بلو اُرجین یا اسپیس اکس؛ کدام یک از تکنولوژی پیشرفته تری در موشک چند بار مصرفشان استفاده کرده اند؟

در حال حاضر، دو شرکت Blue Origin و Space X تا کنون موفق به پرتاب موشک به فضا و سپس نشاندن آن بر روی سطح زمین شده اند. چنین موضوعی به معنای آن است که بشر یک قدم دیگر به سفرهای فضایی ارزان قیمت نزدیک شده.

صرفا تا ماه گذشته، به بیشتر بخش های موجود در موشک هایی که به فضا ارسال می شدند به عنوان زباله فضایی نگریسته می شد؛ قسمت هایی که در میانه راه و پس از جدا شدن از بدنه اصلی، به شکل کامل از بین می رفتند یا در مدار گم می شدند.

شب گذشته ولی کمپانی اسپیس اکس ثابت کرد که می توان دوباره موتور و بخش اصلی موشک را مورد استفاده قرار داد اما همین شرکت رقیبی تازه وارد پیدا کرده به نام بلو اورجین که از سوی جف بیزوس، مدیر عامل آمازون اداره می شود و جدال این دو کمپانی غیر دولتی، حالا و پس از موفقیت تازه اسپیس اکس به مرحله تازه ای وارد شده است. در ادامه با دیجیاتو همراه باشید.

حقیقت این است که موشکی که از سوی شرکت بلو اورجین به فضا پرتاب شد و دوباره روی سطح زمین فرود آمد، ساختار بسیار ساده تری از فالکون ۹ اسپیس اکس دارد و کارایی هایش نیز به هیچ عنوان در حد فالکون نیستند.

موشک New Shepard از بلو اورجین، صرفا قادر است از جو زمین خارج شود و برای مدتی کوتاه در مدار فضا باقی بماند. این موشک همچنین در تمام مراحل، از ابتدای پرتاب گرفته تا پرواز و سپس فرود آمدن، به شکل عمودی حرکت می کند.

بخش اصلی موشک اسپیس اکس که موتور راکت به همراه سوخت در آن جای گرفته، به ۴۱ متر می رسد و قطر آن نیز ۳.۶ متر است. آمازون و بلو اورجین، اندازه و مشخصات راکت New Shepard را ارائه نداده اند اما به نظر می رسد که اندازه این موشک به طور کلی، کمتر از نصف بخش اصلی موشکل فالکون ۹ باشد.

فالکون ۹، قابلیت آن را دارد تا از سطح زمین، ۲۰۰ کیلومتر فاصله گرفته و سپس قسمت های اضافی اش را رها کرده و به سوی زمین بازگردد. این در حالیست که موشک «نیو شپرد» قادر به فاصله گرفتن از سطح زمین به اندازه ۱۰۰ کیلومتر است. فالکون ۹ همچنین سرعت بسیار بیشتری دارد. سرعت این راکت به ۵.۵ الی ۷.۵ ماخ می رسد در حالی که نیو شپرد، قادر به دستیابی به سرعت ۳ ماخ است.

اسپیس اکس همین حالا از فالکون ۹ برای ارسال محموله های سنگین نظیر ماهواره ها به مدار فضا استفاده می کند در حالی که نیو پشرد به گونه ای طراحی شده که صرفا می تواند چند نفر را برای «۴ دقیقه» در سطح فضا ببرد تا بتوانند شرایط را مورد بررسی قرار دهند. به همین شکل می توان گفت که کاربرد این دو راکت به شکل کامل از هم متفاوت بوده و فالکون ۹ از تکنولوژی های بسیار پیشرفته تری بهره می برد.

کمپانی اسپیس اکس صرفا با موشک فالکون خود، تا کنون ۱۱ ماهواره را برای شرکت ORBCOMM در مدار قرار داده است. این در حالیست که بسیاری از گروه ها از پرتاب موشک های چند بار مصرف به فضا استقبال به عمل خواهند آورد؛ در این میان SpaceX و Blue Origin هر دو به نظر شرکت هایی معتمد برای ارسال ماهواره های مختلف به فضا به نظر می رسند هرچند که بلو اورجین برای انجام این کار، به مدتی زمان نیاز خواهد داشت.

باید توجه کرد که هر دو شرکت یاد شده، خصوصی (غیر دولتی - سهام اسپیس اکس در سال ۲۰۱۲ در بازار بورس به شکل عمومی عرضه شدند) هستند و یک شرکت خصوصی، چه بخواهد مردم را به فضا ببرد و برگرداند یا وظیفه ارسال ماهواره ها را بر عهده داشته باشد، باید قادر شود هزینه های خود را تا حد بسیار زیادی کاهش دهد.

بخش ابتدایی موشک فالکون ۹، که هم اندازه با یک ساختمان ۱۴ طبقه است، گران قیمت ترین قسمت این موشک به شمار می رود. سوخت و موتور در همین قسمت جاسازی شده اند اما ایلان ماسک به همین تک بخش اصلی قانع نیست. وی می خواهد در آینده، همه قسمت های راکتی که به فضا پرتاب شده قابلیت بازگشت به زمین و استفاده مجدد را داشته باشند.

البته باید خاطر نشان کنیم که پس از موفقیت دیشب و در جریان یک کنفرانس خبری، آقای ماسک بیان نموده بود که همین موشک که قادر به نشستن بر سطح زمین شده بود را دیگر به فضا ارسال نخواهد کرد چرا که به نوعی «یکتاست».

در این میان نباید از یاد برد که شرکت هایی نظیر Boeing و Lockheed Martin نیز اکنون در پی راهکارهایی برای استفاده مجدد از موشک هایشان هستند.