در جستجوی حیات: کشف سیاره هایی با قدمت زمین در منظومه ای دیگر

یک ستاره شناس مطرح وجود سیاره های خاکی کوچک در اطراف ستاره ای که دست کم 11.2 میلیارد سال عمر دارد را تأیید کرد و اعلام داشت که حیات هوشمند شاید آغازی بزرگ تر از این داشته باشد.

در مقاله ای که به تازگی در نشریه Astrophysical به چاپ رسیده تیمی از ستاره شناسان به سرپرستی دانشگاه بیرمنگهام انگلستان جزئیات مربوط به مشاهدات خود از ستاره KOI-3158 را منتشر کرده اند.

در ادامه این مطلب با دیجیاتو همراه باشید.

این سیاره در واقع نوعی ستاره زرد رنگ مایل به نارنجی است که در فاصله 117 سال نوری در صورت فلکی لیرا قرار گرفته است. این تیم که داده های دریافتی از تلسکوپ فضایی کپلر متعلق به ناسا را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است اعلام کرده که این ستاره کم-فلز دارای 5 سیاره خاکی است که سرمنشأشان به زمان شکل گیری راه شیری باز می گردد.

اما پیامدهای کشف سیاره های خاکی آنهم با این قدمت می تواند حیرت آور باشد. به بیان دیگر، اگر حیات روی سیاره هایی آن هم با قدمتی بیشتر از عمر کهکشان ما وجود داشته باشد، از زمان ایجاد نبوغ و هوش بشری دست کم 10 میلیارد سال زمان سپری شده است.

اگر بخواهیم مقایسه ای انجام دهیم، خورشید تنها 4.56 میلیارد سال قدمت دارد و از حیات میکروبی روی زمین هم براساس برآوردهای انجام شده بین 3 الی 4 میلیارد سال می گذرد.

تیاگو کامپانده یکی از ستاره شناسان دانشگاه بیرمنگهام و مولف ارشد این مقاله در این رابطه گفت: «این کشف می تواند تأییدی باشد بر این نکته که سیاره های هم اندازه زمین مدت ها قبل از شکل گیری تاریخچه کهکشان راه شیری به وجود آمده اند.

در واقع، ابعاد و ظاهر کلی این سیاره شباهت زیادی به منظومه خورشیدی خودمان دارد. سه سیاره متوسطی که دورتادور ستاره می چرخند به اندازه مریخ هستند، بیرونی ترین سیاره اندکی کوچک تر از زهره است و داخلی ترینشان هم با عطارد برابری می کند.

تلسکوپ کپلر با استفاده از نورسنجی خورشیدی به دنبال شیب های دوره ای می گردد که در نتیجه حرکت سیاره ها از مقابل ستاره مربوط به خودشان به وجود می آید.

ناسا توانست با استفاده از این تلسکوپ دریابد که این سیاره خاکی جدید در کمتر از  10 روز به دور ستاره مادر خود می چرخند و این میزان کمتر از یک پنجم فاصله عطارد با خورشید است.

اما با این تفاسیر این سیاره ها بیش از اندازه داغ خواهند بود و امکان زندگی روی آن وجود نخواهد داشت.

با این همه، حتی در این صورت هم یافته های این تیم از ستاره شناسان می تواند دیدگاه آنها در مورد شکل گیری سیاره های خاکی در داخل راه شیری را تغییر دهد.

تلسکوپ کپلر در طول یک بازه زمانی 4 ساله داده هایی را دریافت کرد که امکان مشخص نمودن سن زمین با بالاترین دقت را به پژوهشگران داد.

گفتنی است که خود ستاره KOI-3158 در قیاس با خورشید در حدود 25 درصد کوچک تر بوده و 700 درجه خنک تر از آن است.

چون تصور می شود که این ستاره و سیاره های اطراف آن در همان بازه زمانی شکل گرفته باشند که زمین به وجود آمده، فرض این ستاره شناسان آن است که سن این ستاره شاخص معتبری برای تخمین زدن سن سیاره های اطراف آن باشد.

ترکیب فلزات یافت شده روی این ستاره در حدود یک سوم فلزات موجود روی خورشید است و به همین دلیل Campante هشدار می دهد که سیاره های اطراف آن از لحاظ قابلیت سکونت گزینه ای مناسبی محسوب نمی شوند.

او همچنین اظهار داشت که مشخص نیست آیا سیاره های اطراف این ستاره دارای میدان مغناطیسی قدرتمندی هستند که بتواند از آنها در برابر ذرات دارای بار و پرتوهای کیهانی حفاظت کند یا خیر چراکه در غیر اینصورت جو بالای آنها از بین خواهد رفت.

سیاره های گازی عموما در اطراف ستاره های مملو از فلز شکل می گیرند و به همین دلیل می توانند با درجات مختلفی از فلز تشکیل شوند.

این مسأله میتواند بدان معنا باشد که سیاره های هم اندازه با زمین زمانی که اثری از فلز نبود در ابتدای عمر کهکشان ها شکل گرفته اند.

این کشف همچنین نشان می دهد که اگر روی هر یک از این سیاره ها حیات وجود داشته باشد، احتمال آنکه این سیارات پیچیده تر و حتی از لحاظ تکنولوژیکی پیشرفته تر از زمین باشند هم بیشتر است.

با این همه، آنطور که کامپانته می گوید همچنان و احتمالاً یک دهه زمان نیاز است تا شاید منظومه ای که قابل سکونت بوده و بتواند سرچشمه حیات باشد به شکل دقیق کشف گردد.

او همچنین در ادامه صحبت های خود اعلام کرد که به منظور یافتن سیاره هایی با اندازه زمین آن هم در منطقه ای قابل سکونت ستاره شناسان باید همچنان منتظر آغاز مأموریت پلاتو بمانند که طبق برنامه ریزی های انجام گرفته در سال 2024 میلادی کلید خواهد خورد.

اما این کشف چه تأثیری در یافتن سیاره های خاکی در راه شیری خواهد داشت؟

به گفته کامپانته، کشف منظومه ای مانند KOI-3135 احتمال وجود جهان های دیگری مانند زمین را افزایش می دهد. وی در ادامه گفت که این مسأله قطعا می تواند نشانگر آن باشد که هیچگونه مانع فیزیکی بنیادینی بر سر راه شکل گیری سیاره های مشابه به زمین در اوایل دوران شکل گیری کهکشان وجود نداشته است.

هنوز مشخص نیست که آیا انسان هوشمند و مجهز به فناوری می تواند به سیاره ای قابل سکونت دست پیدا کند یا خیر اما این کشف نشان می دهد که می توان به این مسأله امیدوار بود.