ثبت بازخورد

لطفا میزان رضایت خود را از دیجیاتو انتخاب کنید.

واقعا راضی‌ام
اصلا راضی نیستم
چطور میتوانیم تجربه بهتری برای شما بسازیم؟

نظر شما با موفقیت ثبت شد.

از اینکه ما را در توسعه بهتر و هدفمند‌تر دیجیاتو همراهی می‌کنید
از شما سپاسگزاریم.

تکنولوژی

12 نقطه عطف در تاریخ کیبوردها

صفحه کلیدها مختص دوره معاصر و عصر دیجیتال نیستند. صدها سال پیش، ماشین های مکانیکی مخصوصی وجود داشت که مردم برای ثبت حروف از آن ها استفاده می کردند. شاید امروزه همه ما یک یا ...

محسن وفانژاد
نوشته شده توسط محسن وفانژاد | ۵ آبان ۱۳۹۳ | ۱۹:۰۰

صفحه کلیدها مختص دوره معاصر و عصر دیجیتال نیستند. صدها سال پیش، ماشین های مکانیکی مخصوصی وجود داشت که مردم برای ثبت حروف از آن ها استفاده می کردند. شاید امروزه همه ما یک یا چند کیبورد در خانه مان داشته باشیم اما صد سال پیش، ماشین های تایپ ابزاری تشریفاتی محسوب می شدند که بیشتر در اختیار افراد صاحب نظر و اندیشمند قرار داشت.

حالا، همه ما به نوعی مجبوریم که روزانه ده ها، صدها و برخی هزاران بار نوک انگشتان را روی دکمه ها بکوبیم، چه دکمه های فیزیکی و چه لمسی. بنابراین دانستن این که یکی از مهم ترین ابزارهای روزمره مان از کجا آمده و به چه نقطه ای رسیده شاید جالب باشد.

در ادامه همراه با دیجیاتو باشید.

1
هدف اولیه طراحی کیبوردهای QWERTY، راحتی بیشتر در تایپ کردن نبوده بلکه راه حلی برای گیر نکردن اهرم های ماشین تایپ های مکانیکی محسوب می شده. 80 الی 90 سال پیش، دکتر آگوست دوراک، مدل کارآمدتری را توسعه داد. این طرح جدید 3 هدف داشت: افزایش سرعت تایپ، کم کردن فاصله پرش انگشتان و ارگونومیک تر شدن. بعدها به آن لقب "کیبورد ساده سازی شده ی دوراک" را دادند که در سال 1936 پتنت آن به ثبت رسید. البته همانطور که قطع به یقین می دانید، این کیبورد هیچگاه نتوانست به محبوبیت بالایی برسد.
2
PCD Maltron از سال 1977 در صنعت کیبوردسازی فعال بوده. بسیاری از مدل ها، جهت کاهش درد مفاصل انگشت ها و همخوانی با وضعیت ویژه معلولین طراحی شده بود. مدل های تک دستی که تصویر آن را می بینید، از سال 1989 به خط تولید مالترون اضافه شدند و هنوز هم به فروش می رسند.
3
در طول دهه 80 میلادی، کیبوردهای Membrance تغییری به خود دیدند که امروزه تقریبا در دستگاه های زیادی دیده می شوند. دکمه ها از حالت فشردنی خارج شدند و فرم بدون دکمه به خود گرفتند که در حال حاضر می توان مدل مشابه آن ها را روی مایکروویوها، یخچال ها و وسایل این چنینی دید. این کیبوردها ماشین تایپ نبودند و برای مدل های مخصوصی از کامپیوترهای ZX81 طراحی شدند. ضد آب و ضد غبار بودن در آن زمان، از ویژگی های بارزشان محسوب می شد.
4
بعد از موفقیت تجاری در بازار پی سی، IBM در تلاش بود تا جایگاه خود را در این بازار نگه دارد و شروع آن با PCjr در سال 1984 بود. فریبورد یکی از ویژگی های اصلی دستگاه بود که به نوعی این کیبورد را وایرلس می کرد. با استفاده از 4 باتری قلمی، کیبورد از طریق اینفرارد به کامپیوتر متصل می شود. همچنین، IBM از استیل دکمه ای چیکلت (به کلید های گفته می شود که مربع های کوچک با لبه های گرد هستند) بهره برد که اپل امروزه در مک بوک هایش از آن ها استفاده می کند.
5
در سال 1984، اپل دومین کامپیوترش را عرضه کرد. این دستگاه سوییچی داشت که به کاربر اجازه می داد بین حالت QWERTY و دوراک جا به جا شود.
6
در طول دهه 80، کامپیوترها کم کم به حالت ساعت های مچی درآمدند. Data 2000 و UC-2000 از سیکو، بیش از 2 هزار کاراکتر (حرف) را در خود ذخیره می کردند اما باز هم در هر صورت به یک کیبورد جدا نیازمند بودند. این دو ساعت با کیبوردهای مخصوص خودشان منتشر شدند.
7
مدل M از IBM که در سال 1985 عرضه شد، کیبوردی مخصوص بود که مدل های کمی از کامپیوترهای شرکت را پوشش داد ولی با این حال لقب مهم ترین کیبورد تاریخ را به خود اختصاص داد. بسیار جامع بود اما آنچه باعث شد بسیار محبوب شود چیز دیگری بود. حالتی فنری مانند داشت که پس از هر بار فشردن، سریعا به جای خود باز می گشت و صدای خاص و جالبی از خود انتشار می داد.
8
در حالی که مدل M و بسیاری دیگر از کیبوردهای حرفه ای دیگر تقریبا 100 دکمه ای بودند، هپی هکینگ کیبورد تمرکزش را روی 60 دکمه پیاده کرد. در سال 1996 توسط فوجیتسو تولید شد و PFU Limited آن را عرضه کرد. جایگاه دیکمه ها در کیبورد برای یونیکس بهینه سازی شده بود و ظاهری بسیار لوکس داشت.
9
برای راحت تر کردن کار با PDAها یا دستیارهای دیجیتالی شخصی، Think Outside یک کیبورد قابل خم شدن توسعه داد که Stowaway نام داشت. کیبورد از طریق داک به PDA متصل می شد و به کاربر اجازه می داد به راحتی و بدون عذاب به تایپ با دکمه های فیزیکی بپردازد. وقتی هم که کارتان به اتمام می رسید، آن را جمع می کردید که اندازه جمع شده اش را هم در تصویر بالا می بینید.
10
در سال 2002، یک استارتاپ از دره سیلیکون که Canesta نام داشت قصد تولید کیبوردهای واقعیت افزوده را داشت. یک سنسور کوچک، نور اینفرارد را مستقیما روی یک سطح منتشر می کرد و کاربر با لمس جایگاه دکمه می توانست تایپ کند. تکنولوژی این شرکت در دستگاه های زیادی کاربرد پیدا کرد که کیس های پر سر و صدای آیفون یکی از آن ها بودند. بعدها و در سال 2010، مایکروسافت این شرکت را به مجموعه های خود اضافه کرد.
11
هم صفحات لمسی و هم مدلی که در بالا بررسی کردیم یک مشکل مشترک دارند و آن عکس العمل لمسی است. اگرچه دستگاه های موبایل یک مدل ویبره و مدل های پروژکشن صدا ایجاد می کنند، هر دو هنوز فاقد حس فشردن در دکمه های فیزیکی هستند. تاکتوس امید داشت با طراحی صفحات داینامیک و پیکسل های مخصوص با نام تیکسل این مشکل را برطرف کند. با لمس هر قسمت از صفحه، تیکسل ها اندکی برآمده می شدند و وقتی بی استفاده بودند درست با حالت اولیه باز می گشتند.
12
تا به اینجای کار کیبوردهای زیادی دیدیم که برای کدنویس ها یا دفاتر کاری بهینه سازی شده بود اما آن ها در برابر دستگاه هایی که پی سی گیمرهای حرفه ای استفاده می کنند هیچ است. مدل های فوق العاده تغییر یافته مثل S.T.R.I.K.E. 7 از مد کتز در سال 2012 چیزی بیشتر از دکمه های اضافه ارائه می دهند. ظاهر دستگاه هم حتی قابل تغییر است و می توان اشکال مختلفی به آن داد. برنامه نرم افزاری مخصوصی هم برای این مدل طراحی شده که قابلیت های متنوع دیگری ایجاد می کند. البته صفحه LCD لمسی آن را هم فراموش نکنید که به گونه ای مرکز کنترل دستگاه محسوب می شود.
دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
مجموع نظرات ثبت شده (38 مورد)
  • مهدی
    مهدی | ۵ آبان ۱۳۹۳

    من همین الان یه چیزی کشف کردم.qwerty شش حرف اول کیبرده تو ردیف اول حروف

نمایش سایر نظرات و دیدگاه‌ها
مطالب پیشنهادی