ابراز بی‌میلی خودروسازان بزرگ اروپایی برای سرمایه‌گذاری در زمینه خودروهای هیدروژنی

گزارش جدیدی که توسط نشریه فایننشال تایمز (Financial Times) منتشر شده، حکایت از آن دارد چند خودروساز بزرگ اروپایی نسبت به سرمایه‌گذاری در زمینه پیشرانه‌های هیدروژنی، کاملا بی‌میل هستند. در بین این دسته نام کمپانی‌هایی چون فولکس واگن، استلانتیس، مرسدس بنز و ب‌ام‌و دیده می‌شود.

بی‌میلی این خودروسازان اروپایی در حالی است که دو شرکت آسیایی تویوتا و هیوندای حساب ویژه‌ای روی هیدروژن به عنوان یک سوخت جایگزین باز کرده و با جدیت تمام در زمینه تکنولوژی پیل سوختی مشغول تحقیق و توسعه هستند.

هربرت دیس مدیرعامل گروه فولکس واگن در این رابطه گفته:

«شما حتی در عرض 10 سال آینده هیچ استفاده‌ای از هیدروژن را در خودروها نخواهید دید، چرا که قوانین فیزیکی موجود در پشت آن خیلی غیرمنطقی هستند. مکانیسم کارکرد یک پیل سوختی مشابه با موتور درون‌سوز نیست و شما برای راه‌اندازی آن به باتری 10 کیلوواتی و یک موتور الکتریکی نیاز دارید.»

کارلوس تاوارس مدیرعامل گروه استلانتیس هم در اظهارنظری جالب گفته شرکت‌هایی که روی خودروهای هیدروژنی تمرکز کرده‌اند، آنهایی هستند که در زمینه تکنولوژی پیشرانه‌های الکتریکی عقب افتاده و از قافله جا مانده‌اند!

اما رنو جزو شرکت‌هایی است که آینده را برای تکنولوژی پیل سوختی تیره نمی‌بیند. فیلیپه پریول مدیر بخش سوخت‌های جایگزین این خودروساز فرانسوی معتقد است پتانسیل بالایی برای بهره‌گیری از پیشرانه‌های هیدروژنی در خودروهای تجاری وجود دارد. وی امیدوار است رنو بتواند 30 درصد از بازار خودروهای تجاری سبک مجهز به پیشرانه هیدروژنی را تصاحب کند.

از نظر آقای پریول، کامیون‌هایی که در مسافت‌ بیش از 300 کیلومتر به کار گرفته می‌شوند، گزینه‌های مناسبی برای استفاده از تکنولوژی پیل سوختی هستند. او افزوده پیشرانه‌های الکتریکی به خاطر وزن بالای باتری، تناسب چندانی با خودروهای تجاری ندارند.

در مقابل، آقای دیس باور دارد بهره‌گیری از پیشرانه برقی در خودروهای سنگین، با وجود وزن بالایی باتری، کماکان راهکار بهتری است. وی در این مورد گفته هر کیلومتر تردد یک کامیون هیدروژنی، در مقایسه با یک کامیون الکتریکی حدود 3 برابر هزینه بیشتری دارد. صحبت‌های آقای دیس از آن جهت مهم است که فولکس واگن مالک دو برند معروف مان و اسکانیا بوده و نظرات او می‌تواند منعکس‌کننده برخی از سیاست‌ها و برنامه‌های آتی آن دو باشد.