بررسی دیجیاتو: اپل واچ ؛ زیبای خفته

«اپل واچ»؛ چه چیزی به ذهنتان می آید؟ نام اپل که در کنار نام ساعت قرار می گیرد، آنگاه است که علم و هنر دست به دست هم می دهند تا یک سوپر کامپیوتر کوچک را به رقابت با ساعت های سوئیسی بفرستند. اپل واچ همیاری است که قرار است در تمامی کارها با شما شریک باشد، با او حرف بزنید و آن نیز به شما پاسخ دهد.

ساعت جدید اپل، اولین محصول کاملاً جدید اپل طی 5 سال اخیر و پس از مرگ استیو جابز است؛ پر از سخت افزار، نرم افزار و ایده های نو. و حتی نگاهی هم به دنیای فشن دارد. البته که انتظار می رود نواقصی در آن وجود داشته باشد. اما سوال اینجاست که اپل چگونه ایده های خود را خرج کرده است؟ آیا توانسته مفهوم و کاربرد ساعت هوشمند را طور دیگری تعریف کند؟

فناوری های پوشیدنی بخواهید یا نخواهید، دیر یا زود دنیا را فرا می گیرند و اپل واچ پتانسیل بالایی دارد تا یکی از پرچمداران این حوزه باشد. یک ابزار پوشیدنی، تعهدات سنگینی نسبت به صاحب خود دارد چرا که قرار است کل روز با بدن فرد در ارتباط باشد، انواع علائم او را اندازه بگیرد و به اطلاعات مهم فرد از جمله موقعیت جغرافیایی او دسترسی داشته باشد. چنین مواردی حساسیت ها را بر می انگیزند و تنها در صورتی می توان با آن ها کنار آمد که از کارکرد مناسب و هدفمند آن ها مطمئن باشیم.

حال باید دید آیا اپل ساعت هوشمندی ساخته که واقعاً به آن «نیاز» داشته باشید؟ با بررسی دیجیاتو همراه باشید تا از تجربه یک هفته پوشیدن اپل واچ برایتان بگوییم.

اولین نگاه

وقتی اپل واچ معرفی شد، اصلاً دید خوبی به آن نداشتم. با خودم گفتم «بقیه هم ساعت هوشمند می سازند اما حالا چون اپل ساعت ساخته این همه سر و صدا کرده و گرنه این هم مثل بقیه بی خاصیت است». ما در دیجیاتو ساعت های هوشمند مختلفی را بررسی کرده ایم و ساعت های اندرویدی با ناکارآمدی خود، ذهنیتی منفی برایمان ایجاد کرده بودند.

اما در مورد ساعت اپل، بر خلاف آنچه که انتظار داشتم، اوضاع کمی متفاوت است. این را می توان از همان جعبه ساعت متوجه شد. جعبه اپل واچ کمی بزرگ است چون ساعت به صورت افقی در آن قرار گرفته. اما شرایط کاملاً مهیاست تا بسته بندی زیبای آن، آرمان های استیو جابز مرحوم را یاد آوری کند.

بعد از باز کردن جعبه ساعت، یک قاب سفید با نشان اپل را می بینید که ساعت به زیبایی در آن خوابیده است. در هیچ یک از ساعت های هوشمند قبلی، قاب جداگانه ای برای ساعت در نظر گرفته نشده بود. از همینجا می توان متوجه شد که اپل به اصل «ساعت» بودن اپل واچ توجه ویژه ای داشته است. در زیر آن نیز دفترچه ها، آداپتور و شارژر آهنربایی ساعت قرار گرفته اند.

با هیجان زیادی، قاب ساعت را باز کردم و در همان نگاه اول، شیفته ظرافت آن شدم. اپل واچ، با وقار تمام، منتظر بود تا روی مچم قرار بگیرد. من هم معطل نکردم و سریع با نگه داشتن دکمه تختی که در کنار آن قرار دارد، ساعت را روشن کردم. شارژ اولیه ساعت کم بود و مجبور شدم آن را به شارژ بزنم.

در حالی ساعت داشت شارژ می شد، اپلیکیشن Apple Watch را روی آیفون اجرا کردم تا ساعت را به آن متصل کنم. شیوه وصل کردن ساعت به آیفون جالب است: یک کادر در وسط صفحه قرار دارد که تصویر دوربین را نشان می دهد. باید اپل واچ را جلوی دوربین آیفون بگیرید و نمایشگر ساعت را در آن جای دهید تا با آیفون جفت شود. این کار به صورت دستی نیز امکان پذیر است.

حالا ساعت متصل شده و در حال هماهنگ کردن اطلاعات با آیفون بود. اتصال ساعت و آیفون از طریق بلوتوث نسخه 4 یا وای فای (برای محیط هایی مثل خانه) امکان پذیر است.

تنظیمات اپل واچ دو قسمت دارد: یک بخش آن از داخل ساعت قابل دسترس است و یک بخش از طریق آیفون. تنظیماتی مثل میزان نور نمایشگر، Siri و Accessibility در ساعت هستند و تنظیماتی مثل زبان ساعت، نوتیفیکیشن ها و تنظیمات هر اپلیکیشن در اپلیکیشن Apple Watch آیفون قرار دارند.

در طول زمانی که ساعت داشت با آیفون هماهنگ می شد، دوباره نگاهی به ظاهر اپل واچ انداختم. انتظار ساعتی بزرگ، زمخت و ضخیم را داشتم اما حالا ساعتی بسیار ظریف جلویم بود. لبه نمایشگر با هماهنگی زیادی، در راستی بدنه آلومینیومی آن امتداد یافته است و برجستگی اضافه ای بین این دو احساس نخواهید کرد.

بدنه ساعت مات است و صیقلی و تمامی کناره ها و گوشه های آن دارای منحنی هایی بسیار روان و ملایم هستند. در سمت چپ ساعت، دو اسپیکر و میکروفون آن قرار گرفته اند.

و در سمت راست، یک دکمه و Digital Crown قرار گرفته اند که ما آن را گیره دیجیتال می نامیم. این گیره یاد آور گیره آنالوگ ساعت های کلاسیک است و می خواهد همان حس دوست داشتنی آنالوگ را برایمان به ارمغان بیاورد اینبار با طعم دیجیتالی.

وظیفه این گیره، آسان تر کردن کارکرد ساعت است. اپل اعتقاد دارد نمایشگر ساعت های هوشمند کوچکتر از آن است که بخواهید به طور کامل روی عملکرد لمسی آن ها تکیه کنید. بنابراین برای راحتی بیشتر در منوها، این گیره دیجیتالی را خلق کرد. این گیره بسیار نرم و روان حرکت می کند و دلتان می خواد مدام آن را بچرخانید. علاوه بر این، یک دکمه هم است که عملکردهای مختلفی دارد.

زیر اپل واچ، شناسنامه آن قرار دارد و اطلاعات هر مدل در این قسمت ثبت شده است: قاب 38 میلی متری، آلومینیوم سری 7000، شیشه ION-X و شماره سریال. در زیر اپل واچ، یک دایره برجسته مشکی رنگ قرار گرفته که شارژر مغناطیسی و حسگرهای مختلف دستگاه از جمله حسگر ضربان قلب درون آن قرار گفته اند. این بخش توسط شیشه ION-X محافظت می شود.

حالا وقتش بود تا ساعت را روی مچم ببندم. بند به صورت دکمه ای بسته می شود و اضافه بند در شیار دیگری قرار می گیرد تا بند باز نشود یا مزاحمت ایجاد نشود. همچنین باعث می شود فضای خالی بین بند و مچ پر شود و ساعت، بهتر روی مچ قرار بگیرد. مدل Sport 38 میلی متری اپل واچ در اختیار ما بود و بندی از جنس سیلیکونی داشت.

بعد از بستن ساعت، احساس خوبی داشتم. نه ضخامت 11.5 میلی متری آن اذیتم می کرد و نه وزنش. خود اپل واچ مدل 38 میلی متری 25 گرم و بند سفید آن 47 گرم است که وزن نسبتاً زیادی محسوب می شود اما عجیب است که ساعت روی دست آنقدر راحت بود که این وزن احساس نمی شد. دیگر از آن گوشه ها و لبه های تیز هم خبری نیست و اپل با منحنی کردن گوشه ها و لبه ها، ارگونومی خوبی به اپل واچ بخشیده است. این ساعت، راحت است و می توانید در تمام طول روز آن را بر دست خود داشته باشید.

البته باید حواستان را جمع کنید که ساعت زیاد خیس نشود. نمی توانید مثل بقیه ساعت های آنالوگ و هوشمند، آن را زیر شیر آب بگیرید و در پارک آبی به دست خود ببندید. اپل واچ در برابر آب مقاوم نیست. این ساعت از استاندارد IPX7 بهره می برد که یعنی می تواند در برابر نفوذ عرق دست و آب باران مقاومت کند.

اپل تلاش زیادی کرده تا حس ساعت های آنالوگ را به این ساعت بیاورد اما اپل واچ هنوز هم یک گجت است. یک وسیله دارای نمایشگر آن هم مربعی، هر چه هم که باشد یک تکه از تکنولوژی محسوب می شود. همه ساعت را با نمایشگر دایره ای دوست دارند و نباید از اپل واچ انتظار داشته باشید احساس ساعت های کلاسیک را به شما بدهد.

اهالی کوپرتینو تأکید زیادی روی زیبایی اپل واچ دارند به طوری که آن را در رده ساعت های لوکس و فشن جای می دهند. اپل واچ زیبا و لوکس است اما نه لوکس به معنای تجملی. در حقیقت اهالی دنیای فشن و طراحی، اپل واچ را اینگونه ارزیابی کرده اند و یکی از دلایلش، همان جنبه گجت بودن و نمایشگر مربعی آن است.

مکانیزم تعویض بندها به قدری آسان است که دلتان می خواهد چند بند برای اپل واچ تهیه کنید.

یکی از قسمت های بسیار جالب اپل واچ، مکانیزم باز و بسته شدن بند آن است. زیر دستگاه در کنار هر بند یک دکمه قرار دارد. کافیست آن را فشار دهید و بند را بیرون بکشید. به همین سادگی! سه تکه فلزی در یک راستا پشت در انتهای بند، پشت سر هم قرار گرفته اند که بعد از ورود به شیار بند، فلز وسطی قفل می شود و هر سه توسط آهنربا در جای خود محکم می گردند.

مکانیزم تعویض بندها نسبت به بندهای رایج که با پین محکم می شوند، بسیار راحت است. به قدری آسان که دلتان می خواهد چند بند برای اپل واچ تهیه کنید. این همان جادوی اپل است. اپل واچ در 3 مدل Sport، Watch و Edition عرضه شده که در ابعاد 38 و 42 میلی متری موجود هستند.

بیدار شو

شب شده بود و وقت خواب. گیره دیجیتال را فشردم و وارد منوی اپلیکیشن ها شدم. اپلیکیشن Alarm را اجرا و اولین زنگ هشدار را تنظیم کردم. اول سعی داشتم اعداد ساعت را از روی نمایشگر لمسی تنظیم کنم. بعد با خودم فکر کردم «پس این گیره دیجیتالی به چه درد می خورد؟» حس خیلی خوبی داشت. گیره خیلی نرم می چرخید و اعداد را تغییر می داد. واقعاً راحت بود و خوشحال بودم از این که نیاز نبود روی آن نمایشگر کوچک مدام انگشتم را جا به جا کنم.

ساعت را تنظیم کردم و در حالی که روی دستم قرار داشت، خوابیدم. صبح «لرزش ریتمیکی» روی مچم احساس کردم و با صدای زنگوله مانند ساعت از خواب بیدار شدم. مانند این بود که یک نفر دستم را بگیرد و بیدارم کند اما اصلاً مانند صدای زنگ وحشتناک موبایل آزار دهنده نبود. در تنظیمات زنگ هشدار، می توانید یک برچسب برای آن تعریف کنید و از زنگ هشدار به عنوان یادآور نیز استفاده کنید. برای این کار کافیست Lable را لمس کنید تا Siri اجرا شود و برچسب مورد نظر خود را به او بگویید.

اپلیکیشن تقویم نیز از طریق منوی اپلیکیشن ها قابل دسترسی است. اینجا کاملاً محدود هستید و فقط می توانید تقویم و رویدادها را مشاهده کنید. اضافه کردن رویداد جدید تنها از طریق اپلیکیشن تقویم آیفون امکان پذیر است.

ماجرای «لرزش ریتمیک» چیست؟ اپل از یک سیستم لرزش ویژه به نام Taptic Engine استفاده کرده که می تواند لرزش ها را متناسب با نوع پیام ها و اهمیت آن ها تنظیم کند. بنابراین هر پیامی، دارای آهنگ و شدت لرزش خاص خودش است. این سیستم، ابداع جالبی به شمار می رود اما آنقدر هم بزرگ نیست که بخواهد سیستم لرزش گجت ها را متحول کند. اگر می شد این سیستم را شخصی سازی کرد و لرزش های دلخواه را برای هر پیام تعریف نمود، خیلی کاربردی تر بود.

بعد از این که بیدار شدم، لباس هایم را پوشیدم، ساعت که بر دستم بود، آیفون و هندزفری را هم برداشتم و رفتم برای دوچرخه سواری. شب قبل، اپلیکیشن Runtastic را که یکی از بهترین اپلیکیشن های ورزشی است، نصب کرده بودم. آن را اجرا کردم و روی حالت دوچرخه سواری گذاشتم. در طول مسیر، راهنمای صوتی اپلیکیشن سرعت و مسافت طی شده را از طریق آیفون اعلام می کرد. این اطلاعات به علاوه میزان کالری سوزانده شده در نمایشگر اپل واچ نیز نشان داده می شد.

اپل واچ از نظر ورزشی و سلامتی، یکی از بهترین ساعت های هوشمند موجود است. اپلیکیشن Activity به دقت فعالیت های شما را زیر نظر می گیرد. این اپلیکیشن در ساعت به شکل 3 دایره در هم با رنگ های قرمز، سبز و آبی نشان داده می شود و گزارش دقیقی از میزان تحرک شما می دهد. با اجرای اپلیکیشن، اطلاعات خود از جمله وزن، قد، سن و جنسیت را وارد می کنید و اپلیکیشن تناسب اندام شما را تخمین می زند. با توجه به این اطلاعات، یک برنامه ورزشی با هدف روزانه مقدار معینی کالری به شما ارائه می کند.

هر روز عملکرد ورزشی شما در اپلیکیشن Activity و Health (آیفون) ثبت می شود. رنگ قرمز (دایره بیرونی) نشان دهنده میزان تحرک (مثل پیاده روی)، سبز (دایره میانی) نشان دهنده میزان تحرک ورزشی و رنگ آبی (دایره داخلی) بیانگر میزان ایستادن شما است. می توانید این دایره ها را به همراه اطلاعات عددی و نمودار در اپلیکیشن Activity اپل واچ و آیفون بررسی کنید. اپل واچ چند بار در روز، هدف ورزشی روزانه و میزان فعالیت شما را یادآوری می کند. اگر زیاد در حالت نشسته باشید، اپل واچ به شما می گوید برای دقایقی از جای خود بلند شوید و قدم بزنید.

در صفحه ای که ساعت قرار دارد، با یک سوایپ به سمت بالا یک سری ویجت نمایان می شوند. اپلیکیشن ضربان سنج در میان آن ها قرار دارد. کار حسگر ضربان قلب با روشن شدن چراغ های سبز رنگ اینفرارد در زیر دستگاه آغاز می گردد. عملکرد حسگر سریع و دقیق است.

کار کردن با موبایل در حین دوچرخه سواری دشوار و خطرناک است. بنابراین برای تعویض موسیقی از اپل واچ استفاده کردم. البته این کار هم دشواری های خودش را دارد چون باید حسابی درگیر نمایشگر کوچکش شوید و از دو دست خود استفاده کنید در حالی که می توانید این کار را یک دستی با موبایل انجام دهید. بنابراین تعویض آهنگ ها از روی ساعت را موقع دوچرخه سواری انجام ندهید. شاید موقع دویدن عاقلانه تر باشد. ای کاش اپل قابلیت هایی از آیپاد نانو را هم به ساعتش می آورد؛ مثلاً خروجی هدفون.

اپل واچ وابستگی زیادی به آیفون دارد

عملکرد اپل واچ در زمینه ورزش و سلامتی عالی است اما مشکلی که وجود دارد این است که وابستگی زیادی به آیفون دارد. شما باید در حین ورزش، علاوه بر ساعت آیفون را هم با خود ببرید در حالی که می توانید همان کار را با آیفون هم انجام دهید. خوب، چه کاری است؟ اگر بخواهیم لطف کنیم، حداقلش این است که ساعت هوشمند باید بتواند در حین ورزش عملکرد مستقل داشته باشد. بنابراین در چنین موردی، دستبندهای سلامتی که دارای عملکرد مستقل هستند، نسبت به اپل واچ برتری دارند.

پخش کننده موسیقی اپل واچ، بر خلاف دستگاه های اندرویدی که تنها محدود به کنترل موسیقی می شدند، عملکرد خوبی دارد. علاوه بر این که می توانید آهنگ ها را عوض و صدا را کم و زیاد کنید، به آرشیو موسیقی آیفون خود نیز دسترسی دارید و می توانید در میان آلبوم ها و پلی لیست های خود جست و جو کنید. همچنین می توانید از 2 گیگابایت حافظه داخلی آن برای ریختن موسیقی روی ساعت استفاده کنید.

نمایشگر اپل واچ یکی از بهترین ویژگی های آن است. در مدل 38 میلی متری از یک نمایشگر 1.5 اینچی با رزولوشن 272x340 پیکسل استفاده شده که تراکمی معادل 290 پیکسل در اینچ دارد. مدل 42 میلی متری نیز نمایشگری 1.7 اینچی با رزولوشن 312x390 پیکسل و چگالی 302 پیکسل در اینچ دارد که هر دو مدل از این نظر بر دیگر مدل های بازار برتری دارند. اپل از نام تجاری «رتینا» برای نمایشگر اپل واچ استفاده کرده است.

در نمایشگر این ساعت از پنل OLED با سطح روشنایی بالا استفاده شده تا علاوه بر مصرف انرژی کم و کنتراست بالا، خوانایی خوبی زیر نور مستقیم خورشید داشته باشد. بدون شک، نمایشگر اپل واچ را می توان بهترین نمایشگر بین ساعت های هوشمند فعلی دانست. رنگ مشکی با خلوص کامل در آن نمایش داده می شود به طوری که مرزی بین نمایشگر و حاشیه آن دیده نمی شود. ساعت را در یک صفحه مشکی یک دست مشاهده می کنید.

مرزی بین نمایشگر و حاشیه آن دیده نمی شود

در حقیقت اپل اینجا یک کلک هوشمندانه پیاده کرده تا ضمن ارائه نمایشگری خوب، به باتری نیز کمک کند. رنگ اصلی پس زمینه، مشکی است. در نمایشگرهای LED و نوع خاص آن در اینجا یعنی OLED، به هنگام نمایش رنگ مشکی، پیکسل ها خاموش می شوند. بنابراین رنگ مشکی با خلوص بالایی نمایش داده می شود و مصرف انرژی کاهش پیدا می کند. اپل نیز با این کار، هم کنتراست را افزایش داده و هم مصرف باتری را بهبود بخشیده است.

پیکسل های نمایشگر اپل واچ معلوم نیستند و رنگ ها با پویایی به نمایش در می آیند. این را وقتی وارد منوی رنگارنگ اپلیکیشن ها شدم، فهمیدم. خوانایی نمایشگر زیر نور مستقیم خورشید نیز خوب است. وقتی برای دوچرخه سواری رفتم، یک بار ساعت را چک می کردم و باری هم اپلیکیشن Runtastic را. تصویر نمایشگر زیر آفتاب نسبتاً واضح بود. البته اگر با زاویه نگاه کنید، نمایشگر براق آن مزاحمت ایجاد می کند و باید مستقیم نگاه کنید. پوشش این نمایشگر نیز در مدل Sport از شیشه ION-X است و در مدل های دیگر از یاقوت کبود برای محافظت از نمایشگر و حسگر ضربان قلب زیر دستگاه استفاده شده است.

یکی از اشکالات نمایشگر را می توان نداشتن سنسور نور دانست. سطح روشنایی نمایشگر ثابت است و اگر قصد تغییر آن را داشته باشید، باید از بخش تنظیمات ساعت این کار را انجام دهید. 3 سطح روشنایی وجود دارد که سطح 2 و 3 مناسب هستند. من سطح روشنایی را روی درجه 3 گذاشتم و در طول این مدت، مشکلی با ثابت بودن آن نداشتم چون پس زمینه مشکی است و برخلاف پس زمینه سفید و روشن ساعت های اندرویدی، مشکلی در محیط های تاریک ایجاد نمی کند. شاید یکی دیگر از ترفندهای اپل در به کار بردن پس زمینه مشکی، خلاص شدن از سنسور نور بوده است.

وقت کار

بعد از ورزش، وقت کار فرا رسید. ساعت روی دستم بود و تایپ می کردم. گاهی نوتیفیکیشن های توییتر برایم می آمد که بعضی هایشان را متوجه می شدم اما بعضی هایشان را نه. نمی دانم چرا بعضی از نوتیفیکیشن ها بدون هیچ علامتی در ساعت ظاهر می شدند و تا به ساعت نگاه نمی کردم، متوجهشان نمی شدم. به هر حال اینطور که تا به حال مشخص شده، نوتیفیکیشن ها مهم ترین قابلیت ساعت های هوشمند هستند و نباید چنین اشکالاتی در این سیستم دیده شود.

نوتیفیکیشن ها با یک زنگ کوچک، و لرزشی خفیف به اطلاع شما می رسند. بار اول با نگاه کردن به ساعت می توانید آن ها را ببینید و در موردشان تصمیم بگیرید. بعضی ها را می توانید پاسخ دهید و بعضی را می توانید فقط تماشا کنید. بعد از آن، نوتیفیکیشن ها با یک سوایپ از بالا به پایین روی صفحه اصلی ساعت نمایش داده می شوند. لیستی که شامل همه نوتیفیکیشن های شما است.

یک مزیت درباره نوتیفیکیشن ها وجود دارد. حتماً مقالات و نوشته هایی در مورد مزاحمت ساعت های هوشمند خوانده اید. این که ذهن شما را درگیر می کنند، سر قرارهای ملاقات و جلسات همه اش حواستان را پرت می کنند و سرتان توی نمایشگر کوچک ساعت خواهد بود. اپل واچ اینطور نیست و مزاحمت ایجاد نمی کند. کار خودش را انجام می دهد. فقط وقتی واقعاً با ساعت کار داشته باشید به سراغش می روید. اپل توانسته به خوبی این مشکل را مدیریت کند.

مدت زیادی نشسته بودم. اپل واچ گفت بلند شوم و یک دقیقه راه بروم.

با فشردن دکمه گیره دیجیتال، وارد منوی اپلیکیشن ها می شوید. در این قسمت دیگر نوار نوتیفیکیشن ها در دسترس نیست. به همان دلیلی که ابتدا گفتیم، باز هم یک ایراد در این سیستم وجود دارد. نوتیفیکیشن ها باید از همه جا قابل دسترسی باشند.

نویسندگی و خبرنگاری هم سختی های خودش را دارد. مدت زیادی نشسته بودم. اپل واچ گفت بلند شوم و یک دقیقه راه بروم. حس خوبی داشت؛ این که ساعت شما را می فهمد، با شما تعامل دارد. این ساعت واقعاً هوشمند است.

برگشتم پای لپ تاپ و نگاهی به ساعت کردم. ساعت اپل فقط وقتی نگاهش کنید روشن می شود و ساعت را نشان می دهد. مثل ساعت های اندرویدی نیست که در حالت استندبای هم ساعت را نشان دهد. ای کاش اینطور بود. به هر حال، اپل با همین کارها توانسته باتری ساعتش را نگه دارد.

یکی از فناوری های جالبی که اپل در ترک پد مک بوک های جدید و نمایشگر اپل واچ به کار برده، Force Touch است. با این فناوری، نمایشگر ساعت هوشمند اپل می تواند ضربه را از فشار تشخیص دهد و در حقیقت به میزان فشار آن توسط انگشتان شما حساس است. ایده این فناوری از آنجا آمده که برای انجام بعضی قابلیت ها در تلفن ها و ساعت های هوشمند، باید انگشت خود را نگه دارید. اپل دریافت که این کار سخت و آزار دهنده است و با این فناوری کاری کرده که شما به جای نگه داشتن انگشتتان، کافیست نمایشگر را کمی فشار دهید.

این کار خیلی آسان تر است و واقعاً هم خوب کار می کند. باید اپل را به خاطر چنین ابتکار و فناوری سطح بالایی تحسین کرد. اولین جایی که انگشتانتان این تکنولوژی را لمس می کنند، منوی واچ فیس ها (Watch Face) است. تم ساعت اپل واچ را دوست ندارید؟ ساعت را نگاه کنید، سپس نمایشگر را فشار دهید تا وارد منوی واچ فیس ها شوید. به همین راحتی. 10 واچ فیس در اینجا وجود دارند که می توانید هر کدام را انتخاب و شخصی سازی کنید.

اینجاست که اپل واچ می درخشد. واچ فیس های زیبایی برای این ساعت طراحی شده اند که کمتر ساعت اندرویدی می تواند از این لحاظ با آن ها رقابت کند. هر ساعت قابلیت شخصی سازی دارد. بعضی ها فقط رنگشان قابل تغییر است و بعضی از جزئیات ساعت گرفته تا ویجت های آن که اطلاعات مفیدی را در اختیار شما قرار می دهند.

از جمله ویجت هایی که می توان برای ساعت ها انتخاب کرد می توان به آب و هوا، زمان طلوع و غروب آفتاب، نمودار دایره ای اپلیکیشن Activity که نشانگر میزان فعالیت شما است، تایمر، زمان سنج، زنگ هشدار، ساعت جهانی، تاریخ و وضعیت ماه اشاره کرد. جا به جایی و انتخاب بین این ویجت های ریز در نمایشگر کوچک اپل واچ تنها به کمک گیره دیجیتالی آن امکان پذیر است. البته تنها می توانید واچ فیس های پیش فرض خود اپل را شخصی سازی کنید و فعلاً امکان ساختن واچ فیس خودتان وجود ندارد که یک ایراد محسوب می شود.

حتی اگر اپل واچ کاری جز نمایش ساعت نداشت، می توانست دیگر ساعت های هوشمند را به چالش بکشد

واچ فیس های اپل واچ هم کاربردی و هم زیبا هستند. یک واچ فیس میکی ماوس هم وجود دارد که با انیمیشن بامزه ای که دارد، عاشقش خواهید شد. ویجت های ساعت ها هم علاوه بر دادن اطلاعات مفید، به عنوان میانبری برای اپلیکیشن اصلی به کار می روند. اپل در آینده می تواند از صفحه اصلی ساعتش به عنوان Launch Center اپلیکیشن ها هم استفاده کند و حتی منوی اپلیکیشن ها را حذف کند. اپل واچ اصل ساعت بودن را به بهترین شکل ادا کرده است. حتی اگر اپل واچ کاری جز نمایش ساعت نداشت، می توانست دیگر ساعت های هوشمند را به چالش بکشد چون این کار را به بهترین نحو انجام می دهد.

دکمه های اپل واچ در یک طرف خاص قرار دارند و طراحی آن برای دست چپ، بهترین حالتش به شمار می رود. با این حال اگر ساعت را روی دست راستتان می بندید، اپل برایتان چاره ای اندیشیده است. در بخش تنظیمات، منویی به نام Orientation وجود دارد که در آن می توانید دست چپ یا راست و جهت قرار گرفتن دکمه ها را انتخاب کنید تا متناسب با آن، نمایشگر تغییر جهت بدهد و بچرخد.

قسمتی به نام Glances در اپل واچ وجود دارد که با سوایپ از پایین به بالا در صفحه اصلی ساعت به آن می رسید. این قسمت مانند Widget های آیفون است و در هر صفحه آن، یک ویجت قرار گرفته است. در اولین صفحه می توانید حالت های بی صدا، بی مزاحت و حالت پرواز را انتخاب کنید. اگر هم ندانید آیفونتان کجاست، با لمس آیکن آیفون در این صفحه از موبایلتان زنگی پخش می شود که به کمک آن می توانید پیدایش کنید. البته به شرطی که ارتباط بلوتوث یا وای فای بین ساعت و آیفون برقرار باشد.

در صفحه های بعدی، پخش کننده موسیقی، اپلیکیشن ضربان سنج، ویجت باتری، ویجت اپلیکیشن Activity، تقویم، آب و هوا، بورس، ساعت جهانی و Maps به صورت پیش فرض قرار گرفته اند. ویجت ها زیبا طراحی شده اند و اطلاعات را مختصر و مفید به شما ارائه می کنند. اپل اعلام کرده بود که بخش Glances به صورت لحظه به لحظه به روز رسانی می شود اما راستش را بخواهید، اینطور نیست. لحظه به لحظه اپل، یعنی سریع در همان لحظه. یعنی به محض این که شما وارد بخش Glances و آن ویجت خاص می شود، ساعت سریعاً با آیفون ارتباط برقرار می سازد و آن ویجت را آپدیت می کند.

به همین دلیل است که گاهی تأخیر قابل توجهی در آپدیت شدن اطلاعات به ویژه در ویجت Maps مشاهده می شود. با لمس هر یک از این ویجت ها، وارد اپلیکیشن آن ها در اپل واچ می شوید و امکانات بیشتری در اختیار خواهید داشت.

صبح که در حال ورزش بودم، با آقای سردبیر تماس گرفتم تا در مورد اپل واچ با هم صحبت کنیم. دکمه کناری ساعت را فشردم تا وارد صفحه 12 مخاطب مهم شوم. گیره دیجیتال را چرخاندم و مانی قاسمی را برگزیدم. سپس آیکن تلفن را لمس کردم تا تماس برقرار شود. صدای بوق خوردن از خود ساعت پخش می شد. مانی جواب داد و با هم صحبت کردیم. در طول مکالمه، من با ساعت به حرف هایش گوش می کردم و با همان هم جواب می دادم. آیفون در جیبم بود.

برای تماس های دریافتی نیز همینطور است. ساعت زنگ می خورد و با Taptic Engine ویبره خاصی ایجاد می کند. سپس می تواند روی ساعت تماس را جواب دهید یا به سراغ آیفون بروید. اگر هم نخواستید جواب دهید، می توانید با پوشاندن نمایشگر با مچ دست دیگرتان، صدای زنگ را قطع کنید تا مزاحمت ایجاد نکند.

چنین قابلیتی خوشحال کننده است. در محیط های خلوت می توانید روی مکالمه با اسپیکر اپل واچ حساب کنید اما در محیط های شلوغ هرگز چون اپل واچ اسپیکرهای ضعیفی دارد. اگر اپل واچ خروجی هدفون داشت هم می شد برای گوش دادن موسیقی رویش حساب کرد و هم برای مکالمه. اپل باید کمی از iPod Nano ای که خودش ساخته ایده بگیرد.

با فشردن دکمه کناری، به صفحه مخاطبین برتر هدایت می شوید که تا 12 مخاطب را در خود جای می دهد. از طریق اپلیکیشن Phone نیز می توانید به کل مخاطبین آیفونتان دسترسی داشته باشید، زنگ بزنید، پیام ارسال کنید یا اگر آن ها هم اپل واچ دارند، برایشان شکلک های مخصوص اپل واچ، ضربان قلب یا پیام های دست نوشته خودتان را بفرستید.

بله، ضربان قلب. ضربان قلبتان را برای کسی که دوستش دارید بفرستید؛ ساعت روی مچ دست او به کمک Taptic Engine با آهنگ ضربان قلب شما شروع به لرزیدن می کند. البته نه لرزش ویبره مانند، بلکه لرزش ضربه ای (Tap). کاربردی نیست اما دوست داشتنی است. خیلی زیبا می توان با آن احساس را منتقل کرد.

برای ارسال پیام، می توانید از پیام های آماده استفاده کنید یا از Siri کمک بگیرید. هر چه بگویید تایپ می کند. دقت آن بالاست اما گاهی تأخیر دارد. ضمنا برای ما ایرانی هم شاید چندان به کار نیاید. Siri در اپل واچ برای کارهای دیگر به جز تایپ پیام هم استفاده می شود؛ همانطور که در آیفون و آیپد یک دستیار تمام عیار است. مثلاً اگر بگویید «Who is Lebron James»، اطلاعات لبران جیمز، ستاره NBA را متناسب با نمایشگر اپل واچ به صورت مختصر و مفید نمایش می دهد.

مزیت بزرگ اپل واچ نسبت به ساعت های هوشمند اندرویدی، داشتن اپلیکیشن هایی مفید است. اپلیکیشن هایی که نه فقط محتوای آیفون را نشان می دهند، بلکه واقعاً در خود ساعت هم کار می کنند. با فشردن گیره دیجیتالی، وارد منوی اپلیکیشن های ساعت می شوید که به شکل شناور کنار هم چیده شده اند. از اپلیکیشن های مفید آن می توان Maps را نام برد که البته باز هم در ایران سرویس هایش غیر فعال است. در این اپلیکیشن موقعیت شما نشان داده می شود به علاوه این که می توانید با استفاده از Siri، از آن بخواهید شما را برای رسیدن به مقصد راهنمایی کند.

اپلیکیشن Weather اطلاعات آب و هوایی را بسیار کامل و دقیق، با جزئیات فراوان تا چند روز آینده نمایش می دهد. با استفاده از اپلیکیشن Camera، تصویر دوربین آیفون در اپل واچ نشان داده می شود و می توانید از آن به عنوان کنترل از راه دور برای گرفتن انواع عکس استفاده کنید و سپس در اپلیکیشن Photos آن ها را مشاهده کنید و با گیره دیجیتال روی تصاویر زوم کنید. ضمناً اپلیکیشن Photos این قابلیت را دارد که تا حجم مشخصی از تصاویر آیفون را در خود ذخیره کند تا بدون نیاز به آیفون بتوانید آن ها را مشاهده کنید.

اپلیکیشن های شخص ثالث فراوانی نیز برای اپل واچ موجود هستند. تلگرام، توییتر، اینستاگرام، واتساپ و حتی بازی های مختلف برای اپل واچ در فروشگاه نرم افزاری آن عرضه شده اند. در تلگرام می توانید چت کنید(البته با تشخیص گفتار Siri و به انگلیسی) و استیکر بفرستید، در اینستاگرام می توانید در تایم لاین جا به جا شوید و تصاویر را لایک کنید. اگر آنقدر پولدار باشید تا بی ام و هیبریدی سری i داشته باشید، می توانید با ریختن اپلیکیشن BMW i Remote از وضعیت آن مطلع شوید، چراغ های خودرو را کنترل کنید، از ساعت به عنوان ریموت دزدگیر ماشین استفاده کنید.

می توان گفت اپلیکیشن های اپل واچ، نمونه کوچک و ساده شده نسخه آیفون هستند

می توان گفت اپلیکیشن های اپل واچ، نمونه کوچک و ساده شده نسخه آیفون هستند و قابلیت های پایه آن ها را ارائه می کنند. به همین دلیل است که اکثر اپلیکیشن های اپل واچ به صورت یک اپلیکیشن کامل برای آیفون هستند و قابلیت کارکرد با اپل واچ را نیز دارند.

ساعت هوشمند اپل دارای چیپ یکپارچه S1 است. کل سخت افزار اپل واچ در همین یک چیپ جا شده که می توان آن را یک شاهکار مهندسی نامید؛ یک سوپر کامپیوتر در ابعادی بسیار کوچک. 512 مگابایت رم نیز به آن اختصاص داده شده است. با این وجود، این سخت افزار نسبتاً قدرتمند [برای یک ساعت هوشمند]، عملکردی را که انتظار می رود ارائه نمی دهد.

اپل واچ کارهای مختلفی انجام می دهد و امکانات فراوانی دارد. همین باعث می شود که شما کمتر نیاز داشته باشید آیفون را از جیبتان در بیاورید. بسیاری از کارها را می توانید همانجا روی ساعت انجام دهید. اما اپل واچ هنوز آنقدر به بلوغ نرسیده که به خوبی بتواند از پس وظایفش برآید. دلیلش این است که اپل معمولاً عملکرد دستگاه هایش را روی یک کار به خصوص متمرکز می کند اما در مورد اپل واچ اینطور نیست.

منوهای ساعت علی رغم سخت افزار نسبتاً قدرتمندش لگ دارند و اجرای و آپدیت شدن اطلاعات اپلیکیشن ها گاهی اوقات با تأخیر فراوانی صورت می گیرد. کار کردن با منوی شناور اپلیکیشن ها نیز سخت است. باید بین آن آیکن های ریز اپلیکیشن مورد نظر را پیدا کنید و آن را لمس کنید یا با گیره دیجیتالی رویش زوم کنید تا اجرا شود.

اکثر اپلیکیشن های اپل واچ به آیفون وابسته هستند و نمی توانند به صورت مستقل کار کنند. قرار شده در آینده اپلیکیشن های مستقل بیشتری برای اپل واچ ارائه شود و بسیاری از مشکلات آن نیز در نسخه بعدی سیستم عامل آن یعنی Watch OS 2 برطرف گردند. امیدواریم که اینطور باشد.

فلسفه اپل واچ

بگذارید اول ساعت هوشمند را تعریف کنیم. اصلاً ساعت هوشمند چیست؟ راستش خودمان هم دقیقاً نمی دانیم. فقط می شود گفت یک گجت پوشیدنی ساعت مانند است که قرار است کارهایی برایمان انجام دهد. مشکل دقیقاً همینجاست. معلوم نیست ساعت هوشمند چه کاربردی دارد. البته تا امروز یکی از کاربردهای اصلی آن مشخص شده: نوتیفیکیشن ها. اما کمی مسخره به نظر می رسد. ما باید کلی پول بدهیم که یک وسیله روی مچ دستمان نوتیفیکیشن ها را اعلام کند؟

اپل واچ می خواهد کارهایی بکند اما هنوز نمی داند چه کار.

اپل کمی فراتر از دیگر ساعت های هوشمند عمل کرده و با اپلیکیشن های مستقل و شخص ثالث کاربردهای بیشتری برای ساعت هوشمند آورده است. اما هنوز هم معلوم نیست ما دقیقاً از ساعت هوشمند چه می خواهیم. این ساعت پیشرفت های مثبتی برای دنیای ساعت های هوشمند به ارمغان آورده است. اپل واچ می خواهد کارهایی بکند اما هنوز نمی داند چه کار. و چند سال زمان می برد تا به خودشناسی برسد. البته اپل بعید نیست که ساعت های هوشمند بالغ را از همین حالا ساخته باشد. همانطور که پس از مرگ استیو جابز مشخص شد اپل محصولات 5 سال آینده اش را در همان زمان توسعه داده بود.

خوبی اپل واچ این است که شخصیت دارد. وقتی روی دستتان قرار می گیرد، کاملاً احساس می کنید که روی تک تک اجزای آن به دقت فکر شده است. بر خلاف ساعت های هوشمند اندرویدی که فقط اسم هوشمند را یدک می کشند؛ فقط ساعت هایی هستند با یک نمایشگر که نوتیفیکیشن نشان می دهند.

یکی دیگر از مشکلات ساعت های هوشمند، وابستگی بیش از حدشان به تلفن هوشمند است به طوری که اگر موبایلتان را از آن جدا کنید، فلج می شوند. در مورد اپل واچ این مشکل حاد تر است چون فقط با آیفون کار می کند و آیفون میزبان تمام عملکردهایش است. بخش مالی قضیه را هم که نگاه کنید اوضاع بهتری ندارد. جدای از این که مجبورید آیفون بخرید، خود اپل واچ هم جزو گران ترین ساعت های هوشمند است.

موفقیت فرمول ساده ای دارد: «محصولی موفق است که در تمام مدت کارکردش، مفید باشد.»

اما اگر واقع بین باشیم، اپل واچ بهترین ساعت هوشمندی است که تا به حال ساخته شده و می توان آن را محصول موفقی دانست. نه تنها به خاطر فروش بالایش، نه به خاطر تحت تأثیر قرار دادن صنعت ساعت های سوییسی، بلکه به خاطر ماهیتش. موفقیت فرمول ساده ای دارد: «محصولی موفق است که در تمام مدت کارکردش، مفید باشد.» مچ بند سلامتی در حین ورزش مفید است، پس محصول موفقی به شمار می رود. گوگل گلس در مدت قرار گرفتن روی چشم مفید نیست، پس موفق نیست. اپل واچ در مدتی که روی مچ قرار دارد، مفید است. پس موفق است.

یک روز پر کار

از شبی که با شارژ 100 درصد خوابیدم و صبحش برای ورزش رفتم، بعد از کار و دریافت نوتیفیکیشن ها با ساعت و کار کردن با اپلیکیشن های آن، 18 درصد شارژ در شب بعد برایم باقی ماند. بنابراین اپل واچ می تواند برای یک روز کاری سنگین، شما را همراهی کند. در روزهایی که کمتر از ساعت کار کشیدم، توانست تا قبل از ظهر روز بعد، 40 درصد شارژ داشته باشد. که البته در اواسط روز تمام می شد و نیاز به شارژ مجدد داشت. بنابراین در عمل، هر روز باید ساعت را شارژ کنید.

اپل واچ دارای یک باتری 205 میلی آمپری است که از نظر عددی در شما ضعیف ترین ها بین ساعت های هوشمند قرار می گیرد اما در عمل تفاوت چندانی با آن ها ندارد. شارژ شدن اپل واچ تا 80 درصد، 1 ساعت و نیم و شارژ کامل آن، 2 ساعت و نیم طول می کشد. ماندگاری باتری با توجه به نوع استفاده شما می تواند از 3 تا 48 ساعت متفاوت باشد. اگر یک سره با آن تلفنی صحبت کنید، 3 ساعت دوام می آورد. برای تمرین های ورزشی تا 6.5 ساعت به صورت مداوم کار می کند. اگر استفاده عادی داشته باشید 18 ساعت و اگر فقط ساعت را چک کنید، تا 48 ساعت دوام می آورد.

در شرایط اضطراری نیز می توانید با فعال کردن حالت Power Reserve، ماندگاری باتری را به شکل چشمگیری افزایش دهید. با فعال این قابلیت، همه امکانات اپل واچ غیر فعال می گردند و ساعت تنها زمان را به شما نشان می دهد.

شارژر اپل واچ یک سیم بلند 2.5 متری دارد که امکان شارژ ساعت را همه جا امکان پذیر می کند. البته کمی دست و پاگیر است اما اگر سیم های کوتاه ساعت های اندرویدی را دوست ندارید، این یکی به کارتان می آید. البته جنس آن مانند دیگر سیم های اپل است و بعد از مدتی آسیب می بیند.

شارژر به صورت مغناطیسی به بخش دایره ای زیر ساعت وصل می شود و خیلی راحت عملیات شارژ صورت می گیرد. شاهد هیچ درگاه و درپوش اضافه ای روی بدنه ساعت نیستیم که خوشایند است.

اسباب بازی دوست داشتنی

اپل واچ حقیقتاً بهترین ساعت هوشمندی است که تا به حال ساخته شده. کافیست یک بار آن را روی مچ خود ببندید تا عاشقش شوید. بدنه زیبا، ظریف و خوش ساخت آن، نمایشگر با کیفیتش، اپلیکیشن های مختلف و گیره دیجیتال آن حسابی شما را مجذوب خود می کنند. می توانید بندهای مختلفی برایش تهیه کنید و هر روز با بند جدیدی آن را به دست خود ببندید.

اپل واچ دوست داشتنی است؛ اما وسیله ای نیست که به آن نیاز داشته باشید. اگر می خواهید بهترین ساعت هوشمند را داشته باشید، در خریدنش شک نکنید. اما اگر به دنبال کاربردهای واقعی هستید، بهتر است تا تکامل ساعت های هوشمند صبر کنید.

Apple Watch Sport مدل 42 میلی متری با بدنه آلومینیومی و بند لاستیکی به قیمت 1 میلیون و 895 هزار تومان، و Apple Watch مدل 42 میلی متری با بدنه استیل و بندهای فلزی و چرمی، از 2 میلیون و 780 هزار تومان تا 3 میلیون و 250 هزار تومان به فروش می رسد.