دغدغه های لری پیج چگونه به کسب و کار گوگل بدل شد؟

سه سال پیش آقای «چارلز چیس» (Charles Chase)، یکی از مهندسین برتر شرکت Lockheed Martin در خصوص همجوشی هسته ای، در محل برگزاری کنفرانس «Solve for X» حضور به هم رساند و روی یک مبل راحتی چرمی و سفید رنگ نشست که ناگهان مردی در برابرش زانو زد، سلام کرد و سر صحبت را با او گشود.

۲۰ دقیقه ای صحبت کردند؛ از پول هایی که می شود از طریق تکنولوژی به دست آورد تا کمک هایی که دنیای فناوری به بشریت کرده است. سپس آقای چیس به ذهنش رسید نام مردی که با او همکلام شده و اوقات جالبی را پشت سر گذاشته را بپرسد که چنین پاسخی شنید: «من لری پیج هستم.»

پس از آن بود که آقای چیس متوجه شد بیست دقیقه اخیر را صرف صحبت با مدیر عامل و موسس گوگل کرده است. خودش در این باره می گوید: «به هیچ عنوان رفتارش چنین نبود که نباید با من صحبت کند یا هنگام صحبت چنین وانمود کند که "من را نمی شناسی؟"؛ صرفا صحبت کردیم،‌ همانند دو شخص بسیار عادی.»

«لری پیج» یک مدیر معمولی نیست و این موضوع از رفتارش به خوبی پیداست. مدیر عامل های برتر دنیای تکنولوژی دوست دارند بیشتر زمان خود را صرف صحبت کردن با سرمایه گذاران و حضور در صحنه های مختلف برای معرفی کردن محصولات تازه سپری کنند. در این میان آقای پیج که اکنون به ۴۲ سالگی اش رسیده از سال ۲۰۱۳ تا کنون در ارائه های مالی گوگل برای سهام داران حضور به هم نرسانده است.

اگر می خواهید او را پیدا کنید، بهترین راه حضور در نطق اصلی کنفرانس Google I/O خواهد بود که البته در آن هم چند سالی می شود روی صحنه حضور نمی یابد. در این گونه مراسم است که وقتش را برای هواداران سپری کرده و تا زمانی به پشت درب های بسته نرسد، با آنها صحبت خواهد کرد.

به همین علت و به دلیل عدم علاقه اش برای حضور روی صحنه، بسیاری تصور می کنند که او یک انسان خلوت نشین است. هرچند در کنفرانس های رباتیک یا مجامع فکری نظیر TED، بیشتر وقت ها حضور پیدا می کند.

خیلی ها می گویند راحت می توانید او را در کنفرانس هایی نظیر همان Solve for X یا Sci Foo Camp پیدا کنید؛ جایی که با لباسی راحت در حال صحبت کردن با اشخاص یا نصیحت کردن کارآفرینان است.

آقای پیج را شاید بتوان رویا پردازترین مدیر عامل در دره سیلیکون دانست. شخصی که در قیاس با همسالانش، اهداف بسیار والاتری را پیگیری می کند؛ اهدافی که به هیچ عنوان به هسته اصلی تجارت های گوگل مرتبط نمی شوند.

پیج را شاید بتوان رویا پردازترین مدیر عامل در دره سیلیکون دانست

آلفابت از راه رسید تا همین ایده های به نظر غیر ممکن، به شکلی پویا تر سرانجام پیدا کنند. آلفابت یک هولدینگ است که شکل گرفته تا کسب و کار پر بازده این کمپانی را از ایده های بزرگش جدا کرده و خیال سرمایه گذاران را راحت کند. ایده هایی که حالا در آلفابت دنبال می شوند مشمول تکنولوژی های زیستی (بیوتکنولوژی)، تولید انرژی پاک و حتی سفرهای فضایی و هوش مصنوعی پرقدرت می شوند.

در اول فوریه سال ۲۰۱۶، زمانی که آلفابت برای اولین بار گزارش مالی (مرتبط با سه ماهه چهارم ۲۰۱۵) را منتشر کند بالاخره سرمایه گذاران می توانند به خوبی ببینید که هر بخش چه کرده و هسته اصلی این سازمان چه درآمدی داشته است.

به عنوان مدیر عامل اجرایی آلفابت، وظیفه اصلی آقای پیج اکنون این است که بتواند درآمد گوگل را به نحوی صرف سازمان های دیگر زیر مجموعه کمپانی اش کند که هر کدام بتوانند در آینده به شکل مطلوبی درآمدزایی پیدا کنند. حالا قرار است هر سازمان زیر نظر آلفابت برای خود مدیری داشته باشد؛ افرادی که اتفاقا آزادی عمل مناسبی هم در اختیار خواهند داشت.

مدتی پیش آقای پیج در نامه ای خطاب به سرمایه گذاران نوشت: «به طور کلی، برنامه ما این است که برای هر شرکت زیر مجموعه آلفابت یک مدیر عامل قدرتمند داشته باشیم تا آن را مدیریت کند. خودم و سرگئی هم زمانی که نیاز بود، در خدمت آنها هستیم و کمک شان می کنیم.»

وی به سرمایه گذاران می گوید که خودش و آقای برین، مسئول انتخاب مدیر هر بخش بوده و عملکرد هر قسمت را نیز زیر نظر خواهند گرفت.

حالا مدیریت روزانه در خود گوگل به «ساندر پیچای» سپرده شده است؛ جایی که دیگر نیازی نیست او نگران خودروهای بدون راننده و یا درمان سرطان باشد. وی صرفا قرار است همه تلاش خود را به کار گیرد تا درآمدهای گوگل از تبلیغات را فراتر از پیش برده و در کنار آن، نوآوری هایی در زمینه یادگیری ماشینی، واقعیت مجازی و سایر تکنولوژی های مرتبط داشته باشد.

کاری که حالا لری پیج می کند: «استعداد یابی و رویاپردازی در مورد تکنولوژی»

مسئولیت جدید لری پیج حالا به دو بخش تقسیم می شود: استعداد یابی و رویاپردازی در مورد تکنولوژی. هنوز برخی از شرکت های زیر مجموعه ی آلفابت از داشتن مدیر عامل محروم هستند و این لری پیج است که باید سکان هر کشتی را به دست ناخدای قابلی بسپارد.

حالا کار به جایی رسیده که اگر لری پیج در رویدادی شرکت کند، می توان درک کرد که در رویاپردازی های قبلی یا بعدی اش به چه مواردی فکر کرده یا می کند چرا که حالا رویاپردازی، یکی از وظایف اصلی اوست و همین حضور اندکش در یک رویداد، شاید خبر از تلاش های چندین ساله شرکت متبوعش در همان رابطه بدهد.

در نامه اش خطاب با سهام داران می نویسد: «سرگئی و من به شدن در پی یافتن آزمایش کردن موارد تازه هستیم.»

علاقه به موارد جذاب

لری پیج از همان زمانی که هنوز از دانشگاه میشیگان فارغ التحصیل نشده بود در پی توسعه موارد جذاب در ذهن اش یا در عمل بود. یک نمونه اش خودروهایی بودند که بتوانند با انرژی خورشیدی به کار مشغول شوند. وی حتی به مسئولان دانشگاه پیشنهاد داده بود که برای رفت و آمد راحت تر دانشجویان، باید یک ترن برقی کوچک توسعه دهند.

در سال ۱۹۹۵ بود که داشت برای دریافت دکترای خود در زمینه علوم کامپیوتری در استنفورد کسب دانش می کرد. در همان زمان ایده های بسیار جذابی از جمله خودروهای بدون راننده و استفاده از هایپرلینک ها برای بهتر شدن جستجوهای اینترنتی را مطرح نمود.

استاد راهنما و مشاور پایان نامه اش، آقای «تری وینوگراد» (Terry Winograd) به او گفت که بهتر است به سوی همان جستجوی اینترنتی برود. آقای وینوگراد در همین رابطه می گوید: «حتی پیش از اینکه پایش به استنفورد برسد هم همیشه در پی موارد جذاب در دنیای تکنولوژی بود. بیشتر اوقات آنچه به نظرش جذاب می رسد، یک چالش تکنولوژیک بسیار بزرگ برای دیگران است.»

درون خود گوگل، چنین است که لری پیج سوالات بیش از اندازه ای در مورد نحوه انجام دادن کارها از کارمندان می پرسد و سپس ایده های آنها برای نوع انجام دادن وظیفه شان را به چالش می کشد.

سال پیش در مصاحبه ای با Fortune Global Forum، لری پیج گفت که از هم صحبتی با کارمندان شرکتش لذت می برد و سپس بیان نمود: «از آنها می پرسم "این مبدل چگونه کار می کند؟ برق اینجا از کجا تامین می شود؟ ما چقدر برای فلان چیز هزینه می کنیم؟" و البته این سوالات را از دید یک کارآفرین و یک سرمایه گذار می پرسم. سپس به این فکر می کنم که "موقعیت های ما چه هستند؟"»

بسیاری از کارکنان سابق گوگل که با آقای پیج به شکل مستقیم کار کرده اند می گویند که یکی از اصلی ترین شیوه های مدیریتی اش این است که می خواهد سریعا تکنولوژی های جدید به شکل گسترده ای در سطح شرکت مورد استفاده قرار گیرند.

به تازگی شرکت تحت تملک لری پیج با مشکلاتی هم مواجه بوده و برخی نیروهای برتر آن به شرکت های بزرگی همچون «فیسبوک» و استارتاپ های نوپا اما با ارزشی نظیر «اوبر» جذب شده اند. نزدیکان وی، خبر می دهند که همین موضوع نگرانش کرده و او را به این فکر انداخته که آیا گوگل یا به طور کلی آلفابت، محل مناسبی برای رشد کارآفرینان هست یا خیر.

بیش از هر چیزی، پیگیری ایده های بزرگ و باورنکردنی (MoonShot) برایش اهمیت دارد و گفته می شود در این راه، حتی زمان و سرمایه زیاد در اختیار برخی از کارمندان گذاشته تا بروند و به ایده های تازه فکر کرده یا ایده ای را به پیش برانند. وی اکنون امیدوار است که بتواند کمپانی اش را به محل مناسبی برای کارمندان بدل ساخته و در این بین استارتاپ های موفقی را نیز به مجموعه اش اضافه کند.

ساندر پیچای حالا مسئول اختلافات گوگل است و لری پیج در آرامش به ایده های بزرگش فکر می کند

گفته می شود که در سال های اخیر درگیری های زیادی در گوگل وجود داشته مانند اینکه بخش های مختلف چگونه باید با هم همکاری داشته باشند. برای مثال اینکه گوگل پلاس، شبکه اجتماعی نا موفق این شرکت چگونه با یوتوب ادغام شده و کاربران بتوانند از هر دو بهره گیرند. بخشی از دگرگونی که توسط «آلفابت» ایجاد شده حالا مدیریت اینگونه بحث ها را به ساندر پیچای می سپارد و به لری پیج کمک می کند تا ایده های بزرگ تر خود را دنبال کند و وقت بیشتری برای ایده پردازی در مورد بخش های درآمدزای شرکتش در آینده داشته باشد.

افرادی که با او کار کرده اند می گویند که به تاریخ هایی که مشخص می شوند بسیار معتقد است و با جلسات پشت سر هم به شکل کامل در جریان روند پیشرفت همه امور قرار می گیرد. در این میان به تکنولوژی هایی که به نظرش جذاب می رسند هم توجهی ویژه معطوف می سازد.

ارزش دارایی های لری پیج حدود ۴۰ میلیارد دلار برآورد می شود. او همان فردیست که معروف ترین وب سایت جهان را توسعه داده اما صحبت کردنش تنها یک سطح از زمزمه کردن بالاتر می رود و حتی گفته می شود در جلسات کوچک نیز از یک میکروفون بهره می گیرد.

خانه اش در «پالو آلتو» قرار گرفته و سعی می کند یک زندگی بسیار معمولی داشته باشد. گاهی بچه هایش را به مدرسه می رساند و برخی اوقات با خانواده اش در خیابان های این شهر قدم می زند. افرادی که با او کار کرده اند یا اشخاصی که در کنفرانس های مختلف با وی به گفتگو مشغول شده اند، می گویند که در رویدادهاست که جدیت اش کمتر شده و تلاش می کند با همه صحبت کند.

گوگل پشتیبان مالی کنفرانس «Sci Foo Camp» است و زمانی که لری پیج در آن حضور پیدا می کند می شود شادابی را در چهره اش دید. آخرین بار در ژوئن سال ۲۰۱۵ این رویداد در مقر اصلی گوگل در مانتین ویو برگزار شد و در بیشتر زمان برگزاری آن هم لری پیج به شکل کامل حضور داشت. اگرچه روی صحنه حاضر نشد اما به همه سخنرانی ها گوش داد که همین موضوع سرمایه گذاران و دانشمندان حوزه کامپیوتری را شگفت زده کرده بود.

مردی با نگاهی رو به جلو

زمانی که آقای پیج در مجامع عمومی به سخنرانی مشغول می شود، ترجیح می دهد بیشتر بر جنبه های مثبت آینده ی گوگل تمزکر کند؛ همان جنبه ای که تمایل دارد به بشریت کمک کند.

اگر از او بپرسید که چگونه اپلیکیشن های موبایلی در حال زیر سوال بردن تجربه وب بوده و بلاک کننده های تبلیغاتی تا چه حد بر درآمد گوگل تاثیر داشته اند، با آرامش این گفته ها را چنین رد می کند: «خیلی وقت است که مردم در مورد این مسائل صحبت می کنند.»

در سال های اخیر نسبت به گذشته به شکل عمومی بیشتر به سخنرانی می پردازد که شاید بتوان مهم ترین آنها را مصاحبه اش با «چارلی رز» (Charlie Rose) در سال ۲۰۱۴ دانست. وی در مصاحبه هایش می گوید که به جای تاسیس یک شرکت غیرانتفاعی یا بشردوستانه، ترجیح می دهد ثروت اش را در اختیار کارآفرینانی نظیر آقای «ایلان ماسک» قرار دهد.

البته باید خاطر نشان کرد که حالا، شرکت های قدیمی تر به فکر افتاده اند و استارتاپ های نوپا از راه رسیده اند تا همه ایده های بشردوستانه گوگل و آلفابت را در قالب های تازه ای به دیگران ارائه دهند.

شرکت هایی نظیر «Yelp» گوگل را متهم می کنند به یک "انحصار وحشیانه"؛ انحصاری که کاربر را از طریق جستجو، رهسپار سرویس های خانگی اش می کند و حتی در این بین اگر اطلاعات مورد نیاز کاربر برای او فراهم نشوند، این موضوع اهمیت چندانی برای گوگل ندارد.

اما اگر بخواهیم از جنبه مالی به قضایا نگاه کنیم، لری پیج زمانی گوگل را به دست ساندر پیجای سپرد و مدیر عاملی این موتور جستجوگر را رها کرد که اوضاع مالی شرکت در بهترین شرایط خود قرار داشتند.

تحلیلگران باور دارند که رشد سالانه درآمدهای گوگل در حد ۲۰ درصد بوده؛ رقمی که برای هر کسب و کاری شگفت انگیز است چه رسد به شرکتی در حد و اندازه های گوگل. گفته می شود که سال پیش این شرکت درآمدی بالغ بر ۶۰ میلیارد دلار داشته است.

تصورش هم سخت است که یک شخص تا حدی بلندپرواز باشد که بخواهد در این تعداد صنعت مختلف تغییرات انقلابی ایجاد کند. در این میان آقای پیج هرچقدر هم که باهوش باشد، نمی تواند در همه زمینه هایی که اکنون «آلفابت» مشغول آنهاست، تخصص کافی پیدا کند.

روش های کاری او نیز معمولا تکنیکی نیستند. در عوض وی بیشتر ترجیح می دهد با تمرکز بر مشکلات بزرگ و حل آنها از طریق تکنولوژی، تجارتی تازه بنا کند.

خانم «لسلی دوان» (Leslie Dewan)، یک مهندس هسته ای که در همین زمینه استارتاپی به نام «Transatomic Power» را مدیریت می کند نیز شانس آن را یافت تا در آخرین کنفرانس Solve For X حضور داشته باشد و با لری پیج هم کلام شود.

وی می گوید لری پیج از او چندین سوال مختلف پرسیده است؛ از فرایند ساخت تولیدات ماژولار گرفته تا استخدام بهترین ها برای این کار. وی می گوید: «لری پیج اگرچه دانش هسته ای نداشت اما می دانست که چه سوالاتی باید بپرسد. وی چنین سوالاتی پرسید:‌"آیا تا کنون به تغییر روش در فرایند ساخت فکر کرده اید؟ آیا فکر کرده اید اگر نیروی کار را به شکل دیگری تعلیم دهید چه می شود؟" سوالات مربوط به فیزیک هسته ای نمی شدند اما اگر به آنها دقت می کردیم، می توانستند باعث شکوفایی کسب و کارمان شوند.»

دکتر دوان حتی می گوید لری پیج ایده یک موقعیت تجاری را در اختیارش قرار داده؛ ایده ای که گویا آنقدر عالیست که حاضر به بیان کردنش نمی شود.