جزییاتی جدید و هولناک از نحوه انقراض دایناسورها

دایناسورها بعد از برخورد یک شهاب سنگ به شبه جزیره یوکاتان در مکزیک از روی زمین محو شدند. دانشمندان با بررسی سنگ های دهانه برخوردی شهاب سنگ علاوه بر تأیید این نظریه، جزییات تازه ای از این اتفاق ویرانگر فاش کرده اند.

«Sean Gulick» از محققان موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تگزاس که سال 2016 حفاری هایی را در دهانه برخوردی شهاب سنگ در شبه جزیره یوکاتان انجام داده معتقد است همه دایناسورها پس از برخورد شهاب سنگ از میان نرفتند: 

«با بررسی دهانه برخوردی توانستیم اتفاقاتی که پس از برخورد شهاب سنگ افتاده بودند را درک کنیم. این منطقه همانند یک شاهد عینی اتفاقات را برای ما بازگو کرد.»

دقایقی قبل از برخورد شهاب سنگ آسمان پر از سنگ های داغ و آتشین شده و پس از برخورد نیز سونامی های ویران کننده و سرانجام یخبندان گسترده دایناسورها را از روی زمین محو کرده. لحظاتی پس از برخورد درختان شروع به آتش گرفتن کرده اند اما به راه افتادن سونامی منجر به خاموش شدن سریع آنها شده است.

برخورد شهاب سنگی به قطر 10 کیلومتر با زمین، نیرویی به اندازه 10 میلیارد بمب اتمی به کار رفته در زمان جنگ جهانی دوم آزاد کرد و بزرگ ترین دهانه برخوردی روی زمین یعنی دهانه چیکشلوب (Chicxulub) به قطر 180 کیلومتر و عمق 20 کیلومتر را ایجاد کرد.

نکته جالب در مورد دهانه برخوردی این است که در سنگ های اطراف محل برخورد مقادیر زیادی سولفور یافت شده اما سنگ های مرکز محل برخورد حاوی سولفور نیستند. این یعنی انفجار ناشی از برخورد شهاب سنگ سولفور موجود در سنگ ها را از بین برده و آنها را در جو آزاد کرده است.

با آزاد شدن مقادیر زیادی سولفور در جو زمین یک سپر از این ماده شیمیایی شکل گرفته و مانع از رسیدن نور خورشید به زمین شده و آنرا سرد کرده است. دایناسورهایی که از برخورد شهاب سنگ جان سالم به در برده بودند به همین دلیل به کام مرگ کشانده شده اند.

«Gulick» می گوید طبیعت ابتدا دایناسورها را سوزانده و بعد با سرما آنها را به کشتن داده است:

«فقط به وسیله اتمسفر می توان چنین انقراض گسترده ای در سطح کره زمین ایجاد کرد. دایناسورها ابتدا سوزانده شدند و بعد یخ زدند.»