تیر خلاص استاندارد آلایندگی یورو ۷ به موتورهای احتراق داخلی

طبق قوانین جدید آلایندگی اتحادیه اروپا و در صورت تصویب استاندارد آلایندگی یورو 7، عملا امکان استفاده از موتورهای احتراق داخلی (بنزین و گازوئیل سوز) بعد از سال 2026 وجود ندارد.

این در حالی است که سخت گیرانه‌ترین قانون موجود مربوط به کشور انگلستان است که فروش خودروهای احتراق داخلی پس از سال 2030 را ناممکن می‌سازد.

این قانون گذاری توسط کنسرسیوم کمیسیون اتحادیه اروپا تهیه و به اجرا گذاشته می‌شود.

انجمن تولیدکنندگان اتومبیل در اروپا (ACEA) اما اعتقاد دارد که در صورت تصویب و اجرایی شدن این قوانین امکان تولید و فروش خودروهای احتراق داخلی و حتی هیبریدی از خودروسازان سلب خواهد شد.

حتی با اصلاحات پیشنهاد شده توسط تیم فنی و مهندسی Clove نیز امکان تولید خودروهای اقتصادی کوچک و مقرون به صرفه وجود نخواهد داشت. این مسئله می‌تواند حیات خودروهای با عملکرد بالا را نیز مورد تهدید جدی قرار دهد.

در نتیجه آینده تمامی وسایل نقلیه مورد تهدید جدی قرار گرفته است. به طور مثال برای یدک کشیدن یک کاروان نیاز به نیروی زیادی است و برای تولید این نیرو نیز خودروی یدک کش باید انرژی زیادی را مصرف کند.

در نتیجه مهندسین clove پیشنهاد استفاده از چندین نوع کاتالیست در خودروهای احتراق داخلی را به خودروسازان پیشنهاد داده‌اند که برای یک پیشرانه بنزین سوز شامل یک کاتالیست مجهز به گرمکن برقی، یک جفت کاتالیزور معمولی 3 طرفه با حجم یک لیتر، یک فیلتر ذرات سوخت دو لیتری و یک کاتالیزور نیز برای جذب آمونیاک می‌شود.

گرچه انجمن تولیدکنندگان این پیشنهاد را به کلی رد کرده‌است. زیرا هزینه های گزافی را بر روی دست خودروسازان می‌گذارد و عملا قیمت یک خودروی اقتصادی را به‌شدت افزایش می‌دهد.

دیگر قانون عجیب مربوط به استفاده از یک سیستم تشخیصی به‌شدت پیچیده است تا میزان تولید گازهای گلخانه‌ای موتور را برای 240 هزار کیلومتر بسنجد.

بسیاری از دست اندر کاران صنعت خودرو اعتقاد دارند که این قوانین با هدف اجبار خودروسازان به تولید وسایل نقلیه تمام برقی به مطرح شده‌است.

در نهایت تیم مهندسی clove دو سناریوی احتمالی را پیشنهاد داده. طبق محاسبات این تیم و با توجه به قوانین موجود یورو 6d، در دنیای واقعی انتشار گازهای گلخانه‌ای محصولات فعلی کمتر از رقم حد مجاز فعلی است.

این تیم پیشنهاد کمترین میزان تولید آلاینده‌های مختلفی از جمله CO، Nox، ذرات معلق، آمونیاک، متان و NO2 را داده است.

میزان تولید این آلاینده‌ها تحت تمامی شرایط در حداقل مقدار خود خواهد بود و دیگر بهانه سرد بودن موتور در زمان استارت، سربالایی و یا یدک کشیدن یک کاروان وجود نخواهد داشت.

در مقرارت فعلی یورو 6d، در چنین شرایط کاری، معافیت تولید گازهای آلاینده٬ صادر شده‌است.

علیرغم این پیشنهادات٬ انجمن تولیدکنندگان به این سناریو نیز پاسخ منفی داده‌است. زیرا در این پیشنهاد٬ شرایط کاری یک وسیله نقلیه تحت شدیدترین فشار کاری و محیطی در نظر گرفته‌شده. در صورتی که در دنیای واقعی اینچنین نیست.

همچنین به گفته انجمن تولید کنندگان خودرو٬ سنسورهای اندازه گیری موسوم به Pems عملا نمی‌توانند به اندازه گیری آزمایشگاهی دقیق باشند.

در حال حاضر اکثر انتشارات ذرات معلق از ترمز و لاستیک‌ها حاصل می‌شود و عملا قوانین یورو 7 تاثیری در این زمینه نخواهد داشت.

در پایان به نظر می‌رسد که صنعت خودروسازی در کشورهای اروپایی با یک سری چالش جدی در دهه آینده مواجه خواهد شد و باید دید که در نهایت با توجه به فن‌آوری های موجود می‌توان انتشار گازهای گلخانه‌ای را از میزان فعلی نیز کمتر کرد یا خیر؟