برای پیدا کردن شغل ایده آل مان چقدر باید صبر کنیم؟
سوال: من دانشجوی رشته پردازش سیگنالهای صوتی هستم و به زودی فارغ التحصیل می شوم. در چند ماه گذشته من در کشورها و شرکت های مختلف برای کار درخواست فرستاده ام اما فقط یک مصاحبه ...
سوال: من دانشجوی رشته پردازش سیگنالهای صوتی هستم و به زودی فارغ التحصیل می شوم. در چند ماه گذشته من در کشورها و شرکت های مختلف برای کار درخواست فرستاده ام اما فقط یک مصاحبه شغلی به من پیشنهاد شده. نتیجه مصاحبه به نظر خیلی مثبت می آمد اما من هرگز از آنها تماس دوباره ای دریافت نکردم. آیا صحیح است که با آنها تماس بگیرم و نتیجه را بپرسم؟ با توجه به شرایط نامناسب اقتصادی چقدر زمان لازم است تا جستجوی کار به نتیجه برسد؟ من حتی به کمتر کردن انتظاراتم نیز فکر کرده ام اما می ترسم حتی با انجام این کار هم تغییری در زمان انتظارم برای یافتن شغل مطلوبم حاصل نشود.
پاسخ: شما به سه موضوعی اشاره کردید که به ذهن کسانی که در جستجوی کار هستند خطور نمی کند. آنها را [در ادامه مطلب] یکی یکی بررسی می کنیم.
۱ - کاملا مناسب و صحیح است که شما پس از ارسال درخواست یا انجام مصاحبه با کارفرما تماس گرفته و در مورد شرایط کاری سوال کنید یا علاقه خود را نشان دهید. مگر آن که مصاحبه کننده به طور واضح به شما اعلام کند که «با ما تماس نگیرید تا خودمان با شما تماس بگیریم.»
کارفرما دنبال اشخاصی می گردد که تمایل به کار کردن با آنها را داشته باشند. وقتی شما پیگیری کنید نشان می دهد که علاقمندید عضوی از آنها باشید.
اگر شما هنوز ایمیل تشکر را نفرستاده اید هرچه زودتر دست به کار شوید. دقت کنید که در متن نامه حتما بگویید که چه موضوعی از این شغل برای شما جذابیت داشته و چقدر تمایل دارید که در آن حرفه مشغول به کار شوید و به آنها خاطرنشان کنید که چه ویژگی هایی از شما باعث می شود نسبت به سایرین متمایز شوید.
۲ - با توجه به شرایط اقتصادی بازار امروز٬ نمی توان هیچ زمان میانگینی برای جستجو و پیدا کردن شغل ایده آل تعیین کرد.
معمولا مدت زمان جستجو با حقوق درخواستی نسبت مستقیم دارد. هرچه حقوقی که درخواست می کنید بالاتر باشد زمان بیشتر باید انتظار بکشید. این زمان در بازار نابسامان و دوران عدم استخدام، تا دوبرابر قبل هم ممکن است افزایش یابد. پس اگر مدت زمان زیادی بیکار بودید نگران نباشید. افراد زیادی هستند که شرایط مشابه شما را سپری می کنند.
۳ - انتظارات خود را پایین نیاورید مگر این که مجبور باشید.
برخلاف تصور عامه مردم٬ کار کردن در شغل هایی که پایین تر از سطح توانایی های شما هستند بسیار سخت است. دلیلش این است که کارفرماها بر این باورند که بسیاری از افرادی که مهارت های بالایی دارند اما در جایگاه شغلی مناسب خود قرار نگرفته اند به محض پیدا کردن شغلی با شرایط بهتر حتما محیط کار فعلی خود را ترک خواهند کرد. بنابراین از استخدام آنها خودداری می کنند.
شما می گویید که در ماه گذشته برای تعداد بیشماری شغل درخواست داده اید. چقدر در انتخاب هایتان دقت کرده اید؟ این پیشنهادهای شغلی را از کجا پیدا می کنید؟ به باور من شما با فرستادن رزومه ای یکسان برای همه موقعیت های شغلی که در لیست های کاریابی می یابید در واقع سطح انتظارات خود را کاهش داده اید. اگر این مساله درست است سعی کنید که روش خود را تغییر دهید. تعریف خود از شغل ایده آل را یادداشت کنید و فقط به پیشنهاد هایی پاسخ دهید که با تعریف شما همخوانی دارد و رزومه خود را مطابق با هر کدام از آن مشاغل ویرایش کنید.
علاوه بر آن سعی کنید کمی شبکه سازی کنید. کارفرماها تمایل دارند کسانی را استخدام کنند که می شناسند و به آنها اعتماد دارند. سعی کنید راهی به درون شرکت ها بیابید و رزومه خود را به بالای لیست رزومه ها انتقال دهید. از ارتباط برقرار کردن نترسید و باور داشته باشید که به زودی شغل مورد علاقه خود را پیدا خواهید کرد.
دیدگاهها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
مرسی
نکته ی آخری که گفتین رو من واقعا تجربه کردم هیج وقت نیابد سطخ انتظاراتمون رو از خودمون بیاریم پایین.
من یه بار این اشتباه رو کردم و سطح هدف خودم رو پایین آوردم و ضربه ی بدی دیدم.
نکته ی اول رو هم تو تمام ضمینه ها صدق میکنه کسی که دنبال کار و پیگیر باشه به کسی که کار براش مهم نباشه و با بی تفاوتی کنه چه از روی رعابت حال و خجالت باشه و چه از روی قصد و غرض اولویت داره.
---------------------------
دوستان بخشید که میپرم میون حرفتون ولی خانم گل زاده این همه
زحمت کشیده این مقاله رو تهیه کردن بعد بحث رو به بیراهه میبرید؟
من خودم توی پونیشا ۱۰ بار پیشنهاد دادم و کلی با صاحبکار صحبت کردم و آخر دیگه ول کردن، همشون. ولی خب بیخیال نشدم و هی پیشنهاد دادم، تا آخر یکیش تایید شد. سماجت واقعا خیلی وقتا جواب میده. و مطمئن باشید، که اگه از سماجتتون خیری نرسه، ضرری هم نمیرسه.