ساعت های هوشمند نباید تمرینی برای کوچکتر کردن نمایشگرها باشند

این روزها اغلب ساعت های هوشمند بیشتر از اینکه به ساعت هایی با امکانات جانبی و البته هوشمندانه مجهز باشند، بیشتر به نسخه کوچک شده تلفن های هوشمند شبیه هستند. اما تلفن های هوشمند نسخه ای چند اینچی از یک PC نشدند. و داستان برای ساعت های هوشمند نیز همینطور است. آنها نیز نمی توانند نسخه ای ۱ یا ۲ اینچی از تلفن های هوشمند باشند.

اینجا بحث مثل طراحی ریسپانسیو یک سایت برای نمایش مناسب محتوایش در موبایل ها نیست. نمایشگر یک ساعت هوشمند باید اطلاعات متفاوتی از آنچه در اسمارت فون ها احتیاج داریم نمایش دهد و خود ساعت نیز باید کاربردی تر از نمایش یکسری اطلاعات اولیه باشد.

فلسفه طراحی باید متفاوت باشد
بگذارید به زمان هایی که قصد استفاده از تلفن های هوشمند را داریم نگاه کنیم. هنگام نیاز به تلفن های هوشمند باید آنها را از جایی برداریم، برای دریافت اطلاعات استفاده کنیم و سپس به جای خود برگردانیم. اما در مورد ابزارهای پوشیدنی مانند ساعت ها، عینک ها و سایر البسه و گجت های هوشمند بحث متفاوت است. این گجت ها به صورت پیشفرض به ما متصل هستند.

در خصوص گجت های پوشیدنی ابعاد و جنس باید به شکلی باشد که نیاز ما را به نمایشگرهای پیکسلی مرتفع کند.

فاکتور زمان و مکان تا حدود زیادی در خصوص تلفن ها و ساعت های هوشمند مشترک است. تاکید فعلی بر روی آگاه سازی هاست. برای مثال Google Now برای کسب اطلاعات مربوط به قرارها به تقویم شما نگاه می کند یا برای کسب اطلاعات مربوط به مسیریابی، گوگل مپ یا سایر اپلیکیشن های مشابه را چک می کند تا اطلاعات را روی تلفن یا ساعت نمایش دهد. در این زمان ها، اپلیکیشن های وابسته به زمان و مکان اهمیت پیدا می کنند.

کاربری فوری در لحظه، موقعیت یا مکان خاص نیز خصوصیت دیگری در رابطه با ابزارهای پوشیدنی است. این ابزارها بسیار سریع تر از موبایلی که باید آن را از جیب مان در آوریم می توانند مورد استفاده قرار گیرند. قابلیت عکسبرداری با کمک گوگل گلس که تنها با چشمک زدن اقدام به عکسبرداری می کند می تواند مثال خوبی برای این مورد باشد. این حتی از دستور صوتی به گوگل گلس هم سریع تر است، چه رسد به استفاده از گوشی برای باز کردن اپلیکیشن دوربین و عکسبرداری. موتورولا برای این خصوصیت، از سنسور مخصوصی بهره برده که امکان آگاه کردن پلیس از حمله باج گیرها را فعال می کند.

جمع آوری هوشمندانه اطلاعات مفید از دیگر خصوصیات ابزارهای پوشیدنی است. برای مثال Jawbone UP24 که دستبندی بدون صفحه نمایش است امکان ثبت علائم حیاتی ما یا ردگیری میزان ورزش یا کیفیت خوابمان را دارد.

در حال حاضر بازار گجت های پوشیدنی بیشتر در قبضه ساعت های هوشمندی است که نسخه کوچک شده تلفن های هوشمند هستند. و این چیزی نیست که بتواند نهایتا در خصوص این ابزارها پایدار بماند. به نظر میرسد که طراحان نمی توانند حسی جدید را که به طرح ها و ابزارهای پییشن و فعلی وابسته نباشد طراحی کنند.

دیوید رُز نویسنده کتاب Enchanted Objects، اهمیت به سادگی در طراحی را اصلی مهم می داند. او معتقد است ابزارهای پوشیدنی قابلیت این را دارند که بسیار بیشتر از وضع فعلی کاربردی و موثر طراحی شوند و کار کنند.