بررسی بازی Batman: The Telltale Series – Episode 2: Children of Arkham؛ فرزندان جرم

تلتیل در قسمت اول سری بتمن، سعی کرده بود که جنبه متفاوتی از این قهرمان را نشان دهد. این استودیو سعی داشت که با اهمیت دادن به شخصیت بروس وین، به چهره پشت نقاب این قهرمان دو شخصیتی هم بها دهد. در این سری سعی شده که قداست خانواده وین از آن ها سلب شود تا پدر و مادر بروس وین شخصیت هایی تبهکار و بدکار جلوه نمایند. در واقع تلتیل می خواهد ببیند که اگر تمامی تصورات شخص بروس وین از همان ابتدا غلط باشند، داستان این قهرمان چگونه پیش خواهد رفت. اگر انگیزه اصلی وی برای تبدیل شدن به قهرمانی شنل پوش پوچ و باطل شود، چه بر سر این قهرمان خواهد آمد.

اپیزود دو تاریخچه توماس و مارتا وین را بیشتر برای مان روشن می کند. از فساد های اداری و سیاسی ای می گوید که موجب شد این خانواده تا این حد مرفه و پول دار شود. همان گونه که این داستان ها برای بروس وین تازگی دارند، برای بازیکنانی که با داستان های قدیمی بتمن هم خو گرفته بودند شکه کننده اند. بروس و بازیکنان در کنار یکدیگر در طول بازی به پیش می روند و به مرور که زوایای تاریک خانواده وین روشن می شود، باور های آن ها هم متزلزل تر می شود.

به عبارتی بتمن در دو جنگ مشغول به مبارزه است. در حالی که به صورت فیزیکی با دشمنان خود دست و پنجه نرم می کند، ذهنش همواره در تلاطم است. پدر و مادرش که برای وی حکم قدیسان را داشته اند، حال دارند ذره ذره او را از درون می بلعند. بتمن همواره می خواسته با ریشه کن کردن جرم و جنایت از گاتهام، به این شهر که میراث خانواده اش به شمار می رفته تعالی بخشد. اما حال مشخص شده که خود پدر و مادرش مجرمانی بوده اند که از فضای فاسد این شهر بیشترین بهره را می بردند.

اما در اپیزود دوم، تلتیل بیشتر بر روی یکی از شخصیت های اصلی منفی این سری تمرکز کرده. اسوالد کابپلاتی که در این سری می بینیم، کاملا با آن چه که در سایر داستان های بتمن دیده می شود متفاوت است. مشخصا هنوز هم شخصیتی بدذات و دشمن بتمن است، اما تلتیل سعی کرده که با بازنویسی پیش زمینه داستانی این شخصیت، دلیلی منطقی برای بد بودنش بیاورد.

نتیجه این شده که اسوالد کابپلات که بیشتر با نام مستعارش یعنی پنگوئن شناخته می شود، دیگر به دلیل یک سری کینه ها و خصومت های احمقانه از بتمن و بروس وین متنفر نیست. حال وی دلایلی کاملا منطقی برای اعمالش دارد و حتی بازیکن هم به خوبی می تواند او را درک کند. گذشته تاریک اسوالد، دوست قدیمی بروس و بلایی که پدر بتمن -که مشخص شده چه شخصیت فاسدی بوده- بر سر خانواده کابلپات آورده، پنگوئن را بسیار باورپذیرتر از قبل جلوه داده.

اما پنگوئن کاریزمای لازم را ندارد، به همین دلیل هم تلتیل در این اپیزود مقدمات حضور دو شخصیت منفی دیگر را فراهم کرده. یکی از این ها رهبری است با هویتی مرموز که شخصیتی کاملا جدید به نظر می رسد. امیدواریم همان طور که تلتیل جرات کرده تا شخصیتی چون پنگوئن را کاملا دگرگون کند، توان اضافه کردن شخصیت دیگری هم به لیست بلند بالای دشمنان بتمن داشته باشد و در ادامه یکی از شخصیت های معروف و شناخته شده کمیک های DC را پشت نقاب وی نبینیم.

اما یکی از جذاب ترین بخش های این قسمت را می توان روابط بتمن و بروس وین با سایر شخصیت ها دانست. روابطی که روی یکدیگر اثر گذارند و تقویت کردن یکی دیگری را متزلزل می کند. در واقع بار اصلی انتخاب در این اپیزود را همین روابط تشکیل می دهند. بازیکن باید مشخص کند که به چه شخصیتی بیشتر بها بدهد و کدام یک از دوستان بتمن نزد او ارزشمند تر اند. دغدغه این روابط همواره ذهن بازیکن را درگیر نگه می دارند. امید می رود که در ادامه این فصل، این انتخاب ها واقعا معنا داشته باشند و ارزش خود را از دست ندهند.

به طور کلی روند داستان بسیار سریع تر شده و همانند اپیزود قبلی، آرام، لنگان لنگان و حوصله سربر به پیش نمی رود. البته باید در نظر داشته باشیم که این اپیزود نسبت به قسمت اول سی دقیقه کم تر طول می کشد، همین دو مورد موجب شده که تمامی لحظات این قسمت نفس گیر و جذاب باشند و بازیکن را خسته نکنند.

می توان جذاب ترین و هیجان انگیز ترین صحنه های اکشن عناوین تلتیل را در این اپیزود مشاهده کرد. دیگر بر خلاف عناوین قبلی تلتیل خبری از انیمیشن های کند و ناپویسته نیست و نرخ فریم در وسط مبارزات کاهش نمی یابد. خود صحنه های اکشن هم به خوبی طراحی شده اند و بازیکن را سرگرم می کنند. در واقع این قسمت به خوبی به بخش های مکالمه و اکشن محور تقسیم یافته و بازیکن هیچ گاه احساس نمی کند که روند بازی اندکی یکنواخت شده.

در کل تلتیل در این اپیزود هم موفق شده که بار دیگر به بروس وین شخصیت والاتری ببخشد و او را هم سطح بتمن قرار دهد. تلتیل بتمن همچنان غیرقابل پیشبینی عمل می کند و در عین وفاداری به دنیای بتمن، داستان خودش را روایت می کند. شاید بتمن تلتیل در سطح بهترین های این استودیو نباشد، اما ارزش یک بار بازی کردن را دارد.