تحقیقات آفکام نشان می دهد: کودکان تفاوت تبلیغات گوگل و نتایج جستجو را نمی دانند

حتما قبول دارید که درک نوجوانان از تکنولوژی با بزرگسالان فرق دارد. با این همه، تحقیقات جدید نشان می دهند صرفا به این خاطر که بچه ها در زمان کار با موبایل های خود احساس در خانه بودن نمی کنند، به معنای مطلع بودن آنها از پیچ و خم های کار با وب نیست.

در گزارش تازه ای که توسط دیدبان شرکت های مخابراتی انگلستان به نام آفکام منتشر شده، مشخص گردیده که تنها یک سوم از افراد جوان در رده سنی 12 تا 15 سال می دانند که کدام نتایج سرچ در گوگل تبلیغات هستند و جالب است بدانید که در رده سنی 8 تا 11 سال، جمعیت افراد مطلع از hین هم کمتر بوده و کمتر از یک سوم است.

در ادامه این مطلب با دیجیاتو همراه باشید.

جیمز تیکت مدیر واحد تحقیقات آفکام در این باره گفت: اینترنت به کودکان امکان می دهد که یاد بگیرند و با نقطه نظرات مختلفی آشنا شوند و همچنان با خانواده و دوستان خود در ارتباط باشند. وی ادامه داد: اما این بومیان دنیای دیجیتال همچنان برای کسب دانش مورد نیاز جهت استفاده از دنیای آنلاین به کمک نیاز دارند.

در تست هایی که اوایل امسال توسط آفکام انجام شد، تعدادی اسکرین شات از نتایج جسستجوی عبارت «مربیان» به کودکان نشان داده شد و از آنها درخواست گردید که پاسخ دهند آیا نتایجی که در بالای هر صفحه می بینند آلف) تبلیغات هستند یا ب) مرتبط ترین نتایج یا پ) محبوب ترین نتایج؟

جالب است بدانید که علیرغم متمایز شدن این نتایج در یک کادر نارنجی رنگ که برچسب «تبلیغات» را هم داشتند تنها 31 درصد از کودکان 12 تا 15 ساله و 16 درصد از اطفال 8 تا 11 ساله موفق به تشخیص آنها شدند.

تست های دیگر نیز نشان می دادند که یک پنجم افراد 12 تا 15 ساله (یعنی برابر با 19 درصد) بر این باور بودند که اگر یک موتور جستجو اطلاعات مشخصی را نشان دهد آنگاه آن اطلاعات درست هستند. این درحالی بود که کمتر از نصف کودکان (یعنی 46 درصد) می توانستند با اطمینان بگویند که خود گوگل بودجه اش را از تبلیغات به دست می آورد.

نبود آگاهی در مورد نقش شرکت های تبلیغاتی در اکوسیستم وب نیز در دیدگاه افراد جوان و هنگام استفاده شان از یوتوب مشهود بود. پژوهشگران آفکام دریافتند که برای نخستن بار از زمانی که تحقیقات سالانه خود را اجرا کرده بودند، افراد 12 تا 15 ساله بیشتری اعلام کرده بودند که تماشای کانال های یوتوب را به کانال های تلویزیونی معمولی ترجیح می دهند.

علاوه بر این، بیش از نیمی از افراد شرکت کننده در این پژوهش (یعنی 53 درصدشان) که در همین رده سنی بودند نیز نمی دانستند که ممکن است برخی وبلاگ نویسان برای تایید کالایی خاص در فضای مجازی از شرکت ها پول دریافت کنند.

برای سازمان هایی که نگران دنیای تقریبا بی قانون محتوای آنلاین هستند، اینها به هیچ وجه اخبار خوبی محسوب نمی شوند. برای نمونه، اوایل امسال، چندین گروه دیدبان حقوق مصرف کنندگان در آمریکا شکایتی را تسلیم کمیسیون تجارت دولت فدرال کردند و در آن مدعی شدند که محتوی تبلیغاتی و اصلی اپلیکیشن Youtube Kids (نسخه ویژه اطفال یوتوب) مرز مشخصی ندارد.

در انگلستان نیز نهاد قانونگذار در مورد استانداردهای تبلیغاتی، پخش محتواهایی که تبلیغاتی بودنشان به راحتی قابل تشخیص نبود را روی یوتوب ممنوع اعلام کرد.

در پژوهش آفکام، دانش کودکان صرفا در مورد تبلیغات گوگل و یوتوب مورد بررسی قرار گرفت، با این همه، دیگر شبکه های اجتماعی نظیر اینستاگرام و توئیتر نیز به خاطر پخش محتوای پولی مورد انتقاد قرار گرفتند.

اینستاگرام غالبا به خاطر تاییدهای غیر رسمی هنرمندان روی محصولاتی خاص (مثلا چای لاغری و روغن های سفید کننده دندان) مورد انتقاد قرار داشته. در ایالات متحده آمریکا، کمیسیون تجارت دولت فدرال اظهار داشته که هرنوع رابطه کاری میان یک برند و یک فرد تایید کننده در فضای آنلاین باید «واضح و آشکار» مشخص گردد اما آنطور که تست های انجام شده توسط آفکام نشان می دهند، اطفال غالبا تبلیغات را تشخیص نمی دهند و حتی اگر نتایج جستجو به روشنی با برچسب تبلیغات مشخص شده باشند، باز هم این مساله توسط کودکان قابل شناسایی نیست.