اژدهای دریایی یاقوتی برای نخستین بار در طبیعت رویت شد

اژدهای دریایی یاقوتی (Ruby Seadragon / Phyllopteryx dewysea) موجودی خجالتی و دائماً در حال گریز است. در واقع، این ماهی به قدری فریبکار است که تا پیش از ماه فوریه سال 2015 میلادی، هیچکس از وجود آن خبر نداشت و همان زمان نیز، محققان با یافتن نمونه های بافت بدن وی به وجودش پی بردند. طی دو سال گذشته، محققان به سختی در تلاش بوده اند تا نمونه ای زنده از این حیوان را بیابند.

به لطف دستگاهی که به صورت کنترل از راه دور، زیر دریا هدایت می شود، محققان توانسته اند اژدهای دریایی یاقوتی را در آب های نزدیک استرالیای غربی بیابند. در آوریل 2016، این تیم محققان توانست دو اژدهای دریایی یاقوتی را به مدت 30 دقیقه زیر نظر داشته باشد و نتایج یافته های آنان، به تازگی در ژورنال BioMed Central انتشار یافته است.

اژدهای دریایی یاقوتی، سومین گونه از اژدهایان دریایی شناخته شده به شمار می رود و با دو گونه قبلی، یعنی اژدهای دریایی علفی و برگدار تفاوت دارد. مهم ترین تفاوت این گونه، در زیستگاه اش ظاهر می شود که اصلی ترین علت عدم کشف آن نیز بوده است. در حالی که اژدهایان علفی و برگدار در عمق 1 الی 50 متری آب سکنی می گزینند، گونه یاقوتی آب هایی با عمق بیشتر از 50 متر را به عنوان محل زندگی ایده آل خود انتخاب می کند که از دسترس غواصان خارج است.

علاوه بر این، گونه یاقوتی عمر کمتری نیز نسبت به اژدهایان دریایی علفی و برگدار دارد. محققان دریافته اند که اژدهای دریایی یاقوتی، رنگ قرمز بسیار تیره ای دارد و از آن جایی که رنگ قرمز، به خوبی از اعماق اقیانوس مشاهده نمی شود، به استتار هرچه بهتر این گونه کمک کرده است. علاوه بر این، طیف رنگ قرمز اژدهای دریایی مورد اشاره، تمام رنگ های دیگر را نیز جذب می کند.

نخستین نمونه بافت به دست آمده از اژدهای دریایی یاقوتی به سال 2007 باز می گردد؛ یعنی زمانی که محققان پیش از انتقال نمونه به موزه استرالیای غربی، از آن عکس برداری کردند. در تصاویر، عدم وجود زائده های علفی که به اژدهایان دریایی در استتار کمک می کرد، توجه ها را به خود جلب نمود. تیم محققان مطمئن نبودند که آیا این زائده پیش از تصویربرداری از بین رفته یا خیر؛ اما بعداً مشخص شد که اژدهای دریایی یاقوتی، اندامی کاملا عریان دارد.

با این همه، گونه یاقوتی از نظر چگونگی حمله به شکارهای خود و نیز اندازه جثه تفاوت چندانی با گونه های دیگر ندارد. طول گونه یاقوتی در نمونه ابتدایی، به 23 الی 25 سانتی متر می رسید و این طول برای گونه برگدار و علفی به ترتیب با 35 سانتی متر و 46 سانتی متر برابری می کند.

شاید مهم ترین نکته درباره گونه یاقوتی آن باشد که این ماهی از دمی بلند بهره گرفته و می تواند هنگام مواجهه با امواج آب، به دور آشیا پیچیده و از کشیده شدن به جهات مختلف جلوگیری کند. محققان هنوز در تلاش هستند که دریابند آیا گونه یاقوتی قادر به دستیابی به چنین قابلیتی بوده یا گونه های دیگر، آن را از دست داده اند.