پیش نمایش Homefront: The Revolution؛ شروع یک انقلاب

انقلاب چیست؟ جنگ چیست؟ این دو چه ماهیتی دارند و اصلاً بهتر است بگوییم ربط شان به یک دیگر چیست؟ انقلاب یا به تعبیر دیگر واگشت، به معنی زیر و رو شدن یا پشت و رو شدن است. از نظر جامعه شناسان و صاحبان نظر، انقلاب به یک تشکل و جنبش اجتماعی توده ای گفته می شود که به موجب آن شاهد اصلاح و یا دگرگونی در سطح جامعه هستیم.

در نقطه ی مقابل و پس از تعریف انقلاب، با واژه ی جدیدی رو به رو می شویم: «جنگ». زبان شناسان می گویند جنگ از ریشه ی هندو اروپایی کلمه ی Ghengh به معنای حرکت و پیش روی است. ماهیت جنگ به تنهایی خشونت را به یاد می آورد. جنگ یک درگیری سازمان یافته و خشونت آمیز علیه دولت ها، ملت ها و گروه های دیگر است.

جنگ هر ساله تلفات مالی و جانی زیادی را در بر می گیرد، تقریباً به یکی از معضل های اصلی دولت های امروزی بدل شده و تا جایی پیش می رود که «ریچارد ارت اسملی» شیمی دان و برنده ی جایزه ی نوبل آن را ششمین معضل مهم زندگی می داند که جوامع امروزی با آن دست و پنجه نرم می کنند. در واقع با به راه انداختن جنگ، قصد داریم تا دشمنان و مخالفان را با زور و خشونت مجبور به انجام خواسته های مان کنیم.

مخلوط انقلاب و جنگ، ماحصل یک عنوان جدید

در سال 2011 با بازی جدیدی از سوی THQ همراه بودیم. Homefront (هوم فرانت) ساخته ی استودیوی Kaos یک بازی با داستان کاملاً تخیلی و ساخته ی ذهن بود که اشارات زیادی به وقایع دنیای پیرامون مان داشت. پیشینه ی داستان از سال 2010 شروع می شود. کیم جونگ ایل رهبر کره ی شمالی از دنیا می رود.

در پی این حادثه کیم جونگ اون، پسر او، جایگاه وی را تصاحب می کند و دو کره ی شمالی و جنوبی را در جهت ایجاد «جمهوری کبیر کره» با یکدیگر متحد می کند. یک بیماری مُسری از آسیا شروع شده، به خاک آمریکا می رسد و جان 6 میلیون نفر را می گیرد. در پی این حوادث است که کره ی شمالی با ارسال ماهواره ی حامل سلاح EMP به فضا، کلیه ی زیرساخت های آمریکا را از کار می اندازد.

با از کار افتادن پایگاه های مهم نظامی و ارتباطی آمریکا، ارتش مردم کره تحت عنوان KPA وارد خاک ایالات متحده ی آمریکا شده و کنترل اوضاع این کشور را بدست می گیرند. همین ماجرا تبدیل به پلات اصلی هوم فرانت و حتی Homefront: The Revolution شد. THQ قصد داشت با خلق عنوان هوم فرانت و نشان دادن شیوه ی جنگ های نامنظم و به اصطلاح چریکی، تعریفی نو از سبک شوتر اول شخص را خلق کند.

با ورود به هوم فرانت و تجربه ی آن گویی با یک نسخه ی ساده تر از سری بازی های Call of Duty مواجه بودیم. گیم پلی بازی یکی از ساده ترین بخش های این عنوان به شمار می رفت و با ارائه ی یک روند خطی، که نهایتاً بین 5 تا 10 ساعت می توانستیم آن را به اتمام برسانیم، تجربه ی نه چندان جذابی را در اختیار گیمر می گذاشت.

به طور کلی می توان گفت، آن ها روی داستان بازی حساب ویژه ای باز کرده بودند اما گیم پلی بازی هرگز به یک سطح انقلابی نرسید و با یک بازی معمولی مواجه بودیم. در طی جریانات بازی، در نقش رابرت جیکوب، یکی از تفنگداران سابق نیروی دریایی آمریکا قرار می گرفتیم جیکوبی که فکر مقابله با نیرو های شرور کره ای را در سر می پروراند.

پس از ورشکسته شدن THQ، کمپانی کرایتک حقوق هوم فرانت را خرید. اما باز هم مشکلات مالی گریبان یک کمپانی بازی سازی دیگر را گرفت و آن ها هم مجبور شدند حقوق بازی را به Deep Silver بفروشند. هم اکنون نسخه ی دوم بازی با نام The Revolution توسط استودیوی Dambuster از استودیو های زیر مجموعه ی دیپ سیلور و تحت نظارت مستقیم آن ها در دست ساخت بوده و طی هفته های آتی شاهد عرضه ی آن به بازار های جهانی هستیم.

شروع یک انقلاب، شکل گیری مقاومت جدید

حالا با افت و خیز های فراوان و درگیری های طاقت فرسا، 2 سال از وقایع هوم فرانت می گذرد. ارتش متحد کره که با نام KPA شناخته می شود، 4 سال است که ایالات متحده ی آمریکا را به سلطه ی بی چون و چرای خود در آورده و اثری از مقامات بلند پایه ی این کشور به اصطلاح قدرتمند نیست. با گذر از وقایع سخت، The Revolution ما را به منطقه ی فیلادلفیا می برد.

آن تصاویر زیبایی که از فیلادلفیا در ذهنتان است را به کلی پاک کنید. حالا شهر به خاک و خون کشیده شده.

آن تصاویر زیبایی که از فیلادلفیا در ذهنتان است را به کلی پاک کنید. حالا شهر به خاک و خون کشیده شده و قدم به قدم که پیش می رویم با خرابه ها، کشته ها و بی خانمان ها مواجه هستیم. یک فضای خفقان با تم آخرالزمانی و بقا. فیلادلفیا حالا زیر سایه ی سنگین نیروهای کره ای روزگار می گذراند.

شهروندان در وضعیت بدی هستند و گشت زنی های هر روز ارتش کره در شهر، حاکمیت چشم بادامی ها را به اثبات می رساند. اما در زیر همین سایه ی سنگین یک مقاومت ویژه در حال شکل گیری است. مقاومتی با رهبری Jack Parrish، رهبر بخش فیلادلفیا، Dana Moore، یک فرد کهنه کار در مقاومت و یک جنگجوی جدید در مقاومت به نام Ethan Brady. بازی ما را با داستان اتن و مقاومت جدید، در جریان بازپس گیری فیلادلفیا همراه می کند.

بعد از این همه مدت و با آمدن بازی های بزرگ لااقل می دانیم یک عنوان صرفاً خوب باید چه ویژگی هایی داشته باشد. همانقدری که داستان در یک بازی اهمیت دارد گیم پلی، گرافیک، موسیقی و باقی المان ها نیز مهم بوده و ترکیب این مجموعه با یکدیگر یک بازی خوب و موفق را شکل می دهند.

هوم فرانت تنها با یک داستان نسبتاً خوب توانست خود را تا حدودی بالا نگه داشته و به عنوان یک بازی متوسط رو به ضعیف، ساخته ی Kaos را به نمایش بگذارد.

نسخه ی اول هوم فرانت ساخته ی استودیوی Kaos آنقدرها موفق نبود. هوم فرانت تنها با یک داستان نسبتاً خوب توانست خود را تا حدودی بالا نگه داشته و به عنوان یک بازی متوسط رو به ضعیف، ساخته ی Kaos را به نمایش بگذارد. بخش های موسیقی و گرافیک بازی نیز هرچند که خوب بودند، اما مشکلات متعددی در بخش فیزیک شخصیت اصلی و هوش مصنوعی دشمنان دیده می شد.

گیم پلی بازی نیز یک سیر خطی و به شدت تکراری را طی می کرد و چیزی بین 5 تا 10 ساعت زمان را برای تمام کردن بازی در اختیار گیمر می داد. گیم پلی ای که می توان گفت، برخلاف شعار «تعریفی نو از سبک شوتر اول شخص»، قصد کپی برداری از آثاری چون Call of Duty را داشت و منتقدین به صورت مشترک اذعان داشتند، بازی خود دارای هویتی مستقل در گیم پلی نیست.

تغییر موقعیت، این بار اصلاح مشکلات!

همانطور که گفته شد یکی از نقاط ضعف هوم فرانت گیم پلی به شدت ساده و خطی آن بود. با تغییر استودیوی سازنده ی بازی، موقعیت استراتژیکی برای The Revolution مهیا شده تا با اصلاح مشکلات، هوم فرانت را به یک بازی موفق تبدیل کند. این بار دمباستر به عنوان یک استودیوی تازه وارد، وظیفه ی پر استرس ساخت قسمت دوم را بر عهده گرفته و بدین واسطه باید توانایی های خود را به اثبات برساند.

چیزی که از گیم پلی قسمت اول به خاطر داریم، وجود یک سری ماموریت های اصلی بود که به صورت خطی و از طریق راه های پیش فرض انجام می شد. اما حالا و در The Revolution با یک محیط سند باکس با المان های جهان باز مواجه هستیم. همین مسئله می تواند یکی از بزرگترین تغییرات اتخاذ شده برای بازی بوده و آن را از یک سیر خسته کننده نجات دهد.

طبیعتاً با جهان باز شدن هوم فرانت به جز ماموریت های اصلی با یک سری ماموریت های فرعی رو به رو می شویم. به طور دقیق مشخص نیست مراحل فرعی بازی شامل چه بخش هایی می شود و تنوع آن ها چگونه است. همچنین همانند آنچه در عناوینی چون Far Cry و یا Assassin`s Creed دیدیم، می توانید به مناطقی که تحت سلطه ی نیروهای KPA است و روی نقشه مشخص شده اند یورش برده و با از بین بردن دشمنان، نیروهای مقاومت را صاحب این مناطق کنید.

البته پیش از حمله باید گفت که منطقه ی استراتژیک فیلادلفیا به سه بخش کلی تقسیم بندی می شود. اولین بخش The Green Zone نام دارد. سکنه ی این بخش را نیروهای بالا دست کره و فرماندهان آن ها تشکیل می دهند. به طور کل می توان گفت این بخش، مرکز فرماندهی نیروهای کره ای به شمار می رود. بیشتر زیرساخت های مورد نیاز مانند آب، برق و... در این بخش قرار داشته و نیروهای KPA از آن ها به سود خود استفاده می کنند.

بخش دوم The Yellow Zone نام دارد. این بخش نسبت به بخش قبلی از جمعیت بیشتری برخوردار است و شهروندان آمریکایی در این منطقه ساکن هستند. اما وضعیت آن قدر ها هم برای مردم منطقه ی زرد آسان نیست. در این منطقه مردم تحت نظارت شدید نیروهای KPA قرار دارند. آن ها با انواع تجهیزات از جمله پهپاد ها و هلیکوپتر های گشت، ساکنین را زیر نظر داشته و کلیه عبور و مرور ها را چک می کنند.

اما سومین و آخرین بخش The Red Zone نام دارد. این بخش همانطور که از نام آن پیداست جزو مناطق خطرناک و پر هرج و مرج فیلادلفیا است. در منطقه ی قرمز حتی خودی ها هم به یکدیگر رحم نمی کنند. اما نیروهای مقاومت که تحت عنوان Resistance شناخته می شوند تسلط بیشتری بر این منطقه داشته و به طور کل تمامی برنامه ریزی های خود جهت حمله به پایگاه های دشمن را در این منطقه انجام می دهند.

از نقاط مثبت بازی می توان به این مورد اشاره کرده که نمی توانید بی گدار به آب زده و به یک منطقه یورش ببرید. هر منطقه با توجه به رنگ آن دارای سطح متفاوت امنیتی، نیرو های نظامی، پهپاد ها، تانک ها، ماشین های جنگی و ابزار های جنگی متفاوت دیگر بوده و نفوذ به آن ها کار ساده ای نیست.

البته پیش از حمله باید گفت که منطقه ی استراتژیک فیلادلفیا به سه بخش کلی تقسیم بندی می شود.

بازی هنوز هم به صورت اول شخص دنبال می شود. HUD بازی تغییر زیادی نکرده و همچون قبل در قسمت چپ تصویر شاهد یک نقشه کوچک (Mini Map) به شکل دایره و نوار سلامتی هستیم، در سمت راست نیز اطلاعات مربوط به سلاح شما قرار دارد. در بالای تصویر هم پیغام های ضروری برای شما نمایش داده می شوند. اما یکی از آیتم های جدید در The Revolution، یک تلفن همراه است.

با در اختیار داشتن این تلفن همراه قادر خواهید بود به نقشه بازی دسترسی داشته باشید، اطلاعات ماموریت های خود را ببینید، از طریق دوربین عکس بگیرید، دشمنان را نشان گذاری کنید، به هک کردن تجهیزات دشمن بپردازید و... . با نمایش های بازی و با توجه به جهان باز شدن این عنوان حالا می توان گفت سیر خطی بازی کاملاً از بین رفته.

به عنوان مثال در یکی از نمایش ها، برای سریع تر رسیدن به محلی که روی نقشه علامت گذاری شده، یک موتور سیکلت در اختیار شما قرار می گیرد. برای رسیدن به نقطه ی مشخص شده قادر خواهید بود، هر مسیری که دل تان می خواهد را انتخاب کرده و از طریق آن به محیط مورد نظر برسید. اگر در وسط راه با مشکلی مواجه شدید نیز قادر به تغییر مسیر هستید. حتی می توانید از بالای سقف خانه ها میان بر زده و هر چه سریعتر ماموریت خود را انجام دهید.

یکی از برتری های نیرو های کره ای نسبت به نیرو های مقاومت، تجهیزات آن هاست. نیرو های KPA از انواع و اقسام سلاح ها و تجهیزات پیشرفته برخوردار هستند. پهپاد ها و هلیکوپتر های گشت زنی به تنهایی می توانند به یکی از زجرآورترین نیروهای دشمن تبدیل شوند. اما نیروهای مقاومت نیز بی کار ننشسته اند.

یکی از برتری های نیروهای کره ای نسبت به نیروهای مقاومت، تجهیزات آن هاست. نیرو های KPA از انواع و اقسام سلاح ها و تجهیزات پیشرفته برخوردار هستند.

سلاح های دست سازی در اختیار شما قرار می گیرند که توانایی مقابله با سلاح های پیشرفته ی کره ای ها را دارند. به عنوان مثال می توانید از یک سلاح دست ساز مجهز به EMP استفاده کرده و تجهیزات دشمن را از کار بیاندازید. یکی از جالب ترین سلاح های در اختیار شما یک اتومبیل کنترلی است.

روی این اتومبیل کنترلی می توانید مواد منفجره نصب کرده و از طریق تلفن همراه خود و کنترل از راه دور، آن را به سمت هدف هدایت کرد و سپس «بوم!!!» آن را منفجر کنید. تغییرات بازی به همین جا ختم نمی شود. قادر خواهید بود در مناطق امن و Safe Houseها به خرید سلاح و آپگرید کردن آن ها بپردازید.

غیر از این موارد، قابلیت Crafting یکی از جذاب ترین قابلیت های اضافه شده به هوم فرانت است. البته این مورد به همین سادگی ها هم نیست و جست جو فراوان شما را برای یافتن آیتم ها می طلبد. پس از یک درگیری سخت می توانید محیط را جست و جو کنید، از دشمنان خود لوت کسب کرده و آیتم های مورد نیاز را بدست آورید.

از طریق Crafting همانند آنچه در سری بازی Crysis دیدیم می توانید در لحظه مواردی چون دوربین، صدا خفه کن، خشاب و... سلاح خود را تعویض و ارتقا دهید. همچنین قادر خواهید بود ادوات دست ساز جدید نظیر کوکتل مولوتف را ساخته و از آن بر علیه دشمنان خود استفاده کنید.

همچنین کمپانی دیپ سیلور در اظهار نظری جدید اعلام کرده است که برای اتمام بخش تک نفره ی بازی به 30 ساعت زمان نیاز دارید. هنوز به طور دقیق مشخص نیست این زمان اعلام شده مربوط به اتمام ماموریت های فرعی و اصلی با هم است و یا تنها شامل بخش اصلی بازی می شود.

Hasit Zala: قسمت دوم هوم فرانت یکی از عناوین جاه طلبانه ی ماست. ما معتقدیم این بازی همه را شگفت زده می کند. علاوه بر بخش تک نفره که برای به پایان رساندن آن به 30 ساعت زمان نیاز دارید ما یک بخش چند نفره را تحت عنوان Resistance Moe در بازی قرار داده ایم.

بخش چند نفره و وضعیت بصری بازی

به غیر از بخش تک نفره، که گویا 30 ساعت زمان برای تمام کردن آن نیاز است، ساکنان ناتینگهام تصمیم گرفته اند بخش چند نفره را نیز در بازی حفظ کنند. مهمترین بخش این قسمت مربوط می شود به یک بخش Co-op که تحت عنوان Resistance Mode معرفی شده است. این بخش از بازی به کلی از خط اصلی داستان بازی جدا بوده و مراحل جدیدی را پیش روی تان می گذارد.

در «مد مقاومت» به همراه 3 نفر دیگر از یاران خود باید 12 مرحله ی مختلف و مهیج را در منطقه ای بزرگ از فیلدلفیا به پایان رسانده و با دشمنان سرسختتان مقابله کنید. به گفته ی کمپانی دیپ سیلور این بخش شما را وارد یک چالش بسیار سخت و واقعی می کند به شکلی که بدون همکاری یاران و برنامه ریزی دقیق قادر به تمام کردن آن نخواهید بود.

همچنین به گفته ی آقای زالا آن ها تا یک سال بعد از عرضه ی بازی تصمیم دارند 20 مرحله ی جدید را به صورت کاملاً رایگان به بازی اضافه کرده و بدین صورت از بازی خود حمایت کنند. پس از اتمام مراحل مقداری لوت، XP و پول در اختیار شما قرار می گیرد. با استفاده از این مزایا قادر هستید سلاح های جدید تهیه کرده و به ارتقای خود بپردازید.

مطالب بالا را متذکر شدیم، این را هم یادمان نرود که The Revolution و بخش چند نفره ی آن از قابلیت پرداخت درون بازی یا همان Microtransaction پشتیبانی می کند. آن ها معتقدند این قابلیت به عنوان یک مزیت «بپرداز و پیروز شو» خود را نشان نمی دهد. بلکه تمامی قابلیت های بازی که از طریق پرداخت درون بازی و با وجه نقد بدست می آیند، به صورت رایگان و با پیش روی در بازی نیز در دسترس هستند و این قابلیت تنها برای گیمر های کم حوصله و بی طاقت است.

اما یکی از بخش های مهم بازی، بخش گرافیکی آن است. اعضای دمباستر برای بخش گرافیکی بازی موتور قدرتمند CryEngine را در نظر گرفته اند. یک موتور قدرتمند صرفاً یک خروجی شسته رفته و تمیز را به دست نمی دهد. بلکه این مهارت سازندگان در بکارگیری از یک موتور بازی سازی است که یک کیفیت بصری قابل قبول را ارائه می کند.

خوش بختانه کار اعضای دمباستر و نظارت های دیپ سیلور جواب داده و با سطح کیفی خوبی مواجه هستیم. بازی قرار است با رزولوشن 1080p و با نرخ فریم 30 روی کنسول های نسل حاظر اجرا شود. با مشاهده ی نمایش های بازی، با سطح بصری چشم نواز و دیدنی همراه بودیم.

سطح کیفی تکسچرهای بازی خوب است و طراحی های محیط با دقت و متناسب با جو و اتمسفر بازی انجام شده اند. بخش موسیقی و گرافیکی بازی که در قسمت اول در مقابل دیگر رقیبان، حرفی برای گفتن نداشتند، حالا ارتقا یافته و می توان گفت با یک عنوان خوب و استاندارد مواجه هستیم، هرچند تا زمان انتشار بازی نمی توان نظر قطعی اتخاذ نمود.

تغییرات جواب می دهند؟

در سال 2011 با انتشار بازی هوم فرانت توسط THQ همراه بودیم. اثری که با سر و صدای زیاد ساخته و عرضه شد اما هیچگاه نتوانست موفقیت قابل قبولی را ارائه دهد. تنها نیم نگاهی هم به این بازی شد، شاید به خاطر داستان احساسی و نزدیک به واقعیت آن و همچنین روایت زیبای داستان. اما این پایان کار نبود و IP هوم فرانت فراز و نشیب های فراوانی را تا رسیدن به مقصد نهایی خود در ناتینگهام طی کرد.

چیزی که به اعضای بریتانیایی رسید یک بازی ناقص بود که تنها می توانستند از بیس داستانی آن بهره گیرند. آن ها مجبور بودند برای خلق یک تغییر بزرگ تمامی المان های گیم پلی را تغییر دهند، آن را از یک عنوان خطی تبدیل به یک عنوان جهان باز کرده و گرافیک و موسیقی بازی را تقویت کنند.

اکنون ریش و قیچی دست اعضای دمباستر و دیپ سیلور است. آن ها می دانند Homefront یک IP ریسک پذیر است. با تمام وجود ریسک را به جان خریده و این وظیفه ی مهم را به دست گرفته اند. نمایش های بازی نیز تا به این جای کار پیشرفت های متعددی را نشان می دهد، اما برای نظر دهی پایانی باید تا 28 اردیبهشت امسال و عرضه ی بازی صبر کنیم.