بیل گیتس: با پیروی از یک قانون ساده به موفقیت رسیدم

«بیل گیتس»، هم بنیانگذار مایکروسافت پس از سال ها به دبیرستانی که در آن تحصیل کرده بود بازگشت و به مناسبت 100 سالگی تاسیس آن، سخنانی در مورد محول کردن کارها به دیگران و تاثیر آن در موفقیت کسب و کارها ایراد کرد.

او خطاب به دانش آموزان با اشاره به اینکه برای موفقیت فردی به چه ذهنیتی نیاز است، پیرامون اشتیاق سیری ناپذیر برای یادگیری، حس شگفتی و کنجکاوی در مورد نحوه کارکرد وسایل مختلف صحبت کرد و گفت:

«برای فردی که یادگیر و کنجکاو است، این زمانه بهترین موقعیت است چون می توانید همواره دانش خود را با پادکست ها و یا با سخنرانی ها [آنلاین] بیش از پیش تقویت کنید.»

یکی از مهم ترین توصیه های گیتس به کارآفرینانی که با حجم عظیمی از کارها روبرو هستند، محول کردن بخشی از کارها به دیگران است.

در روزهای اولیه تاسیس مایکروسافت گیتس به کار برنامه نویسی نرم افزار که از 13 سالگی به آن علاقه داشت می پرداخت. او بیشتر کارهای برنامه نویسی را خودش انجام می داد و کدهای دیگران را هم ویرایش می کرد. وی به خوبی می دانست با رشد مایکروسافت دیگر خودش نمی تواند همه کارهای برنامه نویسی را انجام دهد، بنابراین به دیگران اعتماد کرد و اجازه داد تخصص کارمندانش در کد نویسی به او کمک کنند.

گیتس تخصص زیادی در مدیریت کارمندان نداشت به همین خاطر «استیو بالمر» را به مایکروسافت آورد که به قول خودش «عاشق کارمندان و مدیریت بود.» بالمر از سال 2000 تا سال 2014 با سمت مدیرعامل در این شرکت مشغول بود.

گیتس معتقد است محول کردن کارها به دیگران به تنهایی به موفقیت منتهی نمی شود و داشتن کارمندان خوب، یکی از مهم ترین عوامل در محول کردن موفقیت آمیزها به دیگران است. او می گوید برای اینکه مدیر با اعتماد به نفس کارها را به کارمندان خود واگذار کرده و وظایف را بین آنها تقسیم کند به اعتماد دو طرفه نیاز است.

محول کردن کارها به کارمندان مدیر را فردی ارزشمند جلوه داده و باعث می شود تا او در نقش یک راهنما، با کارمندان خود صحبت کرده و اعتماد آنها را جلب کند. البته محول کردن کارها به دیگران نیازمند بردباری است ولی انجام موفقیت آمیز آن باعث می شود تا کارمندان احساس مفید بودن و قدرت کرده و خود را در پیشرفت شرکت تاثیر گذار بدانند.

البته محول کردن کارها به دیگران برای شرکت های کوچک و مدیران سلطه جو مناسب نیست. اینگونه مدیران کارها را با دقت بسیار زیاد چک کرده و به همه جا سرک می کشند و دوست دارند در تمام امور حرف آخر را خودشان بزنند.

در شرایط استرس زای فوق، دیگر مجالی برای صبحت کردن و یا نظر دادن برای همکاری سالم تر باقی نمی ماند. در چنین شرایطی کارمندان مجبور به اطاعت کردن از دستورات هستند که منجر به از بین رفتن روحیه آنها شده و در نهایت روی عملکرد شرکت تاثیر منفی می گذارد.