ناسا تصاویر تازه ای را از «لامپ گدازه ای» پلوتو منتشر کرده است

فضاپیمای «افق های تازه» ناسا پرواز خود بر فراز پلوتو را در ماه جولای سال 2015 میلادی (تیر و مرداد 94) به اتمام رساند، اما این سازمان همچنان عکس های رزلوشن بالای جدیدی را از ارتباط داده ای کند خود با آن دریافت می کند.

جدیدترین تصاویر به دست آمده، حاوی جزئیات تازه ای در مورد Sputnik Planum هستند که در واقع دشتی یخی است که نیمه غربی «قلب» پلوتو را دربرگرفته است.

این ناحیه از سطح پلوتو با سلول های بزرگی پوشانده شده است که هر یک ابعادی بین 16 الی 40 کیلومتر دارند و به واسطه لبه های دندانه دار از هم جدا شده اند و وقتی پرتوهای خورشید با زاویه ای اندک به آنها می تابد شکلی شبیه به شیار به خود می گیرند.

در ادامه این مطلب با دیجیاتو همراه باشید.

دانشمندان باور دارند که این الگوها به خاطر انتقال حرارت به یخ های نیتروژنی ناحیه یاد شده ایجاد شده اند. در واقع فرض بر این است که گلوبول های بزرگ نیتروژن جامد به واسطه حرارت درونی پلوتو گرم می شوند و سپس به سطح این سیاره کوتوله آمده، یخ می زنند و مجددا به مرکز آن باز می گردند.

به گفته ویلیام مکینون معاون واحد زمین شناسی افق های تازه و متخصص ژئوفیزیک، این بخش از پلوتو نقش نوعی لامپ گدازه ای را ایفا می کند.

درعکس شاخص این مطلب شکلی شبیه به X را می بینید که تصور می شود نقطه برخورد چهار عدد از این سلول ها بوده (پیش از آنکه نیتروژن سرد شود و به زیر سطح برود).

بخش تاریک نیز کانال هایی است که میان این سلول ها قرار دارند و احتمالا حاوی توده های یخی ساخته شده از آب های آلوده ایست که در نیتروژن غلیظ تر و متراکم تر شناور شده اند. گودال های متعددی هم که در سطح این سیاره کوتوله قرار دارند احتمالا نتیجه تصعید هستند (فرایندی که در جریان آن، بخ های جامد مستقیما به گاز تبدیل می شوند).

ناسا همچنین عکسی ترکیبی از منطقه Viking Terra پلوتو منتشر کرده. این عکس حاوی اطلاعاتی از سیستم تصویر برداری دوربرد افق های تازه موسوم به LORRI است که از فاصله 49 هزار کیلومتری گرفته شده است و با داده های رنگی بهبود یافته از دوربین تصویربرداری چند طیفی آن ترکیب شده است.

به باور کارشناسان نقطه هایی که به رنگ قرمز تیره دیده می شوند حاصل تجمع Tholin هستند (نوعی ماده دوده مانند شبیه به قیر که از طریق واکنش هایی دربرگیرنده متان و نیتروژن به وجود آمده) در حالی که رشته های روشن نوری هم احتمالا به واسطه یخ های متانی شکل گرفته اند.

دانشمندان خصوصا به بخش هایی از این تصاویر علاقمند هستند که در آنها تجمع ماده یاد شده بسیار قطور و نرم به نظر می آید و به داخل کانال ها جریان یافته است. این مساله از آن جهت عجیب به نظر می آید که ذخایر Tholin با چنین ابعادی قابلیت جریان یافتن ندارند و در نتیجه احتمال می رود که این ماده همراه با یخی جریان پیدا می کند که درست در زیر آن قرار دارد یا اینکه با استفاده از بادهایی به اطراف حرکت می کند که در سطح پلوتو می وزند.