طراحی الگوریتم تازه ای که عناصر غیر قابل تشخیص در تصاویر را برای انسان واضح می سازد

محققان دانشگاه کالیفرنیا (UCLA) مدت هاست که مشغول کار روی پروژه ای برای ساخت الگوریتمی هستند که بتواند به کامپیوترها کمک نموده و اطلاعات موجود در عکس ها که چشم انسان قادر به درک آنها نیست را تشخیص دهند.

الگوریتم مورد بحث با سرعت نور کار می کند و محققان اعتقاد دارند این کدها را می توان در نرم افزارهای تشخیص چهره، فناوری تشخیص اثر انگشت و تشخیص عنبیه چشم استفاده نمود.

نحوه کار این الگوریتم به این صورت است که ابتدا حاشیه های سوژه را در عکس تشخیص می دهد و سپس به دنبال باقی بخش های تاریک و کم نور می گردد. به طور مثال، اگر سوژه ای در عکسدارای بافت باشد، منبع این کدها می تواند آنها را تشخیص داده و به صورت برجسته تر نمایششان دهد. الگوریتم مورد بحث همچنین قادر است از میان نورهای روشن به ساختار منبع آنها پی ببرد که مثلا آیا لامپ، چراغ LED یا ماه بوده است.

الگوریتم Phase Stretch Transform توسط یکی از استادان دانشگاه UCLA به نام بهرام جلالی و محقق ارشد این دانشگاه به نام محمد اصغری و دیگر اعضای تیمشان توسعه یافته است. این پروژه بخشی از طرحی بزرگ تر در زمینه تحقیق بر روی کشش زمان فوتونیک بوده که می توان از آن برای تسخیص سلول های سرطانی استفاده کرد. شاید حتی بتوان آن را به پروژه «پر سرعت ترین دوربین عکاسی دنیا» که در این دانشگاه ساخته شده بود نیز ربط داد؛ دوربینی که می تواند با سرعت بسیار بالا از انواع رویدادها عکاسی نماید.

در آخر نیز بد نیست بدانید این الگوریتم در حال حاضر در دسترس عموم قرار دارد و می توانید از طریق سایت های Github یا Matlab File Exchange آن را بررسی کنید.