ناسا تایید کرد برنامه ای برای ماموریت های آتی سیستم پرتاب فضایی خود ندارد

مقامات رسمی ناسا امروز اعلام کردند که سیستم پرتاب فضایی آن (Space Launch System) یا همان راکت بزرگ بعدی این سازمان هیچ ماموریت تعریف شده ای ندارد.

سازمان یاد شده تایید کرده این راکت هم اکنون بدون هیچ برنامه مدونی در مرکز فضایی کندی خاک می خورد و فعلا جدول زمانی مشخصی برای انجام پروازهای آتی آن تهیه نشده است.

روز دوشنبه همین هفته جلسه ای با حضور مدیران ارشد این سازمان و با هدف گفتگو و تبادل نظر در مورد تردیدهای موجود پیرامون سیستم مذکور برگزار گردید. برنامه نخستین پرواز همراه با سرنشین این راکت اخیرا به تعویق افتاده است و جدول زمانی پرتاب های آزمایشی آن نیز مرتبا تغییر می کند؛ به بیان دیگر، هیچ برنامه زمانی قطعی به غیر از پرواز آزمایشی بدون سرنشین از قبل مشخص شده برای این راکت که قرار است در تاریخ 30 سپتامبر سال 2018 انجام شود، وجود ندارد.

بعد از این روز، کلیه تاریخ ها برای پرواز این راکت قطعی نیستند و اگر بخواهیم به صورت خلاصه بگوییم، برنامه ماموریتی معین و تعریف شده ای برای آن وجود ندارد.

گفتنی است که این سیستم زائیده برنامه Constellation ناساست که اخیرا لغو گردید و هدف از آن بازگرداندن انسان به ماه بود. هرچند در برهه ای، این سیستم به عنوان جایگزینی برای برنامه شاتل فضایی در نظر گرفته می شد، با این همه، مخارج اجرای این طرح به مراتب بیشتر از بودجه تعریف شده برایش بود.

به همین خاطر، در سال 2010 میلادی، اباما رئیس جمهور آمریکا این پروژه را لغو کرد و از خاکسترهای آن، سیستم پرتاب فضایی یا همان SLS متولد شد تا هم به طریقی، پروژه Constellation دنبال گردد و هم اینکه یک وسیله نقلیه ابتدائی در اختیار ناسا قرار بگیرد و از طریق آن بتواند نیروهای خود را به عمیق ترین بخش های ناسا بفرستد.

این سیستم را همچنین می توان ناجی هزاران کارمندی دانست که در پروژه Constellation فعالیت می کردند و با لغو شدن آن کار خود را از دست می دادند.

اما SLS هزینه بر است و بودجه ناسا در حال حاضر در پایین ترین میزان خود ظرف یک دهه اخیر است و حتی تخصیص مبلغ 19.8 میلیارد دلاری در طرح بودجه سال 2016 میلادی نیز نتوانست تاثیری در این مساله به وجود بیاورد.

هزینه توسعه SLS تا سال 2017 میلادی برابر با 18 میلیارد دلار برآورد شده است و بعد از آنکه این راکت ساخته شد هرکدام از ماموریت های فضایی آن رقمی در حدود 500 الی 700 میلیون دلار آب می خورد و در نتیجه انتقال فضانورد از طریق آن، آن هم بیش از یک مرتبه در سال مقرون به صرفه نخواهد بود.

از همین رو، مشخص نیست که آیا سیستم پرتاب فضایی عاقبت می تواند انسان را به فضا بفرستد یا خیر. یک پرواز آزمایشی با این راکت برای انتقال انسان به مدار حول ماه، قرار بود که طبق برنامه ریزی ها در سال 2021 انجام شود و در آخرین تغییرات، انجام آن به سال 2023 موکول گردید.

تست های پروازی بعدی نیز ظاهرا در اواسط تا اوخر دهه 2020 میلادی انجام خواهند شد اما هیچ تاریخ مشخصی برای آنها تعریف نشده است. در جریان نشست مرکز فضایی کندی، دو تن از مدیران ناسا عدم برنامه ریزی برای پرواز این راکت را به خاطر فقدان بودجه کافی دانستند.

گفتنی است که هم اکنون، دو نسخه مختلف از این راکت وجود دارد که این مساله نیز بر پیچیدگی زمانبندی و فرایند تخصیص بودجه افزوده است. نسخه اولیه این سیستم قرار است که استیج بالایی کوچکتری داشته باشد یا در واقع قسمت راس آن کوچک تر باشد و از آن برای انجام پروازهای آزمایشی بدون سرنشین استفاده گردد.

این نسخه همچنین برای انجام نخستین پرواز همراه با سرنشین در سال 2023 مورد استفاده قرار می گیرد. در نسخه دیگر، قسمت بالایی راکت بزرگ تر است و جالب است بدانید که ناسا مبلغ بیشتری را دریافت کرده تا تولید این نسخه را سرعت ببخشد.

حالا این سازمان در نظر دارد که نسخه یاد شده را در پروازهای بدون سرنشین خود مورد استفاده قرار دهد و این یعنی، احتمال دارد که انجام این پروازها از بازه زمانی معین شده نیز دیرتر صورت پذیرند.

بعد از این بازه زمانی، آینده SLS در هاله ای از ابهام قرار دارد. فعلا ناسا قصد دارد که از این سیستم برای انجام ماموریت Asteroid Redirect استفاده نماید؛ پروژه ای که به موجب آن قطعه ای از یک جرم آسمانی به مدار قمری آورده می شود تا توسط فضانوردان مورد آزمایش و بررسی قرار گیرد و در انتها نیز ماموریت این راکت برای سفر به مریخ قرار دارد که در دهه 2030 میلادی اتفاق خواهد افتاد.