در بهترین حالتش، ژانر علمی تخیلی می تواند ژانری بسیار سرگرم کننده و زیبا باشد. با مراجعه به فهرست بهترین فیلم های علمی تخیلی در روزیاتو می توانید به خوبی با فیلم هایی با تصاویر زیبا مواجه شوید که نشان می دهند این ژانر چه مقدار خلاقانه و فاخر بوده و می تواند دنیاهایی متنوع با حال و هوایی علمی تخیلی خلق کرده که از محدودیت های شناخته شده واقعیتی که اکثر فیلم ها را از خلاقیت دور نگه می دارد، فارغ است. این ژانر می تواند به مانند Solaris زیبا و تفکر برانگیز و به اندازه Tomorrowland امیدوار کننده و امیدبخش یا مانند فیلم های اورجینال Star Wars بامزه و با حال هوایی خوب باشند. و بعد از آن نوبت به فیلم هایی می رسید که در این فهرست به آن ها اشاره خواهیم کرد.
جنبه تنش زا و دلهره آور ژانر علمی تخیلی خانه فیلم هایی است که واقعیت ترسناک سفرهای فضایی را با رئالیسمی بسیار فراتر از آن اضطرابی که قلب های بیچاره مان بتوانند تحمل کنند به تصویر می کشند، فیلم هایی که حاوی موجودات فرازمینی هستند که چندان صلح جو نبوده و برای از هم دریدن قلب هایمان آمده اند، فیلم هایی که آینده ای بسیار ترسناک تر و دشوارتر از آن چیزی که در زندگی امروزی می بینیم را برایمان متصور می شوند. این فیلم های بزرگ ترین داستان های علمی تخیلی کابوس آوری هستند که آدرنالین را در رگ هایتان ترشح می کنند. در ادامه این مطلب می خواهیم شما را با ۱۲ مورد از تنش زاترین، مضطرب کننده ترین و پرتنش ترین فیلم های علمی تخیلی آشنا کنیم.
۱۲- Apollo 13
بله درست است! اگر معیار در نظر گرفته شده برای این فهرست بسیار سختگیرانه بود، باید می پذیرفتیم که قاعدتاً فیلم Apollo 13 بیشتر یک فیلم بر اساس واقعیت های علمی است تا یک فیلم علمی تخیلی. اما سخت است که فیلمی را یافت که در قالب یک درام مستند در مورد سفر در فضا به اندازه این فیلم ساخته شده در سال ۱۹۹۳ پرتنش بوده و تصویری واقعی و مملو از تنش از بد پیش رفتن زندگی در فضا و یک سفر فضایی و عواقب تقریباً مرگبار آن را ارائه کند. این فیلم داستان تام هنکس در نقش فرمانده مضطرب و وحشت زده سفینه بدفرجام آپولو ۱۳ را روایت می کند و این فیلم پرتنش از ران هاوارد که پیش تر با تام هنکس فیلم Ron Howard را ساخته بود، کوین بیکن و بیل پکستون را نیز در کنار هنکس قرار می دهد که تلاش دارند این پرواز فاجعه بار را بدون هیچ تلفاتی به زمین بازگردانند، بدون اینکه تلاشی برای جلوگیری از وارد شدن تلفات به اعصاب مخاطب صورت گیرد.
۱۱- Event Horizon
بین Resident Evil و Alien در مقابل Predator قابل درک است که بسیاری از سینماروها به این باور برسند که پل دبلو اس اندرسون به همان اندازه که در ساخت فیلم های ترسناک خبره است، در اقتباس از بازی های ویدیویی نیز تبحر دارد. اما همانطور که باور آن برای مخاطبان امروزی کمی دشوار است، کارگردان فیلم مورد انتظار Monster Hunter روزگاری یک سازنده فیلم های ترسناک و پرالتهابی بود که روایتشان در فضا صورت می گرفت، واقعیتی که نماد آن فیلم ترسناک فضایی Event Horizon ساخته سال ۱۹۹۷ است. این فیلم داستان لارنس فیشبرن کم حرف و سم نیل سوگوار را سوار بر یک کشتی فضایی روایت می کند، جایی که یک جای کار بسیار بسیار می لنگد و بدین ترتیب است که این فیلم با نشان دادن تاثیر انزوا در فضا و پارانویایی که در بین خدمه معدود سفینه ایجاد شده، با اعصاب مخاطب بازی می کند، پیش از این که با یک خونریزی ویرانگر و تصویرهای به شدت تکان دهنده، اعصاب باقیمانده شما را نیز به هم بریزد. به هیچ وجه این فیلم را برای یک تماشای خانگی شبانه انتخاب نکنید.
۱۰- Cube
با ظاهری مینیمالیستی و پر از ترس و تله که ما را به یاد فیلم THX 1138 به عنوان اولین فیلم جرج لوکاس و سکانس های اولیه فیلم ۲۰۰۱: A Space Odyssey ساخته استنلی کوبریک می اندازد، تریلر علمی تخیلی Cube ساخته وینچنزو ناتالی در سال ۱۹۹۷ که ساخت فیلم Splice را نیز در کارنامه دارد، فیلمی نیست که در آن انتظار پاسخ داشته باشید. اما اگر یک سناریو بدون نیاز به توضیح را می پذیرید که در آن یک سری غریبه متفاوت در یک اتاق مکعبی خالی به هوش می آیند و در تلاش برای فرار، با گستره ای بی پایان از تله، دسیسه و مکانیزم های امنیتی کشنده روبرو می شوند، پس بدون شک ضربان قلبتان هنگام تماشای این فیلم به مقدار قابل توجهی بالا خواهد رفت. زیاد به شخصیت های این فیلم علاقمند نشوید زیرا خیلی زود خواهیدفهمید که هیچ کدام از آن ها در این فیلم علمی تخیلی پادآرمانشهری تاریک اما بامزه برای مدت طولانی دوام نمی آورند.
۹- Gravity
به کارگردانی آلفونسو کوارون که ساخت Harry Potter and the Prisoner of Azkaban را نیز در کرنامه دارد، فیلم Gravity ساخته سال ۲۰۱۳ یک تریلر فضایی متفاوت است. در این فیلم ساندرا بولاک در نقش قهرمان اصلی داستان ظاهر می شود، جایی که یک فضانورد تنها مانده است، بعد از اینکه یک چکاپ معمول در ایستگاه فضایی به کشته شدن همراهانش در اثر برخورد یک شهاب سنگ منجر شده و اکنون او باید به تنهایی راهی برای فرار از دنیای بیکران فضا پیدا کند. این تنها روایت داستان است و این یعنی تمام اکشن داستان در زمان واقعی رخ داده و مخاطب شاهد تلاش های از روی درماندگی شخصیت بولاک برای زنده ماندن است، در حالی که امید برای زنده ماندنش همراه با خالی شدن کپسول اکسیژن او کمتر و کمتر می شود. این فیلم یک داستان پرهیجان و تنش زاست که باید حتماً ببینید اما شاید فقط یکبار و امیدواریم که از تماشایش جان سالم به در ببرید!
۸- The Thing
جان کارپنتر کارگردان فیلم Assault on Precinct 13 با خطرات زندگی در فضاهای منزوی مانند فضا بیگانه نیست. هر چه نباشد او کارگردانی است که فیلم Ghosts of Mars را ساخت و ثابت کرد که یک فیلم می تواند در سیاره ای با اتمسفری کاملاً تشکیل شده از دی اکسید کربن نیز منفجر شود (در باکس آفیس شکست بخورد). اما مدت ها قبل از فرستادن آیس کیوب به فضا، سازنده فیلم Halloween، با یک فیلم ترسناک علمی تخیلی بسیار باکیفیت و ماندگار، سینما را با هنر خود و البته یکی از ترسناک ترین دیالوگ های پایانی در تاریخ ژانر وحشت، حیرت زده کرد. اما چه چیزی فیلم The Thing ساخته سال ۱۹۸۲ را چنین ترسناک می سازد؟ این دلیل می تواند افکت های کاربردی بی نقص رابن باتین باشد، یا موسیقی متن ترسناک یا بازیگران سرسخت و بدبین داستان. یا شاید این واقعیت که این موجودا فرازمینی به شکل افراد در می آید، جزییاتی گروتسک که باعث می شود این فیلم به یک کابوس پارانویایی تبدیل شود که هیچ کسی نمی تواند بدون چند بار متوقف کردن پخش، تا پایان آن را تماشا کند.
۷- Tetsuo
یکی از بهترین فیلم های کابوس وار این فهرست، فیلم ترسناک سایبرپانک ژاپنی Tetsuo ساخته سال ۱۹۸۹ داستان یک مرد آهنی است که از این بیشتر نمی تواند با تونی استارک دوست داشتنی مان فاصله داشته باشد. کارمندی که شخصیت اصلی این فیلم هجوآمیز سیاه و سفید را بازی می کند یک مرد مبتلا به فتیشیم فلزی است که خود را به یک ماشین تبدیل می کند و به نحوی یک هیبرید انسان-فلز جهش یافته خلق می کند. و شاید هم رفته رفته دیوانه شده و خود را به شکل یک مرد آهنی می بیند. تصورتان از این فیلم بسته به درکی که از تمثیل اتوماسیون همه جانبه دارید متفاوت خواهد بود. در هر صورت، این فیلم یک سفر علمی تخیلی است که یک کابوس سینمایی سوررئال به شدت ترسناک و تکان دهنده است که مدتی ذهن شما را به خود مشغول می کند.
۶- Pi
هیچ راه ندارد که Tetsuo تنها فیلم کابوس وار سیاه و سفید این فهرست باشد و به همین خاطر به سراغ اولین فیلم دارن آرونوفسکی خالق mother! می رویم که یک تئوری اعداد را به یک روایت ترسناک تبدیل می کند. Pi که یک تجربه هیپنوتیزم کننده و در پایان به شدت ترسناک است، داستان یک ریاضیدان را روایت می کند که قصد دارد عدد مرموزی را کشف کند که وجود خدا و نظم طبیعی همه چیز را ثابت می کند. اما نتیجه بسیار ترسناک تر از آن چیزی است که انتظارش را دارید، جایی که این تریلر پرتنش و تکان دهنده به پایان آرام اما به شدت خشن و ویرانگرش می رسد.
۵- Pandorum
یک فیلم ترسناک دیگر در مورد انزوا در فضا، فیلم Pandorum ساخته سال ۲۰۰۹ شاهد حضور بن فاستر همیشه نادیده گرفته شده در نقش اصلی و پرتنش یکی از تنها دو ساکن یک سفینه فضایی بزرگ است که قرار است بعد از رسیدن به سیاره پاندوروم، نسل انسان را در آنجا توسعه دهد. تقریباً هیچ چیز آنطور که به نطر می رسید نیست، در شرایطی که این فیلم نیز قدم در مسیر فیلم های ترسناک علمی تخیلی پارانویایی می گذارد و فاستر رفته رفته یک واقعیت ترسناک را فاش می کند که چنان تکان دهنده است که دلیلی نمی بینیم اینجا آن را اسپویل کرده و شما را از غافلگیری داستان محروم کنیم. تنها به گفتن این نکته اکتفا می کنیم که بعد از وام گیری از فیلم هایی مانند Alien و Event Horizon، وحشت های این فیلم بیشتر انسانی تر از آن چیزی است که انتظارش را دارید و فیلم به خاطر این پیچش داستانی بسیار واقع گرایانه اش بیش از پیش اعصاب خردکن و پرتنش می شود.
۴- The Mist
برای بخش قابل توجهی از روایت داستان خود، فیلم ترسناک علمی تخیلی The Mist ساخته فرانک دارابونت در سال ۲۰۰۷ که شاهکار The Shawshank Redemption نیز از کارهای اوست، شبیه یک فیلم علمی تخیلی کمی بالاتر از سطح متوسط است اما به لطف فضای کوچک و شخصیت های قابل درکش، بسیار ترسناک تر از اکثر فیلم های علمی تخیلی در مورد هیولاهای فرازمینی است، اگر چه فیلم دارابونت بودجه زیادی نیز نداشته است. در شرایطی که ساکنان یک شهر کوچک برای فرار از یک پدیده مه آلود غیرطبیعی و هیولاهایی که در آن پنهان شده اند به یک سوپرمارکت پناه می برند، فیلم داستانی آرام سوز و قابل درک از تندروی های مذهبی و خطرات عدالت خیابانی است که ثابت می کند که فرار از دست هیولاهای انسانی نیز به اندازه هیولاهای فرازمینی غیرممکن و دستکم دشوار است.
۳- Alien
پدربزرگ تمام فیلم های ترسناکی که در فضا روایت می شوند، شاهکار Alien ساخته ریدلی اسکات در سال ۱۹۷۹ که فیلم Gladiator را نیز ساخته بود، در واقع یک سکانس طولانی و بسیار با سرعت اندکِ تعقیب و گریز است در شرایطی که مخاطب با درماندگی و ناامیدی به تماشای آن نشسته است. از لحظه ای که خدمه سفینه فضایی برای اولین بار با موجود فضایی روبرو می شوند تا زمانی که سکانس های پایانی پیروزی ریپلی را شاهد هستیم، این فیلم آرام آرام تنش خود را افزایش داده و یک تجربه عمیقاً استرس زاست. بعد از ظهور تکان دهنده اولیه نوزاد زنومورف، فیلم به شکل هوشمندانه ای موجود فضایی اش را در سایه نگه می دارد، به غیر از چند نگاه کوتاه انتخابی که باعث می شود چیزی جز فضای خالی و تصورات بیش فعال برای اثرگذاری باقی نماند. و همه چیز در فیلم چنان خوب پیش می رود که علیرغم مدت زمان نسبتاً کوتاه فیلم اسکات، ضربات قلب شما چنان بالا می رود که حتی با شش شات قهوه اسپرسو نیز به چنین ضربات قلبی نخواهید رسید.
۲- Right At Your Door
فیلم Right At Your Door با داشتن پیچش داستانی که حتی راد سرلینگ خالق The Twilight Zone را نیز غافلگیر می کند، داستانی پارانویایی از یک روز زندگی مردی در شهر بمب زده لس آنجلس را روایت می کند که هر لحظه شرایط برایش بدتر و بدتر می شود، شهری که دود و آلودگی باعث شده زندگی در آن امکان پذیر نباشد. این فیلم علمی تخیلی مستقل با بودجه ای اندک که در سال ۲۰۰۶ منتشر شد، اصلاً مناسب کسانی نیست که قلب ضعیفی دارند. این فیلم شخصیت اول داستان را در شرایطی به تصویر می کشد که خانه اش را کاملاً ایزوله کرده و به شکلی وسواس گونه تلاش دارد هر فضول ناتمیزی را از خانه اش دور نگه دارد، در شرایطی که ارتباط او با واقعیت و سلامت عقلی اش رو به زوال است و در نهایت پایانی از راه می رسد که تایید کننده کارما و به شدت ویرانگر و بیرحمانه است. بدون شک تماشای این فیلم بدون خوردن قرص سردرد یا کاهش ضربان قلب ممکن نیست.
۱- A Clockwork Orange
فیلم عمدتاً به چالش کشیده شده و ممنوع شده A Clockwork Orange ساخته استنلی کوبریک یک تجربه سینمایی خالی از همدردی است، فیلمی چنان تزریق کننده اضطراب و تنش که Uncut Gems در مقایسه با آن شبیه نوشیدن یک لیوان شیر گرم و خوردن قرص خواب است. بدنبال یک سری رفتارهای سادیسمی خشن از شخصیت هیولایی بی وجدانی به نام الکس دلارژ با بازی مالکوم مک داول در نیمه ابتدایی داستان، فیلم کوبریک خشونت و بیرحمیِ همه جا حاضر این زندگی روزمره را از طریق سکانس های تقریباً غیرقابل تماشا و تکان دهنده اش به تصویر می کشد. اما نگران نباشید زیرا برخلاف رمانی که فیلم بر اساس آن ساخته شده، هیچ رستگاری دینی در این فیلم در کار نیست. به جای آن، مخاطبان شاهد این هستند که دلارژ بهایی ترسناک و ویرانگر برای جنایت هایش می پردازد، که او را به پوسته ای غیرقابل شناسایی از یک انسان بدون تفکر مستقل تبدیل می کند.
بدون نظر