بررسی بازی Light Fall ؛ پایان شب سیه سپید است

بازی‌های Indie یا همان مستقل همیشه طرفداران مخصوص خود را داشته‌اند و به‌تازگی در چند سال اخیر، بیشتر از گذشته به آنها توجه می‌شود چرا که در بین آنان عناوینی چون ستاره می‌درخشند و در دنیای گیم غوغا به ‌پا می‌کنند. یکی از این موارد بازی Limbo ساخته کمپانی Playdead بود که خود پدر معنوی یک سری بازی‌های مستقل به حساب می‌آید و سبک گرافیکی خاصش به همراه کلی المان دیگر سبب محبوبیت و شهرت این بازی شد.

اما صحبت این مطلب درباره Limbo نیست بلکه می‌خواهیم به عنوانی بپردازیم که لااقل از نظر من تاحدی وامدار و دنباله‌دار Limbo شمرده می‌شود: سقوط روشنایی یا همان Light Fall که بی‌شک در نگاه اول شما را هم به یاد عنوان مستقل Playdead می‌اندازد. اما آیا بازی Light Fall هم به اندازه لیمبو یک سری آثار درخشان دیگر بازی‌های مستقل، می‌درخشد و در یادها باقی می‌ماند و یا یک تجربه گذراست و یا اصلا نکند یک بازی بی‌ارزش حساب شود؟

• سازنده: Bishop Games
• ناشر: Bishop Games
• پلتفرم ها: پی‌سی، پلی‌استیشن ۴ ، ایکس باکس وان، نینتندو سوییچ ، مکینتاش
• پلتفرم بررسی: پی‌سی

خدای سرزمینی به نام ((نمبرا)) گم شده و کسی نمی‌داند کجاست، به همین دلیل هم کل این سرزمین که شامل روستاهای کوچک ولی پرجمعیت است در حال نابودیست. پسربچه‌ای در این میان وجود داد که توسط جغدی حکیم و دانا (مثل اینکه جغدها در تمامی قصه‌های دنیا این نقش را دارند) به نام Stryx نجات داده می‌شود. اینکه چرا استرکس او را نجات داده و پسربچه چه ماموریتی در پیش دارد را در طی بازی می‌فهمید، فقط این را هم بدانید که کریستال‌هایی صورتی رنگ تمام این سرزمین پهناور را در برگرفته‌اند و ماهیت آنها برای هیچ‌کدام از قهرمانان داستان مشخص نیست و تنها چیزی که معلوم است، کشنده بودن این کریستال‌هاست.

استریکس راوی بازیست و با شکستن بعد چهارم گاهی هم با گیمر صحبت می‌کند. او در خلال صحبت‌هایش بخش‌هایی ناگفته از داستان بازی و گذشته سرزمین نامبرا را آشکار می‌کند و در مواردی هم به کمک گیمر می‌آید و نقش Toturial را برای او ایفا می‌کند. این وسط استرکس گاهی فاز سخنران هم می‌گیرد و دیالوگ‌هایی حکیمانه می‌گوید که راستش را بخواهید نه تاثیرگذار هستند و نه تازه بلکه رنگ و بوی کلیشه می‌دهند؛ هرچند صدای جذاب او باعث می‌شود که به حرفهایش گوش سپارید.

نکته جالب اینجاست که تنها دو کاراکتر در طول بازی حرف می‌زنند و صداپیشه هر دو هم یکیست که بسیار خوب از پس کارش برآمده است. لهجه انگلیسی استرکس همان چیزی را تداعی می‌کند که از یک جغد پیر و دانا انتظار می‌رود و آن یکی کاراکتر را هم بگذارید برای اسپویل نشدن ماجرا چیزی ازش نگویم.

بازی Light Fall داستان چندان غنی‌ای ندارد و همانند دیالوگ‌های جغد دانا کلیشه در آن موج می‌زند، در حقیقت عناصر دیگری هستند که Light Fall را تبدیل به یک بازی خوب می‌کنند: سبک گرافیکی خاص و گیم‌پلی و صدالبته موسیقی. گرافیک بازی همانطور که از نام آن پیداست، در تاریکی محض است و به جز موارد معدودی اثری از رنگ و یا نور در بازی دیده نمی‌شود. پس‌زمینه‌های بازی همانند یک تابلو نقاشی زیبا عمل می‌کنند و طراحی مراحل جالب آن، سبک گرافیکی بازی را اعتلا بخشیده است.

پسر قهرمان Light Fall سرعت زیادی دارد و همانند یک آکروبات باز می‌تواند به اینور آنور بپرد. او در طول مراحل بازی قدرت‌هایی هم با نجات دادن برخی مجسمه ها به دست می‌آورد که به واسطه آنها می‌تواند هم دشمنان را شکست دهد و هم اینکه جعبه‌ای را زیر پای خود در حین پرش احضار کند. قابلیت دوم ویژگی اصلی تلقی می‌شود و گیمر را در طول بازی کمک می‌کند. با این قابلیت شما در یک سیر پرش می‌توانید تا چهار جعبه (که در بازی از آنها با نام Shadow Core یاد می‌شود) زیر پای خود اظهار کنید و خودتان را از سقوط آزاد نجات دهید.

Light Fall از فقدان پازل‌های درست و حسابی رنج می‌برد و سازندگان بیشتر روی بخش پلتفرمینگ تمرکز کرده‌اند. سکوبازی (پلتفرمینگ) در Light Fall به یمن سرعت خوب بازی و اجرا و کنترل روان آن و از همه مهم‌تر طراحی مراحل زیبا از امتیاز بالایی برخوردار است اما ای کاش معماهایی در بازی نیز گنجانده می‌شد تا بازی چالشی‌تر شود. تعبیه کردن گزینه Hard Mode با اینکه در بازی وجود دارد اما این گزینه صرفا به قوی‌تر کردن دشمنان و یک سری موارد دیگر ختم می‌شود و کماکان معماهای معدود بازی بسیار آسان هستند.

جهان بازی Light Fall از آن جهان‌هاییست که زمین و زمانش قصد نابود کردن شما را دارند و به همین روی باید حین گشت‌وگذار در آن مراقب باشید و احتمال اینکه در طول یک مرحله بمیرید خیلی زیاد است. وجود تنها یک چک پوینت در هر مرحله (ولو در بخش آسان بازی) کار را سخت می‌کند و این سختی بیشتر از آنکه چالشی به نظر بیاید تا حد زیادی بی‌منطق و احمقانه است!

حالت‌های دیگری در بازی نیز وجود دارد که برای اشخاص کارکشته‌تر و افرادی که تمایل به چالش بیشتر (و این‌بار منطقی!) دارند در نظر گرفته شده. حالت Speedrun Game Mode که همانطور که از نام آن پیداست از کاربران می‌خواهد که بازی را با سرعت هرچه‌تمام‌تربه پایان برسانند و آنها می‌توانند با تجربه این حالت رکورد زمانی خود را در جدول امتیازات جهانی (Leaderboards) ثبت کنند و با بقیه به رقابت بپردازند.

در انتها نباید از موسیقی بی‌نظیر بازی برای یک عنوان مستقل غافل ماند و قطعات موزیک بازی چه در کات‌سین‌ها و چه در حین بازی واقعا گوش‌نواز هستند.

عنوان Light Fall به نسبت یک بازی کوتاه است که در چهار Act (که هر یک شامل زیرمجموعه‌ای از چند مرحله است) خلاصه می‌شود و تجربه آن به شگفتی تجربه عناوینی چون Limbo نیست اما سرعت زیاد بازی و قابلیت‌های جدید آن می‌تواند چند ساعتی گیمر را سرگرم کند و او را راضی نگهدارد.

تجربه نخست استودیوی مستقل و کانادایی بیشاپ گیمز (Bishop Games) روی پی‌سی و کنسول‌های خانگی نسبتا قابل قبول بوده و احتمالا شاهد عناوین بسیار بهتری از این مجموعه در سال‌های آتی خواهیم بود.