چهار ویژگی مدیران که روی سلامت جسمی کارمندان تأثیر منفی می گذارد

بر اساس پژوهش های اخیر، احتمال بروز حملات قلبی یا سایر مشکلات سلامتی در کارمندانی که با مدیران «سمی» سر و کله می زنند، در حدود 60 درصد بیشتر از سایرین است. اما مدیر سمی به چه کسی گفته می شود؟

طبق تحقیقات مورد اشاره مدیرانی که حداقل یکی از ویژگی های مهارت ناکافی، بی ملاحظگی، مخفی کاری یا کم حرفی را داشته باشند، روی سلامت جسمی و روانی کارمندان تأثیر منفی گذاشته و سمی تلقی می شوند. در ادامه هر یک از این ویژگی ها را به طور خلاصه مورد بررسی قرار می دهیم:

مهارت ناکافی

در عصر حاضر با وجود کارمندان متخصص با مدارک علمی بالا، مدیرانی موفق هستند که در حوزه کاری خود علاوه بر توانمندی های رهبری و برنامه ریزی، اطلاعات فنی لازم را نیز در اختیار داشته و از نحوه عملکرد سازمان و تمامی بخش های آن آگاهی داشته باشند.

در این میان مدیرانی که به فناوری های موجود در شرکت مسلط نبوده و نتوانند به خوبی با متخصصین و کارمندان در مورد مسائل تخصصی تبادل نظر کنند، در کار خود موفق نبوده و نمی توانند مجموعه را برای دستیابی به چشم اندازها رهبری کنند.

بی ملاحظگی

بنا بر پژوهش های پروفسور «کریستین پوراث» استاد دانشگاه جورج تاون، برخورد نامناسب و بی احترامی نسبت به کارمندان هزینه های زیادی را به سازمان تحمیل می کند که این هزینه ها خود را در بیمه سلامت، زیان های ناشی از عملکرد ضعیف و غیبت های مکرر نشان می دهند.

تحقیقات خانم پوراث همچنین نشان می دهد که حتی در صورت علاقه افراد به بهبود عملکرد، شرایط محیطی و رفتارهای نامناسب مدیران کارایی و خلاقیت کارمندان را کاهش داده و در نهایت منجر به بی تفاوتی آنها می شود.

مخفی کاری

رهبران موفق با استفاده از قدرت شفافیت و اشتراک گذاری اطلاعات در سازمان، اعتماد کارکنان را به خود و اهداف شرکت جلب کرده و موجب افزایش روحیه و حس مهم بودن در افراد می شوند.

دسترسی کارمندان به اطلاعات راهبردی و مالی سازمان موجب شناخت بهتر نسبت به نقش ها و وظایف آنها شده، و دیدگاه جامع تری از کمپانی را در اختیار کارکنان قرار می دهد.

کم حرفی

مدیران مجرب با سخن گفتن و برقراری ارتباطات دو طرفه با کارمندان، خط مشی اصلی سازمان را به وضوح بیان کرده و انتظارات از افراد را در کنار دریافت بازخورد، مطرح می کنند.

البته یکی از مهم ترین نکات در برقراری ارتباط با کارمندان، استفاده از لفظ «ما» به جای «من» و «شما» است چرا که با این طرز صحبت کردن، همراهی و همکاری مدیر و کارمند در جهت رسیدن به اهداف سازمانی بیشتر مورد تأکید قرار گرفته، و کارمندان نیز احساس تعلق بیشتری به شرکت پیدا می کنند.

همچنین لازم به ذکر است که رهبران بزرگ، همواره در بیان نظرات خود صادق بوده و به هیچ عنوان برای جلب رضایت دیگران سخنان غیر واقعی را به زبان نمی آورند که همین امر، از مهم ترین عوامل حسن شهرت آنهاست.