طبیعتا شکست خوردن یا مردن در بازیهای ویدیویی، برای هیچکس اتفاق جذابی نیست. اما برخی بازیسازان برای اینکه قبح و زشتی این موضوع را برای گیمرها از بین ببرند، موهبتهایی را در پشت صفحه گیم اور بازیهایشان قرار دادند تا دیگر هیچکس از شکست خوردن در بازیهایشان نترسد. مقاله امروز نیز در مورد همین موضوع است و در ادامه از ۵ بازی برایتان گفتم که به شما در ازای شکست خوردن پاداش میدادند. با ویجیاتو همراه باشید.
بیشتر بخوانید:
- بررسی بازی هیتمن 3 – خداحافظی با شکوه مامور ۴۷
- احتمال موفقیت رزیدنت اویل 8 چقدر است؟
- قصه رزیدنت اویل 8 بر اساس چه چیزی نوشته شده؟
- ۲۰ نکته مهمی که از تریلر گیم پلی Resident Evil 8 فهمیدیم
- چرا باید Dark Souls بازی کنید؟
5) Kingdom Hearts II
در بازی کینگدام هارتس ۲ اگر در مقابل یک سری از باسهای خاص بازی شکست میخوردید، اتفاقی میافتاد که همه طرفداران انیمیشنهای کلاسیک دیزنی را خوشحال میکرد. بله، جلوی یک سری از باسهای بازی کم میآوردید، بازی به جای مسخره کردنتان اجازه میداد تا به جای کاراکتر اصلی، کنترل میکی موس دوست داشتنی را به دست بگیرید و با قدرتهای جادویی او، باس سرسخت پیش رویتان را شکست دهید. فکر نکنم پاداشی بهتر از این برای مردن در یک بازی وجود داشته باشد.
4) Undertale
زره تمی در بازی آندرتیل، قدرتمندترین و مقاومترین زرهای بود که میتوانستید در بازی به تن کنید. فقط مسئله اینجا بود که این زره قیمت گزافی داشت و اگر میخواستید در شرایط عادی آن را بخرید، باید بابتش ۹۹۹۹ طلا میپرداختید. با این حال، بازی یک راهکار ساده پیش پایتان گذاشته بود که میتوانستید با استفاده از آن روی این زره ارزشمند تخفیف بگیرید. تنها کاری هم که باید انجام میدادید، این بود که بمیرید. بله، هر بار که در آندرتیل میمردید، بخشی از هزینه آرمور تمی کم میشد و در نهایت میتوانستید بعد ۲۳ بار مردن آن را با ۷۵۰ طلا خریداری کنید.
3) Resident Evil 4
یکی از ویژگیهای جالب رزیدنت ایول 4 که بعد از گذشت چند سال از عرضه بازی متوجهش شدیم، ویژگی درجه سختی تطبیق پذیر بازی بود. در اصل مهم نبود که شما چه درجه سختیای را برای شروع بازی انتخاب کردید. چراکه اگر در دنیای رزیدنت ایول 4 زیاد میمردید، بازی بدون اینکه شما بفهمید به مرور سادهتر میشد و خودش را با سطح مهارت شما تطبیق میداد. برای مثال، بازی اول کمی هوش مصنوعی دشمنان را سادهتر میکرد و تا اندازهای قدرت ضرباتشان را میگرفت. اما اگر باز هم میمردید و نمیتوانستید در رزیدنت ایول ۴ پیشروی کنید، بازی حتی یک سری از دشمنان به خصوص را هم از مسیرتان حذف میکرد تا دیگر هیچ مشکلی برای تمام کردن بازی نداشته باشید.
2) Brothers in Arms: Road to Hill 30
اگر Brothers in Arms: Road to Hill 30 را تجربه کرده باشید، قطعا میدانید که این بازی با اکثر بازیهای شوتر نظامی اول شخصی مثل Call of Duty و بتلفید تفاوتهای بسیاری دارد. Brothers in Arms: Road to Hill 30 در آن زمان میخواست شما معنی واقعی بودن در میدان جنگ را متوجه شوید. برای همین مهمات و تجهیزات احیا کننده محدودی در اختیارتان قرار میداد و از شما میخواست که حواستان به میزان مصرفتان باشد. چراکه در بازی چیزی تحت عنوان پر شدن جان به صورت خودکار وجود نداشت و تنها راه برای پر کردن نوار سلامتی این بود که از بستههای سلامتی محدودی که در اختیار داشتید استفاده کنید. جالب اینکه حتی با رسیدن به چکپوینتها نیز به تعداد بستههای سلامتیتان افزوده نمیشد و در شرایط عادی، چارهای نداشتید جز اینکه با همان کم و کاستیها به مسیر خود ادامه دهید. با این حال، Brothers in Arms: Road to Hill 30 آنقدرها هم بیرحم نبود و اگر ۳ بار پشت سر هم میمردید، به محض ریسپاون شدن در آخرین چک پوینت، تمام مهمات و آیتمهای احیا کنندهتان را شارژ میکرد و به شما اجازه میداد که سفرتان را با دردسر کمتری ادامه دهید.
1) Metal Gear Solid
در اولین نسخه متال گیر سالید، ما شاهد صحنهای بودیم که در آن اسنیک توسط ریوالور آسلات شکنجه میشد. در این صحنه شما میتوانستید با فشردن پشت سر هم کلیدهای روی دسته، در مقابل شکنجههای آسلات مقاوت کنید. با این حال، اگر دوام نمیآوردید و زیر فشار این شکنجهها کمر خم میکردید، در انتها به پایان بد بازی میرسیدید و شاهد مرگ مریل (یکی از کاراکترهای مهم بازی) بودید. اما مرگ مریل برای ما بد نمیشد. چراکه بازی به ما آیتمی به نام «استلث کمو» میداد که عملا میتوانستید با آن به معنی واقعی کلمه «نامرئی» شوید و بازی را بدون اینکه حتی یک دشمن شما را ببیند تمام کنید. البته میتوانستید از خیر این آیتم جذاب هم بگذرید و با مقاومت در برابر شکنجههای آسلات و نجات جان مریل، یک باندانای جدید دریافت کنید که باعث میشد ویژگی مهمات بینهایت در اختیارتان قرار بگیرد.
سلام، ممنون از مقاله خوبت. من متال گیر سالید رو بازی کرده بودم ولی اینی که گفتی رو نمیدونستم?
خیلی جالب بود برام???
?????عالی بود?
مطلب عالی بود اقا نیما خسته نباشید.
گزینه ۳ و گزینه ۱ و ۴ رو اصلا نمیدونستم.
ولی خدایی گزینه ۳ عجب چیز جالبی بوده و من تمام این سال ها هزار بار رزیدنت ایول ۴ رو رفتم ولی اصلا این رو نمیدونستم.
دم کپکام گرم : دی
عالی
گزینه ی سه رو نمیدونستم این کپکام چقدر مهربونه (مثل فرام سافتویر نامرد سنگدل نیست?)
آقا نیما darksiders 1 هم بازی سختی بود خیلی هم طولانی هست اگه بخوای حتی پرو هم بازی کنی ۱۲ساعت طول می کشید تا تمومش کنی تازه بخش اولش آنقدر طولانیه بخش دوم که ۳ ساعت یعنی در کل ۱۵ ساعت طول میکشه آنقدرم هم سخت بود که حد نداشت.
خیلی ویژگی جالبی بود و خیلی هم جالب پیاده سازیش کرده بودن.
دارک سولز ۳ رو یادت رفت به اضای هر ۵ بار مردن یه لول اپ مفتی میداد XD از نیما بعیده
چه باحال?❤
من خودم متالگیر رو بازی کردم ولی اسپویل کردن پایان های بازی اصلا کار خوبی نیست!
نیما جان بنظرم یه مقاله راجب تاثیر سری متال گیر تو دنیای بازی ببر جلو. من تو کمتر جایی دیدم از این دید به این سری نگاه بشه
متال گیر سالید چه چیز جالبی بوده زمان خودش و میدونستید که جزو اولین بازی هایی بوده که بعد تیراژ پایانی خبر ساخته شدن یک نسخه ی دیگرو به مخاطب داده