۱۱ کلان شهر دنیا که در آینده نزدیک غیر قابل سکونت خواهند شد

۱۱ کلان شهر دنیا که در آینده نزدیک غیر قابل سکونت خواهند شد

هر چه می گذرد پیش بینی های علمی در مورد آثار تغییرات آب و هوایی زمین از وقوع رویدادهای مصیبت بارتری حکایت می کنند. این پیش بینی ها یکی پس از دیگری در حال وقوع هستند و تهدیدات ناشی از توفان های شدید، سیل های فاجعه بار، امواج گرما و خشکسالی، شکل عیان تر و وحشت انگیزتری پیدا کرده اند.

طبق پیش بینی های هیئت بین دولتی تغییر اقلیم، دمای جهانی هوا تا سال ۲۰۴۰، به ۱/۵ درجه ی سانتیگراد بالاتر از دمای هوا در دوران پیش از انقلاب صنعتی خواهد رسید. تا پایان قرن بیست و یکم، دمای هوا به مراتب بیشتر خواهد شد که معنای آن وقوع فاجعه در برخی نقاط دنیا است.

شهرهایی که مستعد سیل یا امواج گرما هستند، در آینده، شرایط آب و هوایی وخیم تر و مرگبارتری پیدا خواهند کرد. با توجه به این مسأله، دانشمندان شهرهایی که ممکن است تا سال ۲۱۰۰، برای انسان ها غیر قابل سکونت شوند را مشخص کرده اند.

در ادامه با ۱۱ شهری آشنا خواهیم شد که در آینده ی نزدیک دیگر جای زندگی برای انسان نخواهند بود. بسیاری از آن ها همین حالا هم با آثار ویرانگر تغییرات آب و هوایی دست و پنجه نرم می کنند.

۱- میامی- آمریکا، ایالت فلوریدا

آثار تغییرات آب و هوایی بر شهرها

بیشتر از ۳/۳ میلیون ساکن شهر میامی تا سال ۲۱۰۰ با سیل های فاجعه بار رو به رو خواهند شد.

در سال ۲۰۱۶ تحقیقی منتشر شد که در آن به ریسک افزایش سطح آب دریا در کشور آمریکا پرداخته شده بود.

طبق این تحقیق، از سال ۲۰۱۰ تا ۲۱۰۰، بیشتر از ۱۳ میلیون نفر در آمریکا در معرض افزایش ۱/۸ متری سطح آب دریا خواهند بود. یک چهارم این جمعیت ساکن شهر میامی ایالت فلوریدا هستند.

در صورت وقوع این رویداد فاجعه بار، شهر میامی آمادگی کافی برای مواجهه با آن را نخواهد داشت.

۲- نیواورلئان- آمریکا، ایالت لوئیزیانا

شهر نیواورلئان هم به زیر آب خواهد رفت.

به گفته ی دانشمندان، نیواورلئان هم یکی دیگر از شهرهای آمریکا است که بیشترین آسیب پذیری را در برابر سیل دارند.

اگر سطح آب دریاها فقط ۹۱ سانتیمتر افزایش پیدا کند، بیشتر از ۱۰۰ هزار نفر از ساکنان نیولورلئان یعنی حدود یک سوم جمعیت این شهر به زیر آب خواهند رفت.

با بیشتر شدن توفان ها، سیل های جزر و مدی و همه ی وقایع مرتبط با آن ها، جمعیت بسیار بیشتری تحت تأثیر قرار خواهند گرفت.

۳- شیکاگو- آمریکا، ایالت ایلینوی

شیکاگو یکی از طاقت فرسا ترین مناطق حرارتی آمریکا است.

در سال ۱۹۹۵، این شهر با موج گرمایی چنان خطرناک رو به رو شد که منجر به مرگ بیش از ۷۰۰ نفر شد. در آن زمان دمای خارجی هوا به ۴۱ درجه ی سانتیگراد و دمای حباب تر هوا که در آن هم گرما و هم رطوبت هوا در نظر گرفته می شود – به ۲۹ درجه ی سانتیگراد رسیده بود.

تحقیقات نشان داده قرار گرفتن در معرض دمای حباب تر بیشتر از ۳۵ درجه ی سانتیگراد می تواند کشنده باشد، چون در چنین حالتی بدن انسان دیگر قادر به خنک کردن خود نخواهد بود.

شهر شیکاگو در تابستان ها و در گرمای معمول قاره ای با رطوبت بالایی رو به رو می شود و به گفته ی محققان، موج گرمایی با این شدت می تواند دوباره در هر زمان دیگر در این شهر تکرار شود.

۴- دبی- امارات متحده عربی

از سال ۲۰۷۰ دمای تابستان ها در دبی به ۴۵ درجه ی سانتیگراد خواهد رسید.

به گفته ی دانشمندان آمریکایی، تغییرات آب و هوایی در خلیج فارس تلفات شدیدی برجای خواهد گذاشت.

تحقیقی در سال ۲۰۱۵ نشان داد شهرهای حاشیه ی خلیج فارس مثل دبی از بعد از سال ۲۰۷۰ در تابستان ها دمای ۴۵ درجه سانتیگراد را تجربه خواهند کرد و از آن زمان، هر یک یا دو دهه، دمای حباب تر آن ها از آستانه ی مرگبار یعنی ۳۵ درجه سانتیگراد عبور خواهد کرد.

در سال ۲۰۱۶ بعضی از ساکنان دبی اظهار کردند که از ماه ژوئن (اوایل خرداد) تا ماه سپتامبر (اوایل مهر) از رفتن به بیرون خودداری کرده بودند.

۵- ابوظبی- امارات متحده عربی

از بعد از سال ۲۰۷۰ دمای هوا در شهر ابوظبی هم غیر قابل تحمل خواهد شد.

ابوظبی یکی دیگر از شهرهایی است که بیشترین آسیب پذیری را در برابر گرمای شدید دارند.

به گفته ی محققان، ظرف نیم قرن آینده، شهر ابوظبی بیشترین دمای ثبت شده ی خود را بارها تجربه خواهد کرد.

بیشترین دمای ثبت شده در ابوظبی ۵۲ درجه است. اما تا سال ۲۰۷۰، ساکنان این شهر تعداد دفعات بیشتری با این میزان گرما رو به رو خواهند بود.

 ۶- جاکارتا- اندونزی

تا سال ۲۰۵۰، بخش های وسیعی از شهر جاکارتا به زیر آب خواهد رفت.

بیش از یک دهه است که سیل های مکرر باعث ویرانی خانه ها، وسایل نقلیه و کسب و کارها در جاکارتا، پایتخت اندونزی شده است. در سال ۲۰۰۷، وقوع سیل باعث کشته شدن نزدیک به ۸۰ نفر از ساکنان این شهر و به زیر آب رفتن خانه های بسیاری زیادی شد که تعداد آن ها ۷۰ هزار عدد تخمین زده شده. در سال ۲۰۱۳ هم شکست سد در این منطقه به دلیل بارش شدید باران نزدیک به ۵۰ کشته بر جای گذاشت.

نزدیک به نیمی از شهر جاکارتا پایین تر از سطح دریا قرار دارد و همین مسأله به ویژه موجب فاجعه بار بودن سیل های این منطقه شده است. به علاوه، این شهر، هر ساله حدود ۱۷ سانتیمتر بیشتر در آب فرو می رود، مسأله ای که جاکارتا را به طور فزاینده ای در برابر مشکل افزایش سطح آب دریاها آسیب پذیر می سازد.

طبق تخمین های محققان، شمال شهر جاکارتا تا سال ۲۰۵۰ به زیر آب خواهد رفت.

برای مقابله با این مشکل، رئیس جمهور اندونزی با برنامه ی جا به جایی پایتخت به کالیمانتان شرقی که استانی در جزیره ی بورنئو است موافقت کرد.

۷- شانگهای- چین

شهر شانگهای از سال ۲۰۷۰ با افزایش دمای مرگباری رو به رو خواهد بود.

دشت شمال چین که جمعیتی حدود ۴۰۰ میلیون نفر را در خود جای داده، تا پایان قرن اخیر با مرگبارترین امواج گرمای کره زمین مواجه خواهد شد.

در سال ۲۰۱۸ تحقیقی منتشر شد که در آن بیان شده بود این منطقه از سال ۲۰۷۰ تا ۲۱۰۰ با امواج گرمای شدید و متعددی رو به رو خواهد بود.

شانگهای، که سومین شهر پرجمعیت دنیا است، با ۲۵ میلیون نفر جمعیت، یکی از شهرهایی خواهد بود که بیشترین تأثیر را از این امواج گرما خواهند دید. محققان پی برده اند در آن بازه ی ۳۰ ساله، دست کم پنج بار دمای حباب تر از آستانه ی مرگبار (دماهای حباب تر بالاتر از ۳۵ درجه ی سانتیگراد) عبور خواهد کرد.

۸- پکن- چین

مه دود پکن زندگی در این شهر را غیر ممکن خواهد کرد.

پکن هم جزء دشت شمال چین است، به همین دلیل این شهر هم مستعد امواج گرمای شدیداست.

مانند بسیاری از شهرهای بزرگ دنیا، پکن یکی از بزرگ ترین منتشر کنندگان گازهای گلخانه ای به شمار می رود که در آلودگی هوا هم نقش دارد. این شهر به مشکل مکرر مه دودهایش  معروف است، مسأله ای که ساکنان آن را مجبور به استفاده از ماسک می کند.

آلودگی هوا مرگبارتر از سیگار است، به طوری که میزان تلفات آن ۱۵ برابر بیشتر از مجموع قربانیان جنگ و خشونت است. طبق تخمین صورت گرفته در سال ۲۰۱۵، نُه میلیون نفر بر اثر بیماری های مرتبط با آلودگی هوا دچار مرگ زودرس شدند که این میزان ۱۶ درصد از کل مرگ و میرهای دنیا محسوب می شد.

۹- دهلی نو- هند

ساکنان دهلی نو به دلیل مه دود هوا مشکلات جسمانی بیشتری مثل سردرد و حالت تهوع را تجربه خواهند کرد. ریسک سکته قلبی هم در روزهای گرم بالا می رود.

دهلی هم مانند پکن و شانگهای با گرمای شدید رو به رو خواهد بود.

تحقیقی در سال ۲۰۱۷ نشان داده دمای حباب تر در شهرهای جنوب آسیا مثل دهلی تا سال ۲۱۰۰ به میزان کشنده ی ۳۵ درجه ی سانتیگراد خواهد رسید. چنین اتفاقی معمولاً هر ۲۵ سال یک بار رخ می دهد.

این تحقیق نشان داده حدود ۲ درصد از جمعیت هند در حال حاضر در معرض دمای حباب تر ۳۲ درجه ی سانتیگراد قرار دارند. تا پایان قرن اخیر، این میزان به حدود ۷۰ درصد از جمعیت هند افزایش خواهد یافت.

به علاوه، هوای مملوء از مه دود می تواند باعث بروز ضایعات پوستی، تهوع و سردرد شود.

۱۰- بنگلادش

سیل ها در حال نابودی اراضی بنگلادش هستند.

بنگلادش یکی از آسیب پذیرترین کشورهای دنیا در برابر تغییرات هوایی دنیا است.

این کشور مستعد امواج گرما است و همین حالا هم با سیل های ویرانگری دست و پنجه نرم می کند. در تابستان سال ۲۰۱۷، سیل بیش از ۸ میلیون نفر را در بنگلادش تحت تأثیر قرار داد، نزدیک به ۱۴۰ کشته بر جای گذاشت و به حدود ۷۰۰ هزار خانه صدمه وارد کرد.

فرسایش ساحل رودخانه ها هر ساله باعث آوارگی جمعیتی تا حدود ۲۰۰ هزار تن در بنگلادش می شود. طبق تخمین های هیئت بین دولتی تغییر اقلیم، تنها ۹۱ سانتیمتر افزایش سطح آب دریا، تا حدود ۲۰ درصد از اراضی این کشور را از بین خواهد برد.

مردم زیادی در بنگلادش به دلیل مشکلات آب و هوایی از مناطق روستایی به داکا، پایتخت این کشور می گریزند، اما این منطقه، به ویژه در فصل توفان های موسمی (مانسون) کماکان مستعد سیل است.

۱۱- لاگوس- نیجریه

شهر لاگوس علیرغم برجسته تر شدن خطر افزایش سطح آب دریا، به سرعت در حال رشد است.

جمعیت شهر لاگوس شاید در حال رشد باشد، اما این شهر هر چه می گذرد بیشتر در برابر افزایش سطح آب دریا آسیب پذیر می شود. لاگوس به دلیل پایین بودن از سطح دریا و قرار گیری آن بر روی دلتای یک رودخانه، به ویژه مستعد سیل است. در سال ۲۰۱۶، محققان پی بردند لاگوس طی ۱۰ سال آینده به دلیل وقوع سیل با ۲۶۰ هزار کشته رو به رو خواهد شد.

افزایش وقوع سیل و تجربه ی گرمای شدید در کشورهایی مثل لاگوس، کار آبادانی و احیا بعد از هر رویداد را در این مناطق دشوار خواهد کرد.

منبع: businessinsider
مطالب مرتبط
۳ نظر

ورود

  • unknow آبان ۱۰, ۱۳۹۸

    سلام

    اینا تو چه دمایی زندگی می کنن که ۴۰ درجه واسشون کشندست!
    اگر این دماها کشندست پس اون آفریقایی های روستایی فقیر بدبخت چی بگن که هیچی ندارن حتی کولر و توی دمای ۵۰ درجه زندگی می کنن
    اهواز هم که یک تابستان ۳ ماه کامل داغ رو پشت سر گذاشت و توی این تابستان بعنوان گرم ترین شهر دنیا شناخته شد تو بعضی روزها دما بالای ۶۰ درجه رفت با این حال من توی دمای ۵۴ درجه کارگرایی که بیرون می ایستن برای کار دیدم دارن چای می خورن! و هیچ اتفاقی هم توی اون تابستون داغ نیافتاد
    من خودم گاهی توی دمای ۲۰ درجه احساس سرما می کنم یعنی سردم میشه و دما برسه به ۱۶ درجه باصطلاح یخ میزنم از سرما دمای گرم غیر قابل تحمل برای خودم ۵۰ درجست و توی دمای ۷۰ درجه به بالا نمی تونم قدم بذارم ۲بار توی چنین دمایی پا گذاشتم چشام در اثر گرمای شدید از کار افتاد همون لحظه و سریع خارج شدم اما با این حال دیدم بعضی ها راحت توی چنین دمایی رفتن! من تعجبم کردم
    بدن انسان تاجایی که می تونه خودشو سازگار می کنه با شرایط

    • مازیار آبان ۱۶, ۱۳۹۸

      دمایی که معمولاً راجع بهش میشنویم دمای خشکه اما دمای تابشی و رطوبت هوا هم در احساس انسان نسبت به گرما موثر هستند. در مجموع شاخص دمای تر گویسان WBGT برای بیان احساس انسان به گرما بکار میره. مثلاً ممکنه دمای خشک در یه جا ۳۵ درجه باشه اما بخاطر رطوبت و سرعت باد و دمای تابشی، تحملش خیلی سخت باشه. البته وضعیت همه شاخص های دمایی در اهواز شدیداً بالاست و باید خیلی مواظب سلامتی بود. توان بدنی انسان، مصرف آب و الکترولیت، سابقه بیماری و یا استفاده از مشروبات الکلی و همینطور وجود امکانات سرمایشی همگی روی میزان احتمال آسیب ناشی از گرما اثر داره

      • unknow آبان ۱۷, ۱۳۹۸

        سلام
        احتمالا همون الکلی هست که گفتی و اونجا الکلی بودن چیز عادی هست و اکثر مردم کشورهای خارجه الکل مصرف می کنن
        ما که الکل مصرف نمی کنیم نه الکل و نه دخانیات
        توی یک مستند دیدم که شهر کوچیکی هست که مردمش توی دمای -۶۰ درجه زندگی می کنن و با الکل می تونن زنده بمونن و اگر الکل مصرف نکنن نمی تونن مدت زیادی دوام بیارن الکل باعث میشه خونشون یخ نزنه
        فاز کسایی که الکل می خورن نمی فهمم
        فرد الکلی هم دیدم الکلی که می خوره بوش باعث حالت تهوم میشه چه برسه به مزش خودشونم وقتی می خورن دیدم براشون سخته ولی می خورن!