در این یکی دو سال اخیر کمتر پیش آمده که با ذوق و شوق فراوان برای یکی از دوستانم از جذابیت رانندگی با کامیون و پیمودن مسافتهای طولانی بگویم و طرف مقابلم نگاهی عاقل اندر سفیه نکند. برخی از آنها هنوز هم در دورهمیها به شوخی برای هم تعریف میکنند که «پدرام نصفهشبها بیدار میمونه و بار میبره» و یک سری دیگر حتی نمیتوانند چنین چیزی را باور کنند.
تقریبا درک تمامی بازیهای شبیهساز برای اکثر افراد مشکل است. به هر حال لذت اصلی پشت بازیهای ویدیویی این است که ساعتهایی را به دور از زندگی واقعی گذرانده و گاهی از آن فرار کنیم. پس چرا باید به سراغ عنوانی برویم که تمام تلاشش را میکند بیشترین شباهت را به دنیای هر روز ما داشته باشد؟ برای همین است که کمتر کسی علاقهمندان بازی های شبیه سازی را درک میکند و به جرات باید اعتراف کرد که بیشتر این بازیها هم واقعا حوصله سربر هستند.
اما شاید خستهکننده بودن تمام چیزی است که گاهی اوقات به آن نیاز داریم. American Truck Simulator و سری اروپایی آن یعنی Euro Truck Simulator از جمله بهترین شبیهسازهای رانندگی کامیون طی یک دهه اخیر به حساب میآیند و البته از آن دسته بازیهایی نیستند که بخواهم هر روز آنها را تجربه کنم.
بیشتر اوقات ترجیح میدهم به سراغ یک بازی چند نفره جذاب مثل Apex Legends بروم یا خودم را برای ساعتها غرق یکی دیگر از بازیهای داستانمحور و شاهکار سال بکنم اما آمار استیم نشان میدهد که این دو شبیهساز خسته کننده را تا به امروز نزدیک به ۱۰۰ ساعت بازی کردهام.
برای کسی مثل من که بازیهای ویدیویی سرگرمی شماره اولش به حساب میآید، بازی کردن همیشه یکی از بهترین روشهایی است که میتواند وضعیت روحیم را مثل یکی از آن معجونهای بازیهای نقشآفرینی برای مدتی بهبود ببخشد. اما در این مدت هربار که با مشکلی مواجه بودم یا حتی با افسردگی دست و پنجه نرم میکردم، به یاد نمیآورم که عنوانی به اندازه American Truck Simulator توانسته باشد حالم را بهتر و آرامم کرده باشد.
حتی راندن کامیونهای سنگین چند تنی در ظلمات شب بیشتر از آنکه مانند بازیهای دیگر راهی موقتی برای فرار کردن از مشکلات و فراموشکردنشان باشد، اکثر اوقات باعث شده تا به آنها بیشتر فکر و راهحلی برایشان پیدا کنم. شاید باورش سخت باشد اما برخی از بهترین ایدههایم در مورد آینده زمانی به ذهنم رسیده که در ترافیک عوارضی یکی از اتوبانهای آلمان گیر کرده بودم.
اما چرا بردن ۱۷ تن بار شن از سانتا کروز تا هالبروک که در بازی ۲ ساعت و در دنیای واقعی هم حدود ۱۶ ساعت طول میکشد و آن هم وقتی که مجبور باشید در تمام مدت با سرعت مجاز رانندگی کرده و همه قوانین را رعایت کنید، تا این اندازه آرامشبخش و دوستداشتنی است؟
وقتی زمان از حرکت میایستد یا چرا خستهکننده بودن همیشه بد نیست
انفجارهای پشت سر هم، لشگری از سربازانی که به سمتتان شلیک میکنند و یا حتی اژدها و هیولاهای غول پیکری که نابودی شما را انتظار میکشند؛ بیشتر بازیهای ویدیویی اجازه نمیدهند گذر زمان را حس کنید. حتی بازیهای کمسرعتتری مثل سبکهای مدیریتی و استراتژی هم در میان وقفههای طولانی خود ناگهان شما را درگیر کوهی از مشکلات میکنند که حل کردنشان بسیار استرسزاست.
اما در دنیای ATS همهچیز آرامتر است. البته که کارفرما انتظار دارد تا بار تحویل گرفته شده را در زمانی مشخص تحویل دهید یا بارها به خصوص پیش از عادت کردن به مکانیزمهای شبیهساز بازی پیش خواهد آمد که بنزین تمام کرده یا تصادفی هولناک کنید. اما وقتی با سرعت ۹۰ کیلومتر در ساعت آن هم در حالت کروز کنترل رانندگی میکنم؛ موسیقی آرامی که از رادیو زنده بازی پخش میشود نه حوصلهام را سر میبرد و نه آن حس تنهایی آرامشبخش را ازم میگیرد، انگار زمان از حرکت میایستد.
اتوبانهای بین شهری آمریکا در روز منظرههایی خیرهکننده را به نمایش میگذارند و در تاریکی شب این کورسوی شهرهای دور و چراغهای سرخ رنگ ماشینهای گذرنده است که شما را مجذوب خود میکند. با رانندگی در چنین اتوبانهایی این قابلیت جادویی را دارید که ذهنتان را به سادگی فشردن یک دکمه خاموش و روشن کنید.
چندین ساعت رانندگی با خودرویی سنگین که حدودا ۱۲ دنده دارد و تقریبا تمامی خودروهای دیگر از آن سبقت میگیرند، واقعا خستهکننده است. اما برای روزی که احتمالا صبح آن را با چک کردن تمامی شبکههای اجتماعی در تخت خواب آغاز کردید، ظهر و عصر آن را با کار کردن یا نشستن در کلاسهای مختلف ادامه داده و تا آخرین لحظه قبل از بستن چشمهایتان هم همچنان گوشی به دست بودید؛ این همان دو ساعتی است که میتوانید به هیچ چیز فکر نکنید یا برعکس احتمالا برای اولین بار در روز با تمرکز کامل به چیزی که میخواهید، فکر کنید.
دنیایی بزرگ و آزاد برای اکتشاف توسط من و شما
بیشتر بازیهای ویدیویی از شما خواستهای دارند و وظیفهای روی دوشهایتان میگذارند. به نقطه الف برو، نیروهای دشمن را بکش یا غولها را نابود کن و American Truck Simulator و برادرهای بزرگترش هم از چنین شرایطی مستثنی نیستند.
دیر یا خراب رساندن محمولهها جریمه مالی دارد، وامهایتان را باید به موقع پرداخت کنید و راندن کامیونی که دارای مشکل فنی باشد، بدون شک خطرناک است. اما همچنان مثل بازیهای اکتشافمحور و آزاد دیگر میتوانید بدون هیچ اجباری در دنیای بزرگ بازی که شامل ۷ ایالت مهم میشود، آزادانه گشت و گذار کنید. هیچ متنی در تصویر ظاهر نمیشود که از شما بخواهد به وظیفه بردن بارها از نقطهای به نقطه دیگر برگردید.
میتوانید صدها ساعت بار ببرید و هزاران دلار سرمایه کسب کنید بدون آنکه مجبور باشید شرکت حمل و نقل خودتان را راه انداخته و زیر استرس مدیریت رانندگان دیگر بروید. حتی با وجود اینکه هیچ فعالیت ثانویه دیگری در دنیای پهناور بازی وجود ندارد اما نقطه به نقطه آن چنان با جزییات است که دیدن آنها کاملا ارزش گشتزنیهای شبانه شما را داشته باشد.
وقتی که ارزش هدر دادن را دارد
یک بار این جمله را با صدای بلند بخوانید: «من هر شب چند ساعتی پشت یک کامیون مجازی میشینم و از شهری به شهر دیگه بار میبرم در حالی که یک فلاسک چایی هم کنارمه». حتی تکرار کردن این جمله در ذهن هم یک اتلاف وقت تمام و کمال به نظر میرسد چه برسد بخواهید آن را برای شخص دیگری تعریف کنید.
چند شب پیش که بعد از مدتها احساس کردم دوباره به کمی آرامش نیاز دارم، تصمیم گرفتم دوباره به سراغ ATS بروم. تحویل یکی از آن محمولههایی را به عهده گرفتم که میدانستم حداقل دو ساعتی از وقتم را میگیرد.
سفر من این بار از صبح زود شروع شد، روشنایی روز اجازه داد تا یکی از زیباترین جادههای دنیا در غرب آمریکا و ایالت کالیفرنیا را که Pacific Coast نام دارد، به چشم ببینم. خروجی یکی از اتوبانهایی که GPS از آن آدرس داده بود به دلیل تصادف و آتشسوزی بسته شده بود و نه تنها مسیرم را دورتر کرده بود بلکه باعث شد چند دقیقهای هم در ترافیک بمانم.
با فرا رسیدن شب تصمیم گرفتم به جای گوش دادن به آهنگهایی که خودم در فولدر بازی ریخته بودم، یکی از ایستگاههای رادیویی واقعی را که زنده در حال پخش بود روشن کنم و چقدر هم تنوع موسیقی و برنامه بیشتری از تمامی کانالهای ما داشت.
در آخر هم آن تغییر مسیر اجباری باعث شد کمی دیرتر و هنگام طلوع آفتاب به شهر مقصد برسم. خیابانها خلوت، هوا آفتابی اما گرگ و میش و موسیقی کاملا متناسب اتمسفر حاکم است.
نمیدانم شاید واقعا چند ساعت اخیر را تلف کرده باشم اما آرامشی که حالا دارم، به اندازهای است که انگار به یکی از آن جلسههای مشاوره چند صد هزار تومانی رفتم. شاید درکش برای بقیه سخت باشد اما خواندن برخی از ۱۲ هزار نقدی که در استیم برای بازی نوشته شده و آن را جز بازیهای Very Positive قرار داده ثابت میکند که در تجربه چنین حسی تنها نیستم.
کامیونهای سنگین چند تنی خودروهای مورد علاقه من نیستند و فکر نمیکنم در تمامی عمرم بیشتر از انگشتان یک دست عناوین شبیهساز بازی کرده باشم اما American Truck Simulator همان آرامشبخشی بود که برای دور شدن از دغدغههای شخصی و اجتماعی این روزها به آن نیاز داشتم. شاید برای شما هم همینطور باشد.
این متن از خود بازی آرامش بخش تر بود…
با سلام چه حس خوبی داشت این متن، قطعا نویسنده و کسانی که این متن رو درک کردن تو دنیای واقعی هم عشق جاده هستن و حال می کنن با آرامش جاده هایی که ببینم تهش به کجا میرسه، دمتون گرم من تازگی ATS colorado رو نصب کردم و عالیه جاده های ۲ طرفه خوبی داره خوش باشید (:
کسی میدونه علت قطع شدن نقشه در بعضی مسیرها چیه؟ من ورژن آخر بازی رو نصب کردم. ابتدا نقشه کامل بود ولی بعد از مدتی بعضی جاده ها تو نقشه مقطع ( بریده) شد!
سلام
مقاله جالبی بود. من فکر میکردم فقط خودم این حس رو از این بازی می گیرم. بازی بسیار آرامش بخشیه.
سلام
چطوری میشه ماشین های دیگر رو خرید؟ هر کار میکنم نمیشه
اقا دو نوع کامیون بیشتر نیس برا همه ایطوره یا فقط من؟؟
سلام.
دستتون درد نکنه با این مقاله خوبتون.
چند تا سوال داشتم اگه میشه جواب بدین:
میگم به نظرتون بهترین نسخه سری truck simulator کدومه؟
و اینکه ATS بهتره یا ETS ?
شبیه سازی های اتوبوس هم خوبن؟ اگر خوبن کدومشون رو یشنهاد می دین؟
با تشکر
ets2رو بازی کردم اما ats رو نه
قشنگه ؟ از اروپاش بهتره یا نه ؟ نظرم جلب شد با متن برم بگیرم
تو از بیکاریم ردکردی.
متن رو خیلی دوست داشتم.
در خود متن ، یه آرامش خاصی وجود داره.
من euro truck simulator رو از دوران دبستان تا به الان جدی بازی کردم. همین الانش هم تو ۲۲ سالگی دارم بازی میکنم
حس آرامش تو جاده
و بیشتر حس اینکه یه بنز Actros تو گاراژت داری و باهاش جاده های اروپا رو طی میکنی
این روزها هر کاری به غیر از زندگی واقعی ، آرامش بخشه
بازی شبیه ساز به بازی farming simulator میگن
یعنی دلشون خوشه نسخه جدید ساختن هیچ فرقی با نسخه قبلیش نداره یعنی ۱۷ نداره
راه میری یا می پری یا می افتی یا با ماشین می خوری به جایی یا فرمون ماشینُ می چرخونی از فیزیک بازی حالت بهم می خوره
رشد کردن مزرعه مسخره یهو تغییر حالت میدن گرافیک صفر و کلا همه چیش مسخرست
البته از هر شبیه سازی بدم نمیاد
بازی های جنگیُ هرچه بیشتر شبیه دنیای واقعی بسازن من بیشتر خوشم میاد
بازی ets2 رو وقتی بازی می کردم پیش خودم گفتم شغل کامیون رانی چه خوبه اگر خارجی ها کامیوناشون اینجورین با جاده هاشون واقعا یک شغل عالی بحساب میاد و کامیوناشون چه سیستمایی دارن جادار راحت با سیستم رادار دنده ها دکمه ای کولرش کلی دریچه داره عقب کامیون جای خواب و کلی سیستم دیگه که انکاری داشبورد هواپیماست و می تونی بزنی تو جاده حال کنی باد خنک بوخوری و انقدر سیستم هوشمند دارند که نگه داشتنش اصلا سخت نیست مثلا می تونی بذاری خودش بره و بشینی با لب تاپ گیم بزنی و تنها سختیش موفعی که می رسی به شهر که البته بازم آسونه و حدأقل سالی ۶۰هزاردلاردر میاری
اما بدبخت راننده کامیون های ایران …
سلام
من با اینکه از بازی های شبیه سازی بدم میاد چون به هر حال هممون از دنیای واقعی فراری هستیم و این بازی هاهم بیش از حد واقعی درست شدن البته بجز زمانشون که تقریبا توی همشون اینجوری هست
اما از این بازی خیلی خوشم اومد و ساعت منُ درگیر کرد
دلیلش هم اینه که به چیزایی دیگه ای هم اهمیت دادن مثلا موزیکاش فوقلعادست و منوی بازی خیلی قشنگه و گرافیک بازی عالیه و فیزیک بازی واقعی درست شده و نقشه ی بزرگش و بهینه بودن بازی و دقت زیاد در انیمیشن سازی و سیسم فرمان پذیری واقعی
حتی دریفت هم میشه باهاش زد اگر پشت کامیون هیچی نباشه و کلا همه چیش عالی درست شده و اینطور نساختنش که چون یک شبیه ساز هست یک منویی همینطور سرهم کنن چنتا کامیون بذارن و در رابطه با گرافیک همینطور یه چیزی ول بدن تو نقشه و فقط بار جابجا کنی
عالی تر هم میشه اگر پلیس مثله king of road بیوفته دنبالت و فقط در صورتی که پلیس نزدیکت شد و ایستادی جریمه ها ازت کم بشن کاش ریمک این بازیُ هم بسازن
تا قبل از خوندن این مقاله، فک میکردم تنها من چنین حسی دارم ! منم قدیما وقتی که اوضاع و شرایط زندگی واقعی بر وفق مراد نبود و یجورایی بهتر بگم داغون بود، نصف شبا میزدم به دل جاده ها ! دقیقا هم بخاطر این آرامشش ! جالب بود مرسی . . .
کاکو انگار خیلی بازی نمیکنیا آلمان که عوارضی نداره اکثر عوارضیا داخل فرانسه و ایتالیا هست بعدم نمیخواد ۹۰ تا بری تا ۱۴۰ هم اوکی هس فقط جلو دوربینا که قبلشم تابلو هس و ماشینا پلیس سرعتت کم کن به همی راحتی
خیلی جالب بود من وفتی از همه بازی های خسته میشم میرم سراغ اسپین تایر مپ خیلی بزرگی نداره ولی بهترین شبیه ساز ماشین های سنگین که تا حالا دیدم اگه به افرود علاقه دارید حتما بازی کنید هم برای کنسول هست هم برای پی سی حجمش یک گیگ بیشتر نیست
فک میکردم فقط خودم اینجوریم…
دقیقا قبل خوندن این متن بود که ۲ ساعت داشتم با اهنگ های قیمشی تو ATS بار میبردم، بعضی وقتا واقعا ادم نیاز داره بذاره رو کروز کنترل فقط با A D تو اتوبان ها اروم برونه واقعا ارامشش عالیه. وقتی نه حس هدف گرفتن هستن نه دریفت و ترمز پشت سر هم
اخ اخ خونه مجردی باشی کنار فلاسک چیزای دیگه هم بزاری دیگه عالی میشه
کاملا موافقم، بازی بسیار آرامش بخشیه. حتی خوندن متنت هم آرامش بخش بود ?
سلام، من Euro truck بازی می کنم و کاملا با متن بالا موافقم
من اکثر اوقات برای فکر کردن، بازی میکنم
good
واااای ، انگار خودم این متن رو نوشتم ???