شاهراه حیاتی پناهجویان سوری؛ تلفن های هوشمند و نقش آنها در زندگی این قشر

در جزیره لزبوس یونان، فصل گردشگری بار دیگر به انتها رسید. حالا سواحل این جزیره زیبا خالی از هر گردشگری است اما یک چیز بیش از اندازه در آن خودنمایی می کند و آن، انبوه کیف های موبایل است که در گوشه و کنار لزبوس به چشم می خورند.

برای پناهجویان سوری که خطر سفر دریایی 10 کیلومتری شان از ترکیه را به جان خریده اند و بالاخره به ساحل امن رسیده اند، آن کیف ها تنها وسایلی هستند که می توانند برای حفاظت از ارزشمندترین دارایی شان به کار ببرند: آن دارایی ارزشمند چیزی نیست جز تلفن های همراهشان.

لزبوس حالا به اصلی ترین دروازه ورود سوری های خسته از جنگ به اروپا بدل شده و اولین کاری که پناهجویان به محض ورودشان به خاک آن انجام می دهند این است که موبایل هایشان را از کیف خارج کنند و در اوج خوشحالی و شعف به خاطر سلامتی شان، کیف آن را روی شن های ساحل رها کنند.

در ادامه این مطلب با دیجیاتو همراه باشید.

اورت باپ که مدیریت یک شرکت غیر انتفاعی به نام Disaster Tech Lab را بر عهده دارد و وظیفه یافته در محل حضور پناهجویان هات اسپات های وای فای راه اندازی کند در این باره می گوید: پناهجویانی که اینجا هستند آدم های فقیر و کلیشه ای معمول نیستند. این افراد عموما به طبقه متوسط سوریه تعلق دارند.

از سال 2011 بیش از چهار میلیون شهروند سوری از جنگ داخلی کشور خود گریخته اند و از آن زمان تاکنون، افزایش شمار دستگاه های موبایل ملموس ترین اتفاقی بوده که در این منطقه بحران زده مشاهده گردیده و تاحدودی از حجم تالم خاطر این افراد کاسته است.

البته به لطف این دستگاه ها، پناهجویان دیگر نه حس درماندگی دارند و نه گم شدن و به دستگاه هایی متکی هستند که به حلقه ارتباطی شان با خانواده و سازمان های حمایتگر بدل گردیده.

دانش و اشتیاق بالای این جماعت به فناوری فرصت های تازه ای را برای کمک رسانی به آنها به وجود آورده است و این کمک یا در قالب جایگزین کردن دستگاه موبایل قدیمی شان نمود پیدا می کند یا پیدا کردن خانه با تکیه بر استراتژی هایی به سبک Airbnb. این گجت ها همچنین به پناهجویان کمک می کنند که بهتر به خود کمک نمایند.

باپ در ادامه گفت: این آدم ها علاوه بر اینکه همراه با خود پول دارند بلکه تقریبا همه شان اسمارت فون دارند.

بعد از حملات ترورسی اخیر در پاریس البته، بحران پناهجویان شکل بدتری به خود گرفت. حملات صورت گرفته توسط گروه تروریستی داعش این مساله را در ذهن بسیاری مطرح کرد که نکند با ورود این افراد تروریست های بالقوه نیز به اروپا و آمریکا راه پیدا کنند و به همین خاطر فرایند کمک رسانی به این افراد روند کندی پیدا کرد. در حالی که دولت ها شدیدا مشغول تفکر در مورد این مساله بودند، سازمان های غیرانتفاعی پای را فراتر گذاشتند.

دسترسی به وای فای به محض ورود

بلافاصله بعد از ورود پناهجویان به خاک لزبوس Disaster Tech Lab آماده است تا به آنها خدمت کند. البته این سازمان کمک هایش را در قالب غذا یا پتو در اختیار این افراد قرار نمی دهد و در مقابل دسترسی شان به اینترنت را فراهم می کند.

تیم تحت سرپرستی باپ در ماه سپتامبر سفری به لزبوس داشت تا شبکه های وای فای را برای پناهجویان این جزیره ایجاد کند ک متاسفانه کار نیز چندان برایش ساده نبود. یکی از این کمپ ها به نام Kara Tepe فاقد هر نوع زیرساخت (حتی برق) بود. لذا تیم ماموریت یافته از سوی این شرکت باید لمپست هایی را با پنل های خورشیدی برای آن نصب می کرد و از ارتباطات ساده کامپیوتر-به-کامپیوتر برای انتقال سیگنال های اینترنتی به مناطق روستایی بهره می جست. در همین راستا آزمایشگاه تحت مدیریت آقای باپ با یکی از دانشگاه های لزبوس وارد همکاری شد تا یک لینک رادیویی بلند را از شمال به جنوب این جزیره ایجاد نماید.

سرویس اینترنتی ارائه شده به واسطه این اقدام در اختیار پناهجویان، کارگران داوطلب و بسیاری از سازمان های غیردولتی قرار داده شد و از آن برای کمک رسانی بهتر به پناهندگان بهره گرفتند.

بعد از لاگین کردن پناهجویان به اینترنت، صفحه ای تحت عنوان هاب اطلاعاتی بحران برایشان باز می شود که در واقع حاصل همکاری مشترک گوگل و تعدادی سازمان غیردولتی است. این هاب امکان دسترسی آنها را به اطلاعات کلیدی و مهمی نظیر جدول عبور و مرور کشتی ها و قیمت ها فراهم می کنند که همگی شان به زبان مادری سوری ها هستند. اما تصور نکنید که فراهم نمودن چنین امکانی ساده بوده چراکه برای تحقق آن، فرایندهای پشت صحنه زیادی صورت گرفته تا شرایط متغیر جزیره تاثیری بر آن نگذارد.

فراهم نمودن شاهراه ارتباطی

اما هر پناهنده ای به اندازه کافی خوش شانس نیست که بتواند با موبایل خود به اروپا برسد.

با در نظر داشتن همین مساله پروژه جدیدی به نام Geecycle راه اندازی شده که هدفش برطرف ساختن خلا های ارتباطی پناهندگان با استفاده از موبایل های دسته دوم است. این پروژه در رویداد hackathon لندن کلید خورد که مدیریتش بر عهده یک تیم داوطلب از کارکنان صنعت فناوری به نام Techfugees بود که در واکنش به بحران پناهندگان شکل گرفته بود.

Disaster Tech Lab همچنین موبایل های ماهواره ای را به سواحل لزبوس می برد تا در اختیار آنهایی قرار دهد که از قایق ها پیاده می شوند تا بتوانند از این طریق با خانواده هایشان تماس بگیرند. برخی از این افراد حتی صف های چکاپ پزشکی را ترک می کنند تا بتوانند در سریع ترین زمان خود را به این تلفن ها برسانند و با خانواده هایشان تماس بگیرند.

باپ می گوید: اینکه این افراد بتوانند به موبایل ها دسترسی پیدا کرده و با خانواده خود تماس بگیرند و بگویند که حالشان خوب است و به سلامت به یونان رسیده اند کفایت می کند.

جالب است بدانید که پروژه هایی مشابه به این در مورد لپ تاپ ها و تجهیزاتی از این دست پیاده سازی می شوند و در قالب آنها، به پناهجویان اصول کدنویسی، یادگیری زبان و حتی راه اندازی کسب و کار آموخته می شود.

نهادهای حمایت کننده از این افراد، به عنوان بخشی از وظایف خود باید مطمئن شوند که این همه شان تحصیلکرده هستند و به لطف آموزش های دریافتی می توانند خرج خود را در بیاورند.

اما نقطه ورود، تنها جایی نیست که این افراد به کمک نیاز دارند. گروه هایی نظیر Techfugees روش های تازه ای را برای کمک رسانی به پناهندگانی تدوین کرده اند که به قسمت های غربی اروپا مهاجرت می کنند.

برای مثال طرح های متنوعی توسط Airbnb ارائه شده اند که به موجب آن، افرادی که اتاق های اضافه در منزل خود دارند می توانند به پناهجویان مسافر به صورت موقتی اسکان دهند و برای این منظور حتی وبسایت های متعددی راه اندازی شده اند که از آن جمله می توان به MyRefuge و 365refugees اشاره نمود.

خانه ای برای همیشه

آنها که به مقصد نهایی شان می رسند می توانند به پروژه هایی نظیر Arriving in Berlin یا ورود به برلین متوسل شوند که توسط خود پناهندگان کلید خورده است.

این نقشه تعاملی، اطلاعات مورد نیاز پناهندگان در رابطه با سرویس ها و امکانات ضروری را به زبان انگلیسی، عربی و فارسی در اختیارشان قرار می دهد که از آن جمله می توان به دروس رایگان به زبان آلمانی و پزشکانی اشاره نمود که به زبان مادری آنها صحبت می کنند.

کاترینا درمول یکی از بنیانگذاران هاب مهاجرت در این باره گفت: اتفاقی که هم اکنون رخ می دهد فوق العاده است اما به نظر نمی آید که تا سال آینده، این مشکل رفع گردد. این کار در واقع به حمایت از افرادی مربوط می شود که قصد دارند در جوامع ما بمانند و اینجا ریشه بدوانند.

البته لازم است یادآور شویم که Disaster Tech Lab تصمیم ندارد تا ابد در جزیره لزبوس بماند و قصد دارد در نهایت زیرساخت های مربوط به وای فای را به مقامات محلی این جزیره واگذار نماید.