فرضیه ای که رنگ توهم دارد؛ گوگل در پی مبارزه با آکیلس نیست
کمی بیشتر از یک سال و نیم از زمانی که گوگل هدست واقعیت مجازی خود موسوم به کاردبورد را معرفی کرد می گذرد؛ هدستی که حالا دیگر در برابر سایر محصولات هم رده بیشتر به یک ...
کمی بیشتر از یک سال و نیم از زمانی که گوگل هدست واقعیت مجازی خود موسوم به کاردبورد را معرفی کرد می گذرد؛ هدستی که حالا دیگر در برابر سایر محصولات هم رده بیشتر به یک شوخی شبیه است.
حال گوگل تصمیم گرفته تا تلاش های بسزایی در زمینه توسعه فناوری واقعیت مجازی و گجت های مرتبط با آن داشته باشد ولی این اهداف برخلاف تصور بسیاری، برای مبارزه با آکیلس دنبال نمی شوند.
همین امروز گوگل اعلام کرد که گروه و تیم توسعه خود برای فناوری واقعیت مجازی را تشکیل داده و سرپرستی آن را نیز به «Clay Bavor» سپرده. این شخص پیش از این نایب رییس توسعه پروژه هایی نظیر Gmail، Docs، Drive و البته کاردبورد بوده است؛ هدستی بسیار ارزان قیمت که لازم بود تلفن هوشمند خود را در آن جای داده و به پخش محتوای ۳۶۰ درجه بپردازید.
پس از انتشار این خبر بسیاری تصور کردند که گوگل از پیشرفت های فیسبوک و آکیلس احساس خطر نموده و حالا به هر شکلی که شده، می خواهد خود را به آنها برساند، آن هم دقیقا زمانی که آکیلس نسخه هدست گران قیمت خود را معرفی کرده و سایر محصولات رده بالای این حوزه نظیر Gear VR سامسونگ نیز در بازار موجود شده اند؛ محصولی که از قضا، آکیلس هم در ساخت اش مشارکت داشته است.
این گفته ها بیشتر رنگ توهم دارند چرا که گوگل وارد بازی دیگری شده و حوزه کاری اش، چندان ارتباطی با آکیلس و فیسبوک پیدا نمی کند. داستان را باید از اینجا شروع کرد که گوگل به طور کلی بر استفاده از واقعیت مجازی توسط تلفن های هوشمند تمرکز کرده و از همین طریق می خواهد کاربران بسیاری را به فناوری مذکور جذب کند. البته باید خاطر نشان کرد که سامسونگ هم همین کار را با Gear VR می کند، ولی صرفا برای موبایل های خودش. اگر صاحب یکی از موبایل های خانواده گلکسی اس ۶ باشید می توانید از Gear VR بهره بگیرید و در غیر این صورت، خیر.
همین حالا، کاردبورد گوگل با قیمتی کمتر از ۱۰ دلار به فروش می رسد و همین بهای اندک باعث ترغیب کاربران بسیاری به امتحان کردن فناوری مورد بحث می شود. این بهای اندک حتی منجر به آن گشته که شرکت های بزرگ زیادی، این هدست مقوایی را به شکل رایگان به مشترکان و کاربران خود هدیه بدهند.
چندی پیش نشریه «New York Times» تعداد یک میلیون عدد کاردبورد به مشترکین نشریه خود هدیه داد تا از طریق همین ابزار، ارسال محتوای ۳۶۰ درجه و مرتبط با واقعیت مجازی را مورد آزمایش قرار دهد.
کاردبرد محصولی سطحی و اولیه به نظر می رسد اما به شکل روشنی مشخص است که این شرکت تفکر عمیقی برای توسعه هدست های واقعیت مجازی انجام داده و حالا با خبری که امروز منتشر شد، این موضوع آشکار تر از پیش نیز شده است.
ریفت، هدست آکیلس، قیمتی معادل ۶۰۰ دلار دارد و این تمام ماجرا نیست. برای استفاده از آن نیاز به کامپیوتری دست کم هزار دلاری دارید. از همین توضیح یک خطی مشخص است که آکیلس ریفت، محصولی نخواهد بود که به سرعت و ظرف یک سال، از سوی کاربران بسیاری پذیرفته شود.
شاید «قانون مور» بتواند در ادامه راه کمک های شایان ذکری به آکیلس ریفت بکند اما تا آن زمان دو الی سه سال و شاید هم بیشتر فاصله داریم.
گوگل اما تلاش می کند فناوری هایی را توسعه دهد که توسط چندصد میلیون کاربر مورد استفاده قرار گیرند. هدف گوگل این است که توده عظیمی از کاربران را با واقعیت مجازی آشنا کند چرا که این فناوری، تکنولوژی برتر آینده است و مشخصا از طریق واقعیت مجازی می تواند سیستم تبلیغاتی خود را برای چندین دهه همچنان پربار نگه دارد.
به سادگی می توان نتیجه گرفت که گوگل در پی مبارزه با آکیلس نیست؛ ریفت محصولی است که در حال حاضر بیشتر به درد گیمرهای حرفه ای می خورد.
یوتوب همین حالا کانالی را برای محتوای VR تخصیص داده؛ محلی که قرار است در آینده مکانی پربار برای بازی، فیلم و سایر محتوای VR شود. همین یک دلیل به تنهایی شاید تلاش های تازه گوگل برای تشکیل یک تیم اختصاصی واقعیت مجازی را توجیه کند.
واقعیت این است که گوگل به واقعیت مجازی به شکل نوعی فناوری نگاه می کند که پتانسیل بسیاری برای تبلیغات در آن نهفته شده؛ تبلیغاتی که به لطف ۳۵۰ درجه بودنشان بسیار پویاتر از آگهی های تلویزیونی هستند. تبلیغات تلویزیونی جزء گران ترین نوع آگهی ها به شمار می روند و حالا واقعیت مجازی به راحتی می تواند بهتر از همین نوع تبلیغات عمل کند. برندهای مختلف به راحتی قادر هستند با استفاده از تکنولوژی واقعیت مجازی و به لطف طیف گسترده کاربران گوگل، روایت برند خود را برای کاربران تعریف کنند.
اشتباه نکنید؛ حتی اگر کاربران واقعیت مجازی نخواهند آگهی ها را مشاهده کنند، در هر حال با آنها برخورد خواهند داشت و این برخورد بیشتر از مشاهده آگهی های تلویزیونی خواهد بود.
همین حالا شرکت های بسیاری چنین استفاده ای از واقعیت مجازی دارند. البته نه برای تبلیغات مستقیم شان، بلکه برای انداختن نام خود بر سر زبان ها. North Face، Gatorade و Volvo شرکت هایی هستند که همین اواخر توسط تکنولوژی واقعیت مجازی و افزوده، نوعی تجربه کاربری با محصولات خود را تدارک دیده اند تا برای تحولات عظیم دنیای تکنولوژی از همین حالا آماده باشند.
شاید درست باشد اگر بگوییم که هدست های واقعیت مجازی که از تلفن های هوشمند نیروی خود را تامین می کنند، چندان حرفه ای نیستند اما بیایید قبول کنیم که این راهکار، همانی است که بیشتر مردم در آینده ی نزدیک واقعیت مجازی را با آن تجربه خواهند کرد.
برای بعدا هم، گوگل چاره ای دیگر اندیشیده و سرمایه گذاری های بسیاری در شرکت مرموز «مجیک لیپ» داشته که در زمینه واقعیت افزوده فعالیت می کند. لازم به ذکر است که مقدار سرمایه گذاری گوگل در این شرکت افشا نشده و تلاش های همین کمپانی، در صورتی که اهداف VR به حقیقت بدل شوند، می تواند ادامه ی راه گوگل را تضمین کند.
اگر رهبران گوگل و آلفابت را بشناسید، خواهید دانست که کسب درآمد الزاما نخستین هدف آنها نیست. لری پیچ و سرگئی برین اکنون بیش از هر زمان دیگری خواستار آن هستند تا تکنولوژی هایی ارائه کنند که جهان را تبدیل به مکان بهتری برای زندگی کند. ابتکارت و فناوری هایی نظیر خودروهای بدون راننده، تکنولوژی های رباتیک، تلاش برای سلامتی کاربران و بالون های اینترنت رسان ربط چندانی به تبلیغات و کسب درآمد از آن پیدا نمی کنند.
این افراد می دانند که کسب درآمد از تکنولوژی های یاد شده، پروسه ای بسیار طولانی مدت است اما سرمایه گذاری های کلان در فناوری هایی که آینده ای روشن در انتظار آنهاست، مشخصا اقدامی بسیار هوشمندانه به شمار می رود.
دیدگاهها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
گوگل چون میخواد هرچیزی با کمترین هزینه به دست مخاطب برسه کاردبورد رو درست کرد نه اینکه یه شوخی باشه. بعضی چیزا درک میخواد.
باهات موافقم. محتوایی که با گوگل کاردبورد میشه تجربه کرد، میتونن به خوبی و قدرت هدست های گران قیمت باشن چون از نظر تئوری موبایل هایی که درون اونا قرار میگیرن پردازنده قوی، سنسورهای مختلف، دوربین و صفحه نمایش های با کیفیت دارن. یعنی همون چیزایی که در هدست های گرون هم هست. پس دلیلی نداره که چون قیمتش پایینه، اونو چیز ضعیفی به حساب بیاریم. (در ضمن من تجربه این هدست رو با فونیکس داشتم و تنها ایرادش این بود که هنوز برنامه نویس ها این رو جدی نگرفتن و محتوای عالی براش کم گیر میاد)