چرا نگرش شما از بهره هوشی تان مهم تر است؟

وقتی صحبت از موفقیت می شود خیلی ساده می توان تصور کرد کسانی که استعداد خدادادی دارند به گونه ای بقیه را پشت سر می گذارند که کسی به گرد پایشان هم نمی رسد. اما پژوهش تازه ی دانشگاه استنفورد این ذهنیت شما را عوض خواهد کرد.

کارول دوک، روانشناس، تمام زندگی شغلی خود را صرف مطالعه ی نگرش و عملکرد کرده است. تازه ترین مطالعه ی او نشان می دهد موفقیت افراد را از روی نگرش آنها بهتر می توان پیش بینی کرد تا بهره ی هوشی شان. دوک در مطالعات خود به این نتیجه رسیده است که نگرش های اصلی افراد در یکی از این دو گروه قرار می گیرند: چارچوب ذهنی ثابت و یا چارچوب ذهنی رشد گرا.

کسی که چارچوب ذهنی ثابت دارد باور دارد همین است که هست و نمی تواند خودش را تغییر دهد. این موضوع هنگام مواجهه با چالش های مختلف مشکل ساز می شود زیرا هر چیزی که به نظر از ظرفیت فرد بیشتر باشد باعث می شود احساس نا امیدی و درماندگی پیدا کند.

کسانی که چارچوب ذهنی رشد گرا دارند باور دارند می توان با تلاش بهتر شد. آنها حتی با بهره ی هوشی کمتر، کسانی که چارچوب ذهنی ثابت دارند را پشت سر می گذارند. علت آن این است که به استقبال چالش ها می روند، و با آنها به مثابه فرصتی برای یادگیری چیزهای تازه برخورد می کنند.

عقل سلیم می گوید هر نوع توانایی، مثل هوش، اعتماد به نفس می آورد. این درست است، اما نه در مواقع سختی. این نحوه ی برخورد با شکست ها و چالش هاست که در زندگی تعیین کننده است. کسانی که چارچوب ذهنی رشد گرا دارند با آغوش باز شکست را پذیرا می شوند.

به قول دوک، موفقیت شما در زندگی تماماً به این بستگی دارد که با شکست های خود چگونه رفتار کنید. او رویکرد بهره مندان از چارچوب ذهنی رشد گرا در قبال شکست را اینگونه توصیف می کند: «شکست، اطلاعات است. ما آن را شکست می نامیم، اما مسئله این است که این راه جواب نداده است و من که به دنبال راه حل مشکل هستم راه دیگری را امتحان می کنم».

شما جدا از این که در کدام یک از این دو گروه قرار می گیرید، می توانید تغییراتی ایجاد کنید و چارچوب ذهنی لازم برای رشد را در خود پرورش دهید. آنچه در ادامه می آید استراتژی هایی هستند که چارچوب ذهنی شما را بهینه سازی و کمک می کنند از مناسب بودن آن برای رشد تا حد امکان اطمینان حاصل کنید.

خود را دچار احساس درماندگی نکنید

همه ی ما در برهه هایی احساس می کنیم کسی نیست کمکمان کند. مسئله ی مهم این است که چگونه به این احساس واکنش نشان دهیم. هم می توانیم از آن درس بگیریم و به پیشرفت ادامه دهیم، هم اینکه اجازه دهیم ما را افسرده و دلسرد کند. انسان های موفق متعددی وجود دارند که اگر قرار بود تسلیم این احساس شوند هیچ گاه به موفقیت نمی رسیدند: والت دیزنی به دلیل «عدم بهره مندی از قوه ی تخیل و نداشتن ایده ی خوب» از کانزاس سیتی استار اخراج شد. اپرا وینفری به دلیل «همدلی احساسی بیش از حد با خبرها» از شغل قبلی خود به عنوان مجری تلویزیونی اخراج شد. دو شرکت خودروسازی هنری فورد شکست خوردند. استیون اسپیلبرگ نیز چند بار از سوی دانشکده ی هنرهای سینمایی دانشگاه کالیفرنیا مورد پذیرش قرار نگرفت و رد شد.

تصور کنید اگر هر یک از این افراد چارچوب ذهنی ثابت داشتند چه اتفاقی می افتاد. در برابر این مشکلات تسلیم می شدند و امید خود را از دست می دادند. افراد بهره مند از چارچوب ذهنی رشد گرا احساس درماندگی نمی کنند، چون می دانند برای اینکه به موفقیت برسند باید از شکست هراس نداشته باشند و آن را زمینه ی بازگشتی مجدد قرار دهند.

پر اشتیاق باشید

افراد توانمند به شکلی خستگی ناپذیر به دنبال علایق خود می روند. همیشه کسی هست که ذاتاً از شما با استعداد تر باشد، اما شما می توانید کمبود خود در زمینه ی استعداد را با اشتیاق به موفقیت جبران کنید. عشق همان چیزی است که انسان های توانمند را در جستجوی خستگی ناپذیرشان در پی کمال پیش می راند. وارن بافت توصیه می کند با استفاده از تکنیک 5/25 علایق حقیقی تان را بیابید: 25 چیزی که بیش از همه برایتان اهمیت دارند را بنویسید. سپس 20 تای آنها را بر اساس اولویت از انتهای این فهرست خط بزنید. 5 تای باقیمانده علایق حقیقی شما هستند و هر چیز دیگری در این میان تنها شما را از رسیدن به آنها منحرف می کند.

دست به کار شوید و گامی عملی بردارید

اینطور نیست که افراد بهره مند از چارچوب ذهنی رشد گرا به خاطر شهامت بیشتر قادرند بر ترس های خود غلبه کنند. آنها صرفاً این را می دانند که ترس و دلشوره احساساتی بازدارنده هستند و بهترین راه برای غلبه بر درماندگی حاصل از آنها دست به کار شدن است. کسانی که چارچوب ذهنی رشد گرا دارند توانمند هستند و افراد توانمند این را به خوبی درک می کنند که برداشتن قدمی رو به جلو، هیچ زمان مناسبی ندارد. پس چرا باید صبر کرد تا زمان آن فرا برسد؟ برداشتن گامی عملی تمام نگرانی ها و دغدغه هایتان پیرامون شکست را به انرژی مثبت و متمرکز بدل خواهد کرد.

به گام های خود ادامه دهید

انسان های توانمند کارهایشان را با تمام وجود انجام می دهند؛ حتی در بدترین روزها. آنها هر بار خود را برای طی مسیری بیشتر از قبل، هُل می دهند. یکی از شاگردان بروس لی هر روز سه مایل (نزدیک به پنج کیلومتر) با او می دوید. یک روز زمانی که داشتند به مرز سه مایل مسافت روزانه ی خود نزدیک می شدند بروس به او گفت: «بیا امروز دو مایل اضافه بدویم». شاگرد او که خسته بود گفت: «اگر دو مایل دیگر بدوم می میرم». پاسخ بروس لی به او این بود: «پس همین کار را بکن». شاگرد او آنقدر عصبانی شد که تمام پنج مایل را همراهش دوید. او با خستگی مفرط و عصبانیت به خاطر این حرف بروس، او را بازخواست کرد. بروس لی نیز در پاسخ او اینگونه توضیح داد که «حتی اگر دست بکشی هم باز ممکن است بمیری. اگر همیشه برای توانایی های خود، چه جسمی و چه هر توانایی دیگری حد و مرز قائل شوی، این محدودیت به تمام زندگی ات سرایت خواهد کرد؛ به کار، اخلاق، به تمام وجودت. هیچ محدودیتی وجود ندارد. چیزی که وجود دارد سطح توانایی است، اما نباید به سطح موجود دلخوش شد؛ باید از آنها عبور کرد. اگر قرار باشد این کار شما را بکشد، می کشد. انسان باید مدام به دنبال این باشد که از سطح فعلی خود عبور کند».

اگر هر روز اندکی بهتر نمی شوید، به احتمال زیاد اندکی بدتر شده اید. باید از خود بپرسید این چه نوع زندگی کردن است.

به دنبال نتیجه باشید

افراد بهره مند از چارچوب ذهنی رشد گرا، می دانند که ممکن است گهگاه با شکست مواجه شوند، اما هیچ گاه اجازه نمی دهند این شکست ها آنها را از نتیجه گرفتن باز بدارد. به دنبال نتیجه بودن انگیزه ی شما را بالا نگه می دارد و چرخه ی توانمندی تان را تغذیه می کند. هرچه باشد، اگر فکر کنید موفق نمی شوید چرا خودتان را به زحمت بیندازید؟

انعطاف پذیری به خرج دهید

هر کسی در زندگی خود با ناملایماتی پیش بینی نشده مواجه می شود. کسانی که چارچوب ذهنی توانمند و رشد محور دارند مشکلات را به مثابه ابزاری برای رشد و بهبود در آغوش می گیرند. انسان های توانمند وقتی به واسطه ی یک موقعیت پیش بینی نشده غافلگیر می شوند، آنقدر از خود انعطاف پذیری نشان می دهند تا بالاخره نتیجه بگیرند.

اگر چیزی طبق خواسته ی شما پیش نرفت گله نکنید

گله کردن نشانه ی بارز چارچوب ذهنی ثابت است. چارچوب ذهنی رشد گرا در هر چیزی به دنبال فرصت است، به همین دلیل جایی برای گله و شکایت باقی نمی ماند.

جمع بندی

با رصد واکنش های خود به موضوعات کوچک می توانید هر روز خود را در بخش درست طبقه بندی بالا قرار دهید.