بررسی بازی ایرانی جیرینگ لند؛ لذت کوتاه مدیریت

اگر سبک استراتژیک را یک تابع در نظر گرفته و خروجی آن را با پاداش های گوناگون مشخص کنیم، بدون شک مهارت مهمترین نقش را در ورودیش ایفا خواهد کرد. به بیان ساده تر در آثار استراتژیک حتی اگر نیرو و ساختمان هایتان به اندازه حریف قدرتمند نباشد باز هم شانس بردن یا حتی شکست از رقبای ضعیف تر را خواهید داشت. بنابراین به واسطه این احساس رقابت قوی، همیشه دوست دارید تا با بهانه های گوناگون سری به این عناوین زده و خود را سرگرم نمایید.

تمام این حرف ها را زدیم تا با نتیجه گیری آخر یکی دیگر از دلایل اعتیاد آور بودن سبک استراتژیک را بیان کنیم؛ دلیلی که برای اثبات آن خیلی دوست داشتیم از عنوان آنلاین و جدید جیرینگ لند استفاده کنیم، اما متاسفانه به دلیل ایده های جذاب تو خالی، بازی پس از مدتی ریتم اعتیاد آوری خود را از دست می دهد. اگر دوست دارید بدانید که چرا چنین اتفاقی افتاده پس تا پایان با بررسی جیرینگ لند همراه ما باشید.

همه چیز با یک افسانه شروع شد؛ افسانه ای که میان نسل ها دست به دست گذشته و نشان می دهد در تاریخی معلوم فردی خواهد آمد که با هدایت جیرینگ الممالک احتشامی سرزمین جیرینگ لند را ساخته و با آباد نمودن آن، مهاجران را می پذیرد. همان طور که حدس می زنید، اکنون وظیفه دارید تا با انجام بازی سرانجام به این افسانه رنگ و بویی حقیقی ببخشید.

اما قبل از پرداختن به نکات مثبت و منفی بیایید ابتدا نگاهی به مکانیک های بخش گیم پلی بیندازیم. پس از ورود و دریافت راهنمایی های لازم از سوی مشاور، با یک مغازه لبو فروشی مواجه خواهید شد. سپس هر دفعه باید روی مغازه کلیک کرده و با گذشت زمان مورد نیاز، پولی را دریافت نمایید. اما با این پول های جمع شده چه کنیم؟ به صورت کلی چهار کار می توان با آنان انجام داد که اولینش ساخت شعبه های بیشتر از مغازه های موجود، برای دریافت پول بیشتر، است.

همچنین اگر تا یک تعداد معینی شعبه، مانند ده، بیست و پنج، پنجاه و ..، بسازید جوایزی مانند افزایش دو برابری درآمد همان مغازه یا کاهش مدت زمان دریافت پول خواهید داشت. البته بخشی به نام ارتقا نیز وجود دارد که جدای از شعبه ها بوده و با صرف هزینه ای می توانید در آن میزان درآمد هر ساختمان را چند برابر کنید.

یکی دیگر از فعالیت های موجود با اسکانس های زیاد بازی به اتاق مدیران باز می گردد. طبیعتا اگر بخواهید برای درآمدزایی روی هر مغازه کلیک کنید خیلی خسته می شوید. اینجاست که می توانید با استخدام مدیر برای هر کسب و کار، کاری کنید تا برای دریافت پول احتیاجی به کلیک روی مغازه نبوده و به صورت خودکار اینکار انجام شود.

نکته جالب اینجاست که سازندگان برای شخصیت های این بخش از چهره ها و اسم های بامزه مانند عباس پروتز استفاده کرده اند. چند تا گفتیم تا حالا؟ فقط دو تا. خب سومین کاری که می توان با این پول های باد آورده انجام داد راه انداختن کسب و کارهای دیگر است. همان طور که گفتیم ابتدا لبو فروشی دارید.

پس از مدتی با احداث ساختمان های دیگر می توانید کسب و کارهایی مانند نانوایی، بدن سازی، کمپ ترک اعتیاد، صرافی و ... را راه بیندازید. ما خودمان تا صرافی بیشتر پیش نرفتیم. طبیعتا این بیزینس ها چون به زمان زیادتری برای درآمد زایی احتیاج دارند، پول بیشتری را نیز نصیب بازیکن می کنند.

بسیار خوب رسیدیم به آخرین فعالیت تا از این بحث خسته کننده خارج شویم. طبیعتا تاکنون که توضیحات را خواندید باید از خود بپرسید پس احساس رقابتش کجاست؟ در بازی بخشی به نام الماس فروشی وجود دارد که نشان دهنده تفاوت وضعیت شما با دیگر بازیکنان است. به عبارت دیگر هر چه قدر الماس بیشتری بخرید وضعیتتان در جدول رنکینگ تغییر نموده و بالاتر می رود.

خوشبختانه توضیحات اصلی گیم پلی تمام شد و اکنون به نقاط قوت و ضعف بازی می پردازیم. برخلاف آثار مدیریتی دیگر، نقش بازیکن در ایجاد استراتژی های گوناگون بسیار کوتاه است. بگذارید با مثالی بهتر این موضوع را بیان کنیم.

در برخی عناوین مدیریتی، که خود استراتژیک هستند، برای رسیدن به یک محصول یا کسب و کار باید از نقطه A شروع کرده، به B رفته و در پایان به نقطه C برسید. اصلا چرا راه دور برویم، برای پختن نان به چه چیزهایی احتیاج است؟ گندم. پس مزرعه گندم باید ساخت. سپس این گندم باید آسیاب شود تا با دادن آرد به نانوایی شاهد نان باشیم.

متاسفانه جیرینگ لند با ایده های نصف و نیمه اش اصلا از این قاعده پیروی نکرده و تنها کاری که بازیکن باید انجام دهد ساخت شعبه یا استخدام مدیران است که خود نیز نیازی به استراتژی ندارند. بنابراین با این ویژگی منفی بازی نمی تواند جذابیتش را تا مدت طولانی نگه دارد.

بزرگترین مشکل جیرینگ لند نیز همین است. چون حتی اگر فکر می کنید تنها خرید الماس انگیزه زیادی برای رقابت ایجاد نمی کند، اما به واسطه یک گیم پلی درگیرکننده این ضعف پوشش داده می شد. می توان حدس زد که استودیو آناشید سعی داشت با این کار اثری در دسترس تر برای ارتباط راحت تر با بازیکن تولید نماید اما ساده سازی بیش از حد در تجربه نهایی تاثیر منفی زیادی گذاشته.

البته این حرف ها بدین معنی نیست که جیرینگ لند عنوانی بدون ارزش تجربه است. خیلی از بازی ها دارای مشکلاتی هستند اما بازیکن می تواند از آنان لذت ببرد. چرا جیرینگ لند در این دسته قرار نداشته باشد؟ اکنون نگاهی به نکات مثبت تر بازی می اندازیم تا شاید انگیزه ای در انجام آن ایجاد گردد.

یکی از بخش های جذاب جیرینگ لند وجود ساختمان های گوناگون و متنوع است که باعث خواهد شد تا با وجود گیم پلی ساده، کاربران علاقه مند به این سبک ترغیب شوند تا بازی را ادامه دهند. از طرف دیگر نیز سیستم ارتقا، که بیشتر به همان ساخت شعبه محدود است، خود می تواند عاملی، هر چند کوتاه، برای جذابیت بیشتر جیرینگ لند باشد.

در زمینه گرافیکی نیز تنهایی چیزی که می توانیم بگوییم این است که محیط و چهره شخصیت ها به خوبی با حال و هوای بازی سازگار بوده و ایرادی به تیم سازنده پیرامون این موضوع وارد نمی شود. استفاده از بک گراند تهران و برج میلاد نیز تصمیم بسیار درستی از سوی آناشید بود. البته با کمی دقت می توان متوجه تکرار برخی آبجکت ها در ستون کسب و کارها شد اما نکته ای منفی به حساب نمی آید. چون مگر در خیابان وسایل تکراری نمیبینید؟

اگر بخواهیم قبل از جمع بندی حرف هایمان نگاهی نیز به موسیقی بیندازیم، باید عنوان کنیم که با وجود پخش شدن تنها یک قطعه در طول بازی اما به خوبی شاهد هماهنگ شدن آن با دیگر قسمت ها هستیم. البته ای کاش موزیک کمی طولانی تر بود.

در پایان باید بگوییم اگر علاقه مند به بازی های مدیریتی هستید، انجام جیرینگ لند می تواند برایتان لذت بخش باشد. اگر هم تمایلی به عناوینی این سبک ها ندارید پس با انجام عنوان مورد بحث می توانید حداقل برای چند ساعت جذابیت مدیر شدن و پرستیژ خاص آن را تجربه کنید.

جیرینگ لند

سازنده: آناشید	قیمت: رایگان (با پرداخت درون برنامه ای)	دسته بندی: —
سیستم عامل: اندروید	حجم: 26.7 مگابایت	زبان: —