هر آنچه از بازسازی رزیدنت اویل ۲ انتظار داریم

بازسازی رزیدنت اویل ۲ یکی از چیزهایی بود که خیلی از ما مدت‌ها انتظارش را می‌کشیدیم. خوشبختانه در اواسط کنفرانس سونی بالاخره این انتظار طولانی به پایان رسید و توانستیم به قالب تازه یکی از بهترین‌ بازی‌های ترسناک تاریخ نگاه دقیقی بیندازیم.

اما با تماشای یکی دو تریلر کوتاه نمی‌شود فهمید که بازی در آخر به چه چیزی تبدیل می‌شود. انتظاراتی وجود دارند که کپکام باید حین توسعه‌ بازی به تمامی آن‌ها پاسخ دهد که اگر این کار را نکند، مسلما نتیجه سال‌ها کار پر زحمت بر باد خواهد رفت. این هم از چند مورد از انتظاراتی که باید در بازسازی رزیدنت اویل ۲ به آن‌ها توجه کند.

---

دنیای خشن و زیبای بازی را باید همان طور که بود به حال خودش رها کرد

رزیدنت اویل ۲ پر بود از لوکیشن‌های خاص و منحصر به فرد که اگر قرار باشد این بار با دوربینی که از پشت شانه هدایت می‌شود دوباره پا به کوچه و پس‌‌کوچه‌هایشان بگذاریم، مطمئنا حس نوستالژیک بی‌نظیری را تجربه خواهیم کرد. از ساختمان دپارتمان پلیس راکون سیتی گرفته تا کوچه‌های تنگ و تاریکی که با نفس کشیدن در آن‌ها یک دم بیشتر بوی ناخوشایند مرگ به مشاممان می‌خورد، همگی از المان‌های خاص جهان بزرگ رزیدنت اویل ۲ بودند.

بد نیست که در بازسازی رزیدنت اویل ۲، از نزدیک شاهد یک لیسا ترور دیگر باشیم

جهانی که بعدا بخش‌هایی از آن دوباره به همان شکل، سر و کله‌‌اش در رزیدنت اویل۳: نمسیس هم پیدا شد. پس تمام جزئیات این محیط پهناور و جهان خشکی که با پیکسل‌های درشت آن زمان به زیباترین شکل ممکن طراحی شده بودند، چیزی نیست که بشود به راحتی از کنارش گذشت.

بیشتر ما آنقدر با آن مسیرهای تاریک و نمور و دیوارهای به خون آغشته‌اش خاطره داریم که اگر ذره‌ای تغییر در آن‌ها راه یابد، شاید نتوانیم آنطور که باید با جهان بازسازی شده رزیدنت اویل ۲ ارتباط قرار کنیم. پس یکی از انتظارت مهممان این است که جهان بازی همانطور که بود باقی بماند و اگر قرار باشد تغییری به خود ببینید، حداقل روی المان‌های مهم آن تاثیر خاصی نگذارد.

از بازسازی قسمت اول باید درس گرفت و به فکر چند دشمن و باس‌فایت جدید بود

بازسازی رزیدنت اویل ۱ را شاید بشود در لیست بهترین بازسازی‌های تاریخ قرار داد. بازی جدای از آن همه پولیگونی که به تک تک بافت‌هایش تزریق شده بود، انصافا کلی سورپرایز جالب و خوب داشت که اگر نسخه اصلی را در زمان خودش بازی کرده بودید، مطمئنا از مواجهه با آن‌ها شوکه می‌شدید.

یکی از این سورپرایزها، باس‌ها و دشمنان جدیدی بودند که به بازی اضافه شده بود. از بهترین‌هایشان هم می‌توان به کریمسون هدها و لیسا ترور اشاره کرد. خصوصا لیسا ترور که از هر نظر با آن داستان غمگین و جذابش یک سورپرایز واقعی به حساب می‌آمد و کلی به بار احساسی و حس ترس بازی می‌افزود.

وجود این دشمنان تازه، قدرت انتقاد را از ما گرفتند و باعث شدند که در متن‌ بررسی‌ها با جمله «بازسازی نسخه اول رزیدنت اویل فایده‌ای نداشت و اگر ساخته نمی‌شد خیلی بهتر بود» مواجه نشویم. لیسا ترور به تنهایی جذابیت بسیاری را به تجربه دوباره رزیدنت اویل ۱ اضافه کرد و بد نیست که در بازسازی رزیدنت اویل ۲ هم از نزدیک شاهد یک لیسا ترور دیگر باشیم.

نیازی نیست که بازی بیش از حد سینمایی باشد

لطفا، لطفا، لطفا نگذارید که بازسازی رزیدنت اویل ۲، یک نسخه اکشن از بازی اصلی باشد. برای بارها کپکام سعی کرد که این فرانچایز محبوب را در باتلاق اکشن شدن هل دهد و نتیجه‌اش چیزی جز یک فاجعه بزرگ به نام رزیدنت اویل ۶ نبود.

برای بارها کپکام سعی کرد که این فرانچایز محبوب را در باتلاق اکشن شدن هل دهد و نتیجه‌اش چیزی جز یک فاجعه بزرگ به نام رزیدنت اویل ۶ نبود

رزیدنت اویل‌ها به اکشن نیازی ندارند. این درسی است که از رزیدنت اویل ۷ گرفتیم و اگر منصفانه به قضیه نگاه کنیم می‌بینیم که قسمت هفتم چیزی بود که سال‌ها پیش‌ باید تجربه‌اش می‌کردیم؛ نه در سال ۲۰۱۷ و پس از کلی خراب کاری.

رزیدنت اویل ۲ مهمترین و خاص‌ترین رزیدنت اویلی است که بشخصه تجربه کردم. پس حداقل انتظار من به عنوان یک طرفدار پر و پا قرص این است که کپکام نگذارد بازی تبدیل به اکشن محضی شود که قادر به هضمش نباشیم.

چیزی که حداقل کپکام با رزیدنت اویل ۷ به ما نشان داد این بود که بدون صحنه‌های سینمایی و اکشن زیاد هم می‌شود یک رزیدنت اویل خوب با چاشنی بقا و ترس ساخت. پس بهتر است که کپکام از این تجربه ارزشمند خود درس خوبی بگیرد و نگذارد که یکی از مورد انتظارترین ‌بازی‌های در دست ساختش به چیزی تبدیل شود که حتی ارزش بازی کردن هم نداشته باشد.

بقا مهمترین عنصر گیم‌پلی این فرانچایز است؛ باید بیشتر روی آن تمرکز شود

حس بقا و ترس دو احساسی بودند که همیشه حین تجربه رزیدنت‌ اویل‌های کلاسیک در مغز استخوانمان فرو می‌رفتند و با تلخی شیرینشان تجربه فراموش نشدنی و خاصی را برایمان رقم می‌زدند. خصوصا حس بقا و جنگیدن با چیزهایی که برایشان به مرور آماده می‌شدیم، باعث می‌شدند که یاد بگیریم برای مقابله با موجودات عجیب و غریب بازی باید با ترس خود کنار بیاییم و کمی بیشتر به فکر مهمات و اندوخته‌هایمان باشیم. این‌ها چیزهایی بودند که نباید پرداخت به آن‌ها در بازسازی رزیدنت اویل ۲ فراموش شود.

این حس‌ها تقریبا در رزیدنت اویل ۷ بازگشت خوبی داشتند. رزیدنت اویل ۷ جدای از همه ویژگی‌های خوبی که داشت به موضوع بقا توجه ویژه‌ای کرد و به نظرم چیزی که باعث جذابیت آن ‌می‌شد، توجه‌ خاص توسعه‌دهندگان به اصول اولیه بقا بود. پس پر بیراه نیست که بخواهیم در بازسازی رزیدنت اویل ۲ هم شاهد چنین چیزی باشیم و واقعا انتظار دارم که سازندگان کاری کنند که ریشه‌های بقا، پر رنگ‌تر از همیشه به این فرانچایز محبوب و قدیمی باز گردند.

به هیچ وجه نباید المان‌های نوستالژیک قسمت دوم فراموش شوند

چیزی که حداقل کپکام با رزیدنت اویل ۷ به ما نشان داد این بود که بدون صحنه‌های سینمایی و اکشن زیاد هم می‌شود یک رزیدنت اویل خوب با چاشنی بقا و ترس ساخت

به عنوان آخرین انتظارم، بگذارید به این هم اشاره کنم که رزیدنت اویل ۲ پر بود از المان خاص و جذابی که هنوز مواجه شدن با آن‌ها، حس نوستالژیک و خاصی را برایمان زنده می‌کند. المان‌هایی مانند اتاق‌های سیو، پیدا کردن مرکب برای ذخیره بازی و حتی پازل‌های خوبی که در سرتاسر جهان بزرگ راکون سیتی گنجانده شده بودند که حل کردنشان، هم سخت بود و هم دلنشین.

خصوصا باید به شدت روی اتاق‌های سیو بازی تاکید کنم. اصلا خیلی‌های هنوز هم که هنوز است رزیدنت اویل ۲ را با آن اتاق‌های سیو و موسیقی جذابی که با ورود به آن‌ها شروع به پخش شدن می‌کرد، به خاطر می‌آورند.

حتی به نظرم بهتر است که قطعات تازه‌ای برای بازی ساخته نشوند و آن‌ موسیقی‌های خاطره انگیز فقط یک ریمستر تازه را برای کسب کیفیت بهتر تجربه کنند.

---

این بود از ۵ انتظاری که از رزیدنت اویل ۲ و چیزی که قرار است باشد، داشتم. رزیدنت اویل ۲ یکی از بهترین بازی‌هاییست که تجربه کردم و امیدوارم که بازسازی آن چیزی نباشد که بعدا از تجربه‌اش پشیمان شوم. شما چه انتظاراتی از بازسازی رزیدنت اویل ۲ دارید؟ آیا به نظرتان کپکام قادر است آنطور که باید و شاید بازی را با سبک و سیاقی جدید بازسازی کند؟ نظراتتان را با ما در میان بگذارید.