آنی ایزلی، آمریکایی آفریقایی تباری که سفرهای فضایی مدرن مدیون اوست

افراد نابغه ای که در عین حال، هم برنامه نویسند و هم ریاضی دان، انگشت شمارند. حال اگر بخواهید فردی را پیدا کنید که علاوه بر این دو، عنوان «محقق راکت» را نیز در کارنامه حرفه ای اش داشته باشد، کار از این هم دشوارتر خواهد شد.

اما آنی ایزلی چنین فردی بود. او در طول دوران کاری 34 ساله خود نتنها روی تکنیک های ساخت دستگاه های هیبریدی کار کرد، بلکه در زمینه توسعه نرم افزاری مشارکت نمود که نقشی تعیین کننده در سفرها و اکتشافات فضایی داشت.

در ادامه این مطلب با دیجیاتو همراه باشید تا بیشتر با این پژوهشگر آشنا شوید.

اگر همه این دستاوردها به اندازه کافی برای شما جالب توجه نبوده، باید به اطلاع تان برسانیم که ایزلی در حالی به تمام آنها دست پیدا کرد که عنوان نخستین آمریکایی آفریقایی تبار را در رشته خود یدک می کشید.

او در سال 1933 میلادی در بیرمنگام آلاباما متولد شد و در دامن مادری پرورش یافت که به خوبی از ارزش آموزش در هر سنی آگاه بود. وی در مصاحبه ای تاریخی با ناسا اظهار داشت که مادرش به او گفته، هر چیزی امکان پذیر است.

او در مصاحبه اش حرفهای مادرش را به خاطر می آورد که زمانی می گفت: «تو می توانی هرآنچه که می خواهید باشی. مهم نیست که چه شکلی هستی، چه قد و قواره ای داری و رنگ پوستت چیست. تو می توانی هر چیزی باشی اما باید برای رسیدن به خواسته ات تلاش کنی.»

در آن دوران، مدارس از لحاظ نژادی تفکیک می شدند و سیاه پوستان و سفید پوستان در مدارس جداگانه ای به ادامه تحصیل می پرداختند و متأسفانه، سیاه پوستان به عنوان نژاد پست در نظر گرفته می شدند.

اما ایزلی بر این موانع غلبه کرد و بالاترین نمرات را به دست آورد و حتی در کلاس خود ممتاز شد و به خاطر همین موفقیت به دانشگاه خاویر لوئیزیانا در نیو اورلئان راه پیدا کرد.

او در ابتدا، رشته داروسازی را انتخاب نمود اما پس از ازدواج و نقل مکان به کلیولند دیگر نتوانست تحصیلاتش را در این رشته ادامه دهد.

مدتی با این منوال سپری شد تا آنکه در سال 1955، خبری را در مورد دو خواهر در روزنامه ای خواند که برای کمیته ملی هوانوردی ایالات متحده آمریکا کار می کردند و وظیفه شان این بود که امور محاسباتی را برای مهندسان این کمیته انجام می دادند و نقش یک ماشین حساب را برای آنها داشتند.

ایزلی هم که همواره علاقه ای وصف ناشدنی به ریاضیات داشت و از حل کردن معادلات پیچیده لذت می برد، شیفته این شغل شد. به همین دلیل تصمیم گرفت که به کمیته مذکور درخواست کار دهد.

هنوز دو هفته ای از ارائه درخواستش نگذشته بود که با او تماس گرفته شد و دعوت به کار گردید. این را هم باید اضافه نماییم که ایزلی یکی از چهار نیروی آفریقایی-آمریکایی بود که در آنجا کار می کرد.

این کمیته که اختصارا NACA خوانده می شد عاقبت به مرکز تحقیقاتی Lewis تغییر نام داد و زیرشاخته ناسا قرار گرفت و کمی بعد هم عنوانش به مرکز تحقیقاتی John H. Glenn تبدیل شد.

اشتغال در کمیته یاد شده، همانطور که در ادامه مطلب خواهید خواند به نقطه عطفی در طول زندگی آنی ایزلی بدل شد.

دیری نپایید که او از یک کامپیوتر انسانی به تکنسین ریاضی (همزمان با خرید تجهیزات کامپیوتری حقیقی برای انجام محاسبات در این مرکز) تغییر شغل داد و حتی تصمیم گرفت که تواما با اشتغال تمام وقتش در NACA، در رشته ریاضیات دانشگاه ایالتی کلیولند نیز تحصیل نماید.

در حالی که هزینه تحصیل همکاران ایزلی از سوی کمیته پرداخت می شد، وی مجبور بود که خودش شهریه دانشگاه را بپردازد و تازه بعد از آنکه مدرکش را دریافت کرد، ناسا هزینه تحصیل او در برخی از دوره های تخصصی را متقبل گشت.

با این همه، ایزلی، با نوع دیگری از تبعیض هم روبرو بود. در جریان یکی از بازدیدهای عمومی از آزمایشگاهی که وی در آن کار می کرد، عکسی از او و دیگر همکارانش گرفته شد که سر از نشریات در آورد و نکته عجیب آن بود که تصویر او عمدا از عکس حذف شده بود.

این مسأله او را به شدت تحت آزرده خاطر ساخت، با این همه، اجازه نداد که ناراحتی و غم ناشی از آن، مانع از پیشرفت و حرکت رو به جلویش شود.

«زمانی که افراد روی مسأله ای تعصب داشته و یا حسادت می ورزند، من آن را حس می کنم. من نشانه های حسادت دیگران را خوب درک می کنم اما معتقدم که اگر نمی توانم با کسی کار کنم حداقل این امکان برایم فراهم است تا در نزدیکی او فعالیت نمایم. به هیچ وجه تصمیم نداشتم که انگیزه ام را برای کار کردن از دست بدهم و آنجا را ترک کنم. شاید این خواسته بسیاری از افراد بود اما من چنین چیزی را نمی خواستم.»

همزمان با پیشرفت تکنولوژی، ایزلی هم مدارج عالی علمی را یکی پس از دیگری پشت سر می گذاشت. او برنامه نویسی و کدنویسی به زبان هایی نظیر SOAP و FORTRAN را فرا گرفت. وی در پاره ای از موارد باید پیرامون انرژی های جایگزین تحقیق می کرد و به همین دلیل به تحلیل تکنولوژی های خورشیدی و بادی پرداخت، سیستم های تبدیل انرژی را بررسی کرد و عمر استفاده از باتری ها را تخمین می زد که نتایج آن عاقبت به ساخت باتری های مورد استفاده در وسایل هیبریدی امروزی انجامید.

از مهارت های خانم ایزلی همچنین در توسعه نرم افزاری بهره گرفته شد که ناسا برای Centaur ساخت؛ نوعی پایه راکت که از آن تحت عنوان «اسب بارکش آمریکا در فضا» نیز یاد می شود.

در Centaur از ترکیب هیدروژن و اکسیژن مایع بهره گرفته شد و مشخص شد که قدرتمندترین پایه بالایی در برنامه فضایی ایالات متحده آمریکا محسوب می شود.

از این سیتسم تقویت کننده عاقبت برای پرتاب شمار زیادی از ماهواره های ارتباطاتی و هواشناسی و همچنین فضاپیماهای اکتشافاتی نظیر Surveyor، Pioneer، Viking و Voyager بهره گرفته شد.

این پایه همچنین نقشی کلیدی در ساخت فضاپیمای Cassini ایفا کرد که در سال 1997 میلادی به زحل فرستاده شد و در یک کلام می توان گفت که اگر به واسطه کارهای ایزلی در پروژه Centaur نبود، سفرهای فضایی مدرن نیز به شیوه امروزی شان ممکن نبودند.

اما ایزلی همزمان با انجام همه این کارها از کمک به دیگران نیز غافل نمی شد. در سال 1954 میلادی، قوانینی تحت عنوان Jim Crow در جنوب ایالات متحده آمریکا به تصویب رسید که بر اساس آن، سیاهپوستان مجبور بودند برای شرکت در انتخابات، مالیات بپردازند و سوادشان مورد ارزیابی قرار گیرد و ایزلی نیز بر خود واجب می دانست که پشت سر گذاشتن این تست را به دیگر آمریکایی های آفریقایی تبار بیاموزد.

وی بعدها در ناسا به عنوان مشاور بخش فرصت های برابر شغلی اشتغال یافت و در مورد تبعیض های نژادی، جنسیتی و حتی سنی در محیط های کاری به سرپرستان بخش ها آموزش می داد.

اما نصیحت ایزلی برای جوانان این است که هیچگاه در برابر سختی ها تسلیم نشوند و تنها، هدف را دنبال کنند. او همچنین معتقد است که نباید به افرادی گوش داد که همواره از سختی انجام کار سخن می گویند و حتی توصیه می کند که از چنین افراد دوری کنید.