بررسی بازی مستقل ABZÛ؛ غوطه ور در ژرفا [به همراه بررسی ویدیویی]

بیراهه نیست اگر بگوییم که صنعت بازی های ویدیویی، روز به روز شباهت بیشتری به صنعت فیلم و سینمای هالیوود پیدا می کند. هرسال شاهد عرضه سری بازی های مشخصی هستیم و برخی از عناوین خاص، دائماً و دائماً به بازار عرضه شده و موفقیت قبلی را تکرار می کنند.

در این میان، همانند هالیوود، هر از چندگاهی می توان شاهد عرضه آثاری مستقل، کوچک و دوست داشتنی بود که برخی از آنها در میان هیاهوی موجود برای عناوین بزرگتر گم می شوند و برخی دیگر، به سختی می توانند نظر مخاطبان را به خود جلب کنند.

در همین راستا، برکسی پوشیده نیست که بازی های مستقل، طی چند سال اخیر توجه بیشتری را به خود جلب کرده اند و توانسته اند جای پای خود را در صنعت شلوغ بازی های ویدیویی محکم تر از پیش سازند. اما با این همه، هنوز هم بازی های بسیار زیادی هستند که از چشم مخاطبان دور می مانند؛ خصوصاً اگر معیار را پلتفرم استیم قرار دهیم که روزانه ده ها بازی روی آن منتشر می شود.

اما برخلاف سال های گذشته، تابستان امسال فرصت فوق العاده ای برای درخشش بازی های مستقل به حساب می آید. در حالی که امسال شاهد کمترین میزان عرضه بازی های کلان بودجه در فصل تابستان هستیم، بسیاری از توسعه دهندگان مستقل مانند PlayDead ،Tokyo RPG Factory و Harebrained Schemes ترجیح داده اند تا فرصت را غنیمت شمرده و عنوان خود را در زمانی ایده آل به دست مخاطبان برسانند.

استودیوی Giant Squid هم یکی از همین استودیوهای مستقلی است که عرضه بازی جدیدش تحت عنوان Abzu را به تابستان امسال موکول کرده بود و برخلاف بسیاری از همتایان خود، به لطف همکاری با سونی توانست تبلیغاتی مناسبی برای عنوانش فراهم آورد.

آبزو یا آپسو، در افسانه های میان دو رود، به اقیانوسی در جهان زیرین گفته می شود که منشا اصلی تمام رودها، رودخانه ها، دریاچه و در مجموع، منابع آب زمین به شمار می رود. آبزو اگرچه در ابتدا به معنای اقیانوسی شامل آب شیرین و پاک بوده اما بعداً در افسانه های سومری، در قالب یک شخصیت تجلی پیدا کرده و حالا به عنوان نوعی ایزد به شمار می رود.

بازی آبزو هم همانطور که از نامش پیداست، پیش از هرچیز روی تصویر کردن این افسانه سومری تمرکز داشته و اگرچه خط داستانی و روایت مشخصی در بازی به چشم نمی خورد، اما الهام گیری از افسانه های میان دو رود و ادیان آشوری و آکدی به وضوح در آن مشاهده می شود.

آبزو روایت داستان غواصی است که به ناگاه خود را در وسط اقیانوسی می یابد و تصمیم دارد با گشت و گذار در جهان زیرین اقیانوس، به کشف هویت خود و دستیابی به نوعی خودشناسی برسد. با وجود همه این مسائل، باید خاطر نشان کرد که بازی آبزو در بطن خود، هیچ داستان سرایی قابل توجهی ندارد و استفاده از المان های اسطوره ای، صرفاً برای آن بوده تا نوعی هدف به گیم پلی بازی تزریق شود و گیمر احساس نکند که در جهانی عاری از هویت به سر می برد.

اگر بازی هایی همچون Fl0wer یا Journey را تجربه کرده و از آنها لذت برده باشید، مطمئناً آبزو هم برای مدت کوتاهی سرگرم تان خواهد کرد و در مجموع، تجربه ای دلچسب به دست خواهید آورد که ارزش بارها تکرار را دارد. اگر بخواهیم با خودمان روراست باشیم، آبزو گیم پلی چندان درگیرکننده ای ندارد؛ اما این طراحی هنری و اتمسفر حاکم بر آن است که سبب می شود نوعی ارتباط عاطفی با آن برقرار کنید.

آبزو به بهترین شکل ممکن، جهان زیر آب را تصویر می کند و محیط آن در نخست، یادآور بازی بی نظیر Journey است؛ عنوانی که کارگردان هنری اش حالا به تیم Giant Squid پیوسته و همان مسئولیت را یکبار دیگر عهده دار شده تا با هنر بی نظیر خود، چشم گیمرها را باز هم به صفحه نمایشگر بدوزد.

همانند خیل عظیم بازی های مستقل چند سال اخیر، آبزو در گیم پلی حرف چندانی برای گفتن ندارد و لزوماً هم به دنبال تحقق چنین امری نبوده است. در واقع آبزو با گیم پلی مینیمال خود، به دنبال القای حس کنجکاوی به ذهن گیمر و ترغیب وی به گشت و گذار در محیط و کشف المان های چشم نواز آن بوده تا ارائه یک بازی اکشن و تکراری دیگر.

گیمر در نقش شخصیت اصلی ، می تواند در جهان پهناور آبزو به مکاشفه بپردازد و ضمن لذت بردن از جلوه های بصری خیره کننده ، همچون پروتاگونیست بازی به نوعی خودشناسی دست یابد؛ امری که به وسیله آرامش حاکم بر اتمسفر بازی و تماشای رقص زیبای موجودات دریایی به بهترین شکل ممکن محقق شده است.

یکی از نقاط قوت بازی، الگوریتم نوشته شده برای حرکات و رفتارهای موجودات آبزی است که انصافاً به بهترین شکل ممکن از آب درآمده است. در واقع الگوهای رفتاری ماهی ها، کوسه ها و دیگر موجودات مشابه، بسیار به واقعیت نزدیک است که سبب می شود تجربه ای واقع گرایانه کسب کنید و از تک تک لحظات آن لذت ببرید. مضاف بر این، امکان سواری گرفتن از برخی موجودات غول پیکر مانند دلفین ها، کوسه و غیره نیز به گیم پلی اضافه شده که گرچه صرفاً باری فانتزی به بازی بخشیده، اما گیم پلی را نیز با تنوعی نسبتاً اندک مواجه کرده است.

خوشبختانه گیم پلی آبزو آنقدر درگیرکننده هست که گیمر را خسته نکند و تجربه غایی مد نظر سازندگان از بین نرود. برای مثال، اگرچه بخش عمده ای از گیم پلی براساس ایده گشت و گذار در محیط دنبال می شود، اما هر از چندی شاهد پازل های کوچکی نیز هستیم که چندان درگیرکننده به شمار نمی روند، اما می توانند بازی را از حالت تکراری خارج کنند. مضاف بر این، سکانس های خاصی از بازی به صورت On-Rail دنبال می شوند که جذابیت دیداری خاصی با خود به همراه آورده اند.

جمع بندی

در راستای سخنانی که ابتدای مطلب به آنها اشاره کردیم، آبزو را می توان یکی از آن گنجینه های ارزشمندی دانست که با وجود جلب توجه نسبی مردم، نیازمند توجه و قدرانی بیشتر است. اگر بخواهیم آبزو را به فیلمی در صنعت سینما تشبیه کنیم، شاید بهترین مثال برای آن یکی از آن فیلم های اروپایی درجه یک باشد که مورد بی مهری داوران  اسکار قرار می گیرد اما جوایز جشنواره هایی چون کن و برلین را درو می کند.

در نهایت آبزو تجربه ای بی نظیر و تکرارنشدنی برایتان به ارمغان خواهد آورد که نه تنها براساس ایده ای کاملاً اصیل ساخته شده بلکه تجلی بسیاری از عناوین شاهکار صنعت بازی، مانند Journey را نیز می توان در آن دید. ناگفته نماند که گیم پلی آبزو، بسیار کوتاه بوده و در بهترین حالت، نزدیک به 2 الی 3 ساعت به طول می انجامد، اما اگر به دنبال دستیابی به تجربه ای متفاوت و فراموش ناشدنی هستید، آبزو از آن بازی هایی است که دلتان نمی خواهد از دستش دهید.