کاهش اکسیژن اقیانوس‌ها در پی تغییرات اقلیمی

زمانی که از تاثیرات منفی تغییرات اقلیمی صحبت می‌کنیم، همواره گرمایش زمین و آب شدن یخ‌های قطبی به ذهن می‌رسد. اما در این بین اقیانوس‌ها هم هستند که از این تغییرات صدمه می‌بینند. بر اساس نتایجی که منتشر شده است، می‌توان دید که میزان اکسیژن محلول در آب اقیانوس‌ها ۲ درصد کاهش یافته است.

در نگاه اول شاید ۲ درصد نسبت به کل آب کره زمین مقدار کمی باشد، اما در بعضی از نواحی گرمسیر، این عدد تا ۴۰ درصد هم رسیده است. یعنی انسان توانسته کاری کند تا از ۱۹۶۰ تاکنون، میزان اکسیژن محلول در آب دریاها و اقیانوس‌ها تا ۴۰ درصد افت کند. اما سوال این جاست که این موضوع چه تغییراتی را به همراه دارد؟

میزان افت اکسیژن بیشتر از همه ماهی‌های بزرگ مانند مارلین، کوسه و تن را آزار می‌دهد. این کار باعث می‌شود تا این ماهی‌ها برای دریافت اکسیژن به نواحی کم عمق‌تر بیایند و در پی آن توسط صیادان صید شوند. از آن جایی که تعداد صید این ماهی‌ها بسیار بیشتر از حالت معمول می‌شود، جمعیت آن‌ها کاهش خواهد یافت.

محققین همچنان هشدار می‌دهند که مقدار کم اکسیژن، بالانس ظریف زیست محیطی را نیز تغییر می‌دهد و این شرایط بیشتر به نفع میکروب‌ها و عروس‌های دریایی خواهد شد. حتی چرخه نیتروژن و فسفر نیز در این حالت دستخوش تغییراتی می‌شود که چندان برای کره زمین مفید نیست.

بر اساس گفته‌های ‌جامعه بین‌المللی حفاظت از طبیعت (IUCN)، آلایندگی‌های نیتراتی در اثر کشاورزی در نزدیکی سواحل نیز یکی دیگر از این مشکلات است. اما اگر شرایط را تغییر ندهیم، اوضاع از این هم بدتر خواهد شد. محققین تخمین می‌زنند که بر اساس روند فعلی تا سال ۲۱۰۰ میزان اکسیژن محلول ۳ الی ۴ درصد دیگر نیز کاهش خواهد یافت.

IUCN می‌گوید حتی اگر سران کشورها همین الان هم اقدام به جلوگیری از تغییرات اقلیمی کنند، نباید انتظار تغییرات آنی را داشته باشیم و تنها روند آن به این وخامت نخواهد بود. این تنها بخشی از آینده تاریک خواهد بود که اگر راه‌کاری ارائه نشود، تغییرات اقلیمی بیش از زمان فعلی به محیط زیست آسیب می‌زنند. البته تجربه نشان داده است که اگر جامعه بخواهد، می‌تواند محیط زیست را نجات دهد ولی سوال اصلی در این رابطه این خواهد بود که آیا واقعا جامعه نگران محیط زیست است؟