بررسی بازی Forgotton Anne؛ هرگز رهایم مکن

از خواب بیدار می‌شوید و خودتان را در سرزمینی ناشناخته پیدا می‌کنید که هیچ چیزی در آن برای شما آشنا نیست و همه چیز هم یک جورهایی بوی کهنگی می‌دهد. سراسیمه و آشفته از جا جسته و به دنبال دربی برای خروج از این مکان عجیب و غریب می‌گردید و بعد از خروج از اتاق، منظره‌ای ناآشناتر شما را ناامید می‌کند. انگار در دنیای دیگری هستید و نمی‌دانید این دنیا چیست و کجاست اما هر چه که هست، یک نوع تاریکی و غم در هوای آن وجود دارد.

آن در بازی «آن فراموش شده» به همین سرنوشت دچار می‌شود و یک روز صبح به طور ناگهانی وارد جهانی به نام «سرزمین فراموشی» می‌شود؛ جایی که اشیای فراموش شده (گمشده) ساکنین آن را تشکیل می‌دهند. آیا آن برای همیشه در دنیای انسان ها فراموش شده است؟

• سازنده: ThroughLine Games
• ناشر: Square Enix Co., Ltd.
• پلتفرم ها: پلی‌استیشن 4، ایکس باکس وان، پی‌سی
• پلتفرم بررسی: پی‌سی

بازی Forgotton Anne یک بازی ۲.۵ بعدی ماجراجویی-سینماتیک است که با قدرت داستان خود پیش می‌رود و در بین خطوط داستانی‌اش هم عناصری را رو می‌کند که دائما تحسین پشت تحسین را در پی خواهد داشت. کافیست از همان لحظه آغاز بازی به جهان بازی و طراحی آن نگاهی کنید تا ناخودآگاه یاد آثار کلاسیک استودیوی جیبلی Ghibli و انیمه‌های سینمایی هایائو میازاکی بیفتید. با نگاهی دقیق‌تر و پیشروی در بازی این طراحی را توامان با المان‌های کارتون‌های کلاسیک غربی و تاریکی که بر کل محیط سیطره بخشیده می‌بینید؛ تاریکی که جو بازی را سنگین کرده و آن را از حالت یک عنوان پلتفرمینگ معمایی ساده درآورده است.

همانطور که گفته شد آن در دنیای سرزمین فراموش شده چشم باز می‌کند و پی می‌برد که تنها انسان این دنیا نیست و فردی با نام بانکو نیز مثل او گرفتار سرزمین فراموش شدگان است. آن که چندان خاطرات خودش را به یاد نمی‌آورد تصمیم می‌گیرد با کمک بانکو راهی برای رهایی از این سرزمین پیدا کند و به دنیای انسان‌ها بازگردد.

او به کندوکاو در سرزمین فراموش شده می‌پردازد و متوجه می‌شود تمام اشیایی که مردم دنیای واقعی تا به امروز گم کرده‌اند یا فراموششان کردند (مثل یک لنگه جوراب زیرتخت، یک چتر جاگذاشته شده در فروشگاه، یک ساعت قدیمی زنگ زده و وسایل برقی قدیمی و...)در این دنیا زندگی می‌کنند و حرف می‌زنند و جان دارند!

آن با فراموش‌شده‌ها تعامل می‌گیرد و متوجه دستکشی جادویی روی دستانش می‌شود که «آرکا» نام دارد. او کم کم به قدرت این دستکش پی می‌برد و متوجه می‌شود که تمامی اجسام فراموش شده روحی به نام آنیما دارند که توسط این دستکش دیده می‌شود. او می‌تواند با دستکش خود آنیما را از بدن اشیا خارج کند (که باعث مرگشان می‌شود!) و یا دست به اقداماتی بزند که با قدرت عادی خود قادر به انجام آنها نیست.

تمامی اشیا از پلی به نام ایتر توسط یک قطار سریع‌السیر به سرزمین فراموشی می‌آیند و سپس به کارخانه‌ شهر رفته و در آنجا تقسیم کاری برای آنها صورت می‌گیرد. این کارخانه در صدد است که تا حد ممکن به این وسایل کمک کند تا به دنیای واقعی بازگردند و یا در همین سرزمین هم مثمر ثمر واقع شوند هرچند راز و رمزهایی هم پشت عوامل کارخانه و اهداف آن وجود دارد که بهتر است خودتان با اتمام بازی به آنها پی ببرید.

کات‌سین‌ها در بازی که عملا دیدن یک انیمیشن یا انیمه (ترکیبی از این دو!) را به یاد می‌آورد و سبک گرافیکی خود بازی هم همین راه را پیش می‌گیرد. بازی Forgotton Anne در نگاه اول شبیه به یک عنوان Casual Gamer با چاشنی پلتفرمینگ است که با کمی تعمق می‌توان تکامل این موارد را به وضوح در گیم‌پلی بازی دید.

ضمن اینکه بازی Forgotton Anne بدون معماهایش معنایی ندارد و در حقیقت یک عنوان پازل-پلتفرمینگ است؛ به این حالت که شما از یک مکان به مکان دیگری رفته و دائم به حل کردن معماها مشغول هستید. معماهای داخل بازی نه ساده هستند و نه خیلی سخت و می‌تواند عموم گیمرها را درگیر خود کند. در بین آنها مواردی انگشت شمار هم هست که دمار از روزگار در می‌آورد و به شخصه سر یک معما نزدیک به سی الی چهل دقیقه فسفرهای نازنین مغزم را سوزاندم تا آن را حل کنم. (بازی مثل عناوین همتای خود چندان هم در معماها به کمک گیمر نمی‌آید)

بخش پلتفرمینگ بازی اما اصلا مثل معماهای درگیرکننده و جذاب آن نیستند و هیچ پیشرفتی هم در آن حاصل نمی‌شود. (مگر همان دقایق اولیه بازی که آن می‌تواند با داشتن یک جفت بال کمی بیشتر بپرد!) این روند تکراری و خشک پریدن به اینور آنور و پیشروی مراحل شبیه به نسخه اول بازی شاهزاده پارسی است و روی مخ می‌رود! هرچند این نکته با ورود کاراکترهای فرعی تاحدی جذاب می‌شود و زمانی که یک کاراکتر همراهتان می‌شود، تکراری بودنش را جبران می‌کند. اما این اتفاق در بازی Forgotton Anne دیر رخ می‌دهد و سازندگان باید کمی زودتر گیمر را با کاراکترهای جانبی معرفی می‌کردند.

بازی جوایز و ارزش‌هایی هم برای گیمرهای صبورتر و ماجراجوتر در نظر می‌گیرد و با گشت و گذار در محیط زیبای بازی می‌توانید به برخی اشیاها و خاطراتشان دست پیدا کنید که جمع آوری آنها خالی از لطف نیست. تاریکی و تم جهان بازی برای من شدیدا یادآور بایوشاک اینفینتی بود و کاراکتر آن در بازی را هم بی‌شباهت با الیزابت دوست‌ داشتنی نسخه سوم بایوشاک نیافتم.

یکی دیگر از نکات مهم گیم‌پلی بازی Forgotton Anne قدرت انتخاب است که در گزینش دیالوگ‌ها خلاصه می‌شود. انتخاب‌های شما در روند داستانی بازی تاثیرگذار هستند و احتمالا بعد از پایان بردن بازی دلتان بخواهید آن را سریعا از نو شروع کنید و انتخاب‌های دیگری را وارد جریان بازی کنید. قدرت انتخاب در بازی البته به پیچیدگی عنوان Detroit نیست و بیشتر به بازی های Telltale games‌ شباهت دارد با کمی چالش و تاثیر بیشتر (و در نتیجه یعنی بهتر!)

بازی با آنکه اولین ساخته استودیوی دانمارکی آن یعنیThroughLine Games است نه از نظر طراحی کم و کاستی دارد و نه از نظر بخش صدا و موسیقی. اکثر شخصیت‌ها و دیالوگ‌ها در بازی صداگذاری شدند و دوبلوران در بیش از ۸۰ درصد مواقع کار خود را به درستی انجام داده‌اند.

در هر حال تعددکاراکترها در سرزمین فراموش شده کم نیست و صداهای گاها تکراری و یا ناوارد هم در بین صداپیشگان شنیده می‌شود اما عموم کار مورد قبول و حتی فراتر از انتظار اولین ساخته این استودیوی مستقل‌ساز است. موسیقی بازی نیز تاثیرگذاری خوبی در طول مراحل بازی دارد و در نمایش کات‌سین‌های انیمه‌ مانند بهتر می‌شود و اوج می‌گیرد.

 

هارمونی خوبی که بین بخش‌های معمایی و پلتفرمینگ بازی در Forgotton Anne پدید آمده به همراه داستان قوی و احساسی آن که به واسطه انتخاب‌های طول بازی قدرت تکرارپذیری هم برخود گرفته، همه و همه دست به دست هم دادند تا این عنوان فوق‌العاده ظاهر شود و گیمرها را از خود ناامید نکند.

بازی سرجمع ۷ الی ۸ ساعت برای به پایان رساندنش لازم است و قیمت ۲۰ دلاری آن در کنسول‌ها و پی‌سی واقعا ارزش دارد. اگر دلتان برای کمی فسفر سوزاندن و قصه خوب (و موسیقی خوب) شنیدن تنگ شده، بازی Forgotton Anne را فراموش نکنید و آن را از دنیای فراموش شده‌ها به کنسول یا پی‌سی‌تان بیاورید!