تلفن های هوشمند عامل اصلی تنهایی و افسردگی نوجوانان هستند

بر اساس آمارهای موجود، نوجوانان امروزی نسبت به هم سن و سالان خود در دهه های گذشته افسرده تر، گوشه‌گیر تر و تنهاتر بوده و کمتر با دوستان خود به بیرون از خانه می روند.

پروفسور «جین توِنج» استاد دانشگاه ایالتی سن دیگو در این باره تلفن های هوشمند را مقصر دانسته و اعلام کرده طبق تحقیقات او در سال های اخیر، نرخ رشد برخی از ناهنجاری های رفتاری در نوجوانان بسیار بیشتر از بازه های زمانی مشابه از سال 1930 به این سو بوده است. بنا بر یافته های خانم توِنج:

• نوجوانان کمتر با دوستان خود به گشت و گذار می روند.
• علاقه بسیار کمی به رانندگی دارند.
• بیشتر از هر زمان دیگری از تنهایی خود گله می کنند.
• نرخ افسردگی و خودکشی در نوجوانان از سال 2011 به بعد شدیداً افزایش یافته است.
• نوجوانان هرچه بیشتر به نمایشگر موبایل خود خیره شوند، بیشتر افسرده خواهند شد.

البته همان طور که می دانید دوران بلوغ برای بسیاری از افراد تا حدودی ناخوشایند بوده و دراین دوران تعداد زیادی از نوجوانان توسط هم سن و سالان خود نادیده گرفته شده و احساس تنهایی می کنند.

شبکه های اجتماعی تأثیر منفی تلفن های هوشمند را دوچندان می کنند

اما پروفسور توِنج معتقد است که تلفن های هوشمند و شبکه های اجتماعی اوضاع را بدتر کرده اند؛ چرا که آن دسته از نوجوانانی هم که به گشت و گذار و فعالیت های اجتماعی (هرچقدر هم اندک) می پردازند، عکس ها و ویدیوهای خود را در شبکه های اجتماعی منتشر کرده و شرایط را برای سایرین سخت تر می کنند.

لازم به ذکر است که بروز رفتارهای ناهنجار و عادت های جدید در دوران های مختلف (به عنوان مثال انفجار موسیقی متال و بازی های ریانه ای در دهه های 80 و 90 میلادی) اتفاق افتاده، و در اکثر مواقع نیز والدین نوجوانان از رفتارهای فرزندان خود تعجب کرده و حتی وحشت زده شده اند.

با این حال پژوهش های پروفسور توِنج و داده های آماری حاصل از تحقیقات او تأکید ویژه ای بر نقش منفی تلفن های هوشمند در زندگی نوجوانان داشته و احتمالاً موجب اعمال سختگیری های بیشتری توسط خانواده ها خواهد شد.