ثبت بازخورد

لطفا میزان رضایت خود را از دیجیاتو انتخاب کنید.

واقعا راضی‌ام
اصلا راضی نیستم
چطور میتوانیم تجربه بهتری برای شما بسازیم؟

نظر شما با موفقیت ثبت شد.

از اینکه ما را در توسعه بهتر و هدفمند‌تر دیجیاتو همراهی می‌کنید
از شما سپاسگزاریم.

تکنولوژی

نگاهی نزدیک به هولولنز؛ مهیج ترین فناوری ارائه شده از سوی مایکروسافت

هدست مایکروسافت با نام هولولنز بالاخره رونمایی شد و حال چهار دموی مختلف از آن به نمایش درآمده که هر یک قابلیتی خاص از این دستگاه را به تصویر می کشند. خبرنگاران The Verge مراجعه ...

Maryam Mousavi
نوشته شده توسط Maryam Mousavi | ۴ بهمن ۱۳۹۳ | ۲۲:۰۰

هدست مایکروسافت با نام هولولنز بالاخره رونمایی شد و حال چهار دموی مختلف از آن به نمایش درآمده که هر یک قابلیتی خاص از این دستگاه را به تصویر می کشند.

خبرنگاران The Verge مراجعه ای کوتاه به یکی از آزمایشگاه های مایکروسافت داشته و از نزدیک با این هدست مجازی کار کردند. در ادامه تجربه این افراد در زمان کار با هولولنز را از زبان هر یک نقل خواهیم کرد.

با دیجیاتو همراه باشید.

همانطور که گفته شد خبرنگاران The Verge اجازه یافتند تا به آزمایشگاه های ساخت هدست هولولنز وارد شده و از نزدیک با امکانات آن آشنا شوند اما برای این منظور لازم بود که دوربین ها و موبایل های خود را تحویل دهند و به همین دلیل است که در حال حاضر هیچگونه تصویری از محل ساخت این هدست در دست نیست.

همانطور که گفته شد، اجازه استفاده از هیچگونه تجهیزات تصویربرداری و حتی ضبط صدا در آنجا وجود نداشت. ما مجبور بودیم از خود کمپانی دفترچه یادداشت بگیریم و حتی نمی توانستیم از قلم های خود برای یادداشت برداری استفاده کنیم.

اما رد شدن از همه این تدابیر امنیتی کاملا ارزشش را داشت زیرا هدست هولولنز در نوع خود جالب ترین (و از بسیاری جهات دیوانه کننده ترین) فناوری ارائه شده از زمان رونمایی Oculus Rift است.

این هدست از بسیاری وجوه شبیه به ریفت است: هر دویشان فراگیر و ۳۶۰ درجه هستند اما به طرق مختلف؛ برای استفاده از آنها لازم است که یک شیء عجیب و ظاهری نه چندان معمول را به دور سر خود ببندید؛ در زمان استفاده از هر دوی آنها لبخند بر لبانتان می نشیند و در نهایت، وقتی که سخن از نحوه کنترل و تعامل با اشیاء مجازی به میان می آید باید بگوییم که هنوز زمان زیادی تا تکمیل شدن آنها نیاز است.

[videojs mp4="http://cdn.digiato.com/HoloLens-nd-Windows10-Microsoft-announces-its-future.mp4"]

hololens

Minecraft

به قلم  Dieter Bohn

تاکنون جالب ترین دموی پخش شده از این محصول به Minecraft مربوط شده هرچند که مایکروسافت آن را به «سنگ بنای» دستاورد  خود تشبیه کرده با این حال فعلا تصمیمی برای ارائه یک نسخه کاملا هولوگرافیک از Minecraft را ندارد.

اما پیش از ورود به این دنیای مجازی، بهتر است از نزدیک نگاهی داشته باشیم به بدنه این هدست. دستگاه مورد بحث دارای یک قطعه کوچک و بسیار سنگین است که باید دور گردن بسته شود و کلیه توان محاسباتی آن نیز به همین بخش مربوط می شود.

این قسمت از تعدادی لنز، پروژکتور کوچک، حسگرهای حرکتی و اسپیکر (یا چیزی که صدا ایجاد می کند) تشکیل شده و خدا می داند که چه امکانات دیگری را در خود دارد و در کنار اینها، یک نمایشگر هم در میدان دید شما تعبیه شده.

نمایشگری که در میدان دید قرار می گیرد به بهترین شکل ممکن می تواند قابلیت های آن را نشان دهد. این صفحه نمایش از نوع ایمرسیو یا فراگیر است اما نمی توان از این لحاظ آن را با واقعیت مجازی برابر دانست.

کاربران این دستگاه می توانند همچنان دنیای واقعی را در میان اشیاء مجازی تشخیص دهند؛ به علاوه فرد می تواند ببیند که جهان هولوگرافی دقیقا در کجا تمام و دید پیرامونی از کدام بخش آغاز می شود.

پیش از آنکه این فناوری را با واقعیت مجازی یکسان بدانم و حکمی را در مورد تکراری بودن آن صادر کنم، نگاهی به میز روبروی خود انداختم و با تصویر قلعه ای مواجه شدم که روی آن قرار داشت.

این دژ فاقد نورهای لرزانی بود که معمولا در اطراف تصاویر بهره مند از واقعیت مجازی دیده می شود اما از طرف دیگر نیز کاملا واقعی به نظر نمی آمد.

قلعه به شکلی کاملا مسطح روی میز دیده می شد و در فضا به حرکات سر واکنش نشان می داد. حس آن درست مانند میزی که رویش قرار گرفته واقعی و زنده بود و هیچگونه اختلالی در آن دیده نمی شود.

با وجود آنکه دستگاه به بینی ام فشار می آورد و درد ناشی از آن کاملا محسوس بود شدیدا غرق در تماشای تصویر روبروی خود شده بودم و لبخندی ناشی از شگفتی بر لبهایم نقش بسته بود.

حال زمان دمو می رسد. نمی توانستم چیزی را لمس کنم اما می شد به اشیاء پیرامون نگاه کرده و با حرکت دادن سر خود دایره کوچکی را در اطراف آنها ترسیم نمودب.

تنها کافی بود که سرم را به اطراف بگردانم تا متوجه شوم که تماشای اشیاء مختلف با این هدست چه حسی دارد و امکانی به نام AirTap نیز دقیقا همان کار کلیک کردن با ماوس را برای من انجام می داد.

دمو شامل حفر کردن گودال و منفجر نمودن خون آشام های بازی Minecraft بود که درست با همان تی ان تی ها انجام می گرفت. دیدن این اشیاء دیجیتالی در دنیای واقعی غیر ممکن است اما به لطف تلاش های مایکروسافت در آن زمان رنگ واقعیت به خود گرفته بود.

تصور کنید که حفره ای را روی میز مقابل به خود ایجاد کنید و بتوانید از درون این فضا به اشیاء دیجیتالی بیشتری که زیر زمین قرار دارند نگاه کنید.

سپس حفره دیگری را روی دیوار ایجاد می کنید و ناگهان خفاش های کوچکی از داخل آن به سمت بیرون پرواز می کنند و پشت دیواری که با نمونه واقعی تفاوت چندانی ندارد متوجه یک منظره جهنمی و البته مجازی پر از گدازه و سنگ می شوید.

به سمت منفذ یاد شده می آیید که ناگهان قلمرو تاریکی گسترده تر می شود و فضا را پر می کند و در این نقطه دمو تمام می شود.

اسکایپ

a67d3d33-e1e5-4cf7-bf3d-dbe1befc8d8c.0

به قلم Tom Warren

دموی اسکایپ مایکروسافت نیز درست مانند بازی کردن با بلوک های Minecraft شگفت انگیز و تأثیر گذار است. پس از یک نطق دو ساعته، از من خواسته شد تا کلید یک لامپ را تعمیر کنم.

من نیز مقابل تعدادی ابزار و یک سوکت حاوی تعدادی سیم بدون پوشش نشستم. در ابتدا اندکی مبهوت و سردرگم شده بودم. بالا را نگاه کردم و ناگهان متوجه اینترفیس اسکایپ شدم که مقابل چشمانم شکل گرفت. یک تماس ویدئویی برقرار شد.

این ارتباط در داخل یک پنجره کوچک به نمایش در آمد و از این زمان به بعد، کار تعمیر کلید آغاز شد.

در آن سوی خط، یکی از مهندسان مایکروسافت قرار داشت که می توانستم هم او را ببینم و هم صدایش را بشنوم اما آن مهندس تنها می توانست صدای مرا بشنود و تصویری که مقابل چشمانم قرار داشت را ببیند.

چشمان من و هدستی که به دور سرم بسته بودم کاملا به اسکایپ متکی بود. این ارتباط ویدئویی در واقع نوعی تماس پشتیبانی محسوب می شد و قرار بود که مهندس مرا در تعمیر آن کلید راهنمایی کند.

برای شروع، پنجره کوچک مربوط به تماس ویدئویی را در بالای یک لامپ گرداندم و سپس سرم را به اطرف چرخاندم و لامپ یاد شده و صورت آن خانم را دیدم.

او مرا راهنمایی کرد که به کجا بروم. صحبت کردن با کارشناس کاملا طبیعی به نظر می آمد و به غیر از Airtap که برای شبیه سازی فعالیت ماوس مورد استفاده قرار می گرفت نیاز به انجام کار یا یادگیری حرکت دیگری برای ادامه فرایند تعمیر نبود.

در حالی که مهندس به من می گفت برای انجام کار به چه ابزارهایی نیاز خواهم داشت، توجه ام را به دیواری در داخل اتاق جلب کرد که روی آن نوشته هایی به چشم می خورد و سپس راهنمایی کرد که کلید لامپ را کجا تعبیه کنم.

حالا که به آن تماس ویدئویی و کارهای انجام شده می اندیشم به شدت شگفت زده می شوم و جالب آنجاست که در طول دمو به هیچ وجه چنین حسی را نداشتم. کمی بعد، سیم ها را متصل کردیم و سیم کشی ها را برای ورود جریان مورد بررسی قرار دادیم و پس از اتصال برق، لامپ را روشن نمودیم.

همه چیز کاملا درست بود و کل کار با استفاده از یک هدست، واقیت مجازی و اسکایپ انجام گرفته بود. شاید پروسه تعمیر یک کلید برق با استفاده از این فناوری تا حدودی گمراه کننده باشد، اما باید پذیرفت که هولولنز کارکردهای شگفت انگیزی دارد.

من برای انجام اموری مانند این یا تعمیر ماشینم معمولا از یوتوب استفاده می کنم، اما این فناوری واقعا در سطح بالاتری قرار دارد.

جراحی را تصور کنید که با استفاده از این فناوری یک عمل بسیار پیچیده را انجام می دهد و به صورت در لحظه نیز از فعالیت های خود یادداشت برداری کرده و از این طریق یکی از همکاران خود را راهنمایی می کند.

یا فرض کنید که با استفاده از هولولنز از راهنمایی نیروهای پشتیبانی برای تعمیر کامپیوتر خانگی خود بهره مند شوید. اگر قابلیت های این فناوری درست همانگونه ای باشد که مایکروسافت اظهار داشته آنگاه تردیدی نیست که هدست مورد بحث می تواند نحوه ارتباط و یادگیری ما را متحول نماید.

Holo Studio

[videojs mp4="http://cdn.digiato.com/Microsoft%20HoloLens%20-%20Transform%20your%20world%20with%20holograms.mp4"]

به قلم Dieter Bohn

در دموی سوم مایکروسافت نیازی به استفاده مستقیم از هدست پیشرفته آن نبود و در آن یکی از کارکنان شرکت یاد شده صرفا اشیائی را در فضای دیجیتالی دستکاری می کرد و از این طریق توانست یک خرس کوآلا و یک ماشین پیکاپ بسازد.

اما این دمو هم بسیار جالب توجه بود. در حالی که دوربین ها از آن فرد فیلم می گرفتند و نمایشگر ها هم این رویداد را پوشش تصویری می دادند، او مشغول دستکاری کردن اشیاء به صورت زنده و در همان فضا بود.

در واقع هدف مایکروسافت از نمایش این دمو آن بود که به افراد خلاق انگیزه دهد تا با کمترین آموزش یا حتی بدون آن، اشیاء سه بعدی را طراحی نمایند. به این تریبت دیگر نیازی به شبیه سازی اشیاء در ابزاری مانند اتوکد و یا سالید ورکز نخواهد بود و می توان نمونه مجازی یک چیز را در اتاق نشیمن خود طراحی و مشاهده نمود.

اما پس از آشنایی با چنین امکانی، ذهن من به سمت دیگری رفت. مثلا اینکه روش های دیگری نیز برای تعامل با این سیستم وجود دارد:

- نگاه مختصر (Glance): ابتدا سر خود را به سمت یک شیء می چرخانید.

- AirTap: از طریق دست خود علامت «عدد یک» را ایجاد می کنید و سپس انگشت خود را به گونه ای که انگار در حال برداشتن فشار از روی یک دستگیره هستید تکان می دهید.

- صدا: می توانید فرامینی را صادر نمایید که از این قابلیت معمولا برای تغییر «ابزار» مورد استفاده شما بهره گرفته خواهد شد.

-ماوس: می توان از همان اشیائی که برای تعامل با کامپیوترها استفاده می شود برای تعامل با هولوگرام ها نیز استفاده کرد.

مشاهده این اشیاء در اتاق پذیرایی خانه می تواند تجربه ای دلپذیر باشد اما اینکه نتوانیم درست مانند کالاهای حقیقی با آنها تعامل داشته باشیم بسیار ناامید کننده خواهد بود.

hololens.0

در یکی از بخش های دمو، کارمند مایکروسافت مجبور بود که تایر خودروی پیکاپ خود را تعویض نماید. برای این منظور، وی مجبور بود که بدنش را خم کرده و نشانگر را روی نقطه صحیح قرار دهد تا لاستیک به شکل درست روی محور سوار شود.

سپس با یک AirTap تایر در جایگاه خود ثابت شد. اما تصور کنید که اگر می توانستید تایر را در دستان خود گرفته و روی ماشین سوار کنید کار چقدر ساده تر می شد.

روشن است که دستان انسان به مراتب سریع تر از گردن او عمل می کنند و کنترل دقیق تری روی حرکات کوچک بدن دارند و علاوه بر این می توان دست ها را در جهت ها و بردارهای مختلف، با فشار، ظرافت و دقت مناسب حرکت داد اما چنین امکانی برای سر و گردن فراهم نخواهد بود.

مایکروسافت در دموی خود خرس های کوآلای سه بعدی را ایجاد کرد که در داخل آنها یک درایو USB قرار داشت و پس از در آوردن هدست هولولنز تردیدی نخواهد داشت که پروسه طراحی چنین چیزی به مراتب راحت تر از کار با نرم افزارهای طراحی سه بعدی خواهد بود.

راهپیمایی روی مریخ

به قلم Tom Warren

مایکروسافت همکاری جدیدی را با ناسا آغاز کرده و قرار است که امکانی را برای دانشمندان فراهم آورند تا آنچه کاوشگر Curiosity روی مریخ می بینند را مشاهده کنند.

اما این بار به جای استفاده از تصاویر پانورامیک و تماشای آنها روی نمایشگر کامپیوتر، آنطور که در دموی مایکروسافت نشان داده شده سخن از اتاقی در میان است که به مریخ تبدیل می شود.

من روی این زمین صخره ای راه می رفتم که ناگهان با کاوشگر Curiosity برخورد کردم و سیاره ای را رویت کردم که در طول حیات خود هیچگاه به چشم ندیده بودم.

اما میدان دید من بیش از اندازه محدود بود و نمی توانستم کاملا خود را روی این سیاره تصور کنم، با این حال آنچه باعث شگفتی من شد چیزی است که مایکروسافت در این تجربه گنجانده بود.

من تماسی را با یکی از مهندسان ناسا گرفتم و او از روی مریخ با من سخن گفت. در ادامه اندکی خم شدم تا از نزدیک به سطح صخره ای مریخ نگاه کنم و از آن عکس بگیرم و حتی پرچم هایی را نیز در آنجا به احتزاز درآوردم.

اما هیجان این تجربه زمانی که به یک سیستم کامپیوتری در داخل اتاق برخوردم و با ماوس آن کار کردم از این هم فراتر رفت. نشانگر ماوس را از روی صفحه نمایشگر کنار زدم و ناگهان دیدم که در کنار من قرار دارد و می توانم از طریق آن نشانه هایی را در محیط مجازی ایجاد کنم.

این تقریبا همه آن چیزی بود که کمی قبل در مرکز تحقیقاتی مایکروسافت دیده بودم، منتها این بار دستگاه روی سر خودم قرار داشت و کاربر من بودم.

نکته کلیدی در این رابطه بخش همکاری آن است که امکان تعامل با داده ها را به شیوه ای یکتا فراهم می کند. به علاوه، یکی از مهندسان ناسا را نیز در کنار خود داشتم که کارگذاری پرچم ها را انجام داد و راهنمایی های لازم را برای مشاهده چشم اندازهای جالب در اختیار من قرار می داد.

تولید این محتوی و اطلاعات با کاری که از طریق ماوس و کیبوردهای سنتی انجام می شود فرق دارد و تردیدی نیست که یک تجربه کاملا جدید و البته جالب است.

آینده ای را تصور کنید که در آن تیم های بزرگی در محدوده های زمانی مختلف قرار دارند و می توانند از طریق این فناوری با یکدیگر ارتباط برقرار نموده و به تبادل مجموعه عظیمی از داده های پیچیده با یکدیگر بپردازند.

روی هم رفته می توان هولولنز را تفسیری از بلند پروازی مایکروسافت دانست. این فناوری تأثیری بسیار مهم بر آینده عملیات های محاسباتی، ویندوز، و حتی خود مایکروسافت خواهد داشت.

هرچند که شرکت مورد بحث اوضاع خوبی در بازار موبایل ندارد با این همه تمام تلاشش را به کار گرفته تا موج بعدی دستگاه های محاسباتی را تحت کنترل خود در آورد.

آیا هولولنز موج بعدی خواهد بود؟ توسعه دهندگان و مصرف کنندگان، تست کنندگان نهایی این محصول خواهند بود و تردیدی نیست که پروژه اثرگذار هولولنز آغازگر مسیری خواهد بود که مایکروسافت بانی اش بوده است.

این هدست نوعی ابتکار حقیقی به شمار می رود و همان چیزی است که مایکروسافت به خاطر وسواس بیش از اندازه خود برای حفاظت از ویندوز تا پیش از این از آن غافل بوده است.

دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
مجموع نظرات ثبت شده (72 مورد)
  • TROOL
    TROOL | ۴ اسفند ۱۳۹۳

    مطلب جالبی بود مرسی

نمایش سایر نظرات و دیدگاه‌ها
مطالب پیشنهادی