دانشمندان در مطالعه‌ای کم‌نظیر قدرتمندترین صاعقه غول‌پیکر معکوس را بررسی کردند
صاعقه عجیبی که به جای پایین به بالا پرتاب شده، انگار از یک جهان موازی آمده ولی در اصل پدیده‌ای به نام «جت غول‌پیکر» است.
در دیجیاتو ثبت‌نام کنید
جهت بهره‌مندی و دسترسی به امکانات ویژه و بخش‌های مختلف در دیجیاتو عضو ویژه دیجیاتو شوید.
عضویت در دیجیاتوتازههای تکنولوژی
صاعقه بزرگی در تاریخ 14 مه 2018 مصادف با 24 اردیبهشت 1397 به جای برخورد به طرف زمین، 80 کیلومتر از ابرها به سمت بالا رفت با رنگ بنفش خود صحنه عجیبی را به وجود آورد. حالا دانشمندان این به اصطلاح «جت غول‌پیکر» را به‌طور دقیق مورد بررسی قرار داده و با انتشار مطالعه‌ای آن را به عنوان قدرتمندترین در نوع خود معرفی کرده‌اند.
جت‌های غول‌پیکر به تخلیه قدرتمند انرژی الکتریکی از ابرهای طوفانی گفته می‌شود که نه به سمت زمین بلکه به سمت یونوسفر می‌روند. ولی دقیقا به همین دلیل مشاهده و انجام تحقیق روی آن‌ها دشوار است. حالا گروهی از محققان یکی از این صاعقه‌ها را با جزئیاتی فراتر از تمام جت‌های غول‌پیکر قبلی بررسی کرده‌اند.
این پدیده در خلال طوفانی در سال 1397 در اکلاهما رخ داد و به‌صورت همزمان توسط تجهیزات مختلفی از جمله آرایه نقشه‌برداری صاعقه در زمین، شبکه نقشه‌برداری زمین‌ایستا (GLM) در فضا، شبکه ماهواره‌های محیطی عملیاتی زمین‌ایستا (GOES) در فضا و یک دانشمند بر روی زمین مشاهده شد.
صاعقه اکلاهما، قدرتمندترین جت غول‌پیکر تاریخ
پژوهشگران می‌گویند صاعقه اردیبهشت 97 قدرتمندترین جت غول‌پیکر تاریخ بوده و حدود 300 کلمبوس شارژ الکتریکی را به سمت بالا پرتاب کرده است. جهت مقایسه باید گفت که صاعقه‌های معمولی حدود پنج کلمبوس انرژی آزاد می‌کنند. این پدیده همچنین امواج الکترومغناطیسی مختلفی را منتشر کرده است.
در طی این رخداد، منابع رادیویی فرکانس بسیار بالا (VHF) در ارتفاع 22 تا 45 کیلومتری دیده شدند، در حالی که امواج اپتیکال به ابرهای مرتفعی که این جت از آن‌ها بیرون آمده بود، نزدیک‌تر بودند. «استیو کامر»، نویسنده این مقاله که در مجله Science Advances منتشر شده، می‌گوید: «سیگنال‌های VHF و اپتیکال به روشنی همان چیزی را تایید می‌کنند که محققان گمانش را در ذهن داشتند اما آن را اثبات نکرده بودند: این که امواج رادیویی VHF صاعقه‌ها توسط ساختارهای کوچکی موسوم به شارنده منتشر می‌شوند که بر نوک صاعقه‌های در حال شکل‌گیری وجود دارند، در حالی که قوی‌ترین جریان‌های الکتریکی پشت این لبه در کانالی به حرکت در می‌آیند که به لحاظ الکتریکی رساناست و راهبر نامیده می‌شود.»
شارنده‌ها دمای نسبتا پایینی در حدود 204 سلسیوس دارند، در حالی که راهبرها به دمای 4425 سلسیوس می‌رسند. اگرچه این مطالعه به‌طور کلی اطلاعات زیادی را درباره صاعقه‌ها ارائه کرده اما هنوز داده‌های بسیاری در خصوص این جت‌های غول‌پیکر در دسترس نیست و کسب اطلاعات بیشتر نیازمند تحقیقات بعدی است.
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.