هزینه‌های پنهان برای تولید خودروهای برقی با برد حرکتی بالا

مشتریان صنعت خودروسازی نیازمند خودروهای برقی با برد حرکتی بالاتر هستند که در نتیجه آن نیاز به تولید باتری‌ها بیشتر حس می‌شود. طبق تحقیقات موسسه تحقیقاتی حمل و نقل (TRL) تنها 50 درصد افراد به خودروهای برقی با برد حرکتی در حدود 320 کیلومتر به عنوان خودروی اصلی خود نگاه می‌کنند و اگر برد حرکتی خودروهای برقی به 480 کیلومتر افزایش پیدا کند در حدود 90 درصد افراد خودروی برقی را به عنوان خودروی اصلی خود انتخاب می‌کنند.

در نتیجه این تحقیقات می‌توان چرایی موفقیت محصولاتی با برد حرکتی بالا همچون هیوندای کونا، جگوار I-Pace و تسلا مدل 3 را متوجه شد.

اما با افزودن باتری‌های لیتیوم یونی بیشتر به خودروهای برقی هزینه‌های تولید این خودروها افزایش پیدا می‌کند. افزایش وزن این خودروها نیز پیامد منفی دیگری است که باید پذیرفت. این پیامد می‌تواند بر روی عملکرد دینامیکی خودرو و حتی بر روی مصرف انرژی آن نیز تاثیرگذار باشد.

در واقع هرچه تعداد بسته باتری بیشتری به یک محصول اضافه ‌کنیم میزان تولید CO2 در پروسه تولید و مصرف یک خودروی برقی بیشتر می‌شود که این دقیقا بر خلاف اهداف محیط زیستی است که با تولید محصولات برقی به دنبال آن هستیم.

به همین دلیل برخی از خودروسازان رو به استفاده از باتری با ظرفیت پایین‌تر آورده‌اند. به طور مثال شرکت مزدا اولین محصول برقی خود یعنی MX-30 را با بسته باتری به ظرفیت 35.5 kWh با برد حرکتی 198 کیلومتر عرضه می‌کند که مشخصا انتخاب بیش از نیمی از مشتریان خودروهای برقی نخواهد بود اما از نظر زیست محیطی محصول پاک‌تری به نسبت رقبای خود است.

در همین رابطه مدیرعامل بخش تحقیق و توسعه شرکت مزدا در اروپا یواخیم کانز می‌گوید:

«ما اعتقادی به بسته باتری با ظرفیت بالا نداریم زیرا این مسئله به معنای یک وسیله نقلیه سنگین وزن و بزرگ است. ما در آینده به دنبال تولید وسایل نقلیه هستیم که بتواند در بخش زیست محیطی و همینطور تجربه رانندگی عملکرد مناسبی از خود نشان دهد. در واقع ما می‌خواهیم به طور محسوسی تولید گازهای گلخانه ای CO2 محصولاتمان را در طی عمر آنها کاهش دهیم.»

تولید باتری‌های لیتیوم یونی خود به تنهایی گازهای گلخانه‌ای بسیار زیادی را تولید می‌کند. زیرا نیاز به استخراج منابع معدنی زیادی دارد. در نتیجه هرچه شما از باتری با ظرفیت کمتری استفاده کنید هم باعث کاهش وزن خودرو و هم کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای می‌شوید.

مزدا اعتقاد دارد که در مصارف عادی شارژر خانگی کفاف نیاز مشتریان این شرکت را می‌دهد و برای سفرهای طولانی نیز برد حرکتی به اندازه‌ای هست که شما را به ایستگاه شارژ عمومی بعدی در طی مسیرتان برساند.

در حال حاضر به طور میانگین رانندگان کشور انگلستان روزانه 50 کیلومتر مسیر را طی می‌کنند که این رقم سالیانه برابر با 16600 کیلومتر است.

مزدا در این راه تنها نیست و شرکت ولوو و بخش تولید محصولات برقی آن یعنی پولستار نیز چنین اعتقادی دارند.

توماس اینگنلاث مدیرعامل پولستار اعتقاد دارد که به جای مسابقه دادن در زمینه افزایش ظرفیت باتری‌ها، خودروسازان باید به دنبال راهی برای کاهش زمان مدت شارژ خودروهای برقی باشند. استفاده از مواد بازیافتی و اتکای کمتر به مواد معدنی نیز دیگر مسئله‌ای است که می‌تواند بر روی کاهش هرچه بیشتر تولید گازهای گلخانه‌ای تاثیر بگذارد.