنچه می خواهیم نیست. مایکروسافت نمی خواهد این اشتباهات را با هولولنز تکرار کند و آن را پیش از موعد به بازار بفرستد.

هدست های واقعیت مجازی هم دقیقا پروسه ای مشابه را طی کردند تا به اینجا برسند. آکیلس ریفت هم دو کیت توسعه مخصوص سازندگان داشت و بعد از 4 سال، همین چند روز پیش بود که ریفت به صورت عمومی عرضه شد. شاید هنوز هم برای واقعیت مجازی زود باشد، اما آن ها آمده اند، حاضر و آماده.

از رویا تا حقیقت، هولولنز هنوز راه طویلی در پیش روی خود دارد.