پدر اندروید، در مسیر مستقیم رقابت با سامسونگ و اپل

زوجی که به نظر می‌رسید تازه با هم آشنا شده‌اند، در حال عکاسی از غذای خود با موبایل‌هایشان بودند و در ده دقیقه بعدی، هرکدام سرش را درون موبایل خود فرو برد. این صحنه‌ای است که «اندی رابین»، چند روز قبل زمانی که به یک رستوران رفته بود، می‌بیند. رابین تاحدی در بروز این رفتار ضداجتماعی، مقصر است. به هر حال او به همراه تیمش اندروید را خلق کرد؛ سیستم‌عاملی که حالا ۸۵ درصد موبایل‌های جهان از آن استفاده می‌کنند.

رابین قبول دارد که انقلاب موبایل‌های هوشمند، جنبه‌های منفی هم داشته و می‌گوید که شرکت جدیدش «Essential»، بر این مسئله تمرکز کرده که چگونه وابستگی انسان‌هایی که هر ۵ دقیقه موبایل‌شان را چک می‌کنند را از بین ببرد. او همین حالا هم می‌گوید: «ما تا پیش از اینکه اینترنت همیشه همراه داشته باشیم هم زندگی خوبی داشتیم».

شرکت اسنشال، این هفته اولین گجت خود که همان موبایل پرسروصدایش باشد را به بازار روانه می‌کند؛ موبایلی جذاب و مرغوب که نه به دست سامسونگ و اپل طراحی شده و نه برندهای متعدد چینی. پشتش به آینه‌ای می‌ماند و از سرامیک تولید شده، لبه‌ها از جنس تیتانیم هستند و البته نمایشگری لبه تا لبه که بخش عمده‌ای از پنل جلویی دستگاه را به خود اختصاص داده است.

موبایل اسنشال، یک رابط مغناطیسی خاص را نیز به همراه دارد که درب‌ها را به سوی دنیایی از لوازم جانبی جذاب باز می‌کند. این رابط می‌تواند نقش آپدیت کننده سخت افزار را هم برعهده گیرد و همین موضوع باعث شده تا رابین، بگوید که با استفاده از همین رابط می‌توان موبایل‌های خود را به مدت طولانی‌تری استفاده کرد.

رابین خودش اذعان دارد که رقابت امروزی در دنیای موبایل سخت‌تر از هر زمان دیگری شده و شرکت‌هایی مثل اپل و سامسونگ بیشتر سود این بازار را در اختیار دارند: «اما هر بازار اشباع شده‌ای نیاز به یک تحول دارد؛ زمانی که دو قطب بازار را در دست می‌گیرند، وقتش است تا شما هدفتان را دنبال کنید.»

اگرچه اسنشال فون، مانند پیکسل‌های گوگل از سیستم‌عامل اندروید بهره می‌برد اما پدر اندروید می‌خواهد که به این موبایل، همچون یک نقطه آغاز نگاه کنید، نه یک تغییر ناگهانی. او می‌گوید که این تغییر، در ادامه از راه می‌رسد. او می‌خواهد با هوش مصنوعی، نحوه تعامل کاربران با گجت‌هایشان را تغییر دهد و بسیاری از کارها را به دست الگوریتم‌ها بسپارد. او می‌گوید:

«اگر به نقطه‌ای برسیم که موبایل، نسخه‌ای مجازی از کاربرش باشد، کاربر می‌تواند زندگی‌اش را بکند و لذت ببرد. شام برود رستوران بدون اینکه بخواهد به موبایلش دست بزند. کاربر در این حالت مطمئن است که موبایل، وظایفی که او باید انجام دهد را به درستی انجام خواهد داد.»

رابینِ ۵۴ ساله، تقریباً ۲۰ سال در دنیای موبایل فعالیت کرده است. سال‌ها پیش هدایت تیم توسعه موبایلی به نام «Hiptop» را برعهده داشت که بعداً «Sidekick» نام گرفت؛ تلفنی که نمایشگری بزرگ و کیبوردی فیزیکی داشت و می‌توانست اپلیکیشن اجرا کند.

رابین در ۲۰۰۳ دل به دریا زد تا دنیای موبایل را تغییر دهد و استارتاپی نرم‌افزاری تاسیس کرد که توانست یک نرم‌افزار موبایلی به نام «اندروید» را توسعه دهد. او در سال ۲۰۰۵، استارتاپش را به گوگل فروخت و اندروید تبدیل به بزرگترین سیستم عامل جهان شد. سه سال پیش رابین، گوگل را هم ترک کرد تا بازی سومش را شروع کند؛ این بار نام بازی «اسنشال» بود.

اما خود اسنشال هم یک استارتاپ کوچک است و صرفاً زیر چتر یک شرکت بزرگ‌تر فعالیت می‌کند. شرکت بزرگ‌تر، «Playground Global» نام دارد و استارتاپ‌های زیادی را در سیلیکون ولی زیر چتر خود قرار داده که اسنشال هم صرفاً یکی از آنهاست و جالب است بدانید که هم‌موسس Playground Global نیز خود رابین است.

اما ریشه‌های اسنشال فون، به چین هم می‌رسد. تولید کننده آن شرکتی است به نام «فاکسکان» که حتماً نامش را شنیده‌اید. به هرحال فاکسکان تولیدکننده آیفون هم هست و جالب اینجاست که برای موبایل اندی رابین، نقش سرمایه گذار و همکار را نیز دارد و می‌تواند در آینده‌ی آن سهم داشته باشد. رابین رابطه شرکتش با غول چینی را مانند یک خیابان دوطرفه می‌بیند؛ خیابانی که وجود هر یک از لاین‌هایش در طرفین، مهم است.

یکی از بارزترین ویژگی‌های این موبایل، دو پین مغناطیسی است که در پشت آن قرار گرفته‌اند و به لوازم جانبی ساخته شده توسط خود اسنشال یا دیگر شرکت‌ها اجازه متصل شدن را می‌دهند. اسنشال برنامه‌ دارد تا ۶ وسیله جانبی را برای موبایل خود عرضه کند که حالا دو عدد از آنها نیز آماده‌اند: دوربینی ۳۶۰ درجه با قابلیت ثبت ویدیوی 4K و یک داک شارژ بی‌سیم.

اما رابین می‌خواهد آینده را با موبایل‌های خود تسخیر کند. او می گوید که یک تیم حرفه‌ای از توسعه دهندگان نرم‌افزاری دارد که می‌توانند برخی از ویژگی‌های برجسته هوش مصنوعی را به موبایل‌ها بیاورند. او باور دارد که دستیارهای هوشمندی مانند سیری یا الکسا، «ایده‌هایی برای دیروز» هستند و دیگر یک رابط کاربری آینده‌نگرانه را به تصویر نمی‌کشند. او می‌گوید اسنشال در محصول بزرگ دوم خود، قابلیت‌هایی از هوش مصنوعی را به کاربران نشان می‌دهد که واقعاً برای آنها مفید خواهند بود.

اندی رابین می‌گوید که در آینده‌ای نچندان دور، موبایل و گجت‌ها می‌توانند نیازهای کاربران را حدس بزنند. نوتیفیکیشن‌ها را پالایش کرده و آنهایی که نیاز است را بر حسب زمان و روز به کاربر نشان دهند: «اگر یک نفر به شما پیام بدهد که می‌خواهی امشب با هم شام بیرون برویم، شش پاسخ در برابر شما قرار می‌گیرد تا برای فرد ارسال کنید. شما در طول زمان چند بار پاسخ را ارسال می‌کنید و موبایل‌تان نوع سلیقه و پاسخ دادن‌تان را یاد می‌گیرد. در نتیجه بالاخره بار چندم، دیگر از شما نمی‌پرسد و خودش پاسخ دوستتان را می‌دهد.»

مدیر اسنشال به یاد می‌آورد که همین اواخر در حال رانندگی با ماشین بوده که خودروی دیگری از پشت با او تصادف می‌کند. راننده ماشین عقبی، در حال پیام دادن با موبایلش بوده و همین باعث بروز تصادف شده: «حواس‌پرتی به دلیل توجه به موبایل در زمان انجام کاری مهم‌تر، موضوعی است که می‌توان آن را با هوش مصنوعی برطرف کرد.»

سخت‌افزار، دنیایی سخت و بی‌رحم دارد. همین هفته، زمانی که اسنشال وارد بازار می‌شود، یک ماه تاخیر داشته. رابین می‌گوید این تاخیر در راستای برطرف سازی مشکلات نرم افزاری و همینطور گرفتن تایید اپراتورها بوده است. با این حال نگران شرایط اپراتورها هم نیست: «اگر اپراتورها می‌خواهند چشمشان را به روی نوآوری ببندند، می روم و شبکه توزیع خودم را راه می‌اندازم.»

اگرچه اسنشال فون دیر به بازار می‌آید اما زمان آمدنش، درست چند هفته قبل از آمدن محصولات بزرگترین بازیگرهای بازار یعنی اپل و سامسونگ است.

قدرتِ کوچک بودن

رابین امروز عرضه اسنشال فون به بازاری پر از موبایل‌های قدرتمند را مانند حرکت تسلا در بازار اتومبیل می‌بیند.

او همچنین پتانسیل‌های یک شرکت کوچک بودن را تحسین می‌کند: «به عقب برگردید، زمانی که آیفون معرفی شد. آنچه باعث موفقیت آیفون شد، مربوط به تکنولوژی خود اپل نبود. این محصول از اولین نمایشگر خازنی بهره می‌برد که خود اپل آن را نساخته بود. از اولین شتاب‌سنج در موبایل بهره می‌برد که خود اپل آن را نساخته بود. وقتی این دو را با هم ترکیب کردند، ژست‌های حرکتی و لمسی پدید آمدند، که اتفاقی نو بود.»

او ادامه می‌دهد: «این دو فناوری توسط دو شرکت فعال در صنعت تکنولوژی تولید شده بودند. اگر امروز به سراغ یک نوآوری بروید و بگویید که تا چند ماه دیگر ۲۰۰ میلیون قطعه از آن را می‌خواهید، فکر می کنید تولیدکننده توان پاسخ دادن دارد؟»

رابین اذعان می‌کند که به علت کوچک بودن شرکت اسنشال، می‌تواند جدیدترین فناوری‌ها را به شکلی سریع‌تر از سایر شرکت‌های بزرگ در موبایل‌هایش قرار دهد: «این را قبول کنید، ما می‌توانیم نوآوری‌های بیشتری داشته باشیم. اما سوال اینجاست که در زمانی که فوق‌العاده موفق شدیم، چگونه همین روند را پیش ببریم؟»

این سوالیست که به نظر می رسد پدر اندروید از ما می‌پرسد. شما با توجه به حضور بازیگران بزرگ حوزه موبایل، آینده‌ای روشن را در برابر اسنشال می‌بینید؟