بررسی‌های جدید روی مومیایی‌ کشف شده در مصر می‌تواند منجر به بازنویسی تاریخ شود

بررسی جدیدی بر روی یک مومیایی متعلق به مصر باستان نشان می‌دهد که روش‌های پیچیده در فرایند مومیایی کردن، احتمالاً به هزارسال پیش‌تر از آنچه تصور می‌شد، برمی‌گردد.

باستان‌شناسان این مومیایی را در سال 2019 در سقاره در جنوب قاهره کشف کردند. این مومیایی متعلق به شخصی عالی‌رتبه به نام خووی(Khuwy) است. قدمت مومیایی مذکور به دوران پادشاهی کهن مصر باز می‌گردد و نشان از آن دارد که تکنیک‌های مومیایی کردن حدود چهارهزارسال پیش، بسیار پیشرفته بوده است.

تصور می‌شد فرایند مومیایی کردن به این پیچیدگی و استفاده از چنین موادی-شامل کتان ظریف و رزین باکیفیت- به هزارسال بعدتر از این‌ها، باز می‌گردد.

سلیما اکرام، سرپرست مصرشناسی دانشگاه آمریکایی در قاهره می‌گوید:«اگر این مومیایی واقعاً مربوط به پادشاهی کهن است، تمام کتاب‌های مربوط به مومیایی کردن و تاریخ پادشاهی کهن، نیاز به بازبینی دارند.»

او اضافه می‌کند:«این کاملاً درک ما را از تحول فرایند مومیایی کردن تغییر می‌دهد. مواد استفاده شده، منشأ آن‌ها و راه‌های تجاری مرتبط با آن‌ها به طرز چشم‌گیری بر درک ما از پادشاهی کهن مصر تاثیر می‌گذارد.

تا الان تصور می‌کردیم که مومیایی کردن در دوره پادشاهی کهن نسبتاً ساده بوده است. بدون برداشتن مغز و تنها گاهی با برداشتن برخی از اندام‌های داخلی. درواقع، بیشتر توجه به سمت ظاهر خارجی مرده بود تا درونش. همچنین، استفاده از رزین بر مومیایی‌های دوره پادشاهی کهن که تاکنون ثبت شده است، بسیار محدود بوده است. اما این مومیایی مملو از رزین و منسوجات است و تصور کاملاً متفاوتی را از مومیایی کردن ارائه می‌دهد. درحقیقت، بیشتر شبیه به مومیایی‌هایی است که به هزارسال بعدتر [از این مومیایی یافت شده] برمی‌گردند.»

طبق نوشته‌های هیروگلیف بر دیوار این مقبره این مومیایی مربوط به دودمان پنجم مصر در دوران پادشاهی کهن است. سفال‌های یافت شده در این مقبره نیز همین را نشان می‌دهد.

این گروه قصد دارد تا آزمایش‌های بیشتری را بر روی این مومیایی انجام دهد و این احتمال را بررسی کند که آیا ممکن است این مومیایی متعلق به خووی نباشد یا اینکه مقبره، بعدها برای تدفین شخص دیگری تغییر کاربری داده باشد.

اکرام می‌گوید:«من تا زمانی که تاریخ‌گذاری کربن14 انجام شود، مردد می‌مانم.»

این آزمایش‌ها که شش تا هشت‌ماه زمان می‌برد تا کامل شود، پاسخ قطعی‌تری را درمورد قدمت این مومیایی ارائه خواهد داد و اگر مشخص شود که این مومیایی به دوره پادشاهی کهن برمی‌گردد، درک محققان از روابط تجاری دودمان پنجم مصر تغییر خواهد کرد و نشان‌دهنده روابط گسترده تجاری با سرزمین‌های همسایه خواهد بود. رزین مورد استفاده در این مومیایی، احتمالاً از لبنان وارد شده است.

این یافته از جمله کشفیات اصلی است که قرار است در مستند نشنال جئوگرافیک، تحت عنوان گنجینه‌های گمشده مصر(Lost Treasures of Egypt)، نشان داده شود. کشف این مومیایی در قسمت چهار این مستند- به نام «ظهور مومیایی‌ها»- نشان داده خواهد شد.

تام کوک، تهیه کننده این مجموعه می‌گوید:«آن‌ها [باستان‌شناسان] می‌دانستند که سفال‌های یافت شده در این مقبره به دوره پادشاهی کهن برمی‌گردد، اما [اکرام] فکر نمی‌کرد که مومیایی هم مربوط به [همان دوره] است، چراکه خیلی خوب حفظ شده بود. آن‌ها فکر نمی‌کردند که فرایند مومیایی کردن در آن دوره، آنقدر پیشرفته بوده است. بنابراین واکنش اولیه [اکرام] به این صورت بود که: این [مومیایی] قطعاً مربوط به دوره پادشاهی کهن نیست. اما در طی تحقیقات، نظر او تغییر پیدا کرد.»

اکرام در مستند نشنال جئوگرافیک می‌گوید:«خارق‌العاده است. تنها باری که من کتان‌هایی با چنین کیفیت خوبی دیدم، مربوط دودمان بیست‌ویکم مصر بوده است.»

دودمان بیست‌ویکم مصر باستان، بیشتر از هزارسال بعد از زمانی که خووی زندگی می‌کرد، فرمانروایی می‌کردند.

مقبره‌ای که این مومیایی در آن یافت شده است، نقاشی دیواری‌های قابل‌توجهی دارد. معماری L شکل این مقبره و به خصوص ورودی آن که به صورت تونل است، معمولاً در اهرام یافت می‌شود و می‌تواند نشان‌دهنده آن باشد که خووی، فردی با موقعیت و مقام بالا بوده.