گذشته از لوگوی پلی استیشن 5 و یک ارائه پاورپوینتی طولانی، سونی آنقدرها در انتشار اخبار کنسول نسل بعد خود دست و دل بازانه عمل نکرده. خصوصا در قیاس با انبوه اطلاعاتی که مایکروسافت درباره ایکس باکس سری ایکس اشتراک‌گذاری کرده. اما با رونمایی از DualSense، کنترلر جدید پلی استیشن 5، حالا ایده‌هایی کلی راجع به ظاهر این کنسول داریم و بالاخره می‌دانیم که این کنسول به صورت فیزیکی وجود خارجی دارد.
تلاش‌های سونی برای نسل بعد (فقط) درباره گرافیک نیست
با از راه رسیدن هر نسل سخت‌افزاری جدید، موضوع همواره درباره پیش‌بینی ظاهر محشر بازی‌های ویدیویی بوده است. و درحالی که پلی استیشن 5 و ایکس باکس سری ایکس بدون هیچ تردید بازی‌هایی زیباتر را برایمان به ارمغان خواهند آورد، سیگنال‌های سونی با پلی استیشن 5 نشان می‌دهد که تمام ابعاد بازی‌های ویدیویی و نه فقط گرافیک آن‌ها استحقاق بهبود را دارد. کنترلر دوال سنس با تمام قابلیت‌های جدیدش مثالی برای این موضوع است.
از نام کنترلر هم پیداست – موضوع راجع به احساس بازی‌ها و غرق شدن در آن‌هاست. سونی نام DualShock را رها کرده و و حالا روی تریگرهای تطبیق‌پذیر و بازخورد لمسی داخل کنترلر تاکید دارد؛ این‌ها قابلیت‌هایی هستند که المان‌های داخل بازی را تبدیل به احساساتی در دنیای واقعی می‌کنند.
این تمرکز تازه بر احساس کردن با توجه به موفقیت سونی در نسل هشتم کاملا منطقی به نظر می‌رسد. بسیاری از منتقدان از این نوشتند که تبر کریتوس در God of War چقدر احساس خوبی دارد و همینطور تارزنی اسپایدرمن در میان ساختمان‌های نیویورک در Spider-Man. حالا تصور کنید قادر به احساس جهیده شدن تار از دستان اسپایدرمن یا احساس سنگینی تبر کریتوس هنگامی که به دستش بازمی‌گردد باشید. یکی از طراحان صوتی ناتی‌داگ هم معتقد است که ادغام اسپیکر داخلی دوال سنس با بازخورد لمسی، پتانسیل‌های زیادی برای درگیرکنندگی بازیکن به همراه دارد.
البته که همیشه این احتمال وجود دارد که استفاده نامناسب از این قابلیت‌ها، آن‌ها را به مرور زمان از میدان به در کند. رامبل تریگرهای ایکس باکس وان به عنوان مثال به ندرت در عناوینی فراتر از نسخه‌های مختلف فورتزا استفاده شده‌اند. تکنولوژی HD Rumble در نینتندو سوییچ هم اگرچه در بازی‌هایی مانند 1-2-Switch و Super Mario Odyssey به کار گرفته شد اما ظاهرا اکنون شکلی آنقدر غیر ضروری به خود گرفته که اصلا خبری از آن در مدل جدید‌تر نینتندو سوییچ لایت نیست.
اما با درنظرگیری اینکه رقبای کنسولی سونی هم حالا نوعی قابلیت بازخورد لمسی -فراتر از ویبره صرف- دارند، احتمالا بازیسازان شخص ثالث دلایل بیشتری برای استفاده از قابلیت بازخورد لمسی منحصربه‌فرد دوال سنس و بعد استفاده از آن روی پلتفرم‌های دیگر هم داشته باشند.
انقلابی در اشتراک‌گذاری؟
درگیرکنندگی بیشتر تنها چیزی نیست که سونی در صدد ارائه آن برآمده. جایگزینی دکمه جدید Create به جای دکمه Share در دوال‌شاک 4 شاید در ظاهر اتفاق کوچکی باشد، اما مشخصا نشان می‌دهد سونی می‌خواهد اشتراک‌گذاری محتویاتی ساخته شده توسط کاربران و در مجموع تعاملات اجتماعی ناشی از آن را دگرگون کند.
حالت تصویربرداری یکی از سرگرم‌کننده‌ترین قابلیت‌های نسل فعلی بوده و برخی از بازی‌های سونی مثل Spider-Man و Horizon: Zero Dawn بهترین شکل از حالت تصویربرداری را در خود جای داده‌اند. اما حالا یک حالت ارتقایافته را تصور کنید که مستقیما در سطح سیستمی ساخته شده باشد. یا ورژنی جدید از اپلیکیشن Sharefactory را تصور کنید؛ همان اپلیکیشنی که روز اول خرید کنسول پلی استیشن 4 از گالری نرم‌افزارهایتان حذفش کردید.
بیشتر بخوانید:
- کنترلر DualSense در برابر DualShock 4 – تفاوت‌ها کجاست؟
- دوال سنس پلی استیشن 5 در برابر کنترلر ایکس باکس سری ایکس
سونی در این نسل تمرکزی ویژه بر برجسته‌سازی خلاقیت کاربران پلی استیشن 4 از طریق انتشار هفتگی اسکرین‌شات‌های آن‌ها در بازی‌ها داشته (و برخی کاربران توییتر مانند SunhiLegend با ساخت گیف‌های معرکه از بازی‌ها برای خود اسم و رسمی به دست آورده‌اند). انعطاف‌پذیری بیشتر در ادیت تصاویر، ویدیو کلیپ‌ها و گیف‌ها به بهبود تجربه اجتماعی بازی‌ها خواهد شد، چه موضوع صحبت بتل‌رویال‌های ۱۰۰ نفره باشند و چه بازی‌های تک‌نفره ماجرایی و داستان‌محور.
و حتی چیزی کوچک مانند میکروفون داخلی به این معناست که می‌توانید به سرعت برای دوستان‌تان پیام‌های صوتی بفرستید یا شاید بتوانید کلیپ‌هایی که با دکمه Create می‌سازید را صداگذاری کنید. از طرف دیگر، بازیسازان می‌دانند که همه بازیکنان به چنین قابلیتی دسترسی دارند و بنابراین شاید پیام‌های صوتی را با بازی خود ادغام کنند. برای مثال اگر Bloodborne 2 یک‌روز ساخته شود، چرا به جای یک دست‌نوشته، برای سایر بازیکنان یک پیام صوتی نگذاریم؟
و این یکی از هیجان‌انگیزترین ابعاد کاریست که سونی با پلی استیشن 5 و به خصوص کنترلر دوال سنس انجام می‌دهد – راه‌های هوشمندانه‌ای که توسعه‌دهندگان می‌توانند به کمک آن‌ها این قابلیت‌ها را به تجربه گیمینگ ما بیاورند. اگر همانطور که مارک سرنی در لایو استریم خود گفت توسعه‌دهندگان قادر به ساخت بازی‌های خود بدون نیاز به نگرانی راجع به بارگذاری متعلقات باشند، می‌توانند توجه و تلاش بیشتری را صرف تمام این قابلیت‌ها کنند. بهبود تمام ابعاد یک بازی و نه فقط گرافیک آن، ظاهرا ایده ئشت کاریست که تا این لحظه با پلی استیشن 5 انجام شده و تمام قابلیت‌های جدید دوال سنس همچون مثالی برای این ایده هستند.
چنین سیگنالی از سوی سونی کاملا تازگی دارد. به صورت معمول تمام تمرکز بر قدرت گرافیکی خالص است و تغییراتی اساسی در چگونگی بازی کردن ما به وجود نمی‌آید. قابلیت‌های جدید دوال سنس و ارتباط آن‌ها به آنچه تا امروز راجع به پلی استیشن 5 شنیده‌ایم، این احساس را ایجاد می‌کند که سونی دقیقا در پلتفرم نسل بعدی‌اش به دنبال همین تغییر اساسی است.
بله، بازی‌ها زیباتر از همیشه خواهند بود و نمی‌توانیم برای دیدن کریتوس با بیشترین جزییات ممکن روی پلی استیشن 5 صبر کنیم. اما فهمیدن اینکه چطور بازیسازان و سونی قادر به تغییر دادن روش‌های بازی ما خواهند بود مسئله‌ای جذاب‌تر به نظر می‌رسد. دوال سنس نخستین چیزیست که سونی به صورت محسوس از پلی استیشن 5 ارائه کرده. اگر قابلیت‌های تازه این کنترلر چیزی فراتر از ارزش‌افزوده‌هایی باشد که به سرعت فراموش شوند، سونی واقعا شانسی برای به پیش راندن صنعت گیم خواهد داشت.
FOR THE PLAYERS
آقا شما هم دوت دارید اینجا دعوا بشه هر روز یه خبری درمورد دوال سنس میزارید.دوال سنس درگاه جک ۳/۵ میلی متری دارد ، دوال سنس میکروفون دارد و ……. ««اما با درنظرگیری اینکه رقبای کنسولی سونی هم حالا نوعی قابلیت بازخورد لمسی -فراتر از ویبره صرف- دارند، احتمالا بازیسازان شخص ثالث دلایل بیشتری برای استفاده از قابلیت بازخورد لمسی منحصربه‌فرد دوال سنس و بعد استفاده از آن روی پلتفرم‌های دیگر هم داشته باشند»». اگر این طوری باشه سازندگان بازی های مولتی پلتفرم باید از همه این قابلیت ها استفاده کنن درسته که هزینه و زمان زیادی باید صرف کنن ولی تجربه کار با هر دو دسته ایکس باکس و پلی استشن خیلی بهتر میشه.