فراتر از تسلا؛ پلت فرم بی رقیب ویلیامز F1 برای خودروهای برقی

ویلیامز یکی از نام های قدیمی حاضر در دنیای فرمول یک است و برای سالیان سال است که در مسابقات شرکت می کند. حال مهندسان این شرکت با توجه به تجربیات بالای خود در زمینه قوای محرکه هیبریدی و شاسی سازی، یک شاسی تمام فیبر کربنی مهندسی شده برای خودروهای تمام برقی ساخته اند.

652 اسب بخار قدرت به صورت چهارچرخ متحرک می توانند بدنه ای که در آینده بر روی آن سوار می شود را به حرکت در آورد. حتی ویلیامز یک نام کاملا مسابقه ای برای آن انتخاب کرده است. FW-EVX!

در حال حاضر ویلیامز در زمینه ساخت باتری خودروهای مسابقه ای فرمول E استاد شده و مهارت بالا در ساخت شاسی خودروهای فرمول یک از آن به عنوان یکی از پیشرو ترین تیم های مهندسی ساخته است.

ویلیامز برای این که ثابت کند تمامی رقبای فعلی بازار را می تواند از میدان را کنار بزند به سراغ بهترین آن ها یعنی تسلا رفته است و این شاسی را جوری ساخته است که در تمامی زمینه ها توانایی شکست دادن تسلا را دارد.

ویلیامز احتملا 100 نسخه از این شاسی را بسازد و با توجه به این که باید ویلیامز را یک شرکت در ابعاد بسیار کوچک تر از تسلا قلمداد کرد باز هم تولید این تعداد شاسی رقم بزرگی است. آن هم در روزگاری که تسلا هرگز نتوانسته وعده های خود مبنی بر تولید انبوه مدل 3 را به واقعیت تبدیل کند.

مهم ترین نکته این شاسی وزن بسیار کم آن است. این شاسی به همراه موتور و باتری ها و تمامی قطعات الکترونیکی و حتی چرخ ها و لاستیک ها در حدود 955 کیلوگرم وزن دارد.

این شاسی ابعادی در حدود یک بی ام و M4 را دارد و در نهایت می توان انتظار یک خودروی کامل 1750 کیلوگرمی از آن را داشت.

3 موتور الکتریکی وظیفه تولید قدرت را دارند که در مجموع قدرتی معادل 480 kw یا 652 اسب بخار تولید می کنند. این بدین معنا است که قدرت آن حتی از تسلا مدل S P100D نیز بیشتر است. این در حالی است که شاسی تسلا حداقل 400 کیلوگرم سنگین تر است.

همانند خودروهای مسابقه ای این شاسی جوری طراحی شده که همه اجزا توانایی کار کردن در کنار هم را داشته باشند. محفظه پوشش دهنده باتری نه تنها ماژول های باتری را در یک ساختار مشخص حفظ می کنند، بلکه آن ها را خنک نیز می کند.

این پلت فرم با توجه به وزن سبکی که دارد، کاملا بهینه است. در تست های رسمی ویلیامز ادعا می کند که با باتری های 80kWh می تواند سیکل 550 کیلومتری را به راحتی طی کند. این رقم حتی بیشتر از سازندگان مطرح اروپایی است که به سختی به برد 500 کیلومتری می رسند.

ماژول های باتری بسیار سنگین هستند. نه تنها سنگین هستند بلکه گران قیمت نیز هستند. از آن جا که FW-EVX نیاز به باتری کمتری برای رسیدن به برد مورد نظرش دارد، باعث کاهش هزینه در استفاده از تمام فیبرکربنی که در آن استفاده شده می شود.

در اکثر خودروهای برقی از فلزهای سنگین وزن آلومینیومی برای بسته بندی باتری ها استفاده می شود اما این مورد در این خودرو نصفه-نیمه تمام فیبرکربنی است. هر 38 بسته باتری در محفظه فیبرکربنی ارزان قیمت ویلیامز قرار گرفته است.

این مسئله باعث می شود نسبت به تصادفات مقاوم شوند. ویلیامز از سیستم ابداعی خود یعنی رادیاتور هوا به آب نیز استفاده کرده است.

خروجی هایی که شبیه به خروجی اگزوز خودرو هستند در واقع کانال هایی هستند که جریان هوا را به زیر بسته های باتری انتقال می دهند و به کمک کانال های آبی، هوا را خنک می کنند، در نتیجه دمای کاری باتری ها در شرایط مناسب حفظ می شود. حتی این سیستم به خنک کاری موتور برقی نیز می پردازد.

ویلیامز تنها از یک لوله آب برای این منظور استفاده کرده است و خبری از رادیاتورهای جداگانه نیست. به همین دلیل دیگر نیازی به کامپیوتر برای گزارش دمای لحظه ای باتری ها نیست و به کمک سیستم وایرلسی این کار انجام می گیرد.

ویلیامز در زمینه تعلیق نیز مرزها را جا به جا کرده و از بازوهای جناغی فیبرکربنی استفاده کرده است. این بازوها هم سبک و مقاوم هستند و به راحتی نسخه های فلزی را از میدان به در می کنند.

قیمت تمامی شده هر کدام از آن ها هم تنها 20 پوند است. گرچه مدل های فلزی همچون آلومینیومی تنها 7 پوند قیمت دارند. ترمزها هم از فیبرکربن ساخته شده اند.

ویلیامز هیچ وقت در زمینه تولید قوای محرکه دستی نداشته است به همین دلیل به سراغ بهترین موتور الکتریکی بازار رفته است. موتورهای کوچک دیسکی شکل شار محوری YASA P400 توانایی تولید 160kW قدرت را دارند.

دو عدد از این موتورها در عقب و یکی در محور جلو قرار گرفته است. موتورهای عقبی به جعبه دنده ساخت Xtrac کوپل شده اند و به صورت مجزا کار می کنند، این بدین معنی است که از مبدل گشتاور در محور عقب استفاده شده است.

این یک شاسی گران قیمت خواهد بود و باید در خودروهای گران قیمتی همچون تسلا مدل S استفاده شود پس به راحتی به بازه رقمی 150 هزار پوند خواهد رسید. سایز آن هم معادل یک بی ام و سری 3 است اما با اضافه کردن یک ردیف بیشتر باتری می توان فاصله محوری معادل یک بی ام و سری 5 را داشت.

ویلیامز حتی می تواند باتری هایی با نصف ارتفاع فعلی بسازد و با نزدیک کردن مرکز ثقل به زمین یک شاسی اسپرت تمام عیار برای یک خودروی کابریولت یا کوپه بسازد.

در هر صورت در حال حاضر به نظر نمی رسد که هیچ یک از رقبا پلت فرم بهتری به نسبت ویلیامز ساخته باشند و باید این ساختار را بهترین شاسی برای یک خودروی الکتریکی در عصر فعلی قلمداد کرد.