نیم نگاهی به نسخه بتا بخش چند نفره Uncharted 4: A Thief’s End

طبق وعده های قبلی سونی و ناتی داگ، نسخه بتای عنوان Uncharted 4 برای افرادی که پیش از این Uncharted: Nathan Drake Collection را تهیه کرده بودند عرضه شد تا طرفداران سری آنچارتد بتوانند کمی از آن چه ناتی داگ برای شان تدارک دیده را بیازمایند و انتظار پایان ناپذیرشان برای تجربه آخرین نسخه این سری کمی آسوده تر باشد.

طی این چند روزی که از آغاز این نسخه آزمایشی گذشته، فرصت داشتیم تا آن را تجربه کنیم و دیدگاهمان را با شما در میان بگذاریم.

در ادامه مطلب با دیجیاتو همراه باشید.

هنگامی که برای نخستین بار از بخش مالتی پلیر برای آنچارتد 2 رونمایی شد، چندان استقبال خوبی صورت نگرفت، عده کثیری بخش چند نفره را اضافی و خارج از فرمول آنچارتد تصور می کردند، اما عنوانی که در نهایت عرضه شد نه تنها تمام منتقدین خود را راضی کرد بلکه به عنوان یکی از بهترین بخش های چند نفره شناخته شد.

به مرور بخش مالتی پلیر به پای ثابت عناوین ناتی داگ بدل گشت، حتی The Last of Us هم برخلاف انتظار بسیاری، دارای بخش چند نفره فوق العاده قدرتمندی بود که عکس آنچارتد، ریتم کندتری داشت. حال پس از The Las of Us مجددا نوبت به آنچارتد رسیده، انتخاب ناتی داگ برای بخش چند نفره آنچارتد 4 چه روندی است؟ همان بخش مولتی پلیر لذت بخش همیشگی به همراه مخلفات فراوان!

تنها پس از چند بازی نتیجه می گیرید که اگر بخش چندنفره نسخه نهایی آنچارتد 4 فقط اندکی شبیه این ورژن آزمایشی باشد، قرار است حسابی شما را مشغول خودش کند و احتمالا آخر سال (شمسی البته!) هم حسابی توسط سایت ها و مجلات تحویل گرفته می شود.

فرمول اصلی آنچارتد 4، دقیقا همان چیزی است که در نسخه های قبلی دیدیم، یک بخش چند نفره مفرح، پر از جنب و جوش و بدون پیچیدگی در ظاهر، و یک عنوان عمیق متکی به کار تیمی در باطن. اولین بار که وارد بتا می شوید طی یک مرحله شبیه سازی شده، المان های اساسی و جدید آنچارتد 4 به شما معرفی می شود. از کاور گیری گرفته تا استفاده از قدرت های ویژه.

پایه گیم پلی که همان آنچارتد همیشگی خودمان است: به موقع کاور بگیر و تیر اندازی کن، با بالا رفتن از پلتفرم ها دشمن را دور بزن، یاران از پای درآمده را درمان کن و در نهایت پیروز شو! اما ناتی داگ به این اکتفا نکرده و با اضافه کردن المان های جدید این گیم پلی عالی را از پیش هم بهتر کرده.

اولین چیزی که نظرتان را به خودش جلب می کند Grappling Hook است، ابزاری که سال های اخیر پای خودش را به بسیاری از بازی های ویدیویی باز کرده. با استفاده از این قلاب روند بازی و جا به جایی بین سکو ها از همیشه بهتر و راحت تر شده و بهترین قسمت ماجرا این است که حتی هنگامی که با قلاب آویزان هستید هم می توانید تیراندازی کنید!

دومین نکته کلیدی جدید آنچارتد 4 هم همین چند وقت پیش در کنفرانس خبری پاریس معرفی شد: قابلیت Boosts. در طول بازی به ازای فعالیت های مختلف از قبیل کشتن و از پای در آوردن، هدشات، درمان یاران و برداشتن الماس ها پول بدست می آورید. اما این پول ها به چه فایده ای دارند؟ خرید Power UP.

این ارتقاها به 4 دسته کلی تقسیم می شوند: سلاح های سنگین (مانند نارنجک انداز، موشک انداز و مسلسل)، ابزاری مانند مین یا نارنجک، قدرت های فرا طبیعی مانند خشم El Dorado که مانند نارنجک پرتاب می شود و تا شعاع زیادی تمامی دشمنان را از پای در می اورد و Cintamani Stone که یاران تان را به نبرد باز می گرداند. و در نهایت یارانی که توسط هوش مصنوعی کنترل می شوند و کلاس های مختلفی دارند، تک تیر انداز که از دور حواسش به همه چیز هست (!)، مسلسل دار که با بارانی از گلوله به استقبال دشمنان می رود و پزشک که اگر از پای درآمدید درمانتان می کند.

این قدرت ها اصلا بی جا و بی جهت به نظر نمی رسند، برای مثال قدرت های فرا طبیعی هیچ گاه باعث نمی شوند که شخصیت ها مانند ابرقهرمانان به نظر برسند و با استفاده از آن ها برد تیمی تضمین شود، اتفاقا وجودشان باعث افزایش تنوع در بازی شده. همچنین برای طرفداران قدیمی آنچارتد هم این قابلیت ها بسیار جالب خواهند بود زیرا داستان تمامی آن ها در نسخه های قبلی بازگو شده و حال دیدن آن ها در بخش چند نفره آنچارتد 4 هدیه خوبی به هواداران این سری است.

صحبت از کمیت محتوا در نسخه بتا چندان درست نیست، بنابراین به همین جمله اکتفا می کنیم که اگر این ها امکانات نسخه آزماشی هستند، احتمالا در نسخه پایانی در میان انبوهی از سلاح ها و قابلیت ها گم می شویم و نمی دانیم از کدام یک استفاده کنیم. کیفیت و طراحی همین چند نقشه محدود بتا هم بسیار خوب و قابل قبول و کاملا در خدمت المان های گیم پلی بازی از قبیل پارکور و کاورگیری است.

در بعد تکنیکی، بر خلاف بخش تک نفره ناتی داگ تصمیم گرفته تا از جزئیات گرافیکی تا حدودی بکاهد اما در عوض بازی به صورت 60 فریم اجرا شود و چقدر هم که این 60 فریم لذت بازی را دوچندان کرده، انیمیشن های روان تر و پاسخ گویی بهتر از مزیت های این تصمیم درست استودیو سازنده هستند. و البته وقتی استودیو سازنده می گوید که در بخش چند نفره از جزئیات گرافیکی کاسته ایم، مغزمان سوت می شکد چون گرافیک بخش چند نفره فوق العاده است و واقعا نمی توانیم صبر کنیم تا زیبایی بخش داستانی را نظاره کنیم.

در نهایت، باز هم باید تاکید کرد، بخش چند نفره آنچارتد 4 از آن چیزی هم که فکر می کردیم بهتر است، حتی اگر چندان اهل مولتی پلیر رقابتی نیستید، حتما آنچارتد 4 را تجربه کنید. واقعا تصور نسخه نهایی با Mode های بیشتر، شخصی سازی بهتر و قابلیت های کامل تر هم لذت بخش است و بی تردید طرفداران آنچارتد و بازی های چند نفره، ساعت ها غرق در جذابیت آن خواهند شد.