حرکت به سوی واقعیت افزوده؛ اپل با ARKit گام درستی برداشت

اپل در مورد واقعیت افزوده مصمم و جدی است. همراه با معرفی سخت افزارهای جدید اپل و اعلام پیشرفت های ایجاد شده در ورژن جدید iOS، تیم کوک و اپل از ARKit هم رونمایی کردند که اولین تلاش جدی شرکت برای ایجاد پلتفرمی در حوزه واقعیت افزوده است.

از آنجایی که ARKit بخشی از iOS 11 است و در حال حاضر میلیون ها آیفون و آیپد در سراسر جهان وجود دارد، کرگ فدریگی حق داشت که روی استیج آن را «بزرگ ترین پلتفرم واقعیت افزوده جهان» معرفی کند. برای یک شرکت تازه وارد در این حوزه، حرف بزرگی است اما اپل به راحتی می تواند این ادعا را داشته باشد.

صادقانه باید گفت که مبحث زمان مطرح است. اگرچه واقعیت مجازی در این میان عمده نظرات را به خود جلب کرده اما کارهای بزرگتری در حوزه واقعیت افزوده در حال انجام بوده و هست. به طوری که حتی مایکروسافت و گوگل هم خود را با ساخت عینک ها و هدست هایی نظیر هولولنز، گوگل گلس و پروژه تانگو درگیر کرده اند.

در حقیقت، پروژه تانگو احتمالا نزدیک ترین مثالی است که اپل سعی دارد با ARKit به آن دست یابد. همانطور که در کنفرانس نمایش داده شد، با اجرای ARKit مستقیما وارد دوربین موبایل و تبلت می شوید و با استفاده از محتوای موجود، اجسام مجازی را به دنیای واقعی می آورید.

برای مثال روی میز کارتان یک دنیای کوچک می سازید یا یک فنجان قهوه مجازی قرار می دهید. ARKit به سبب برخورداری از «ردیاب سریع حرکتی پایدار»، «تخمینگر نور محیط» و «آخرین فناوری های بینس کامپیوتری» می تواند این تصاویر مجازی را پدید آورد. اپل امیدوار است که توسعه دهنده ها همه جور اپلیکیشنی از بازی های تعاملی گرفته تا فروشگاه های مجازی را از این طریق پدید آورند.

با این حال، ARKit به اندازه تانگو قدرتمند نیست. تانگو یک فناوری با قابلیت های تشخیص عمق است که می تواند محیط اطراف را نقشه برداری کند. شما نه تنها می توانید اشیای مجازی را در دنیای واقعی ببینید، بلکه می توانید حتی با آن ها ارتباط هم برقرار کنید.

شما نه تنها می توانید اشیای مجازی را در دنیای واقعی ببینید، بلکه می توانید حتی با آن ها ارتباط هم برقرار کنید.

مثلا دشمنانی که پشت مبل قایم شده اند را بکشید یا سرنخ های مربوط به قتلی اسرار آمیز را در اتاق خواب خانه تان حل کنید. تانگو حتی زودتر هم شروع کرده، اپلیکیشن هایی برای آن ساخته شده و همکاری هایی هم با شرکت های مختلف صورت گرفته.

اما دلیلی هم وجود دارد که در حال حاضر فقط یک تلفن همراه بهره مند از پروژه تانگو وجود دارد که فروش آن احتمالا میلیونی هم نبوده. اما صدها میلیون آیفون و آیپد همه جای دنیا هستند و ARKit هم با آپدیت iOS 11 در دسترس آن ها قرار می گیرد. تجربه هم نشان داده دیوایس های اپل با سرعت بسیار بالایی به آخرین سیستم عامل آپدیت می شوند.

فقط کافی است پوکمون گو را ببینید تا متوجه دسترسی بالای فناوری واقعیت افزوده اپل در دنیای امروز شوید. بله، پوکمون گو فقط یک بازی ساده بود که مجبورتان می کرد در دنیای واقعی به دنبال هیولاها راه بیافتید ولی همین بازی ساده با استفاده از ایده حضور هیولاها در دنیای واقعی، سرگرمی را تغییری اندک داده بود. تعجبی نیست که اپل هم برای نمایش واقعیت افزوده از پیکاچو و پوکمون گو استفاده کرد.

اگر فکر می کنید ARKit اپل مشابه «پلتفرم افکت های دوربین» فیسبوک است، حق دارید. به نحوی هر دو شبیه هستند. فقط بحث لنزهای سلفی یا فیلترهای دوربین نیست. فیسبوک می خواهد که توسعه دهنده ها از این پلتفرم برای توسعه اپلیکیشن هایی مثل کاغذهای چسبدار مجازی که به در یخچال می چسبانیم استفاده کند یا به نحوی ما را با اشیاء سه بعدی در دنیای واقعی درگیر کند.

تجربه هم نشان داده دیوایس های اپل با سرعت بسیار بالایی به آخرین سیستم عامل آپدیت می شوند.

«لنزهای دنیای جدید» اسنپچت نیز همین هدف را دنبال می کنند. اما فیسبوک و اسنپچت پلتفرم هایی عمودی هستند که مخصوص اپلیکیشن های خودشان ساخته شده اند ولی ARKit اپل یک جامعه گسترده تری را در بر می گیرد. وقتی می توان با آن محصولی مانند پوکمون گو را ساخت، چرا محدود شویم به اپلیکیشن افکت دوربین؟

و اگرچه اپل کمی دیر به این میهمانی آمده اما حرکت کلاسیک تاریخی محسوب می شود. درست همانند کاری که با اسمارتفون ها و ام پی 3 پلیرها کردند، آن ها نشستند و منتظر ماندند تا ببینند که دنیا برای تعامل با واقعیت مجازی چه می کند و سپس وارد شدند تا راه حلی ساده تر و گسترده تر ارائه دهند.

البته که ARKit به اندازه تانگو مستحکم، به اندازه هولولنز قدرتمند و به اندازه مجیک لیپ تکان دهنده نیست اما با وجود میلیون ها دستگاه مجهز به iOS که همین حالا در دست مردم قرار دارد، نیازی نیست که چنین صفاتی را داشته باشد. فقط لازم است اندکی خوب باشد، همین.