بازیابی بینایی در موش‌های نابینا با تزریق نانوذرات به شبکیه

گروهی از محققان بین المللی در آزمایشی قابل توجه روش احتمالی بازیابی بینایی در افرادی که از بیماری‌های فرساینده شبکیه چشم رنج می‌برند را پیدا کردند. آن‌ها موفق شدند با یکبار تزریق نانوذرات به چشمان موش‌های نابینا، شبکیه مصنوعی کارآمد ایجاد کرده و بینایی را به آن‌ها بازگردانند.

تعداد چشمگیری از بیماری‌های بینایی ناشی از کهولت سن، به خاطر از بین رفتن تدریجی شبکیه است. محققان با استفاده از الکترودها و سنسورها انواع شبکیه‌های مصنوعی را ساخته‌اند، اما این راهکارها ایده آل نبوده و برای استفاده از آن‌ها به سیم، دوربین و عمل جراحی باز نیاز است.

روش دیگری برای بازیابی عملکرد شبکیه‌ای وجود دارد و آن تزریق نانوذرات مخصوص به شبکیه است تا نقش کانال‌های حساس به نور را برای عصب‌های شبکیه‌ای ایفا کنند. حال محققان با انجام آزمایش جدیدی نشان دادند که تزریق نانوذرات پلیمری P3HT به شبکیه می‌تواند بینایی را بازگرداند.

محققان برای آزمایش نانوذرات به سراغ موش مبتلا به ورم رنگیزه‌ای چشم (Retinitis Pigmentosa) رفتند. این بیماری ژنتیکی سبب افت تدریجی بینایی می‌شود. آن‌ها با یکبار تزریق نانوذرات آزمایشی به فضای زیر شبکیه، دریافتند سطح فعالیت کورتکس بینایی و حدت بینایی در این موش به سطح یک موش با بینایی سالم رسیده است.

به گفته محققان با استفاده از این نانوذرات می‌توان علاوه بر بیماری ورم رنگیزه‌ای چشم، احتمالاً دیگر بیماری‌های بینایی ناشی از کهولت سن را نیز درمان کرد. به گفته آن‌ها این تکنولوژی پتانسیل بازگردانی میدان دید عریض را به چشمان بیمار داشته و وضوح فضایی (Spatial Resolution) بسیار بیشتری را نسبت به ایمپلنت‌های فعلی به ارمغان می‌آورد. همچنین عمل جراحی تزریق آن نسبت به دیگر فناوری‌های مصنوعی شبکیه ساده تر است.

زمان آزمایش نانوذرات پلیمری P3HT روی چشمان انسان در حال حاضر مشخص نشده، اما آزمایش آن در حیوانات نتایج امیدوارکننده‌ای داشته است. استفاده از این نانوذرات از ایمنی و اثربخشی آن‌ها در بازیابی تمام نشانه‌های بینایی برای مدت هشت ماه خبر می‌دهد.

یافته‌های این تحقیق در ژورنال Nature Nanotechnology منتشر شده است.