ماجرای ساخت موتور 5 هزار اسب بخاری سوپراسپرت عربی

چندی پیش ویدئویی در اینترنت منتشر شد که یک موتور غول پیکر مجهز به چهار توربوشارژر با حجم ۱۲.۳ لیتر را نشان می داد. قدرت این موتور ۱۶ سیلندر معادل با عدد ۴۵۱۵ اسب بخار سنجیده شد.

شک و تردید های فراوانی در مورد این ویدئو وجود داشت چرا که کاربران اینترنتی نمی توانستند دریابند که این موتور واقعی بوده یا یک ماکت فانتری است. به این ترتیب تعدادی از خبرنگار مجله خودرویی roadandtrack به سمت محل تولید این موتور روانه شدند تا نحوی کار آن را از نزدیک مشاهده کند.

به نظر می رسد که این موتور بی شباهت به موتور پروژه هایپر کار غیرواقعی دِوِل سیکستین که در سال ۲۰۱۳ برای نخستین بار در نمایشگاه خودروی دوبی رونمایی شد نیست.

قدرت قوای محرکه دِوِل سیکستین ۵ هزار اسب و نهایت سرعت آن بیش از ۵۶۰ کیلومتر بر ساعت عنوان شده بود.

شتاب صفر تا صد این هایپرکار تنها 1.8 ثانیه به درازا کشیده و بدنه آن از خودروی دیگری قرض گرفته و به اصطلاح از یک بدنه کیت کار برخوردار بود.

خودروهای کیت به دسته ای از خودروها گفته می شود که قسمت های مختلف آن ها توسط کمپانی فروخته شده و خریداران عموما در حوزه مورد نظر خود از آن ها استفاده می کنند.

قوای محرکه استفاده شده در پروژه خودروی اسپرت دِوِل سیکستین به هیچ عنوان شبیه به یک موتور چهارگانه توربوشارژر 16 سیلندر نبود.

اطلاعات زیادی از دِوِل سیکستین در دسترس نیست، چرا که وبسایت کمپانی تولید کننده این خودرو مدت های زیادی است که به روز رسانی نشده است.

تنها عکس هایی از خودرو در نمایشگاه خودروی دوبی در سال 2013 در وبسایت قرار داشته و جستجو در دیگر صفحات این وبسایت بیهوده بوده و نتیجه ای ندارد.

در جایگاه مقایسه موتور خودروی دِوِل سیکستین بسیار قدرتمند تر از موتوری است که ویدئوی آن منتشر شده بود. اما بد نیست بدانید که پس از گذشت 2 سال ویدئوی دیگری از این موتور منتشر شد که مطابق با آن موتور قدرتمندتر شده و توان آن به 5007 اسب بخار رسیده است.

کمپانی موتورسازی استیو موریس که با نام SME نیز شناخته می شوند در ساختمان تجاری گمنامی در ایالت میشیگان و در 200 کیلومتری غرب دیترویت ساخته می شوند.

الکس اسنولا که مدیر فروش و  فعال در شرکت استیو موریس موتورز است می گوید که قدرت موتور محصولات تولیدی این شرکت از 1200 یا 1300 اسب بخار شروع شده و افزایش می یابد. این موتورها در فروشگاه ما به فروش می رسند.

SME متخصص تبدیل موتور های سنتی هات-رود بیگ بلاک و اسمال بلاک ۸ سیلندر فورد و جنرال موتور است.

تخصص آنها پرخوران کردن (فشرده کردن هوای ورودی موتور با توربوشارژر یا سوپر شارژر) این موتور ها و گرفتن قدرت های ۴ رقمی (بالای هزار اسب بخار) از آنها است.

تمرکز این شرکت بر روی توربوشارژر های عظیم و سیستم های انژکتوری الکترونیک پیشرفته بوده و تلاش می کند که با آن ها موتورهای قدرتمندی را تولید کند که در مسابقات اتومبیل رانی قانونی درگ راه یافته و در مسابقات سرعت یک چهارم مایل پیروز میدان شوند.

این موتور ها همچنین برای استفاده در جاده ها و خیابان ها نیز قابل اطمینان اند.

خودروی کاماروی تام بیلی با موتور ساخت SME یک نمونه خوب از کیفیت کار این کارگاه است.

این خودروی عضلانی در ۵ روز متوالی رکورد ۶ ثانیه ای را در درگ ۴۰۰ متر ثبت کرد، درحالی که ۱۰۰۰ مایل در اتوبان رانده شده بود تا قهرمان مسابقه ی هات رود کار آمریکا در سال ۲۰۱۳ شود.

تام بیلی همچنین یک خودروی کاماروی مخوف تر و قویتر که به سرعت بالای ۲۲۰ مایل بر ساعت میرسد نیز داراست که از موتور SME نیرو میگیرد و قهرمان سال ۲۰۱۵ شده است.

این خودروها، ماشین های صرفا مسابقه ای نیستند که با خودروبر به پیست حمل شوند و قابلیت استفاده روزمره هم دارند.

نکته ای که در این میان باید به آن توجه کرد این است که ساخت یک موتور بیگ توربو اِل اس با قدرت خروجی فوق العاده که از توربوشارژر بزرگ برخوردار است با ساخت یک موتور ۱۶ سیلندر چهارگانه توربوشارژر تفاوت اساسی دارد.

استیو موریس مالک این شرکت از علت انتخاب کمپانی خود برای ساخت موتور دِوِل سیکستین توسط تهیه کننده ثروتمند دوبی ای اطلاعی ندارد.

این موتورساز خلاق بیشتر مستاصل و آشفته بود و ادعا می کند که تهیه کننده تصور درستی از ساخت چنین موتور قدرتمندی نداشته و تولید این موتور را فرآیندی ساده تصور می کند.

موریس در مصاحبه با خبرنگاه مجله roadandtrack توضیح داد که دست اندرکاران پروژه دِوِل به او سفارش ساخت موتوری را داده اند که از 4 توربوشارژر و 16 سیلندر برخوردار بوده و توانایی تولید قدرتی 5 هزار اسب بخاری را داشته باشد.

این پارامترها تنها اطلاعاتی است که در اختیار موریس قرار گرفته است.

چیزی که در حال حاضر مشخص است این است که ساخت این موتور شبیه به ساخت موتورهای دیگری که توسط این کمپانی طراحی و تولید می شود نیست.

شما نمی توانید با قرار دادن یک جفت موتور 8 سیلندر اِل اس متعلق به جنرال موتور بر روی یک میلنگ یک موتور 16 سیلندر با قدرتی 5 هزار اسب بخاری تولید کنید. فرآیند تولید این موتور پرقدرت بسیار پیچیده تر است.

البته باید در نظر گرفت که ساختار این موتور بی شباهت به ساختار موتور معمولی بلوک کوچک شورولت نیست.

اسنولا می گوید که ما با پلتفرم شورولت آشنا هستیم و بنابراین به بیش از 80 درصد مراحل ساخت این موتور آگاهی داریم. در واقع ما قصد تولید موتوری داریم که در ساخت آن بسیار حرفه ای هستیم.

احتمالا در قسمتی از مراحل ساخت از مدل های متنوع موتورهای اِل اس و پلتفرم چِوی بیگ بلاک کمک گرفته و مابقی مراحل را نیز با کمک دانش خود به اتمام رسانده و موتور را به صورت کامل طراحی خواهیم کرد.

بله، این یک موتور با طراحی تک میل سوپاپ، زاویه سیلندر های ۹۰ درجه ای با دو سرسیلندر بوده و البته قطعاتی از موتورهای ال اس به عاریت گرفته شده است.

برای درک بهتر شرایط طراحی بد نیست بدانید که لزومی بر ساخت مجدد همه هزاران قطعه موتور نیست آن هم وقتی که قطعات مفید بسیاری وجود دارند که نیاز این شرکت را در جهت تولید سفارش جدید خود به صورت کامل تامین می کنند.

به طور مثال اسبک میل سوپاپ را بصورت ۳۲ تایی و از خودرویی دیگر تهیه می شود و بدون نقص نیز کار می کند. بخصوص اینکه بعضی از قطعات موتورها بندرت دچار خرابی می شوند.

اما باید توجه کرد بنا به اعتقاد موریس و اسنولا انجام این کارها تنها با قرار دادن دو عدد موتور اِل اس در کنار یکدیگر و ترکیب آن ها با هم صورت نمی گیرد. حتی کپی پیست کردن همه اطلاعات در نرم افزارهای طراحی نیز نمی تواند مثمرتمر واقع شود.

شما باید اقدامات ابتکارانه دیگری را نیز بر روی این موتورها انجام دهید تا بتوانید به نتیجه دلخواه خود برسید. استفاده از نرم افزار های طراحی و تحلیل نیز می تواند کمک کننده باشد.

هرچند که جواب گرفتن از این نرم افزارها نمی تواند به معنی موفقیت در دنیای واقعی و رسیدن به نتیجه مطلوب باشد.

بسیاری از افراد حرفه ای واقعا دو موتور را بهم جوش داده و یا در نرم‌افزار مدل هایی را طراحی کرده اند اما اینکه چیزی بسازید که واقعا کار کند و قابل استفاده باشد مساله دیگریست.

از همان ابتدای کار، طراحی از موتورهای اِل اس فاصله گرفت، وقتی که موریس مشغول طراحی میل سوپاپ بود متوجه شد که این موتور خود داستانی مجزا دارد.

موریس دریافت که برای اینکه دو سیلندر از یک طرف موتور پشت سرهم به مرحله انفجار سوخت درون محفظه احتراق نرسند یا از آن بدتر به طور همزمان به این مرحله نرسند احتیاج به ترتیب انفجار سیلندر ۴۵ درجه ای داشت در غیر اینصورت موتور مانند یک نارنجک ممکن بود تکه تکه شود.

به همین دلیل نمی شد دو میل سوپاپ ال اس را پشت سر هم جوش داده و به نتیجه دلخواه رسید. برای همین احتیاج به طراحی میل سوپاپ ویژه ای بود.

در واقع اصل این موضوع به میل لنگ خودرو مربوط بود. در راستای طراحی موتور به میل لنگ یک تکه ای احتیاج بود که 48 اینچ طول داشته باشد.

چنین میل لنگی، میل سوپاپ متناسب با خود را نیز می طلبید که تهیه و ساخت هر دو آن ها با مشکل مواجه شده و در واقع در نظر مسئولین کارگاه قطعه سازی بیشتر شبیه به جک بود.

مشکل بعدی بلوک موتور بود. احتیاج به بلوک غول پیکری بود که طولی بیش از 48 اینچ داشته و هزینه ای 13 هزار دلاری را با خود به همراه داشت.

این بلوک در یک مغازه تراشکاری و با بکارگیری چیزی در حدود 160 کیلوگرم فلزات اولیه حاصل شد.

هرچند که بلوک شبیه به بعضی از موتورهای طراحی شده توسط جنرال موتور بوده اما نسخه کپی شده ای از آن ها نبوده و به سیلندرهایی با زاویه 90 درجه نسبت به یک دیگر مجهز شده بود.

این فاصله اجازه میدهد بین دو سیلندر میانی یک بلبرینگ خاص برای حرکت روانتر و فشار کمتر روی یاتاقان ها قرار داد.

این حالت قرارگیری از فرم موتورهای اسمال بلاک فورد الهام گرفته شده است که در آن این میل لنگ عظیم الجثه فشار کمتری نسبت به حالت قرارگیری بلبرینگ ها در انتهای میل لنگ متحمل می شود و با همراهی ۸ یاتاقان ثابت فشار بر روی کل قطعات تقسیم شده و موتور کارکرد روان و مطمئنی خواهد داشت.

دریچه ورودی و منیفولد هوا بسیار زیبا طراحی شده و از قوس های طولانی و برازنده ای تشکیل شده است. هوای پرفشاری که درون موتور راه پیدا می کند توسط چهار توربو 81 میلیمتری مکیده می شود.

این توربوها به صورت سفارشی برای این پروژه ساخته شده و نیروی بوست بسیار بالای 36 پوندی را در حالت تخته گاز تولید می کنند.

یک انژکتور در انتهای هر یک از شانزده منیفولد طویل هوا قرار دارد.

موریس می گوید که برای برنامه ی  ecu احتیاج به یک برنامه ی مخصوص بود که باید از ابتدا نوشته میشد زیرا در بازار هیچ برنامه ای برای پشتیبانی از ۱۶ کویل این موتور موجود نبود.

برای رسیدن به این نقطه و تولید این موتور کمپانی SME تلاش فراوانی کرده و در حدود یک سال و نیم وقت و تمرکز خود صرف آن کرده است.

حدود شش هفته پیش برای اولین بار نیروی تولیدی این موتور مورد سنجش قرار گرفت.

موریس می گوید که هنگامی که من این پروژه را شروع کردم بسیار مضطرب بودم. تنها تجهیزاتی که در اختیار داشتم یک عدد میل لنگ اضافی بود. تجهیزات و ابزار دیگر مثل بلوک موتور، میل بادامک و ... همگی با گذشت زمان و در موعد مقرر ساخته شدند. اگر قطعه ای به صورت اشتباه ساخته و یا طراحی می شد و یا به بلوک موتور آسیب وارد می کرد، هزینه تعمیر و طراحی مجدد آن بسیار نجومی بود.

با استفاده از وست گیت کاملا باز (وست گیت دریچه ایست که میزان فشار تورو را تنظیم میکند و فشار اضافی را با کم کردن گازهای داغ ورودی به توربو دفع میکند.

در حالت کاملا باز وست گیت توربوشارژر توان کمتری تولید میکند) و با تنها بوست ۳ پوندی، موتور 1423 نیوتن متر نیروی گشتاور را در 3 هزار دور در دقیقه تولید می کند.

برای رسیدن به قدرت موتور 5 هزار اسب بخاری بدون آنکه میل لنگ و قطعات اصلی موتور آسیب دیده و فعالیتی خارج از برنامه را انجام دهند مهندسان این شرکت مجبور شدند که دور موتور را افزایش دهند.

موریس در این رابطه می گوید که ما می توانستیم موتور را طوری طراحی کنیم که گشتاوری 4745 نیوتن متری را در 4 هزار دور در دقیقه تولید کند اما در این صورت حفظ موتور به شدت دشوار می شد. میزان دور در دقیقه موتور ها تاثیر فراوانی در نگه داری و حفظ ثبات آن ها دارد.

در حال حاضر دست اندر کاران این شرکت معتقد اند که نیروی بوست 36 پوندی، می تواند قدرت 5 هزار اسب بخاری را در حداکثر مقدار 6900 دور در دقیقه تولید کند.

موتور در بزرگترین دستگاه داینامومتری که آزمایش شده توانسته به حداکثر میزان قابل اندازه گیری دستگاه که ۴۵۱۵ اسب بخار بوده برسد و بیش از آن دستگاه قادر به اندازه گیری قدرت موتور نبوده است.

برنامه کمپانی SME این است که حداکثر دور در دقیقه را به میزان 8 هزار برساند که در این صورت نیاز به سیستم مکانیکی و کنترلی سوپاپ ها است. موریس می گوید برای ما شگفت آور است که این موتور توانایی تولید چه میزان از توان و قدرت را دارد.

شما صدای توربو را در چنین موتوری بیش از هر چیز دیگری می شنوید. با کمک 4 توربوشارژری که می تواند دور موتور را به 4 هزار دور در دقیقه افزایش دهد شما باید آمادگی شنیدن صدای بسیار زیادی را داشته باشید.

این موتورساز خلاق همچنین در انتها توضیح داد که من توهم رقابت با خودروهای تولیدی کمپانی هایی مثل لامبورگینی و فراری را ندارم. این موتور تنها توانایی تولید قدرت و توان زیادی دارد و این تنها چیزی نیست که یک سوپرکار دوست داشتنی و پرقدرت به آن نیاز دارد. من در جهت تولید یک موتور پرقدرت استخدام شده و تنها شغل خود را انجام داده ام.

در ادامه با ما همراه باشید که قسمتی از توضیحات خبرنگار مجله خودرویی roadandtrack را نیز بخوانیم.

او بیان کرده است که در طول سفر خود از نزدیک نحوه کار و تولید نیرو را توسط موتور دِوِل سیکستین مشاهده نکرده است. چرا که کارکنان کمپانی استیو موریس در زمان رسیدن او در حال جداسازی قطعات موتور بوده و سیلندر و دیگر قطعات نیز جداسازی شده بودند.

من نیز مانند شما تنها ویدئویی را که در اینترنت منتشر شده مشاهده کرده ام و نمی توانم به طور 100 درصد گفته های مهندسان و مالک این شرکت را تایید کنم.

اما من موتوری را که در ویدئوی منتشر شده وجود داشته از نزدیک دیده و تمامی فرآیند هایی را که این تیم در طول 18 ماه فعالیت خود انجام داده است به صورت کامل شنیده ام.

همچنین با موتور بیگ توربو چِوی تریل برازر اس اس که از قدرت هزار اسب بخار برخوردار است سواری کرده ام. این موتور که به صورت یکجا در انبار نگه داری می شد توانست با ست چرخ و تایرهای کارخانه ای یک چهارم مایل را در حدود 9.8 ثانیه طی کند.

با توجه به دیده ها و شنیده هایی که در این سفر سه ساعته به کارخانه SME داشته ام فکر می کنم که موریس و تیمش واقعیت را گفته و موتور چهارگانه توربوشارژر 16 سیلندری را ساخته اند که توانایی تولید قدرتی در حدود 4500 اسب بخار را دارد.

موتورهای کمپانی استیو موریس نمونه های بسیار خوبی از قوای محرکه ای بودند که پروژه دِوِل سیکستین به آن نیاز داشت. این موتور 16 سیلندر می تواند برای نمونه اولیه دِوِل ساخته شده و مورد استفاده قرار گیرد.

موریس همچنین بیان کرده است که علاقه خاصی به سرهم کردن خودرو نداشته و طراحی قسمت های دیگر آن مثل رادیاتور، بدنه، ترموستات، چرخ دنده و... در حوزه تخصص او نیست.

وی توضیح داده که با وجود اینکه تهیه کننده و پشتیبان مالی در مورد ساخت خودرو پیشنهاداتی را با او مطرح کرده اند اما او همچنان تمایلی را نشان نداده و توضیح داده است که من در ساخت موتور تخصص داشته و تمایلی به ساخت و سرهم کردن خودرو ندارم.

سوالی که اینجا مطرح می شود این است که آیا پشتیبان مالی این پروژه موفق خواهد شد که شاسی و سیستم انتقال قدرت مناسب دِوِل را تهیه کرده و با این موتور فوق قدرتمند هماهنگ کند؟ هنوز پاسخ این سوال در هاله ای از ابهام قرار دارد.

اسنولا در رابطه با این موضوع معتقد است که یافتن شاسی مناسب بسیار مهم است. باید در نظر داشت خودروهایی که بدون سیستم انتقال قدرت و شاسی مناسب تنها به واسطه قدرت بالا و گشتاور 4000 تا 4745 نیوتن متری خود وارد خیابان شده و در آن به گشت و گذار می پردازند هیچ شانسی برای ادامه بقا نداشته و با گذشت زمان آسیب می بینند.

در انتها شاید برای جالب باشد که بدانید موریس تخصصی را که در زمینه خودروها کسب کرده در دانشگاه بدست نیاورده و در واقع مهندس محسوب نمی شود. او همواره به خودروهای مسابقه ای مشغول بوده و حتی چندین سال نیز در حوزه مربوط به ساخت سیلندرها به صورت حرفه ای فعالیت کرده است.

این سازنده باهوش چندین مغازه را نیز در این زمینه افتتاح کرده و راه و روش کسب درآمد و تجارت بر روی موتور خودروها را به صورت عملی و حرفه ای آموخته است.

به عنوان نمونه هم زمان با پخش ویدئوی این موتور 16 سیلندر موریس موفق شده قراردادی را نیز در جهت خرید مکان مورد نیاز برای ساخت موتور تنظیم کند.

اگر تهیه کننده پروژه دِوِل سیکستین بتواند شاسی و سیستم انتقال قدرت مناسب با این پروژه را پیدا کند قطعا ساخت موتور چهارگانه توربو 16 سیلندر در شرکت SME در صدر لیست اولویت ها قرار دارد.

هرچند که احتمال رخ دادن این افاق کمی اما اگر این پروژه با موفقیت روبرو شود انقلابی در صنعت خودروسازی رخ خواهد داد. اسنولا می گوید که ما سفارش ساخت یک گلوله پرقدرت و سریع را گرفته ایم و آن را خواهیم ساخت.

در انتها نیز بهتر است ویدیوی زیر را از دست ندهید.