کشف گونه «مرد اژدها» در چین که می‌تواند داستان فرگشت انسان را بازنویسی کند

جمجمه کشف شده در قعر چاهی در شمال شرق چین احتمالا متعلق به گونه جدیدی از انسان‌های نخستین است که محققان لقب «Dragon Man» یا «مرد اژدها» یا «انسان اژدها» را به آن داده‌اند. این اکتشاف می‌تواند داستان فرگشت انسان را بازنویسی کند، چرا که این گونه بیشتر از آن‌که شبیه نئاندرتال‌ها باشد، شبیه هومو ساپینس‌هاست.

دانشمندان نام علمی این گونه جدید را «هومو لونگی» گذاشته‌اند که کلمه «لونگ» در آن یک واژه چینی به معنای اژدهاست. پروفسور «شیجون نی» از آکادمی علوم چین و دانشگاه هبئی GEO می‌گوید: «بالاخره دودمان خواهرخوانده‌مان را که از مدت‌ها پیش به دنبالش بودیم پیدا کردیم. باور نمی‌کردم که این جمجمه این قدر سالم باقی مانده باشد. می‌توانید تمام جزئیات را روی آن ببینید.»

اندازه جمجمه مرد اژدها در مقایسه با اندازه میانگین جمجمه در سایر گونه‌های انسانی از جمله گونه خودمان بزرگ‌تر است. انسان اژدها دارای حدقه‌های چشم بزرگ و تقریبا مربعی شکل، پیشانی ضخیم، دهان عریض و دندان‌های بزرگ بوده است. گفته می‌شود که این جمجمه یکی از کامل‌ترین فسیل‌هایی است که تاکنون از انسان‌های نخستین کشف شده و عمری بین ۱۳۸ تا ۳۰۹ هزار سال دارد.

پروفسور «چیانگ جی» از دانشگاه هبئی GEO چین می‌گوید: «این جمجمه دارای ترکیبی موزائیکی از ویژگی‌های بدوی و مدرن است که آن را نسبت به سایر گونه‌های انسانی متمایز می‌کند.» دانشمندان باور دارند که انسان اژدها با ساختاری قدرتمند و مستحکم رشد پیدا کرده. با این حال، اطلاعات کمی از چگونگی زندگی او در دسترس است.

این جمجمه ظاهرا در سال ۱۹۳۳ توسط کارگری کشف شده که مشغول ساخت پل روی روخانه سونگ‌هوا در استان هیلونگ‌جیانگ چین بوده است. هیلونگ‌جیانگ در چینی به معنای «رودخانه اژدهای سیاه» است و نام مرد اژدها هم بر اساس محل کشف آن انتخاب شده. این کارگر جمجمه را در چاهی در خانه‌اش مخفی کرده بود اما پیش از مرگ موضوع را به اطلاع خانواده‌اش می‌رساند و آن‌ها به دانشمندان خبر می‌دهند.

پروفسور «مارتا میرازون لار» از دانشگاه کمبریج معتقد است که انسان اژدها از گونه انسان‌های «دنیسووا» است. گروه دیگری از محققان باور دارند که این گونه می‌تواند بازمانده نسل انسان‌های سرزمین شام باشد. ولی محققان چینی باور دارند که فسیل‌های آسیای شرقی نماینده گونه‌ای جدید حاصل فرگشت تدریجی سرده انسان‌ها هستند. پروفسور نی در پاسخ به منتقدان این نظریه می‌گوید: «این نتایج مباحثات زیادی را به وجود خواهد آورد و اطمینان دارم که خیلی‌ها با ما مخالفت می‌کنند. اما ذات علم همین است و علم به خاطر همین اختلاف نظرها پیشرفت می‌کند.»