محققین IBM روش نوینی را برای ساخت چیپ با نانولوله های کربنی ابداع کردند

مدت مدیدیست که محققین به دنبال استفاده از نانولوله های کربنی در روند طراحی و ساخت میکروچیپ هستند. روی کاغذ، این ساختارهای بسیار کوچک در ابعاد مولکولی را می توان برای ساخت تراشه هایی به کار گرفت که 6 الی 10 برابر سریع تر از نمونه های سیلیکونی حاصل حاضر بوده، ضمن اینکه انرژی بسیار کمتری مصرف می کنند.

به تازگی تیمی از محققین IBM پیشرفت قابل توجهی را در حوزه تراشه های کربنی ایجاد کرده اند، که رؤیای مورد بحث را چند قدم به واقعیت نزدیک تر می سازد. لازم است بدانید مشکل اصلی در بکارگیری نانولوله ها، ابعاد بسیار کوچک آنهاست، و به همین دلیل به سختی می توان از آنها استفاده کرد.

در حال حاضر شرکت ها یک قطعه سیلیکونی را با استفاده از دستگاه های مخصوص، به شکل مورد نظر خود در می آورند، چیزی شبیه به پیکرتراشی از یک قطعه سنگ، اما برای ساخت چیپ از نانولوله های کربنی، باید این قطعات بسیار ریز را یک به یک کنار هم قرار داد و به ساختار مورد نظر تبدیل کرد، عملی که بسیار دشوار است.

«گئورگ تولوسکی» دانشمند علوم مواد در مرکز تحقیقاتی IBM می گوید آنها با استفاده از روش های شیمیایی، نانولوله ها را به گونه ای هدایت می کنند که خودشان ساختار مورد نظر را تشکیل دهند، عملی که شبیه به تشکیل بلور از مواد اولیه بوده و در طبیعت نیز به کار گرفته می شود.

اگرچه تولید نانوتراشه ها به این روش در مقیاس تجاری هنوز میسر نیست، اما انتظار می رود طی سال های آتی شاهد استفاده از چنین فناوری هایی در حوزه تکنولوژی و پردازنده باشیم.

گفتنیست علاوه بر لپ تاپ ها و موبایل های سریع و بهینه، پردازنده های کوچک نانو را می توان در ساخت محصولات جدیدی همچون کامپیوترهای انعطاف پذیر و میکروچیپ های قابل تزریق به بدن نیز به کار گرفت، به خصوص نانوماشین هایی که قادرند به سلول های سرطانی در بدن انسان حمله کنند.