دوربین Lumix G9 پاناسونیک با حسگر میکرو چهار سوم معرفی شد

حدودا یکسالی می شود که دوربین پرچمدار GH5 از سری لومیکس پاناسونیک به بازار عرضه شده است و اگر به مبحث دوربین و عکاسی علاقمندان باشید حتما با خواندن نقدهای مربوط به این گجت متوجه مشخصه اصلی و مشترک تمامی آنها شده اید: تقریبا همه نقد نویسان از تک بعدی بودن این دستگاه سخن به میان آورده اند؛ دستگاهی که برای فیلم برداری ساخته شده اما توانمندی های خوبی در زمینه عکاسی دارد.

امروز پاناسونیک با در نظر داشتن همین انتقادات از محصول تازه خود به نام Lumix G9 رونمایی کرد. گجتی با برچسب قیمتی ۱۶۹۹ دلار که قرار است ابتدای سال میلادی آتی وارد بازار شود و می توان آن را دوربینی دیجیتال با تمرکز بر عکاسی خواند که تاحدود زیادی نیز برپایه معماری GH5 ساخته شده.

از جمله وجوه اشتراکش با GH5 هم می توان به حسگر میکرو چهار سوم ۲۰.۳ مگاپیکسلی اش اشاره نمود که از سیستم لرزشگیر تصویر ۵ محوره بهره می گیرد. پردازنده دستگاه نیز همان مدل به کار رفته در دوربین قبلی است با این تفاوت که طبق گفته پاناسونیک برای گرفتن عکس ایستا بهبود یافته است.

بدنه G9 از نوعی آلیاژ منیزیومی مقاوم در برابر شرایط جوی نامساعد ساخته شده و حس دست گرفتن آن نیز تا حدود زیادی تداعی کننده دوربین A9 یا سری A7 سونی است.

اما نکته جالب آنکه ریزترین جزئیات این محصول نیز شباهت زیادی به GH5 دارند و از آن جمله می توان به منظره یاب الکترونیکی آن اشاره نمود که دقیقا همان رزلوشن ۳.۶۸ میلیون نقطه ای GH5 را دارد منتها با امکان بزرگنمایی بیشتر تصاویر (یعنی 0.83x). گفتنی است نرخ رفرش یا تازه شدن این منظره یاب نیز درست برابر با دوربین A9 سونی یعنی ۱۲۰ فریم بر ثانیه است.

در مد شاتر الکترونیکی، این دوربین قادر است عکس هایی با فرمت RAW یا JPEG با نرخ ۶۰ فریم بر ثانیه با یکبار فوکوس و ۲۰ فریم برثانیه با فوکوس متوالی بگیرد و آنطور که پاناسونیک وعده داده قابلیت فوکوس خودکار این دوربین ظرف تنها ۰.۰۴ روی سوژه هایش متمرکز می شود که البته این ویژگی نیز با محصول همرده سونی برابری می کند.

با وجود شباهت هایی که به آنها اشاره نمودیم G9 محدودیت هایی هم نسبت به رقیب هموطن اش دارد. سرعت هایی که در بالا برای عکاسی با این دستگاه به آنها اشاره گردید تنها برای ذخیره سازی موقت (ذخیره شدن در حافظه بافر) ۵۰ عکس عملیاتی می شوند؛ بدان معنا که عملا نمی توانید نرخ عکاسی ۶۰ فریم بر ثانیه را با این دوربین لمس کنید. در این نقطه برتری دوربین A9 سونی بر رقیبش ثابت می گردد چراکه نرخ تعریف شده برای آن ۲۰۰ فریم بر ثانیه است و A7R III توان بافر کردن بیشتر از ۷۶ فریم را ندارد.

اما G9 با کمک شاتر مکانیکی خود می تواند ۱۲ فریم در ثانیه را با فوکوس ثابت و۹ فریم بر ثانیه با فوکوس خودکار پیوسته ثبت کند.
این ارقام برای اکثر کاربران عادی و حتی بر حرفه ای ها بیشتر از حد نیاز است اما مجددا در سطحی پایین تر از دوربین مشابه ارائه شده از سوی سونی است.

ایراد دیگر به سنسور میکرو چهار سوم دستگاه وارد است. دوربین هایی که از این لنزها بهره می گیرند می توانند عکس های فوق العاده را ثبت نمایند و پاناسونیک هم پردازنده G9 را به خوبی برای این کار بهینه سازی کرده است با این همه باز هم حسگرهای میکرو چهار سوم کوچک تر از سنسورهای فول فریم سونی هستند و از همین رو G9 هیچگاه نمی تواند به لحاظ رزلوشن با رقبایش برابری کند. به همین خاطر شاید بهتر باشد که از این لحاظ بیشتر آن را با دوربین اولیمپوس E-M1 Mark II مقایسه نمود.

اگر می توانید با این کاستی کنار بیایید آنگاه G9 را می توان جایگزین ارزانتری برای A9 یا حتی سری A7 دانست ضمن آنکه کلیه امکانات اصلی نیز برای آن در نظر گرفته شده که از آن جمله می توان به نمایشگر تاچ ۳ اینچی، دکمه های تنظیمی متعدد و چرخنده های کنترل دستی اشاره نمود (حتی یک جوی استیک هم برای تنظیم فوکوس خودکار دوربین روی آن قرار دارد).
از آن طرف هم دستگاه فاقد توانمندی های فوق العاده GH5 در زمینه فیلم برداری است و حداکثر رزلوشن قابل ثبت با آن 4K با نرخ ۶۰ فریم بر ثانیه عنوان شده است.